32 Reacties

2 jaar geleden

Ik vind het constant aan staan soms ook pittig hoor! En ook nog steeds slechte nachten en vroege ochtenden hier :) zoontje is 13 maanden. Ik vind de moeheid vooral echt pittig. Het genieten overheerst wel echt! Maar soms heb ik door de moeheid ook momenten dat ik denk: is het al bedtijd? Haha. Hou het wel bij jezelf in de gaten! Ik werk ook fulltime. En moeder zijn erbij is niet niks! Praat erover met iemand en neem ook regelmatig even een dag voor jezelf waarin je niks hoeft. Bijvoorbeeld in het weekend een Spa dag. Sporten helpt mij ook heel erg! Mijn zoontje is het aller beste en hij is ook heel makkelijk! Maar die moeheid 😴 hakt er gewoon in

2 jaar geleden

Nee, het wordt niet perse makkelijker. Anders wordt het wel, wat mij betreft wordt het leuker. Ik vond (en vind) een baby niet zo leuk. Ik merk dat ik een soort paniek reactie heb zodra ik gehuil hoor en zie op tegen de nachten. Mijn lichaam reageert sterk, ademhaling, hartslag en spierspanning. Ik leef van fles naar fles. Onze oudste dochter vond ik ook echt niet leuk als baby, ik voelde me super slecht en speelde met het idee dat zij mij maar beter niet kon leren kennen. Ik was echt niet leuk als mens. Vanaf zo'n 8 maanden vond ik haar al leuker. Met een jaar had ik echt leuke momenten met haar. Toen ze met anderhalf jaar door ging slapen ging opeens alles goed. Twee handen op één buik, zij en ik. Pittig is het opvoeden wel, chaotisch, hectisch en rommelig soms ook. Nu hebben we een tweede jonge dame erbij, zij is nu 7 weken en ik merk weer dat mijn lichaam reageert. Alleen nu weet ik dat ik haar echt leuker zal vinden als ze iets ouder is. Nu heb ik ook haar grote zus die mij helpt. Nee, het wordt niet perse makkelijker. Een peuter in de peuterpuberteit is ook niet altijd feest. Toch helpt het als het slapen goed gaat, mee eten beter gaat en als je kind een beetje uit kan leggen wat er aan de hand is. Fijn dat je nu al merkt dat het beter gaat. Heb er ook vertrouwen in dat die groei er nog is! Nee, makkelijk is het niet, maar je kunt het wel. Af en toe hier je ei kwijt en plan momenten in je agenda dat je voor jezelf kunt zorgen!

2 jaar geleden

Bedankt voor jullie reacties! Precies die paniek reactie inderdaad. Ik heb ook leuke momenten en gelukkige steeds vaker maar doordat er zoveel spanning is opgebouwd zakt dat helaas regelmatig nog naar de achtergrond. Afgelopen maand ook 1 ziektemaand geweest voor het gezin en dat hakt er dan ook in. Kijk er vooral naar uit dat hij wat meer kan zeggen wat er is en als het eten wat meer een rustmoment zou zijn idd. Nu altijd haasten en de helft op de grond of tegen het plafond enzo haha

2 jaar geleden

Wij hebben een zoontje van 3.5 jaar en die is sinds maart elke dag tussen 4 en 5 wakker sochtends.. omdat hij soms zo moe is (en wij ook) word het er soms bij ons niet gezelliger op in huis.. ik heb hier ook heel veel moeite mee.. begrijp niet waarom hij smorgens zo vroeg wakker is terwijl hij altijd tot half 7 a 7 uur sliep.. we hebben al echt alles geprobeerd.. we weten dat hij er ook niks aan kan doen omdat hij gewoon klaarwakker is dan en niet meer kan slapen maar rond 6 uur savonds is hij echt helemaal op.. ik vind het zelf persoonlijk er niet makkelijker op worden.. we hebben ook nog een dochter van 1.5 die gelukkig tot nu toe wel goed slaapt en zijn bang dat als hij begint te schreeuwen hij haar ook wakker maakt om half 5.. ik weet op het moment even niet hoe we verder moeten en wat te doen.. we hopen dat als hij in maart naar school gaat het dan allemaal anders word maar ik vind dit een knap lastige periode..

