24 Reacties
5 jaar geleden
Herkenbaar, wij waren al anderhalf jaar bezig en kwam een vriendin op de koffie die net 2 maanden een relatie had vertellen dat ze het 1x zonder condoom hadden gedaan en ze dus zwanger was, toen ze weg was heb ik lang gehuild maar gelukkig was ik 2 maanden later zelf zwanger. Het is niet dat je het een ander niet gunt maar je wil zelf ook zo graag. Ik begrijp je heel goed. Probeer er met je partner en je vriendin over te praten, het lucht op!
5 jaar geleden
Hoelang zijn jullie ondertussen al aan het proberen? Zitten jullie al in een medisch traject?
Ik begrijp dat het inderdaad heel confronterend kan zijn als voor jouw gevoel bij wijze van spreken het bij iedereen wel lukt. Het lijkt mij ook moeilijk om dan op kraambezoek etc. te gaan :(.
Ik denk dat je zeker niet de enigste bent in zo'n situatie! Ik wens je heel veel sterkte en fingers crossed dat het snel een keer raak gaat zijn!
5 jaar geleden
Ik herken je echt heel erg, wij zijn inmiddels iets langer als een jaar bezig. Mochten maar kort genieten van een zwangerschap, want dat is helaas in mei mis gegaan. Daarna leek het alsof er nòg meer mensen zwanger raakte. Ook ik gun het iedereen van harte, maar kan toch echt niet wachten tot dat wij eens aan de beurt zijn. Lastig dit gevoel, probeer er over te praten met iemand. Dat lucht heel wat op! Succes ❤️❤️
5 jaar geleden
Wij zitten nu in ronde 22. Negatieve testen vind ik niet leuk, en ongesteld worden ook niet natuurlijk. Maar ik kan me daar goed overheen zetten en denken "Het is niet anders. Verdrietig zijn/blijven heeft geen nut". Mensen om mij heen die zwanger zijn/raken, heb ik tot de dag van vandaag geen moeite mee. Wél stoor ik me mateloos aan een (zogenaamde) vriendin, die van onze situatie weet en die net amper 1 maand samen is met haar vriend en gepland voor een baby gaat nu. Het contact tussen ons is ook minimaal nu, ik laat niks meer van zich horen en zij (gelukkig) ook niet. Maar daar buitenom, vind ik zwangerschaps aankondigingen/geboortes niet erg en nog steeds heel erg leuk!
Ik sta er nog steeds heel positief in, ondanks dat het op zich laat wachten. Leuk is natuurlijk anders.. Maar goed, er is niks aan te doen en boos/verdrietig etc zijn, schiet ik niks mee op. Neemt niet weg dat ik soms dagen heb waarbij ik wel ontzettend gefrustreerd en verdrietig ben, hoor. Maar daar kan ik snel weer uit stappen.
5 jaar geleden
Je bent zeker niet de enige.. ook voor ons geldt dat de wens ontzettend groot is en dat om ons heen alles en iedereen makkelijk en snel zwanger lijkt te worden. Er is geen hapklare oplossing of kant en klare tip die het leed met de momenten voor je kan verzachten.. het enige dat ik je mee kan geven is om jouw leed met iemand (beste vriendin of familielid) te bespreken. Dit kan zoveel opluchten en geef toe aan alle emotie die je meemaakt. Je bent ten slotte een mens van vlees en bloed en gevoelens kunnen niet uitgezet worden. Hopelijk komt er voor jullie snel een positieve test 🍀🍀🍀
5 jaar geleden
Ik herken je verhaal heel goed!
En je bent zeker niet de enige.
Ik en mijn vriend hebben meer dan 2 jaar moeten wachten op een wondertje en dachten eigelijk dat het ons niet gegund was.
Iedereen om ons heen kregen kinderen een broer van mij vrienden van ons.
Wij waren zo jaloers! Natuurlijk wil je blij zijn voor ze en gun je het ze van harte,maar het is zo moeilijk!
Ik snap je volledig en het is helemaal niet gek dat jij je zo voelt.
Ik hoop voor jullie dat je snel een positieve test in handen zult hebben,en lieverd geef de moed niet op😘😘
5 jaar geleden
Reactie op Babywishh
Wij zitten nu in ronde 22. Negatieve testen vind ik niet leuk, en ongesteld ...
Wel moet ik erbij zeggen dat ik de laatste maanden erg onrustig was over het feit dat het niet lukte. En vooral de "waarom" vraag... Maar nu we weten waarom het niet (snel) lukt, ben ik wat rustiger. Maar nu ben ik onrustig om/over andere dingen 🤣🙈
5 jaar geleden
Reactie op Dudu_88
Hoelang zijn jullie ondertussen al aan het proberen? Zitten jullie al in ee ...
