40+ en zwanger of zwanger willen worden - Deel 11

Jeetje, wat heftig. Hoe ga je ermee om? Geven de echo’s je wel wat vertrouwen?

Zo hey! Dan sta je gek te kijken of niet. Hebben ze nog iets gezegd over hoe ze er zo naast hebben kunnen zitten? Ik snap dat de schrik er goed in zit nu, dat is heel begrijpelijk. Is het misschien iets om te bespreken met de verloskundige? Misschien weet ze een oplossing waar je je wat comfortabeler bij voelt

Ja na de echo (nu 2 gehad) in het ziekenhuis en het gesprek met de chirurg gaat het goed. Het is niet levensgevaarlijk en goed te verhelpen, maar pas na de geboorte. Ook worden we goed geïnformeerd, hebben we een rondleiding gehad en hebben ze ervaring met gastroschisis. Het duurt wel even voordat de darmen hun werk gaan doen, maar 98% van de kindjes gaan gezond mee naar huis en houden er behalve een litteken niks aan over. Voor de rest groeit als netjes in de curve en zijn alle testen elke keer goed dus dat geeft vertrouwen. Ik kon het vandaag voor het eerst met mijn hand voelen, dat was zo leuk vanmorgen. Morgen ben ik 24 weken

Ik wilden het gesprek nog aangaan met de artsen, maar ik had veel bloed verloren tijdens de bevalling en ik was daarnaast druk bezig met het regelen van zijn uitvaart. Ik heb het besproken met mijn verloskunde en ik ga naar een andere ziekenhuis.

Dat klinkt allemaal positief. En wat fijn dat je met je handen je kindje kon voelen. Wat een mooi gevoel is dat hè.

Ach wat vervelend allemaal zeg! Hopelijk is het een virusje dat weer over gaat want ik hoop echt dat je niet hoeft over te geven tijdens je zwangerschap. Ziek zijn tijdens je zwangerschap is echt niet leuk 😢 Beterschap ❤️‍🩹

Wat fijn! 🤩🍀 De kindjes voelden het aan, maar ik heb het pas gedeeld na de 13 weken echo. Ik was zo ziek (de oudste dacht dat ik dood ging 😬) en was zo blij dat ik eindelijk kon delen waarom ik zo ziek was maar tegelijkertijd ook heel blij en gelukkig 🙂 Ik heb het toen ook met anderen gedeeld. M’n beste vriendin, zus en ouders wisten het al vanaf de positieve test.

Welk ziekenhuis lag je toen dan? Ik val nu onder Radboud en wij zijn tot nu toe erg tevreden. We hebben het gevoel dat we daar echt wel in goeie handen zijn. Maar ik heb verder ook geen ervaringen met ziekenhuizen, dus het is echt vanuit dit geval hoor

Ja, het blijft spannend. Weet daar alles van. En het is zeer begrijpelijk. Ik heb de 20 weken echo in het ziekenhuis en bij een echopraktijk gehad. Het kwam toevallig zo uit en zo kon ik ons kindje 2x in korte tijd zien en dat gaf mij rust en vertrouwen 🤗

St. Antonius ziekenhuis. Denk niet dat je dat kan vergelijken met Radboud. Je zit bij Radboud echt wel in goede handen.

Dat geloof ik best. Was er nog een verschil qua apparatuur? Waren de beelden in het ziekenhuis scherper?

In het ziekenhuis (bij de gynaecoloog) was het uitgebreider en was het apparatuur beter en scherper. Ik had mijn eerste (medische) echo in het ziekenhuis bij 9 weken (ik wilde bewust niet eerder na al m’n miskramen en ik wilde geen inwendige). Eerst wilde ik helemaal geen echo toen ik daar zat(had in 2020 een echo bij een praktijk waar ze zeiden dat er geen hart actie was en toen ik in het ziekenhuis weer een echo had bleek het hartje gewoon te kloppen-wel slecht afgelopen, maar toch ik was na m’n miskramen en vroeg echo’s klaar met alle echo’s). In het ziekenhuis vond ik het heel fijn en namen ze echt de tijd, maar mijn echopraktijk was ook heel fijn. Mijn verloskundigenpraktijk maakt geen echo’s. Ik snap je angst volledig na wat je hebt meegemaakt. Wat ontzettend verdrietig. Hopelijk krijg je bij een ander ziekenhuis een fijn gevoel. Is echt heel belangrijk.

