15 en zwanger

Bespreek het aub wel met je ouders. Het is eng maar je bent jong en hebt ze nodig. Ik ken je ouders niet, maar als je mijn dochter was zou ik echt hopen dat je naar ons toe kwam in deze situatie 🍀🍀🍀

Ik zou echt willen dat men dochter me dit verteld moest het haar overkomen . Je ouders kunne mss even boos reageren maar das zo weer over . Je bent jong en gaat echt de steun van je ouders nodig hebben op alle vlakken Zowel financieel / mentaal enz En wat je ex vriendje ook zegt die kan jou tot niks verplichten Kijk echt naar jezelf wat jij wil met dit kindje

Ik snap dat je erg bent geschrokken en het spannend vind om te zeggen tegen je ouders. Ik denk dat het wel belangrijk is om hun het te vertellen. Dan kunnen ze je helpen. Bedenk ook wat je zelf wilt met de zwangerschap. Je kan dit! Als je mijn dochter was geweest, had ik gehoopt dat je mij dit zou vertellen en we samen kunnen kijken ❤️

ik ben echt heel bang dat ze heel boos gaan worden en me straks op straat gaat zetten.. Ik was vorige week 4 handen op 1 buik aant kijken met me ouders en toen zei mijn vader dat als dat met zijn dochters zou gebeuren hij ze eruit zou gooien en noemde ze vieze slet enzo.. 😣😣

Ik ben het indd eens met de dames hieronder. Overleg dit met je ouders, je zult hun hulp echt hard nodig hebben en zij gaan er echt wel achter komen na mate de zwangerschap vordert. Veel succes en sterkte.

Zo snel mogelijk met je ouders gaan praten! Ik snap je angst heeel goed!. Maar je ouders zullen je vast en zeker er voor je zijn en je helpen. Als je het niet zelf durft te zeggen kun je het misschien opschrijven? Sterkte 😘

Ja dat is geen leuke opmerking en komt dan hard binnen. Maar reageren op een stel op tv is sneller gedaan dan als jouw eigen dochter in die situatie zit. Zo’n opmerking richting de tv is echt snel gemaakt! Neem even je moeder apart, leg de situatie uit en dit kan echt iedereen overkomen he! Ik was 14 toen ik mijn eerste zwangerschapstest deed, die was negatief maar had net zo goed positief kunnen zijn😩 En ik was ook geen slet, alleen een ongeluk zit in een klein hoekje ( en je ex is mede verantwoordelijk he ) maar jij maakt de keuze. Komt goed! Het zijn je ouders, jij bent en blijft hun dochter

en nog een vraagje als ik naar de dokter ga komen mijn ouders dat dan ook te weten enzo? Omdat ik nog geen 18 ben

Mochten je ouders voor nu te lastig zijn is het slim om zelf de huisarts te bellen voor een afspraak dat die kan meedenken en misschien ook kan kijken hoe ver je zwanger bent. Los van uitspraken van je ouders is het goed om te bespreken met ze. Wat je zou kunnen doen is nadenken of je familie of andere volwassenen in de buurt hebt wonen met wie je dit kan bespreken en het eventueel samen met je kunnen vertellen aan je ouders.

Kun je het ook eerst alleen aan je moeder vertellen? Misschien kan zij je steunen om het ook aan je vader te vertellen. Een verloskundige kan je ook goed helpen. Dan kunnen ze kijken hoelang je zwanger bent en wat je opties zijn.

https://www.dekastanjehuisartsen.nl/uw-dossier/informatie-delen-ouders-voogd In Nederland is het zo geregeld. Aangezien je nog geen 16 bent zal de huisarts deze info wel met je ouders willen delen. Je kan ook met hen bespreken hoe dit het beste aangepakt kan worden. Heel veel succes!

De huisarts zal niet direct na jullie gesprek je ouders bellen, maar zal je denk ik wel adviseren om het te bespreken met hen en het anders zelf te willen delen gezien je leeftijd. Wil je vervolgstappen nemen in de zwangerschap of juist met een abortus dan gaat dit niet zonder dat je ouders het weten. Zie de huisarts als een hulpmiddel, die hebben ervaring met dit soort situaties want je bent echt niet de enige

Hoi! Ik was zelf 18 toen ik zwanger werd van mijn zoontje. Ik was dus wel iets ouder dan jij. Ik zie dat je niet weet hoelang je zwanger bent, weet je ongeveer wanneer je laatste menstruatie geweest is? Heb je naast je ouders misschien iemand anders in je familie die je wellicht in vertrouwen kan nemen?

