Eiceldonatie - wie wil praten?

Hoi ! Wat tof dat je dit gaat doen. Ik heb in 2019 eicellen gedoneerd. Het was een pittig traject maar ik vond het zó ontzettend waardevol en mooi om te mogen doen. Heb je vragen, stel ze gerust !

Wat onwijs lief dat je dit voor je vriendin gaat doen! Wij hebben aan de andere kant gestaan als ontvanger en nu papa en mama van 2 mooie kindjes. Zo intens trots en dankbaar, want zonder eicel donoren had onze kinderwens nooit vervuld kunnen worden. Onze donor is wel via een kliniek gekomen, wij kennen haar niet, maar onze kindjes mogen als 18 jaar worden contact leggen.

Wat geweldig dat je dit gaat doen voor je vriendin. Wij gaan een traject in als ontvangers van een donor eicel. Ik ben zo dankbaar dat er vrouwen zijn die dit voor anderen doen. 🙏

16 jaar denk ik 😉. Ze zijn bezig dit nog een heel stuk te vervroegen dus kan is al vanaf 12 jaar tegen die tijd. 😊

Ik lees graag mee! Momenteel zelf zwanger. Maar op den duur zal ik mijn eicellen doneren aan mijn zusje ☺️ Ben benieuwd naar ervaringen en informatie!

Geen ervaring mee, maar wat lief dat je dit voor je vriendin wil doen!

Wauw, geen ervaring maar wat ontzettend lief!

Nee bij onze kliniek is het echt vanaf 18 jaar ☺️. Het is geen Nederlandse kliniek, dus wet van het land daar geldt.

Wat een lieve reacties! Vragen die ik nu heb bijvoorbeeld zijn: wat vonden jullie vooral moeilijk of anders dan verwacht aan het traject? En hoe is het contact tussen donor en ontvanger tijdens het traject (ook terugplaatsing enzo, deel je dat steeds?) en tijdens de zwangerschap? Na de geboorte (als het lukt?!) nemen we wat meer afstand hebben we afgesproken, zodat zij in alle rust hun kind kunnen opvoeden zonder dat ze denken dat ik daar een mening over heb. Wel een paar keer per jaar contact zodat het kind weet wie ik ben, zoiets. Werkt dat denken jullie? En hebben jullie tips voor de komende weken nu het echt van start gaat? Oh enne... hoe erg is zo'n punctie? 😳

Hoi! Ik overweeg ook om eiceldonor te worden, dus ik lees heel graag mee en hoor graag ervaringen. Ik twijfel nog of ik aan een kliniek zou willen doneren, of een 'bekende onbekende'. Ik heb zelf een dochter van een bevriende zaaddonor, en ik ben erg blij met die keuze, dus bekend spreekt mij wel aan, maar geen mensen in mijn omgeving waar ik van weet.

Ps er is ook een Facebook groep die heet Eiceldonors/ECD/eiceldonatie waarin veel ervaringen worden uitgewisseld

Hoi! Ik loop bij de zelfde kliniek met mijn partner. Zij heeft haar eicellen aan mij gedoneerd omdat ik zelf geen goede eitjes produceer. Als je wil praten of vragen hebt kun je altijd bij me terecht. Groetjes Janine

Zou iedereen die dit overweegt (ontvangen of doneren) in elk geval adviseren op de website van het fiom te kijken omdat daar ook het onderzoek wordt gepubliceerd wat in belang is van het kind. Ook vertellen donorkinderen daar hun verhaal 😊. Hou er ook rekening mee dat binnen nu en een jaar (om goede redenen en na veel actie voeren door donor kinderen) de leeftijdsgrens van 16 jaar met alle waarschijnlijkheid komt te vervallen en kinderen dus direct recht hebben hun donor ouder te leren kennen en een band op te bouwen ❤️.

Goede tip! Wij kiezen bewust voor niet-anonieme ECD, zodat ons kind later de donor kan opzoeken.

Mag ik vragen waarom het zo pittig was ? Ik heb toevallig gister wat info opgezocht. K heb nu 2 gezonde dochters. Wil nog 1 of 2 kindjes en zat dan ook te denken om eicel te doneren.

Ondanks het een pittig traject was heb ik er geen seconde spijt van gehad. Ik zou het bij wijze van spreken zo weer doen. Er moet ook niet te gemakkelijk over gedacht worden, je ondergaat tenslotte een bijna compleet ivf traject. Het vergt best veel van jezelf én van je omgeving. Je moet natuurlijk dagelijks hormonen spuiten, het verschilt een beetje per persoon hoe je daarop reageert maar ik werd er niet echt leuker van. Die spuiten moeten elke dag rond hetzelfde tijdstip gezet worden dus je moet een beetje daaromheen plannen óf je spuiten ( gekoeld ) meenemen. Je krijgt veel inwendige echo's om te kijken of de follikels goed groeien, op een gegeven moment was dit bij mij om de dag, je bent dan echt afhankelijk van het ziekenhuis op dat moment. Je wordt dan eigenlijk een beetje geleefd door het traject. En dan natuurlijk de punctie. Het viel mij 1000% mee maar ik heb een vrij hoge pijngrens en koos voor de cocktail van pijnmedicatie. Het is zeker niet prettig maar ik vond het echt goed te doen. Verder heb je te maken met het mentale gedeelte van het traject, je doet het voor anderen dus je wilt zó graag dat het slaagt. Je hebt niet alleen met je eigen gevoelens te maken maar ook met die van de ontvangers. Nogmaals, dit alles samen zorgde ervoor dat het niet altijd makkelijk was maar het was alles meer dan waard. Het is zo dankbaar om te mogen doen.

Dankjewel 🥰 duidelijk. Zo weet ik wat meer hoe t ook voor n persoon zelf is. Ipv alleen te lezen op internet wat er gebeurd

Dankjewel voor de beschrijving! Ik maak me ook meer zorgen over het mentale deel dan het lichamelijke. Fijn om een positief verhaal te horen, ondanks dat het echt wel heftig zal worden.

Heb je fijne ervaringen bij de kliniek?

Ja zeker. Het voelt zelfs heel persoonlijk. Ze herkennen je na een aantal afspraken. Zijn erg positief. En als ik joun verhaal zo lees zou je een gesprek kunnen aanvragen met de psycholoog. Ik weet even zijn naam niet meer maar het is een homo. Hij heeft ons zoveel tips gegeven hoe we het het beste aan kunnen aanpakken nadat de baby geboren zou zijn. Ik denk dat hij je echt verder kan helpen ook.