Wie mocht er nooit tv kijken? Advies

Bij ons was het vrij strikt. Wij mochten lang maar 1programma kiezen en dat kijken. En door waar we woonden hadden we geen kabel dus alleen openbare zenders. Ik kende dus veel programma's niet als kind, maar heb daar niet zo veel last van gehad. Ik speelde gewoon mee. De anderen vertelden wel hoe het ging of je keek wel eens bij een vriendinnetje thuis mee. Zelf wil ik graag ook de schermtijd beperken, mijn vriend is er losser in. Die keek vroeger wel veel tv en bij hem thuis staat tv altijd aan ook tijdens het eten ed. Op 3j zou ik geen ipad kopen, maar zou ik wel op zo'n avond hem eens op de mijne laten kijken of laten meekijken met een neefje/nichtje. Ik heb een en ik zou hem wel af en toe iets laten spelen daarop. Geen uren maar gewoon eens een kort spelletje. Sinds hij 1j is kijken we ook soms samen een filmpje van 5min ofzo. We leven in een digitaal tijdperk. Ik wil hem er dus niet krampachtig van weghouden, maar ook niet gewoon in laten verdrinken.

wij hebben geen ipads in huis. Ik zie er zelf geen meerwaarde in en vind ze ook niet te betalen. Vroeger… mochten wij op woensdagmiddag Villa Achterwerk kijken en s’avonds Sesamstraat en later het Klokhuis. Op zaterdagochtend Telekids en s’avonds meestal familieprogramma zoals de mini playbackshow 😎

Hier proberen we schermtijd ook echt te beperken. Zoon van 2,5 kijkt wel regelmatig tv (nu in de vakantie dagelijks en soms ook echt te lang, maar goed 😅) Maar heeft nog geen idee van filmpjes/spelletjes op een iPad/gsm. Hier hadden we ook allemaal kinderen thuis gisteren en eerst hadden ze echt fijn gespeeld. Toen iedereen moe was, hebben we de tv aangezet en hebben ze samen tv gekeken. En toen ze dat beu waren, weer opnieuw even gespeeld 👌 Iedereen op de ipad zou ik zelf persoonlijk ook wel jammer vinden. Is zo onpersoonlijk en iedereen in zijn eigen bubbel. Samen tv kijken is dan toch nog anders. Nu hebben wij gelukkig vrienden waarbij de kinderen dus ook geen iPad hebben 😅 mochten we in jouw situatie zitten, zou ik waarschijnlijk mijn eigen iPad/gsm geven op het moment dat alle andere kinderen erop zitten. Want dat is natuurlijk ook wel sneu als je als enige zelf niet kan. Verder ga ik die dingen dus ook niet 100% blijven verbieden, want ze moeten er ook mee leren omgaan en het stukje van 'erbij horen' lijkt mij inderdaad wel zo. Maar zolang hij er zelf niet naar vraagt, houden we het wel nog even zo. Daarna eerst enkel samen en zeker en vast afgebakend in tijd. Wij hebben net een nieuwe iPad voor ons hier en hebben de oude wel gehouden zodat hij die op termijn kan gebruiken. Maar het is niet de bedoeling dat dat 'zijn' iPad wordt.

Ohja, en wat ik nog wou toevoegen: Ik twijfel soms ook of ik niet te strikt ben. Mijn eigen moeder zegt steeds: 'jij mocht zoveel tv kijken als je wou en regelmatig stond de tv een hele dag aan en met jou is het toch ook goed gekomen' True that 😅 Al weten we nu natuurlijk meer over eventuele negatieve effecten van schermtijd. Maar ik denk dat begeleiding hierin veel belangrijker is dan de tijd op zich. Weten waar ze mee bezig zijn en daar ook in geïnteresseerd zijn. We zullen zien hoe het verder zal lopen 🤷

Onze kinderen hebben beide een hele oude tablet. In het begin een enorme hype in huis nu kijken ze er totaal niet naar om. Als mijn dochter vroeg wakker is en ik wil douchen zet ik de tablet naast haar bed en blijft ze rustig in bed “tv kijken”

