Zoontje vind mij niet leuk

Geen tips maar mijn dochter van bijna 2 is precies zo

Ja heel herkenbaar alleen hier is het andersom. Dochter wilde dus niks van haar vader weten. Ze is in juni 2 geworden. Maar hier wordt het langzaam aan beter, het is echt een fase. Wij hebben daarnaast wel gewoon doorgepakt met op bed brengen etc. Dus hele dag herhalen, vandaag brengt papa jou op bed. En dat doen we dan om en om. Dan waren er maat wat tranen maar dit heeft er wel voor gezorgd dat het nu beter gaat en ook als we met z’n allen als gezinnetje wat doen! Succes het komt goed 🍀

Jeetje dat lijkt me heel vervelend voelen. Gezien de tijd dat je dit post denk ik dat het je ook erg bezig houdt, begrijpelijk! Misschien helpt het als je man je zoontje aanspoort jou ook lief te vinden in zijn bijzijn? Zo van: nee zoontje, je mag mama niet duwen, maar je kunt haar wel knuffelen/aaien. En misschien kunnen jij en je man ook knuffelen in het zicht van je zoontje zodat je zoontje ziet dat je man jou er wel bij wilt? Denk dat je je man moet inzetten om je zoontje te laten zien dat als jullie met zn drieën zijn, jij er ook bij hoort

Ik denk dat je zoontje je man gewoon mist doordeweeks en dat dan in het weekend wil inhalen door alle aandacht bij hem te vragen en jou dan daar niet bij kan hebben. Wellicht kan je man doordeweeks wat meer aandacht geven, bijvoorbeeld een keer naar bed brengen of uit bed halen smorgens. Vergeet niet dat kindjes vaak het vervelendste doen bij de mensen van wie ze het meest houden/bij wie ze zich het meest vertrouwd voelen. 🥰

Heel herkenbaar, hier net zo. We zijn beide 3 dagen in de week thuis, dus daar kan het niet aan liggen. De dag dat ik alleen met haar ben vind ze oma of een vriendin die langskomt ook beter dan mij... Maar nu is het zo'n 5/6 weken aan de gang en zwakt het langzaam af. Ze begint mij weer te tollereren en soms zelfs leuk te vinden. Een fase.... Maar wel een emotioneel slopende fase voor mij...

Fase fase... Die van mij heeft het sinds de geboorte. Zij is helemaal verliefd op papa. Met 7 maanden duuwde zij mij weg uit groeps-knuffels en sinds deze week breekt hell los als ik hem niet los laat. Echt noet dat hij mij los laat, dan maar kind over haar toeren. Erbij betrekken helpt ook niet, dan wordt zij gek 🤭 Eerste woord is papa, eerste keer rollen, eerste keer kruipen, lopen, allemaal bij papa. Bij mij is het de hele dag onderhandelen en alles is NEE. Aankijken, weglopen en NEE zeggen. Meid denkt sinds 5 maanden al dat zij 16 is.... Bij papa (en bij mijn ouders ook), is het zo'n gezellige ondernemende slimme vrolijke meid. Bij mij geen geduld om een boekje te lezen.... Bij mijn moeder encyclopedieën... Mijn ouders en man zijn ook fantastisch, dus ik ben super blij voor haar. Ik werk 2 dagen in de week en ben verder met haar. Dus ik zal wel "bad cop" zijn. Mijn man en ik merken het ook op vakanties. In de vliegtuig 13 uur lang alleen papa? Dan heeft zij pech. Wij zijn 1 en trekken overal de zelfde lijn in. Dan maar boos bij mama. Boos in de vliegtuig? Niet lullig om voelen en teruggeven aan papa... Zij is een slimme meid en weet het ook wel hoor. Zo gaf zij na 2 minuten toe en viel zij in slaap.... Het is niet dat hij jou niet leuk vindt! Echt niet! Hoe klote dit ook voelt. (Ik moet naar mijn eigen advies luisteren, want makkelijker gezegt dan gedaan. Ik heb hier ook al tranen om gelaten!) Hij is aan het uitproberen, ontdekken en die kleintjes zijn best sneaky hoor. (ik werk in de opvang en zie veel zelfde verhalen voorbij komen.) Zij hebben alles door en hebben op bepaalde momenten die vaders wat harder nodig. En ik heb het echt moeten accepteren, want iedereen roept maar "fase"... In de kraamweek keek zijn al zo verliefd naar hem, hoe zij hem zocht in de ruimte en lachte om zijn stem. Toen wisten wij al dat het een papa's kindje zou zijn. En ik ben zo verliefd op deze man, ik snap precies waarom zij dit zo heeft 🥰♥️ Het is even kut, maar probeer het te accepteren en het beste er van te maken. ♥️ Hij vind jou wel leuk en houdt echt van jou. Maar papa is gewoon alles 🥰

Dit is denk ik heel normaal gedrag. Papa is er minder vaak dus als papa er is trekt hij meer naar hem toe. Vat het niet persoonlijk op en besef dat het een fase is.

Dankjewel voor jullie lieve berichten ❤️. Het is fijn om te lezen dat andere ouders het ook herkennen en dat het niet aan mij ligt.

Dit is niet persoonlijk. Jij bent op dit moment de 'serieuze ouder' en je partner de 'lol ouder'. Hij is er minder vaak, corrigeert hem minder (want hij is er minder) dus dan lijkt het alsof bij papa alles mag. Als ze ouder zijn kiezen ze de ouder die hun op dat moment uitkomt. Een kleine verbetering 🥲🤣

Ahhh succes, ik voel je frustratie, wat rot!😢. Hier ook fases, dan weer mama, dan weer papa. Wij delen de zorg grotendeels 50/50, werken allebei 4 dagen. Nu is mijn man niet geraakt als ze een mama fase heeft, maar ik kan er niks aan doen dat ik wel geraakt word als ze een papa fase heeft🫣. Ik lees er daarom graag over online waar het vandaan komt (het is heel natuurlijk) en ook hoe je er het beste neutraal mee om kan gaan. Tips hier: https://www.opvoedadvies.nl/voorkeur.htm

Oh ik herken het ook… Bij onze dochter leek er geen eind te komen aan die fase… Gelukkig zwakt het inmiddels af. Toen het echt erg begon te worden corrigeerde mijn man ook echt actief. Hij legde haar uit dat papa en mama evenveel van haar houden en dat als wij lief zijn voor haar, zij ook lief moet zijn voor ons. Ik kon er ook echt om huilen en dan stuurde hij haar ook gerust naar mij toe om het goed te maken. Deed ze dat uit boosheid niet, kwam hij mij troosten. Inmiddels heeft ze heel goed door wie ze waarvoor moet hebben; papa om mee te stoeien, mama om in de ochtend uit bed te komen en om samen te eten. Ze wordt het liefst nog steeds door papa in bed gelegd maar heeft er geen moeite (meer) mee wanneer hij niet thuis is en ik het doe. Volhouden mama! 🍀😘