2 jaar geleden

Wat heftig om het verhaal van TS en alle reacties te lezen! Sterkte gewenst voor iedereen! Ik heb in het eerste half jaar bij het eerste kind best vaak gedacht "waar ben ik aan begonnen". Het duurde een maand of 7, 8 toen ik het echt leuk begon te vinden. De baby en ik begonnen elkaar te snappen en te leren kennen. Hij begon ook een beetje rond te kruipen, het hele kwetsbare is dan een beetje af dus ik werd rustiger. En ik vond een dreumes leuker dan een baby. En een peuter nog leuker 😁 Zelf dacht ik na een jaar na de eerste: ok ik ben er weer. Maar ik kan me heel goed voorstellen dat als je een postpartum depressie hebt gehad, dat dat nog een stuk langer duurt. Zelf heb ik wel ervaren dat het gemakkelijker wordt. Ik denk en hoop dat dat voor jou ook gebeurt. 🍀Je leert je kind steeds beter kennen, hij wordt minder kwetsbaar en jijzelf zal weer rust, energie en balans vinden.

2 jaar geleden

Heel herkenbaar. Ik lees mee. Ik ervaar dit ook sinds de geboorte van mn dochter (inmiddels 2 jaar). Ik kan wel zeggen dat het een stuk makkelijker voelt inmiddels, dan in het begin. Maar nog steeds vind ik het moederschap loodzwaar. Nu ben ik zwanger van een tweede kindje en eerlijk gezegd houd ik mn hart vast. (Ik heb ook een Postpartum Depressie gehad).

2 jaar geleden

Reactie op Sylvianne

Wij hebben een zoontje van 3.5 jaar en die is sinds maart elke dag tussen 4 ...
Wat heftig! Ik snap dat dat er in hakt. Ik heb zelf veel aan de instagram van snuggles en Dreams. Misschien staan daar nog tips op die helpen voor de nachtrust. Slaapgebrek is heftig! Sterkte en hopelijk komt er meer rust

2 jaar geleden

Reactie op Maankind

Heel herkenbaar. Ik lees mee. Ik ervaar dit ook sinds de geboorte van mn do ...
Ik heb het ook zwaar onderschat. En ergens hou ik ook een wens voor een 2e... wat een spannende tijd voor jou ook weer! Ik hoop dat we onze weg gaan vinden. Ik vind het kleine, kwetsbare en de eeuwige twijfel wat er aan de hand is en of je het goed doetje moeilijk. Ik hoop dat dit steeds makkelijker zal gaan.

2 jaar geleden

Reactie op NJ88

Wat heftig om het verhaal van TS en alle reacties te lezen! Sterkte gewenst ...
Wat fijn om te lezen! Ik vind het kleine kwetsbare moeilijk inderdaad en dat is gelukkig al een stuk minder dan in het begin. Lijkt mij toch nog makkelijker als hij kan aangeven wat er is en als wij zelf ook meer dingen aan hem uit kunnen leggen.

2 jaar geleden

Reactie op Mamajuni2020X

Wat heftig! Ik snap dat dat er in hakt. Ik heb zelf veel aan de instagram v ...
Die heb ik idd ook en daar ook alles al van geprobeerd maar niks werkt hier helaas

2 jaar geleden

Ik vind de babytijd werkelijk vreselijk. Ik ben nog nooit zo ongelukkig geweest als sowieso de eerste 4 maanden. Nu gaat het beter. Maar makkelijk? Nee nog lang niet denk ik. Ze is bijna 6 maanden. Mijn oudste wordt 4. Ik kan niet wachten tot mijn baby ook baby af. Met mijn oudste is het ook niet altijd makkelijk, maar dat is toch anders dan met de babytijd:

2 jaar geleden

Reactie op Sylvianne

Die heb ik idd ook en daar ook alles al van geprobeerd maar niks werkt hier ...
Dat is super zwaar!! Ik duim mee dat er verbetering in komt.