Wat een trieste avond. Zaten al die kinderen elk apart achter een tablet? Mocht je dochter met iemand meekijken? Ik snap wel dat je dochter zich buiten gesloten voelde. Echt trieste tijden met die elecktronica. Maar ik vind het net heel goed dat je je dochter anders wil opvoeden en ik zou hierom echt geen voorbeeld gaan nemen aan hoe je vrienden het aanpakken. Ik zou eerder opkomen die tablets bij bijeenkomsten te verbannen... Als kind kregen we een computer in huis toen ik 7 was. Tv was één programma na het avondeten en absoluut geen tv tijdens bezoek want dat was asociaal (en dat is het). Wij vermaakten ons prima met samen spelen, gezelschapsspelletjes en boekjes. Ik heb nooit het gevoel gehad buitengesloten te zijn. Ik herinner me wel dat iemand van de klas soms over series/ films vertelde die ik niet kende (maar gebeurt dat niet ook als je kinderen wel kijken?) of een playstation had (hebben wij nooit gekregen) dat vond ik dan interessant en bij speelpartijtjes speelden we er samen op. Ik heb echt niets gemist. Nu als volwassene game ik niet en heb niet eens een tv. Ik kijk wel eens netflix vanuit bed (niet eens dagelijks) op mijn gsm en kijk net iets te vaak hier op het forum 😅 maar over het algemeen ben ik helemaal niet aan schermen gebonden in mijn vrije tijd en daar ben ik blij mee als ik om me heen kijk.

Je doet je dochter een groter cadeau als je haar leert zelfstandig te spelen zonder schermen. En waarschijnlijk kan ze dat al heel goed ook, in tegenstelling tot de kinderen van je vrienden... Wat een treurnis zeg 😶 Overigens ben ik het er daarnaast mee eens dat schermen ook bij deze tijd horen, en een huis-ipad (of gewoon de televisie of je telefoon) voor af en toe thuis iets kijken, echt heel prima is.

Ik merk dat ik het vooral bijzonder vind dat alle kinderen hun tablet mee hadden. Mijn kinderen hebben thuis beide hun eigen tablet en daar mogen ze elke dag even op. Maar de tablet blijft thuis. Als we ergens naartoe gaan is daar genoeg te doen zonder tablet. Ze nemen gewoon speelgoed of een boekje mee. Is dit iets wat je voor het vervolg nog met je vrienden zou kunnen bespreken gezien in jullie huis blijkbaar andere regels gelden dan in hun eigen huis? Ik begrijp dat je dochter nu ook een eigen tablet wil. Er zijn speciale tablets voor kinderen waar educatieve spelletjes op staan voorgeprogrammeerd. Als je overweegt 1 te kopen zou ik daar naar kijken. De hoeveelheid schermtijd kun je als ouder ook vooraf instellen zodat ze niet uren achter elkaar achter de tablet zitten

Wij hadden vroeger geen tv. Nooit echt gemist. Ik mocht bij vriendinnetjes soms sesamstraat of een disney film kijken. Ik miste dus heel veel populaire cultuur, maar daar als kind weinig van gemerkt. Pas veel later merk ik, vooral met mijn man, dat hij heel veel tv heeft gekeken en dat ik blijkbaar echt heel veel klassiekers heb gemist. We hebben nu ook geen tv en ons zoontje van 2 heeft 0 schermtijd (alleen tijdens het nagels knippen). Heel fijn, hij kan super goed spelen. Mijn moeder is kleuterjuf en ziet bij haar kinderen ook heel goed of een kind veel op schermpjes zit thuis, of juist niet. Kinderen die veel tv of ipad kijken kunnen veel minder goed spelen, minder creatieve spelletjes, minder ontwikkeld. Super heftig! Dus good for you dat jouw dochter weinig tv kijkt!

Wij hebben voor onze dochter ook geen ipad en gaan daar ook niet aan beginnen. Ik moet zeggen dat wij ons ook niet omringen met mensen die allemaal wel ‘ipad kids’ hebben. Ze mag wel zo nu en dan tv kijken, maar wij bepalen wat ze kijkt, wanneer en hoe lang. Het moeilijke aan kijken op een ipad (of telefoon) is de toegankelijkheid tot schermen die ineens altijd en overal ontstaat. Ik vind dat persoonlijk niet nodig. Ik snap wel dat het heartbreaking is dat ze zich buitengesloten voelt. Ik denk alleen dat dit nog wel meer zal gebeuren in haar verdere leven (als alle kinderen die ene schoenen hebben etc) ik denk dat dat soms teleurstellingen zijn waar een kind mee moet leren dealen. Maar ik snap je gevoel helemaal als het de eerste keer is.

Hoi, ik voelde vroeger soms ook onrecht. Ik was slecht in gamen en kon niet over alles mee praten en dit was 15 jaar geleden, dus dan klaagde ik natuurlijk over de keuze van mijn ouders aan mijn vrienden. Dus eigenlijk alleen in een sociaal aspect vond ik dat als kind lastig. Thuis speelde wij veel spelletjes. En hadden dus beperkte schermtijd voor doordeweeks, weekend en speciale dingen paste mijn ouders dat aan. We werden er ook creatief van want we hadden 1 computer en 1 tv in huis, dus we mochten ook schermtijd delen, dus als mijn broer en ik het eens werden over wat we wilden kijken. Nu ben ik heel erg blij dat mijn ouders dit ingeperkt hebben en ons hiermee de kans hebben gegeven onszelf te ontwikkelen. Ik zou dit ook zeker doen als wij een kind mogen verwachten! En dan misschien oudjaar met zoiets als vanavond daar op inspelen, ik denk niet dat een kind zijn eigen device nodig heeft maar misschien inderdaad delen of je telefoon of een huis tablet die gedeeld kan worden? Denk niet dat je eraan ontkomt dat een kind ook voor school op een gegeven moment iets nodig heeft, maar 3 is wel erg jong voor een eigen device...

