2 onder 2, ervaringen😊

Was prima! Mijn oudste was 1 jaar en 9 maanden. Ze begreep niets van een zwangerschap maar toen haar zusje er eenmaal was vond ze het geweldig. Wij betrokken haar veel bij de zorg en deden ook vaak wat met haar alleen. Wel binnenshuis zeg maar. Ze heeft zich volgens mij nooit alleen of achtergelaten gevoeld. Nu zijn ze beste maatjes en spelen (en ruzien) de hele dag 😂

Ik vind het pittig. Maar wij hebben daarnaast ook nog een dochter van 6 met verplichtingen van school, zwemles en speelafspraken, ik werk 3 dagen en we hebben een eigen bedrijf. Dus wellicht niet helemaal realistisch.. de meiden zijn wel super lief voor elkaar!

Als je ruimte maakt in je leven ervoor dan valt het ook heel erg mee. Het moeilijkste moment vond ik de eerste keer dat ze me allebei tegelijk dichtbij wilden en nodig hadden Zeg maar dat huil uurtje maar dan tegelijkertijd De baby huilt en de peuter kan niet slapen. Ik heb de oudste veel ruimte gegeven zodat ze het gevoel had dat ik er nog steeds altijd meteen was Dus dubbel zo hard gerend Tot de jongste een paar maanden was en de dynamiek niet laten doorslaan Want wilde natuurlijk ook geen patroon Nu zijn ze wel gelijkwaardig, moeten allebei af en toe op elkaar wachten (Ik ben oudste even aan het aanmelden of haren kammen en de jongste wil knuffelen, dan zeg ik dat nu gewoon: je moet even wachten Pluis je angsten uit en kom met praktische oplossingen Hier zit er genoeg leeftijdsverschil tussen dat de oudste geniet van het ouder zijn, (m mag niet he mama, ikke wel he). En weinig genoeg dat ze samen lol maakten met een paar bakjes en een afwasborstel (1j9m) Bij meer heb je mogelijk iets minder dezelfde interesses in ontwikkeling fase en minder kunnen ze elkaar meer "in de weg zitten" Maar dus ook meer dezelfde dingen leuk vinden en bij meer leeftijdsverschil de grotere zelfstandigheid die vaak genoemd wordt. Ik vind het heel erg leuk dat ze zo dicht op elkaar zitten Aandacht verdelen zit niet in de momenten dat ze iets willen doen maar in de momenten dat ze beide moe zijn en zorg nodig hebben. Vaak kan je dat goed plannen maat door dit constante veranderingen gaat dat natuurlijk ook vaak anders.

Ps die eerste keer ben ik gewoon op bed gaan liggen om ze allebei vast te kunnen houden Dit ligt denk ik ook heel erg aan het karakter Hier beide terugkerende koala fases gehad Maar sommige kinderen zijn juist van alles zelf willen doen incl zelf slapen in eigen bed :)

*aanmelden = aankleden

Het kan pittig zijn, onze 2e was een huilbaby, maar daarentegen heb ik er nooit spijt van gehad. Aandacht verdelen groei je vanzelf in, en gewoon veel samen doen, kind 1 erbij betrekken, vinden ze hartstikke leuk. Als ik er naar kijk is het ook zeker waard. Ik heb 2 onder de 2, 2onder 3 gehad en straks 4 onder de 5 😊 Aanpoten, maar dubbel en dwars waard.

Met een kind vonden wij het een eitje. Twee onder twee was het eerste jaar heel intens. Waren ook gezondheidsproblemen bij zowel de baby als bij de dreumes, moeizaam herstel (keizersnede), nieuwe baan gestart, twee heel slechte slapers. Nu zijn ze 1,5 en 3 en is het allemaal beter te doen en nog steeds intensief natuurlijk, maar vooral leuk.