Wij zijn nu vanaf oktober 2019 echt bezig met de ovulatietesten ens, daarvoor ongeveer een jaartje het onveilig gedaan met de instelling we zien wel wanneer het komt.
We willen nog tot oktober afwachten en anders stappen ondernemen.
Ik moet er wel bij zeggen dat ik al vanaf 2016 geen anticonceptie gebruik en afentoe geen condoom. En daar uit is ook geen zwangerschap gekomen.
5 jaar geleden
Mijn oma , moeder en tante hebben allemaal een hele onregelmatige cyclus dat heb ik ook! Hun sloegen de eiersprong ook vaak over , ik sloeg vorig jaar de eiersprong vaak over volgens de huisarts waar ik heen ging omdat ik soms lang niet ongesteld werd. Mijn moeder heeft met hulp van het ziekenhuis al haar kinderen gekregen . Bij mijn tante en oma heeft het ook steeds een tijdje geduurt maar die hebben op een normale manier meerdere kinderen gekregen.
Vandaar dat ik ook wou wachten met stappen ondernemen
5 jaar geleden
Nee, je bent hier niet alleen in! Het is niet raar dat je je zo voelt en het maakt je ook geen slecht persoon!
Drie jaar bezig geweest hier. Zoveel mensen in mijn omgeving die mij "het goede nieuws" kwamen vertellen, Inc vriendinnen die in dezelfde tijd er nu al twee hebben. Het is moeilijk, het is oneerlijk, en het is verschrikkelijk zwaar mentaal.
Dat jij deze gevoelens hebt, wil niet zeggen dat je het al die mensen niet gunt. Je had vepaalde verwachtingen en dromen, en nu gaat iedereen voor jouw droom en jou lukt het niet.
Geef je gevoelens de ruimte. Natuurlijk moet je soms een vrolijk masker opzetten als de volgende zwangerschap in je omgeving wordt aangekondigd. Maar gun jezelf ook het verdriet dat het bij jullie nog niet is gelukt. Praat erover met je partner en neem alsnog een vriendin in vertrouwen.
Hoelang zijn jullie nu bezig? Als je in het ziekenhuis over behandeling bent, kan je met een maatschappelijk werkster praten die hierover gespecialiseerd is. Ik vond dat heel fijn, omdat je dan heel erg merkt dat je niet alleen staat in je gevoelens.
5 jaar geleden
Heel herkenbaar.. wij zijn 6 jaar bezig geweest.. voelde me echt steeds erger.. je bent blij voor je omgeving maar van binnen ga je kapot..
Wij zijn super onverwacht toch zwanger geworden.. echt bizar.. over 8 weken zijn we uitgerekend..
Wat mij nu nog zo steekt is als mensen zeggen over 4 jaar nemen wij een kind. Ik kan daar zo niet tegen. Denk dan gelijk oh t zal ze nog lukken ook.. ze hebben geen idee hoe en wat.. het is zn wonder
5 jaar geleden
Reactie op Soes87
Ik zou zeggen gooi het open naar je beste vriendin toe. Dat je ontzettend b ...
Dat heb ik geprobeerd maar er word gewoon bot over heen gepraat of niet naar geluisterd, het moet gelijk weer over haar gaan
5 jaar geleden
Reactie op Hermeline
Een hond neem je.. een kind is je gegund.. herkenbaar..
Gefeliciteerd! ;)
Ja dat is inderdaad zo. Dankjewel!
5 jaar geleden
Wat mij door die moeilijke periode hielp waren de woorden van een lieve collega "ze hebben veel trukken in hun toverdoos, hoe moeilijk het ook is je verhaal zal eindigen met een prachtig kindje in je armen". Ik ben in december 2018 gestopt met de pil. Het duurde al eerst 5 maand om te ontpillen. Daarna gingen we ervoor de eerste maanden bleef ik nog optimistisch, maar door andere zwanger te zien worden kreeg ik het ook echt moeilijk en dat werd alleen maar erger. Mij gynaecoloog begon hulpmiddelen te geven clomid, pregnyl, maar telkens negatief. Op een gegeven moment heb ik zelfs de hoop opgegeven dat het ons zou lukken. Ik was toen ook doorverwezen naar het ziekenhuizen om vruchtbaarheidstesten te doen. Toen ik besefte dat mijn ongesteldheid toen toch echt lang weg bleef toen deed ik opnieuw een test. Mijn partner riep plots enthousiast dat die positief was. Ik ben toen boos beginnen roepen dat je daar geen grapjes over maakt. Erna heb ik 10 minuten naar de test gestaart... Er stond toch echt wel zwanger op :) na 1 jaar en 3 maand was het ons gelukt. Ik hoop echt dat het nu snel jouw beurt is om zwanger te worden 🍀