Ja ik snap je helemaal! Wat een verhaal zeg! Ik heb bij mijn eerste zwangerschap met 13 weken alle vruchtwater verloren door een vlokkentest. Het ziekenhuis gaf me weinig kansen dat dit goed zou aflopen. Ik moest 72 uur afwachten of er een bevalling opgang zou komen. Het hartje klopte overigens heel stevig. Na 72 uur gebeurde er niks en het hartje klopte nog steeds. We hebben toen besloten niks te doen en dmv elke week echo hoe het zou verlopen. Uiteindelijk was na een maand het vruchtwater aangevuld. De 20 weken echo was uiteindelijk goed alleen waren er klompvoetjes geconstateerd wat de oorzaak van vruchtwater tekort is. Ze waren bang voor de long ontwikkeling en vroeg geboorte. Ook voorlichting gehad over de NICU. Hoe het met de longen zou zijn moest met de geboorte blijken, maar met zijn longen was niks aan de hand. Ik zou ingeleid worden tussen de 37 en 38 weken, maar om de longen de kans te geven werd 39 aangehouden. Rond 34 weken kreeg ik verhoogde bloeddruk en zat tegen zwangerschapsvergiftiging en zwangerschapssuiker aan, dus vonden ze het raadzaam 38 weken aan te houden. Met 38+1 ben ik bevallen. We moesten 24 uur blijven vanwege de kans op suiker daling. Dat bleek ook te gebeuren en een lage saturatie. Uiteindelijk moest hij 3 weken blijven. Een hele heftige zware ervaring en ik hoop nu op een rustige goedlopende zwangerschap. Maar wat ik wel heb geleerd is luister naar je gevoel. Jouw moeder instinct is sterker dan je denkt. Belangrijk ook dat je je goed voelt bij het ziekenhuis waar je nu zit.

Ze hebben in het ziekenhuis meerder apparatuur dan waarschijnlijk in de praktijk.

Dank je! Het gaat iets beter maar owh ik hield nog geen slok water binnen. Een beker ORS met kleine slokjes helpt wel wat. Als dit zo blijft gok ik op een meisje 😀

Ik heb nog 6 weken om over mijn angst heen te komen. En ik ga ook nog naar mijn acupuncturist, dat geeft toch een soort van innerlijke rust.

Jeetje, wat heftig allemaal. Ik hoop voor je op een goedlopende zwangerschap. Ik heb gewoon erg veel pech gehad met ziekenhuizen. Bij mijn eerste dochter ben ik ook bevallen in het ziekenhuis. Daarbij hebben ze ernstige fouten gemaakt, waarbij mijn dochter blijvend hersenafwijking heeft opgelopen. Dit was 22 jaar geleden. Daarna ben ik thuis bevallen en dat ging goed. Dus ik hoop dat ik thuis kan bevallen.

Ach jeetje wat intens. Hoe is het nu met Stijn? En met jou ook natuurlijk? Zou goed kunnen hoor dat ook jouw voorgevoel klopt. Het moment waarop ik ziek werd tijdens m’n laatste zwangerschap wist ik het zeker: een meisje 😅 Ik voelde me zo extreem hormonaal ook. Heel bijzonder want dat had ik bij onze jongens absoluut niet. En toevallig klopte het trouwens ook met de Chinese geslachtskalender 🙈 en ook met wat onze jongens zeiden en voelden. Spannend hihi.

Ah, wat fijn dat je nog naar de acupuncturist kan en dat het voor innerlijke rust zorgt. Het gaat je lukken. Echt 🍀

@Enil, hoe gaat het met jou?