45 jaar en kinderwens

Lastige situatie. Persoonlijk zou ik op die leeftijd er niet meer voorgaan ivm de risico's. Ook waardeer ik het zelf enorm dat ik twee gezonde kinderen heb en beide zwangerschappen goed zijn gegaan. Ik zou dus met 'hoofd' de keuze maken

De vraag is misschien of je er spijt van gaat hebben als je het niet doet. Hoe staan je andere kinderen er tegenover? Het zal waarschijnlijk ook wat meer van hen vragen. Ik wilde zelf altijd graag moeder worden van 3. Nu op 43 heb ik net ontdekt dat ik voor het eerst in mijn leven zwanger ben en hoop natuurlijkste alles goed gaat. Ik ben ervoor gegaan. Het moet je ook maar gegeven zijn. Volg je gevoel met verstand. Heel veel succes met je keuze!

Gefeliciteerd! Wat mooi!❣️ Ja, gevoel en verstand zijn voortdurend met elkaar in gevecht. Een beetje ' nu of nooit meer' gevoel dat opspeelt. Nu op de trein stappen of niet.... Mijn kinderen zouden het leuk vinden. 😉 Vraag is natuurlijk of het allemaal nog wel lukt.

Ik zal zeggen ga ervoor Haal alles uit het leven wat kan, ik geloof dat elke vrouw het kan op welke leeftijd dan ook! Misschien denk ik temakkerlijk maar waarom laten varen als je altijd. Die wens heb gehad en 45 jaar is maar een leeftijd weet wel dat wanneer je zwanger bent en je kindje naar schoolgaat dat je word gezien als 'oma'... en dan houdt dat je tegen? Zo niet ga ervoor nu het misschien nog kan en je het gegund is🙏

Ik snap je wens zeker als die er is is die er gewoon! Zelf zou ik het niet doen wegens de risico's mijn moeder is bijvoorbeeld overleden aan borstkanker omdat ze op latere leeftijd nog een nakomeling heeft gehad. Nu zeg ik niet dat dit altijd gebeurd maar zij was destijds 43. Overigens moet je er ook rekening mee houden dat als het vlot lukt je ongeveer na 1 jaar zwanger bent, dan ben je 46 en dan nog 9 maanden zwangerschap dus bijna 47. Wanneer jou kindje 12 is ben jij wel bijna 60. Hou hier wel rekening mee dat dit voor een kind best lastig kan zijn en eerder zorgen heeft over wanneer jij er niet meer zal zijn. Natuurlijk hoop je dat iedereen 100 word maar dat is in de realiteit niet zo. Ik zie het nu ook aan mijn broertje die is gekomen uit een 2e leg, mijn moeder is dus helaas overleden maar had een oudere man. Zijn vader is nu in de 70 en hij is nu mantelzorg aan het spelen op 19 jarige leeftijd omdat de man aantal gezondheids problemen heeft en zijn heup had gebroken. Hier gaat hij wel aan onderdoor. Succes met je keus niks is goed of fout maar ik deel alleen mijn mening en ervaring!🍀

Je bent van harte welkom in dit (mijn ☺️) topic: https://community.24baby.nl/forum/zwanger-worden/40-en-zwanger-of-zwanger-willen-worden-deel-14-RKKgO3R?utm_source=24Baby&utm_medium=app Allemaal 40+ dames 😃

Hoe weet je dat je moeder borstkanker kreeg doordat ze later een kind kreeg?

Volg je gevoel. Al is het natuurlijk een stuk lastiger omdat je geen partner hebt. Heb je je er al in verdiept hoe je dat zou willen aanpakken? Want ik denk dat alle kosten voor het traject niet meer vergoed worden i.v.m. leeftijd. Of je moet zo een donor kennen. Ik ben ook al ouder, 3 oudere kinderen en zwanger van nr 5 ( onze zoon verloren tijdens zwangerschap, stilgeboren) Hier heeft het bijna 5 jaar geduurd, maar ook onze wens niet kunnen loslaten. Een wens die zo diep zit laat je niet zomaar los. Wij hebben het dus niet opgegeven en verwachten ons kleintje binnen nu en 3 weekjes. Heel veel succes met welke keuze je ook maakt 🍀

‘Mijn’ gynaecoloog zei vorig jaar na de geboorte van mijn 4e (2 tieners en de derde is met 37 weken stilgeboren ivm Helpp): ‘oud, ben je toch gek, je bent fit en gezond en dat kan nog prima. Ik zie hier 25 jarigen die veel minder fit zijn.’ (Bijna 43 en we willen heel graag nog een kindje.)