Mijn ouders waren vrij strikt en ik kijk juist nu heel veel tv 😅 voelde mij ook wel eens buitengesloten en dat is echt geen leuk gevoel voor een kind. Schadelijker denk ik dan de negatieve effecten van schermtijd. Maar ik ben van mening dat het allemaal in balans moet zijn. Ik denk dat als je te streng ergens mee bent dat je je kinderen dan juist meer die richting op gaat duwen. Bv nooit snoep mogen als kind resulteert in (jong) volwassen die zodra ze zelf de vrijheid hebben dit juist gaan doen omdat het nooit kon. Door zo streng te zijn leg je er juist heel veel nadruk op. Ik leer mijn zoontje dat het allemaal mag maar wel in balans, dus soms tv en soms een boek. Soms snoep en soms gezond. Als je deze balans leert hebben ze daar wat aan als ze volwassen zijn.

Ik vind de iPad n rotding. Mijn dochter ( april wordt ze 3 ) kan altijd heel goed spelen met de dochter van n vriendin. Ook alleen kan ze heel goed spelen. Lekker fantasierijke dingen..zo leuk om te zien. Dan geeft mijn vriendin die tablet aan haar dochter en klaar met spelen.. zo jammer. Zit ze alleen maar voor dat kutding. Kunnen ze t niet goed zien, ruzie haha. Dus dan geef ik haar wel mn telefoon met Disney+. Want ze zegt wel is kindertablet maar waren allemaal maar rare gekke filmpjes vond ik.. Tuurlijk kijkt ze bij ons ook tv. Maar vaak staat die aan. Kijkt ze 20 minuten en gaat ze spelen. Zie zoveel kinderen verpest worden door tablet. Neefje eet niet zonder tablet. Nichtje zit heel vaak er helemaal in.

Hier niet met tv maar met snoep. Thuis mocht ik nooit wat lekkers, altijd commentaar op de hoeveelheid etc. Niet dat ik veel at, maar mocht eigenlijk geen saus omdat mijn moeder bang was dat ik (maar vooral zij) dik zou worden. Gevolg hiervan was dat ik het stiekem onderweg naar of van school ging halen. At ik een heel pak koekjes op en thuis vroeg ik nergens meer om. Juist door iets heel erg te verbieden, is de kans groot dat ze het wel willen/gaan doen. Ik zou een ipad van jezelf met een losse roze hoes geven op 'speciale gelegenheden'. Ik ben wel heel consequent met geen telefoon of tv aan tijdens het eten. Vind dat verschrikkelijk. En toch zie ik het zo vaak bij bekende van ons.

Ik had zo'n klasgenootje. Hadden geen tv thuis. Voelde weinig aansluiting. Hij zat uren alleen tot sluit van de school in de Mediatheek. Daar hadden ze een tv. Of bij andere mensen thuis. Mijn ouders waren niet zo strikt. Onze zoon mag tv kijken als hij wilt. Meestal staat bij aan op baby tv of op Disney Bleuy. Ik ben daar echt niet moeilijk in. Om me heen zie ik veel kinderen die dat niet mogen waar het een heel ding is als er een keer een iPad, mobiel of tv aangaat. Ik zie ook wel voordelen, hij leert er ook echt van. Zoals woordjes en muziek. Hij speelt overigens veel liever gewoon zelf dan dat hij voor de tv zit. Af en toe kijkt hij even en gaat daarna weer lekker verder spelen.

Hier tot een half jaar geleden geen schermtijd in huis. Ze keken alleen filmpjes als ik de jongens hun haren knipte of als m’n man en ik bijv de auto inpakten voor vakantie! 🙈 Een half jaar geleden hebben we een tablet gekocht. De kinderen waren toen 6,5,4 en 2. We merkten dat als we ergens anders waren schermpjes enorm trokken. Dat probleem is hier mee niet opgelost. Maar we hadden we echt het gevoel dit in ons eigen huis te moeten introduceren. Zodat je er zelf zicht op hebt en afspraken over kunt maken. De kids krijgen 10 minuten per dag schermtijd. (Ze kijken wel eens met elkaar mee, dus het is wat meer) Maar als de tablet uit het zicht ligt vragen ze er ook niet om. Even over het samen spelen: stel dat je een tablet introduceert betekend het niet dat je dochtertje niet meer gaat spelen he? Hier wordt nog steeds fijn en veel samen gespeeld! En ze mogen hier niet op de tablet als er vriendjes/ vriendinnetjes zijn. Ook bij mooi weer blijft ‘ie gewoon in de kast…

