Herhaalde miskramen

Ohh ik ben benieuwd wat je er van vindt! Ik had het ook altijd koud, koude handen en voeten enz. Sinds de acupunctuur geen last meer van! Succes 😘

Maart 2020 implanon laten verwijderen, 1 menstruatie afgewacht en daarna meteen raak wat een miskraam werd met 5+2. Direct hierna weer zwanger, miskraam met 5+0. Hierna weer direct zwanger en dat is wonder boven wonder goed gegaan. Dochter van bijna 2 ligt naast me te slapen. 🥰 Wel een hele spannende zwangerschap daardoor want ik was er van overtuigd dat het als nog fout zou gaan.. Uiteindelijk de laatste 15 dagen dagelijks aan de CTG gelegen ivm minder leven, onverklaarbaar, maar voor mijn gemoedsrust mocht ik toen eindelijk ingeleid worden met 38+6. Nadat ik opwekkers kreeg daalde de hartslag steeds, toen deze helemaal wegviel is het een spoedkeizersnede geworden. Blij dat ze er is EN gezond is maar dus van begin tot eind erg spannend geweest.. 😔 Zijn nu voor een 2e bezig (mocht dit lukken natuurlijk) maar ik ga weer uit van minimaal 1 positieve test die uitloopt op een miskraam. Beetje uit zelfbescherming denk ik. 😔

Ik heb 3 vroege miskramen (4 tot 6 weken) achter elkaar gehad. Ik raakte dus steeds meteen weer zwanger. Na de derde miskraam werd ik weer meteen zwanger en dat ging wel goed, heb nu een gezonde zoon van 3 maanden😊 was wel na de derde miskraam naar de huisarts geweest maar ze zei dat het pure pech is (omdat ik al een zoontje had, van hem was ik in 1x zwanger en had nooit eerder een miskraam gehad).

Wij hebben na 1,5 jaar proberen bij de eerste zwangerschap een miskraam gehad bij 8 weken. Daarna een maand niets en maand daarna weer zwanger. Dit is helaas weer een miskraam geworden maar dan met 11 weken. Vervolgens 2 maanden niets en daarna een goede zwangerschap mogen hebben. Wij hebben geen onderzoeken gedaan omdat we jong zijn en er van overtuigd waren dat ons moment wel zou komen.

Helaas heel herkenbaar! Zo ontzettend verdrietig... Mijn eerste miskraam was met 8 weken en toen zagen we een leeg vruchtzakje. 2 maanden later was ik opnieuw in verwachting. Dit keer wel een kindje in het vruchtzakje maar na 3 goede echo's was het hartje toch gestopt met kloppen. Vervolgens kwamen we erachter dat ik het syndroom van Asherman heb opgelopen door een curettage waardoor ik in een traject kwam en er maanden overheen gingen voordat we het weer konden proberen. In november 2021 raakte ik opnieuw in verwachting en deze zwangerschap is goed gegaan. Het was wel een zeer stressvolle zwangerschap. Ik was enorm bang om onze dochter te verliezen en de zwangerschap zelf ging ook niet vlekkeloos. Uiteindelijk is het allemaal toch goed gekomen en nu hebben we een gezonde dochter die in haar bedje ligt te slapen. Ik weet hoe je je voelt. Maar geef niet op! Er is echt licht aan het einde van deze ellendige tunnel 🍀🧡

@Cilly, allereerst gefeliciteerd!! :D Het probleem bij ons, lijkt tot nu toe, ook niet het zwanger worden maar wel het zwanger blijven. Ik heb meer gelezen over het slikken van aspirine. Die neem ik ook nog even mee naar de afspraak met het ziekenhuis. Bedankt! En inderdaad een beloning na alle ellende. @Iris, jeetje wat klote ook. Vooral dat wachten dan nu op een positieve test. Mag ik vragen, wordt er dan gedacht aan verdere stappen? Of wachten jullie het nog even af? @L44A, ze zeggen inderdaad dat het vaak "pech" is. Laten we dat inderdaad hopen. Wij wachten deze maand even af.. Even "ontzwangeren" zeg maar. En jullie dus op het wachtbankje.. Wachten duurt lang dan he! Maar hopen op een positieve test. @Lola, Het klinkt een beetje gek maar toch misschien wel fijn dat ze een oorzaak hebben gevonden. En dan nu IUI, dat lijkt me zeker spannend maar ook fijn dat jullie op die manier aan de slag kunnen gaan. Heel erg veel succes! @Melissa, bedankt! Wat ik zelf nog een drempel vindt is dat het dan op FB bekend is. We maken er geen geheim van.. Maar het is ook nog niet FB bekend. Dit voelt dan net iets anoniemer. @Nadia, Poeh alweer bijna een jaar. Dat ongeduld, en dan zijn wij nog niet zolang bezig, maar herken ik. En naast dat ongeduld misschien nog erger de onzekerheid... Sterkte met de onderzoeken. Hou je ons op de hoogte? @Kruimel90, wat fijn dat het na twee keer goed is gegaan. Altijd fijn om deze verhalen te horen! Dat het een spannende zwangerschap is geweest, dat kan ik me zo goed voorstellen. Ik zeg hier ook steeds, zwanger zijn zal nooit meer het zelfde zijn. Maar oke.. Alles voor het goede doel! En uit zelfbescherming begrijp ik helemaal. Maar we duimen dat het gewoon in 1x goed gaat!

