Winkelen met een 2-jarige🤯

Misschien zo'n rugtas met een koordje er aan wat je aan jezelf vast kan maken?

Geen keus geven. Als je luistert mag je lopen, luister je niet dan ga je in de kar. En dit ook daadwerkelijk doen. Verder geef ik d'r in de kar vaak ren briefje en een potlood om mee te strepen. Of ik geef haar boodschappen die ze in de kar mag doen

Ik volg even voor tips! Ons kind rent ook alle kanten op. Vooral met afrekenen is het echt een uitdaging! Zeker als ik alleen met haar boodschappen doe. In de supermarkt geef ik haar altijd al het mandje en moet ze van mij op zoek gaan naar de boodschappen (zoals appels of brood). Dan heeft ze in ieder geval een missie en speelt ze niet in haar eentje verstoppertje door de hele supermarkt. Maar vaak is ze daar na een tijdje ook wel weer klaar mee 🥴

Zolang zoon rondrent mag hij dus niet rondlopen in de winkel. Hij protesteert soms wel even maar dat is dan jammer.

Zodra ze de benen neemt verliest mijn dochter de vrijheid om zonder handje vast rond te lopen. En ja die strijd ga ik aan, soms 3x per winkel. Uit het zicht is handje vast of buggy. Rustig? Nieuwe kans. Geen land mee te bezeilen? Naar huis. En ik heb 2 rondlopen dus dan moet je wel, anders moet ik mezelf in tweeën splitsen.

Bij ons heeft hij 2 opties of aan de hand (soms zonder hand maar wel naast mij) of in de kar/kinderwagen. Als hij niet kiest, dan kies ik en dan zet ik hem in de wagen. Als hij niet luistert en weg rent idem. De eerste keren was dat huilen, nu weet hij wat zijn opties zijn;)

Hier ook inderdaad duidelijk verwachtingen uitspreken en aan houden. Wil je zelf lopen? Prima, maar dan blijf je in de buurt en wil ik je kunnen zien. Doe je dat niet, dan geef je een hand of ga je in de kar. Dit hebben we vanaf het begin consequent gedaan en nu met 3,5 jaar gaat dat echt goed. De laatste keer dat ze weg liep in de winkel is al heel lang geleden. Wel leggen we bij elk winkelbezoek weer uit wat we verwachten

Misschien kan je het omdraaien, dat ze jou moet 'zoeken'. Spelenderwijs leren dat zij jou moet volgen en niet andersom. Mijn dochters zijn inmiddels ouder (2 en 4) en hebben het echt geleerd met geduld.

Een tuigje! Zo een die je aan allebei jullie pols vastmaakt

Loopfiets met zo’n staaf? Zodat ze zelf kan “fietsen?” Of een meerijplank aan de kinderwagen?

Hier een kindje dat geen handje wil vasthouden. Prima. Maar het is een hand / kar / buggy vast of bij me blijven. Loop je weg uit het oog verlies je de vrijheid in keuze en gaat hij dan de kar/buggy in. Kun je je weer netjes gedragen mag je weer los maar hij blijft in het zicht of houd iets vast. 2de keer weg/niet luisteren is vast en geen mogelijkheid meer om vrij te komen de rest van de dag niet meer waar we ook heen gaan of wat we ook gaan doen. Ik ben daar ook heel consequent in. En dat weet hij hier heel goed. Huilbuien of woedeaanvallen ben ik niet gevoelig voor. Mijn partner zegt altijd tegen onze zoon als hij bij hem probeerd te "slijmen" . Je weet het. Eigen schuld. Mama onderhandeld niet met kleine terroristen🙈

Mag ik op cursus bij jou🤣

Klinkt als een kopie van onze dochter. Rent ook heel de supermarkt door en zit vervolgens overal met haar handjes aan. Paar weken geleden dit gekocht bij Temu voor nog geen 4 euro. Had er voor dat geld geen hoge verwachtingen van maar werkt hartstikke goed!

Hier geef ik in de auto al aan wat ik van haar verwacht. De laatste tijd is papa ook mee. En die is wat lakser... Maar ik vertel haar van vandaag is mama moe dus je gaat in de winkelwagen. (Ze wil zelf met een karretje lopen) 1x ging ze bewust botsen met dat karretje ondanks mijn waarschuwingen. Toen heb ik haar in de winkel streng aangesproken dat ze gelijk niet meer met het karretje durfde 🙈 Ze wil nu dat wij het karretje bij het handvat vasthouden. Maar als we dat niet doen rent ze dus ook weg. Tot nu toe lachen alle mensen erom.. vooral omdat ze echt zit te keten. Dus ik geef haar nu opdrachten wat ze mag zoeken. Of wanneer ze in de winkelwagen moet van mij, draai ik de wagen om en doet zij alsof ze auto rijdt. Maar zoals ik al zei de papa is wat lakser dan ik. Ik ben veel strenger (en consequenter) en dat is soms wel lastig.

Consequent zijn. Herhalen overal waar je bent wat je verwacht. Keuzes geven binnen de grenzen. Soms iets toegeven maar met voorwaarden. Hulp vragen aan hem en hem opdrachten geven wat hij hier geweldig vind en complimenten geven. Hier werkt dat super goed. Kost energie in het begin. Maar na tijd is het de moeite meer als waard en heb je er profijt van.

Hier zijn er maar twee opties. Of je blijft bij mij en zit nergens aan, of je gaat in de kar. Heb zeker wel vervelende boodschappenrondes gehad met een krijsend kind in de kar🤪 Maar hij wist daarna wel heel goed dat dat niet hielp. Het is echt een fase, maar naar mijn ervaring is ruimte geven echt “gevaarlijk” want die nemen ze dan. Dus ik ben dan echt van het strak houden en geen kans geven. Wil nl niet dat mijn leven geterroriseerd word door mijn kind🙈😂

Twee opties: lopen en luisteren of in de kar. Dat gaat een paar keer goed brullen worden tijdens de boodschappen. Maar daarna weet ze hoe het zit als je consequent bent haha

Heel simpel, niet luisteren is in de buggy. Of ze nou wil of niet. Jammer dan

In die periode hebben we een harnastuigje gebruikt. Ze maakte zich slap en liet zich uit de wandelwagen glijden, dus dat was hier geen optie. Het was een fase, is hier inmiddels al niet meer nodig. Inmiddels vindt ze de wandelwagen en winkelkar weer geweldig. Ook helpt het om haar te betrekken bij het boodschappen doen, dus helpen zoeken naar producten, een winkelmandje of karretje laten duwen.

Dit probleem komt erg bekend voor... mijn dochter klimt uit de kar. Uit het zitje lan ze in 2 tellen staan. En als ik haar in het grotere gedeelte van de kar zet gooit ze de boodschappen eruit. Ben soms ook echt zoekende hoe ik het beste kan aanpakken