Wij hebben een oude ipad tevoorschijn getoverd, vooral omdat de autoritten problematisch waren. Ik heb weleens mensen horen zeggen “kinderen moeten ook niets kunnen doen” maar als ik in de auto zit ben ik ook of muziek of een podcast aan het luisteren of ik zit op mijn telefoon, en kan me van vroeger herinneren dat ik autoritten ook heel naar vond. Thuis wordt er ook tv gekeken, meestal sochtends kwartiertje terwijl ik of mijn man het ontbijt maak, maar vaak komt onze dochter dan ook wel even buurten. Ik heb niet het idee dat ze “verslaafd “ is. Met andere kindjes erbij zou ik de ipad niet snel aanbieden. In restaurants oid daarentegen geven we hem wel, want onze dochter is niet aan tafel te houden (daarom gaan we ook niet vaak met haar naar een restaurant). Ik probeer me dan niets aan te trekken van afkeurende blikken maar zie ze wel, nouja dan denk ik maar we hebben een hartstikke gezellig meisje wat zich zowel motorisch als sociaal goed ontwikkelt, “onbekenden” hebben daar geen zicht op.

Ik vind dat ook zo’n dooddoener over dat mensen zeggen dat kinderen zich maar moeten gedragen in een restaurant en het aan de opvoeding ligt. De 1 kan goed stil blijven zitten en de andere niet en gaat graag op avontuur. Beter dan je kind voor de ipad zetten dan dat ze het hele restaurant op stelten zetten maargoed. Voor deze groep mensen kan je het nooit goed doen want die weten of niet hoe het is om zulke kinderen te hebben, of naar mijn mening geen gezonde opvoeding dat kinderen niet durven!

Ik ben van mening dat je, door bepaalde dingen (eten, schermtijd etc) te verbieden, het juist nóg aantrekkelijker maakt. Ik had vroeger veel vriendinnetjes die thuis geen snoepjes kregen en geen tv mochten kijken. Als ze dan bij mij speelden aten ze het liefst de hele snoeppot leeg en wilden ze alleen maar tv kijken ipv spelen. Verbieden maakt “stiekeme” kinderen, zei mijn moeder altijd. Wij mochten vroeger onbeperkt tv kijken en snoep/koek/chips stond gewoon voor het grijpen (behalve het uur voordat we savonds gingen eten). En het zal je misschien verbazen, maar wij hadden heel weinig behoefte aan tv kijken en aten ook echt niet veel “troep”. Ik denk dus dat het heel gezond is om alles met mate aan te bieden of toe te laten. Dat betekent natuurlijk niet dat je per direct een eigen iPad voor je dochter moet kopen, maar er is echt wel een middenweg. Vooral in de tijd van nu, waar technologie een grote rol in ons leven heeft, kan je er bijna niet meer omheen en is het juist belangrijk om te werken aan een gezonde balans, ook met het oog op later als ze meer vrijheid en eigen autonomie heeft/krijgt.

Oh en als aanvulling: wij hebben een zoon die onbeperkt tv mag kijken! Hij heeft geen eigen iPad, maar de tv staat hier dan dus gewoon aan. Soms kijkt hij ‘n half uur heel aandachtig, maar vaak gaat hij na ‘n paar minuten zelf spelen en kijkt hij alleen als hij een liedje (ms rachel oid) voorbij hoort komen. Dan danst hij even, en gaat hij weer door met zijn spel. Hij huilt bijv ook nóóit als de tv uit gaat, wat ik wel zie bij kinderen van vrienden die veel strikter omgaan met schermtijd. Nu wil ik niet zeggen dat wij de weg naar Rome hebben uitgevonden, maar vaak wordt soepel omgaan met schermtijd gezien alsof je kind de godganse dag voor de tv zit, en dat hoeft echt niet zo te zijn. Het is niet interessanter dan andere dingen want het mag gewoon altijd, er is geen onderscheid. Net als dat een kale cracker hier net zo geweldig is als een stuk chocola. Onze zoon heeft oprecht geen voorkeur voor gezond of ongezond eten, want hij mag beide altijd en hangt dus ook niet hebberig aan de lippen van iemand die een koekje eet 😅 het gaat in dit topic niet om eten, maar het is wel een goed voorbeeld van soepel omgaan met dit soort dingen en dat dat echt niet direct betekent dat er ook zwaar misbruik van gemaakt wordt.