Wat goed van je dat je je inleest op deze manier! Lijkt me een erg groot geheim om bij je te houden. Neem een volwassene in je omgeving in vertrouwen. Het is misschien lastig het je ouders te vertellen, maar het is wel heel goed om je moeder het te vertellen. Ze zal vast schrikken, maar uiteindelijk komt dit goed. Wil je niet naar je ouders, denk dan aan een professional zoals een docent die je vertrouwt, de huisarts of misschien wel een buurvrouw of een ander familielid zoals je tante of oma. Een verloskundige kan je meer zekerheid geven en je helpen met het op een rijtje zetten van alles. Zoals je hebt gezien met 4 handen op 1 buik: je bent niet alleen. Misschien is er bij je in de buurt wel een groep met jonge moeders. Maar ook hier heb ik eerder jonge moeders langs zien komen. Veel succes met het vertellen, je bent nu al goed op weg met het zoeken van informatie!

Misschien kun je iemand in vertrouwen nemen? Een vriendin? Ouders van een vriendin? Wie vertrouw je het meest? Ik begrijp dat het angstig is om aan je ouders te vertellen, ik heb een soortgelijke situatie meegemaakt. Maar hoe je het ook bekijkt: ze zullen er toch achterkomen. Naar de huisarts of de verloskundige kan een goede eerste stap zijn! Heb je een fijne huisarts? Je geeft aan dat je al wat langer zwanger bent. Het is van belang dat je eerst achterkomt hoe lang je zwanger bent. Gezondheidszorg is een hele belangrijke stap! Er zijn ook verschillende organisaties voor tienermoeders. Wellicht kun je daar een afspraak maken?

Vertellen aan een volwassen die je vertrouwd en je eigen hartje volgen! Hier op dit forum zal je ook zeker veel steun krijgen van ons allemaal ongeacht welke beslissing je maakt! Maak gewoon de juiste voor jezelf ❤️

Hoi Ik ben zelf zwanger geraakt toen ik bijna 15 was. De moeder van een vriendin hoorde dat ik overtijd was en belde mijn moeder. Heb het dus niet zelf hoeven te vertellen. Je kan niet stiekem naar de dokter volgens mij. Ik denk dat je het beste een brief kan schrijven. Hoop zo voor je dat ze lief reageren. Het zal een grote shock voor ze zijn maar komt uiteindelijk goed. Denk goed na over wat je zelf wilt. Dat is natuurlijk het aller belangrijkste. 😘

Wat heftig dat je je zo voelt. Dat je bang bent dat ze je op straat zetten. Maar andermans dochter is echt anders dan die van jezelf. Ik ga misschien iets heel nuchters zeggen, maar als je de baby wilt houden, ga je het nooit verborgen kunnen houden. Na zo'n 9 maanden heb je toch echt een kind. Er zijn veel dingen die je kunt verbergen maar een baby niet. Ik zou je daarnaast ook heel erg de steun van je ouders gunnen. Mijn dochter is pas heel jong maar ik hoop dat ze in de toekomst, als er iets is, naar me toe komt zodat ik haar kan steunen en misschien zelfs helpen. Maar.. heel misschien zou ik van sommige dingen wel eerst enorm schrikken en niet direct goed reageren. Geef je ouders dan ook de kans om het even te laten doordringen en verwerken. Ik heb trouwens in m'n omgeving van dichtbij een moeder van 15 en van 16 meegemaakt. Uiteindelijk is het allemaal helemaal goed gekomen. Maar ook als jij beslist dat je de baby niet wilt, heb je echt steun van anderen nodig... Dat hoef je niet alleen te doen!

Jouw arts zal nooit meteen je ouders bellen, maar zeker tot je 16e is er wel een plicht om je ouders te betrekken. Laat dat je er vooral niet van weerhouden om te gaan want je arts zal echt altijd samen met jou kijken wat de mogelijkheden zijn en wat bij je past. Wacht er alleen niet te lang mee want mocht je besluiten de zwangerschap af te willen breken dan heb je niet zoveel tijd meer. Besluit je het kindje wel te willen houden dan heb je echt nog tijd om alles in orde te maken voor hij of zij er is. Ook dan kan je arts met je meekijken welke hulp je nodig hebt. Je huisarts staat echt aan jouw kant. Niemand kan jou vertellen waar je voor moet kiezen, maar doe waar jij je op dit moment het beste bij voelt

Tot 12 jaar beslissen je ouders medisch over je en zien ze je dossier in. Van 12 t/m 16 jaar moet jij toestemming geven aan je ouders om het in te zien. Dus nee, zonder jouw toestemming gaan ze het met niemand delen.