Burn out en (net) zwanger

Hi! Ik ben een paar maanden ziek geweest Ivm burn out en psychische klachten. Toen begonnen met reïntegreren, was best goed op weg. Ik was deels uitgevallen door een miskraam en fertiliteitstraject. Sinds 4.5 week zwangerschap ontzettend misselijk, braken en moe. Nu 8,5 week zwanger. vorige week niet kunnen werken. Ik heb wel open kaart gespeeld met de werkgever, mede omdat ik wilde vertellen dat de klachten van de zwangerschap komen en niet van de burn out. Ik vond het heel moeilijk, het werd gelukkig goed opgepakt. Maar toch spannend.. ook met de gedachte dat ze mss denken jeetje zij heeft ook altijd weer wat. Deze week weer zo beroerd dus denk dat werken weer niet gaat deze week. Toch geleerd van de burn-out om jezelf echt op nummer 1 te zetten, hoe moeilijk dat ook is. Sterkte ❤️❤️

Hoi! Ik ben nu 33 weken zwanger en zit ook al thuis sinds januari met een burn-out. Ik had in het begin ook een enorm schuldgevoel hierover. Ik werk voor een kleine stichting met weinig financiële ruimte. Gelukkig konden ze in mijn geval de zwangerschap de schuld geven waardoor mijn ziekte 100% vergoed wordt door het UWV. Toen ik eenmaal over dat initiële schuldgevoel heen was (nooit helemaal) heb ik hierdoor wel echt de rust kunnen vinden om deze zwangerschap goed te doorlopen. Ik was tot een week of 20 niks waard, heel misselijk en zo weinig energie dat ik bijvoorbeeld alleen zittend kon douchen, maar de rest van het tweede trimester voelde ik mij wel veel beter. Nu richting het einde wordt het wel weer minder met de energie. Wil je graag het advies geven om echt voor jezelf te kiezen. Ik ben uit schuldgevoel toch weer een paar uurtjes per week gaan werken op therapeutische basis, omdat ik vond dat ik wel een beetje initiatief moest tonen en me een beetje aanstelde toen het weer wat beter ging na 20 weken. Nu wordt mijn contract alsnog niet verlengd en waren die uurtjes eigenlijk toch teveel, omdat ik er de hele week stress over had. Volgende week gaat mijn verlof in en hoef ik gelukkig helemaal niks meer. Daarna ga ik een tijdje in de WW en op zoek naar een nieuwe baan vanaf januari, lekker van die paar extra maandjes van mijn kleine meid genieten. Heel veel succes met je zwangerschap en pak deze tijd om echt tot rust te komen!

Hi! Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik zit al in een wat langer traject van een burn-out, inmiddels 2 jaar. Toen ik net zwanger was zat ik nog in een re-integratietraject met werk en daarnaast studeerde ik. Ik ben nu 28 weken zwanger en heb gelukkig met het uwv goed kunnen overleggen om mij te focussen op mijn studie en en zwangerschap. (De plek waar ik reïntegreerde stopte, zat geen toekomst in mede doordat het allemaal teveel was en dan ook nog zwangerschapskwaaltjes erbij) Ik merkte dat ik te graag van alles weer wou. Studie afmaken, werk weer opbouwen en dan alles voorbereiden voor de kleine. Ik ben ontzettend blij dat ik nu rustig de tijd heb voor mijn studie en zwangerschap zonder de druk te hoeven voelen ook nog aan het werk te moeten. Dat heeft mij en mijn burn-out ontzettend goed gedaan waardoor ik nu ook een stuk sneller herstel dan in de 1,5 jaar daarvoor, waarbij ik wel de druk bleef voelen en onbewust toch bleef pushen. Wat ik hiermee duidelijk wil maken is dat het echt ontzettend belangrijk is om voor jezelf en voor de kleine te kiezen. Daar heb je in de toekomst zoveel meer aan. Geniet van je zwangerschap en veel sterkte en succes met overwinnen van je burn-out. Hopelijk kan je ondanks dat er wel er beetje van genieten. ❤️

De WW in om lekker een paar maandjes extra van je kindje te genieten… daar is de WW niet voor😅 En weet dat je vanaf het moment dat je weet dat je werkeloos wordt en je WW in gaat je meteen een sollicitatieplicht hebt. Dat kan je niet even uitstellen omdat je langer bij de kindje wil zijn. Dan heeft dat gevolgen voor de hoogte van je WW.