2 jaar geleden

Ik vond tot nu toe dat het wel veel makkelijker is geworden. Ik vond de eerste 3 maanden echt de hel (huilbaby) en rond de 8 a 9 maanden was het ook zwaar ivm baby veel willen maar nog net niks kunnen. Gejengel aan mijn hoofd. Nee, de babytijd vond ik niks. Nu is mijn zoon 20 maanden en kan zichzelf meestal goed bezig houden, is vaak vrolijk en lacht veel. Soms heeft hij ook wel mindere buien, waarbij hij op de grond gaat liggen schreeuwen, maar dat komt niet vaak voor. Ik vind het nu echt veel makkelijker dan toen hij jonger was.

2 jaar geleden

Reactie op Sharon__89

Ik vond tot nu toe dat het wel veel makkelijker is geworden. Ik vond de eer ...
Dank! Dat soort berichten geven hoop en klinken ook zoals ik het voel en hopelijk ga vinden.

2 jaar geleden

Reactie op Maankind

Heel herkenbaar. Ik lees mee. Ik ervaar dit ook sinds de geboorte van mn do ...
Mag ik vragen wat dan de drive is voor een nummer twee? Ik vind nummer één ook echt heel heftig en kan me nog niet indenken dat ik er een tweede bij aandurf

2 jaar geleden

Reactie op Sharon__89

Ik vond tot nu toe dat het wel veel makkelijker is geworden. Ik vond de eer ...
Hoe leer je wat je in die situaties moet doen? Als hij schreeuwt op de grond? Ik heb zo vaak het gevoel dat ik maar wat doe en ons zoontje is pas 6 maanden 🙈

2 jaar geleden

Heel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die het als zeer heftig ervaar. Ikzelf heb helemaal niks met baby's en weet absoluut soms niet waar ik het zoeken moet. Loop nu onder begeleiding en sta op de wachtlijst bij een psycholoog voor verdere begeleiding (ivm postnatale depressie) dochter is net 10 maanden en de afgelopen maand flink aan het kwakkelen geweest plus tandjes en een slaapregressie. Hierdoor zelf ook weer een flinke terugval gehad. Het is fijn om te lezen dat het leuker wordt was bang dat ik daar nog 3 jaar op zou moeten wachten, werk zelf met kids op een buitenschoolse opvang en haal daar nu echt mijn afleiding uit.

2 jaar geleden

Reactie op BabyBun

Hoe leer je wat je in die situaties moet doen? Als hij schreeuwt op de gron ...
Ik denk dat meer dan de helft van de ouders als motto heeft "ik doe ook maar wat" 🤭 Hoe je dat leert... al doende. Je komt een keer in zo'n situatie, je probeert iets en ziet dat het wel/niet werkt. Enige concrete tip die ik kan geven, is: bedenk of je het gevecht wil aangaan, en zo ja, houd vol. Ga niet je kind leren dat als ze lang genoeg drammen, ze hun zin krijgen.

2 jaar geleden

Ik heb een dochtertje van 15 maanden. De eerste 10 maanden waren echt heel pittig door haar onrust en heel slecht slapen. Ze slaapt nu lekker door. Kan lopen en is daardoor een stukje zelfstandiger. Ik vind wel dat het wat makkelijker is geworden

2 jaar geleden

Ja het wordt makkelijker wat betreft het 'constant aan staan'. Naarmate ze steeds zelfstandiger worden kan je zelf ook meer je gang gaan. Ze worden ook steeds meer leerbaar (wat wel en niet mag/kan bijvoorbeeld), gaan gevaren inzien, krijgen meer opties om zichzelf te vermaken (kunnen dat speelgoed zelf uit de kast pakken). Zelf vond ik het omslagpunt rond de 2 jaar, toen ze begon te praten. Het geeft zoveel rust dat ze zichzelf nu duidelijk kan maken in woorden.