Angst voor 2e bevalling

Het lijkt op mijn bevalling behalve de fluxus. En ik had wel een roze wolk na de bevalling (maar niet tijdens de zwangerschap). Maar vooral een erg traumatische bevalling en vond het ontzwangeren ook mega heftig! Toch ben ik nu 35w zwanger van de tweede. Ik heb mijn angsten en trauma meteen besproken met de vk en ze nemen dit heel serieus. Ik heb een coach die me helpt met m’n trauma. Over 4 weken word ik ingeleid. Ik kijk enorm uit naar de kleine meid ondanks dat ik natuurlijk enorm op zie tegen de bevalling!

Wat fijn dat ze je wel goed helpen! Kijk je op tegen de inleiding? Ik ben echt een beetje bang geworden voor weeenopwekkers 🙈 die moest ik na de bevalling opnieuw krijgen ivm de fluxus, en toen hielpen ze niet eens.

Hier ook een fluxus bij de 1e. Ben nu zwanger van de 2e maar vind het allemaal mega spannend! Heb psygische hulp hiervoor gevraagd want ik merk duidelijk dat ik het niet echt aankan helaas.. Die nasleep van die fluxus he. Ik heb ook nog de pech dat ik idioot snel beval. Ik wil dus gezien de ervaringen echt in het ziekenhuis maar ik zou niet weten hoe ik daar zo snel moet komen tzt. Nu heb ik dus gevraagd aan verloskundige om een inleiding tegen die tijd. Hopelijk gaan ze dat doen!!

Hier eerst een hele nare zwangerschap gehad, op het eind een traumatische bevalling. Maar ben nu toch weer 6+3 zwanger van de tweede🙈. Ik heb nog geen idee hoe ik straks weer een bevalling moet gaan doen.. maar ik heb er alle vertrouwen in dat de verloskundige ons daar super in gaan begeleiden 😊. Onze wens voor een tweede is gewoon ontzettend groot

Nee ik kijk juist heel negatief terug op het thuis gedeelte. En juist heel positief op het ziekenhuis gedeelte met wee opwekkers en een ruggenprik. Zo is het voor iedereen weer zo anders!

Ik vond mijn eerste bevalling en kraamperiode ook best heftig en het duurde bij mij mede daardoor ook wel even voordat ik toe was aan een tweede. De oudste was twee jaar toen ik in verwachting raakte. Wilde het sowieso wel heel graag maar wilde wel eerst mentaal en fysiek weer goed in mijn vel zitten. De tweede bevalling was niet per se minder zwaar dan de eerste maar wel heel anders en was uiteindelijk wel een positievere ervaring. Bij de eerste werd ik ingeleid (en dus medisch) en erg rusteloos tijdens de bevalling. Ook voelde ik me destijds niet echt gehoord. Bij de tweede ben ik zonder pijnstilling poliklinisch bevallen in een bad (wat ik graag wilde) met een lieve verpleegkundige en onze eigen verloskundige erbij. Ondanks dat ik het best wel weer pittig vond die weeën, kon ik me de tweede keer veel beter focussen mijn ademhaling en tussen de weeën door ontspannen. Ik zat echt in m'n eigen bubbel en had het vertrouwen 'dit kan ik, dit komt goed, ik weet wat ik ervoor terugkrijg', iets wat ik bij mijn eerste bevalling miste. De kraamtijd ervaar ik dit keer ook heel anders, een stuk relaxter. Het scheelt toch echt wel dat je het al een keer hebt meegemaakt, is mijn ervaring.

Heel fijn om te lezen!!

Ooh ja heftig ja! Die fluxus is toch best wel een ding he... hoeveel bloed ben jij toen verloren? Moest je geopereerd worden? Ik zat op 1,5 Liter. De OK stond klaar, maar was gelukkig na 6 uur ofzo uiteindelijk toch niet nodig.

Ik sta op de wachtlijst voor mogelijk emdr vanwege een traumatische eerste bevalling. Dat doe ik heel bewust voor dat ik zwanger ben van een eventuele tweede. Er is niks mis met hulp vragen om eea een plekje te geven. Dat kan als je zwanger bent maar ook daarvoor al. En wat voor de een traumatisch is, is voor de ander een droombevalling. Dus hulp bij de verwerking is echt voor iedereen! Succes 🍀

Ik heb twee keer een pittige bevalling gehad, maar kwam er in deze zwangerschap achter dat ik het trauma van de tweede nog niet verwerkt had. En dan zit je kindje er al in. Ik heb besloten om te kiezen voor een ruggenprik en hopelijk gaat het zo goed en relaxed. De gedachte geeft me wel rust, nu maar hopen dat die ruggenprik straks goed werkt. Geen andere tips dus.