Hi pat, ik ben zwanger en 42. Dit is zelfs ongepland gebeurt maar wat ik mij afvraag, hoe wil je dit gaan aanpakken? Op zich hoeft je leeftijd geen probleem te zijn maar als je geen partner hebt moet je wel op een heel groot wonder hopen 😉 en als je wel en partner of donor hebt dan is het nog maar heel erg de vraag of en hoe snel het lukt op deze leeftijd. Maar als je helemaal weet hoe en wat (financieel/donor enz enz)en het enige wat je tegenhoudt je leeftijd is dan zou ik zeggen, ga er dan gewoon voor. Als jij denkt alleen op elk gebied goed genoeg er voor je kindje te kunnen zijn, waarom niet? We willen allemaal 100 worden en vele worden dit helaas niet. Een kind krijgen wanneer je 20 bent geeft je ook geen garanties op een lang en gezond leven, daar zijn helaas ook vele voorbeelden van. Ben dus heel benieuwd hoe je dit wilt gaan aanpakken en wens je veel succes in welke keuze dan ook!

Ik heb een onderzoek laten doen om te kijken of ik her bcra gen heb, gelukkig niet. Ze hebben haar tumor hiervoor onderzocht en het was een graad 3, waarbij de tumor hormoongevoelig is aangelegd. Door de zwangerschap op "latere" leeftijd heeft dit de tumor getriggered. Vlak na de geboorte van mijn broertje is de kanker ontstaan. Hierdoor mag ik ook geen kinderen meer na het liefst 26 jaar om mijn risico te beperken en mag ik geen hormonale anticonceptie gebruiken

Ik ben (pas) 39 dus misschien geen recht van spreken hier.. Ik weet dat het niet altijd loopt zoals het loopt. Vroeger riep ik "ik wil voor mijn 30e moeder zijn anders ben ik te oud!" Maar er gebeurde niks toen we ervoor wilden gaan, dus je verschuift die maximum leeftijd steeds een jaartje en ineens ben je 8 jaar verder, 38, en zwanger van de eerste. Wij zijn dus nog niet gezegend met een gezond kindje, maar hopelijk over 4 weken wel. En dan laten we het daarbij, vanwege mijn leeftijd. Ik durf het niet aan om het nogmaals te proberen. Hoewel er na deze nog 4 'in de vriezer' liggen, denk ik dat ik het dan jinx. Slaat misschien totaal nergens op maar dat is mijn gevoel.. Daarnaast ken ik niemand in mijn omgeving die zo oud als ik moeder is geworden, iedereen is minimaal 5 jaar jonger, dus dat creëert ook een soort grens, of in elk geval afstand. In mijn optiek moeten wij straks blij en dankbaar zijn met 1 gezond kindje en moeten we de risico's niet verder gaan opzoeken. Nog los van alle 'logistieke' uitdagingen waar jij mee te maken krijgt. Nou heb ik ook nooit een lange eettafel met meerdere kinderen voor ogen gehad dus onze situaties zijn ook niet vergelijkbaar, in alle opzichten niet. Toch zou ik het in jouw geval zo laten en me er bij neer proberen te leggen dat er 'maar' 2 kinderen zijn. Al lijkt het me wel heel lastig om dit met zo'n grote wens te gaan accepteren. Heel veel succes in elk geval met de keuze die je gaat maken!

Maar je bent toch geen drager van het BRCA gen? Dan heb je toch niet meer risico dan elk ander? Of begrijp ik het verkeerd?

Allereerst gefeliciteerd! En bedankt voor je berichtje. Ja, helaas geen partner en wel kinderwens. Er op wachten tot prins op witte paard voorbij komt of met een donor. Ben nog in oriënterende fase hiervoor. 🙃

Hihi , ja de meningen zijn verschillend. Mijn oma was ook 45 toen ze haar vierde kind kreeg. Kern gezond! 😉 Moet zeggen dat ik mij nu ook stabieler voel dan 18 jaar geleden. Dus ja, aankunnen zeker! Liefde , aandacht en veiligheid bieden aan een kind is het belangrijkste. Denk dat ik meer bang voor de risico's gezien mijn leeftijd. Niet of ik het wel aankan.😉

Dankjewel voor je reactie . En bijna mama! Wat leuk!

Wat leuk een kleintje! Idd wens zit diep! Is echt lastig hoor. Fijn om alle eerlijke berichtjes hier te lezen.

Ik was 43 toen ik beviel van eerste kindje na meerdere miskramen. Vlekkeloze zwangerschap en bevalling gehad en daarna ook meteen weer fit. Gynaecoloog zei ook dat als ik zelf mijn zorgen wel eens uitte dat hij dagelijks 20 jarige zag die minder fit waren. Dus vooral gezond leven en succes

Dankjewel!

Dat zegt mijn verstand ook! Maar mijn gevoel niet ....lastig