Geen plezier meer in werk

Ik heb hier geen last van, maar met de huidige arbeidsmarkt kun je ook tijdelijk iets anders doen en dan volgend jaar eventueel omscholen toch? Is dat niet een optie?

Yep, ben verpleegkundige. en na mijn zwangerschap is mijn rug niet meer goed. Wieke-Marte wordt in september 2 jaar en ik ben in februari begonnen met de opleiding doktersassistente. Geen weekenden werken, van 8 tot 16:30. 3 dagen en meer vrij voor mijn kind. En meer zitten en rustiger. De opleiding duurt een jaar. dus ff bikkelen, maar dan wel klaar😊

Wauw, je hoopt op fysieke klachten? Zullen we ruilen? Ik ben na 1,5 jaar nog verre van hersteld, je mag het allemaal zo hebben. Sorry, maar wat een bizarre opmerking. Als het niet meer leuk is, zoek je toch iets anders? Banen genoeg op dit moment in bijna elke branche.

Wat voor werk doe je? Ik herken het helaas. Ben orthopedagoog en vind het leuk om met kinderen te werken, maar veel minder met hun ouders. Daarnaast ligt de werkdruk hier erg hoog (zorg). Daarbij komt een hoop administratieve rompslomp, waar mijn teamleider ook nog eens erg precies en streng op is. Ik wilde voor ik aan kinderen begon nog een switch maken. Gedaan, maar tot nu toe niet heel happy mee. Ik merk dat ik er steeds vaker naar uitkijk om 3 dagen te werken. Omscholen lijkt me een goede tip. De arbeidsmarkt is gunstig nu! Ik ken trouwens meerdere mensen die zwanger aangenomen zijn. Niet voor iedereen weggelegd, maar ik geloof dat het kan.

Hier net voor mijn zwangerschap met teamleider gehad over een baan switch en minder werken. Na dat ik erachter kwam dat ik zwanger toch maar besloten te blijven omdat ik een vast contract heb. Gelukkig heb ik een teamleider die heel erg meedenkt en open staat voor ideeën en zelf ook met ideeën komt. Onze zoon is nu 5 maanden en ik vind het heerlijk om weer 2 dagen in de week te werken ik zie werk nu ook heel anders (misschien ook omdat we een huilbaby hebben) maar een carrière switch zit nog wel in mijn achterhoofd. Maar vind het nu wel fijn om op mijn vertrouwde plekje te zijn. Heb ook allemaal leuke collega's. Maar merk wel dat ik het werk zelf niet leuk meer vind (gehandicaptenzorg)

Sorry hoor, maar hopen op fysieke klachten? Wat een walgelijke opmerking. Je kan toch tijdelijk wat anders gaan doen? Er is genoeg werk te vinden momenteel.. en dan kan je je volgend jaar laten omscholen.

Bijzonder op zijn zachts gezegd. Ik heb fysieke klachten en zit inmiddels al meer dan een jaar thuis. Geen succes hoor! Ga dan uit dienst en de ww in of zoek iets voor de tussentijd.

Ik werk in de ouderenzorg. En vind het gewoonweg eentonig werk worden. Mijn verantwoording is veranderd doordat ik nu geen medicijnen meer mag. En ik vind de onregelmatige diensten niet fijn. Zulke wisselende avonddiensten. Dat je heel de dag wacht tot je werken mag 18:30-23:00 17:00-22:30 15:45-23:00 Die onderste dienst gaat nog wel. Maar die andere bah. Dat is vaak zo’n gehaast ook want je wilt nog eten voor je werken gaat. Je hebt geen pauze om te eten. Want je hebt kwartiertje ja dan kan je eten maar dat is vaak acht uur pas. Best laat. Ja ik merk toch wel dat veel werkgevers het lastige vinden zwangere aan te nemen. Omdat ze weten dat ze er een tijd uit bent gaat.

Sorry ik bedoelde dat niet rot natuurlijk dat ik iets ga mankeren. Maar je kent niet de gespannen sfeer in dit team. Wat veel stress geeft.

Sorry ik bedoel dat Vd lichamelijk klachten niet zo hard als dat t er staat. Snap jullie reacties. Maar de werksfeer werkdruk is echt verschrikkelijk. Ik moet gewoon mensen die met z’n tweetjes normaal gedaan worden alleen doen ben dan in de avond thuis na m’n werkdag niet te genieten Vd pijn overal. Dat is toch niet vol te houden. Zeg maar en niet gezond. En als ik zeg het is te zwaar dan zeggen ze “ stel je niet aan”. “ je komt uit de thuiszorg en bent dit gewend”. Mag ik dan zo lelijk praten en oordelen dat ik er eerder uit moet omdat hun respectloos omgaan met zwangeren ???

Ik had hetzelfde, al hoopte ik niet op blijvende lichamelijke klachten, zwangerschap zelf was behoorlijk zwaar. Rond 25 weken in de Ziektewet gegaan omdat ik werken mentaal ook niet meer trok. Bij mij lag het wel aan de werkgever. Dus binnen 2 na mijn verlof ben ik gaan solliciteren en had ik een nieuwe baan (hetzelfde werk, andere werkgever). Aanstaande maandag begin ik daar!

Binnen 2 weken!

Gefeliciteerd

Uit dienst is makkelijk gezegd. Als ik zelf ontslag neem krijg ik geen ww.

Mijn tl vind dat ik mij aanstel en gewoon mijn werk moet doe net als voor mijn zwangerschap. Dat is gewoon niet fair.

Nogmaals dit alles heeft echt met de manier van hoe ze hier met zwangere omgaan. Hoe kan een tl zeggen joh stel je niet aan. Buiten dat ze zelf geen moeder is , kent ze totaal de lichamelijke klachten niet v zwangere dat blijkt wel. Terwijl bepaalde collega’s echt wel met regelmaat roepen en jij hebt genoeg gesjouwd jij gaat nu zitten.

Nou tot nu toe heb ik hier geen positieve reacties op helaas

Als jij je niet goed voelt doordat het werk te zwaar is, dan kun je je sowieso ziek melden! Volgens mij moet de bedrijfsarts ingeschakeld worden als je langer dan 2 weken ziekgemeld bent. Daarnaast zijn er allemaal wettelijke regels over aangepast werk waar je werkgever zich aan moet houden. Het maakt echt niet uit of zij nou vindt dat jij je aanstelt. Anders gewoon duidelijk zijn: aangepast werk of een dreigende ziekmelding omdat je het werk niet vol kan houden. Lees je ook even in over de rechten van een zwangere: https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/arbeidsomstandigheden/vraag-en-antwoord/rechten-op-aangepast-werk-aangepaste-werktijden-en-verlof-tijdens-en-na-mijn-zwangerschap#:~:text=Recht%20op%20aangepast%20werk%20tijdens,uw%20werkzaamheden%20zoveel%20mogelijk%20beperken.

Op verzoek van ts gesloten