Ik snap hoe het werkt hoor 😉 na mijn verlof heb ik nog een aantal weken tot einde contract die ik invul met vakantiedagen. Dan is het december en ga ik rustig solliciteren zodat ik vermoedelijk januari of februari weer aan het werk ga, mocht ik snel wat vinden. Intense reactie!

Gefeliciteerd met je zwangerschap. Burn-out gerelateerd kan ik alleen maar zeggen dat het mega belangrijk wordt dat jij precies gaat doen wat voor jou het beste aanvoelt. Re-integratie is alleen mogelijk als jij precies kan gaan doen waar je weer energie van krijgt. Zwanger of niet. Stop met nadenken wat anderen er wel niet van vinden. Jij bent nu belangrijk en geniet van een leuke zwangerschap

Gefeliciteerd ! Maar ik heb het pas bij 24 weken vertelt ik wilde eerst zeker zijn of alles goed was met de baby, daarna pas vertelt, anders moet je iedereen weer vertellen dat het niet goed gaat wat mij erg vermoeiend lijkt. Burn out weet ik niks van...

Wat een lieve berichtjes allemaal! :) Heb ik echt wat aan. Fijn ook om jullie ervaringen te lezen.

Vervelend om te lezen, dames! Een burnout is niet niks en ook nog eens zwanger! Ik zit sinds maart thuis met een burn out en ben nu 24 weken zwanger (na een jaar en 2 miskramen). Ben nu langzaam weer aan het reintegreren (nu 4 uur), maar merk dat ik het zwaar vind. Ik vind mijn werk super leuk, maar heb veel spanning. Over 2,5e maand ga ik met verlof en het voelt zinloos om veel op te bouwen. Hoe denken jullie daarover? Mijn man hikt nu tegen de 15 maanden burn out grens aan en raakt misschien zijn baan kwijt omdat hij niet genoeg uren maakt. Ik vind het allemaal erg spannend. Als je met zwangerschapsverlof gaat, is het dan een soort pauze van je ziekte voor het UWV? Of zit ik straks ook over het jaar heen?

Tijdens je zwangerschapsverlof word je ziekmelding niet doorgeteld. Na je verlof tellen ze weer verder. Ben zelf uiteindelijk 8 weken voor uitgerekende datum met verlof gegaan, omdat ik zo moe was. Zou kijken wat voor jou haalbaar is, maar niks forceren. Verder opbouwen is zeker wel zinvol als dat lukt, ook al heb je bijna verlof.

Hey Willeke, bedankt voor je reactie. Wat vind jij de voordelen van verder opbouwen voor je verlof? Hoe is jouw herstel verder verlopen? Hopelijk gaat het goed met je.

Hier nog iemand 24 weken zwanger en sinds 11 maanden thuis met een burn out. Of ik nog ga reintegreren voor het verlof ik weet het niet. Als het kan zou ik het doen natuurlijk.

Het voordeel van verder opbouwen lijkt me dat je een beetje weet waar je staat als je met verlof gaat. Maar ik zat toen al bijna twee jaar in de ziektewet, dus voelde wat meer druk. Ben ondertussen weer volledig aan het werk, nog wel met moeite. Prikkels blijven lastig en vermoeiend, voor m’n BO had ik hier nooit last van. Sterkte met je herstel ❤️‍🩹

Hi Jleone, Heb je zelf een vast contract? Want dan hoef je op zich niet bang te zijn om je baan te verliezen toch? Als 4 uur werken je nog steeds heel veel spanning brengt, klinkt het voor mij dat je er nog niet klaar voor bent en misschien voor de bedrijfsarts ook niet. Tijdens je zwangerschap ben je waarschijnlijk ook vermoeider, wat niet meehelpt. Ik zou in ieder geval niets overhaasten, zeker niet met wat je na de bevalling allemaal te wachten staat. Ik ben nu sinds maart thuis, mijn contract loopt eind december af. Ik heb in november nog wat afspraken staan met de arbo en werk. Maar nu ik heb verteld dat ik zwanger ben. (Inmiddels 19 weken) lijkt de druk er gelukkig wel een beetje af te zijn en wordt mijn casus hopelijk overgedragen naar UWV en zal ik elders reïntegreren, na mijn verlof wanneer ik er weer helemaal klaar voor ben. Als het nog te veel spanning voor je oplevert, gun in jou hetzelfde. Veel succes.

Sorry heb je bericht in eerste instantie niet helemaal goed gelezen (concentratie blijft een ding). Maar als je met 4 uur nog spanning ervaart dan zou ik ook nog nier verder opbouwen. Bedrijfsarts zei tegen mij dat ik pas verder moest gaan opbouwen als ik me goed voelde en na het werk ook nog wat energie over had.