@Jane, wat fijn om te horen dat het nu goed is gegaan. Heerlijk genieten van je zoon nu. Inderdaad soms (vaak) is het gewoon pech. Maar daarbij blijft het natuurlijk gewoon hartstikke kl*te om tot 3x toe pech te hebben. @JVM8, Poeh bij 8 & 11 weken. Wat heftig zeg. Maar wat goed om te lezen dat jullie uiteindelijk een goede zwangerschap hebben gehad! @Muiz, Jeetje wat heftig. Ik kan me voorstellen dat, na zulke verliezen, de zwangerschap erg stressvol is. Maar wat fijn dat jullie nu een gezonde dochter hebben. Ik merk aan mezelf dat ik soms ga van, het komt vast en zeker nog goed, een soort van: We hebben nog genoeg kans dat het gaat lukken. En soms denk ik, gaat het ons nog wel lukken? Los van het verdriet om het verlies. Ik vind het echt een rollercoaster aan emoties. Veel meer als dat ik had verwacht (in hoeverre je, je zelf een voorstelling ervan kunt maken wanneer je het niet heb meegemaakt), maar ik had in ieder geval gedacht dat ik er meer "nuchter" in zou staan. Maar dat blijkt niet helemaal het geval.. Het heeft misschien ook even tijd nodig. En wellicht een positieve zwangerschapstest met een vruchtje die blijft zitten. ;)

Kan best zijn dat ze in het ziekenhuis niet enthousiast zijn over het nemen van aspirine hou daar rekening mee. In heel veel landen doen ze het wel gewoon heel snel Geven in dit soort situaties maar in Nl zijn ze wat terughoudender. Maar ik ken meerdere positieve verhalen. En inderdaad een volgende zwangerschap gaat nooit meer onbezonnen zijn. Ik zeg je eerlijk ik ben heel de zwangerschap bang geweest dat het hartje alsnog zou stoppen. Ondanks dat ik echt vlekkenloze zwangerschap heb gehad zonder klachten heb ik helaas niet echt kunnen genieten. Kon pas weer echt ademen toen ze in m’n arme lag. Gelukkig geniet ik vanaf dat moment voor de volle 200% maar achteraf zo zonde geweest. Dus bespreek je angsten mocht je die hebben bij een volgende zwangerschap denk dat dat wel goed is en het misschien wat makkelijker maken. Veel succes hoop voor iedereen dat het ze gegeven is. Geef de moed niet op 😘

Ja wachten duurt erg lang. Ik hoop dat jij ook snel een positieve test in je handen mag krijgen! 🌈💗 wat mij verder goed helpt is er over praten. Loslaten zei iemand ook tegen me, maar dat is iets wat ik niet zal kunnen. Bij het moment van een positieve test heb je in je hoofd bij wijze van je baby al in je handen…

Inderdaad los laten gaat hier zeker ook niet lukken. Voor mijn lijf wil ik deze maand graag even wachten, maar mijn hoofd wilt er eigenlijk gewoon weer voor gaan. Jij zit nog op het wachtbankje denk ik?

Dat begrijp ik helemaal, maar gelukkig dan voor 200% genieten nu ze er is. Ik had inderdaad gelezen dat ze (vooral in Nederland) niet helemaal achter het paracetamol gebruik staan. We gaan het in ieder geval voorleggen. Voor nu de bloeduitslagen van de HA ontvangen, en niks geks.

Hi! Ik heb ook twee keer een (vroege) miskraam gehad. Beide keren kreeg ik bij 5,5 wk een bloeding. Via de fertiliteitskliniek waar ik loop heb ik bloedonderzoek laten doen. Hele kleine kans dat daar wat uit komt zei de arts nog.. Helaas toch wel: ik heb de auto-immuunziekte Hashimoto en daardoor een trage schildklier. Mijn TSH was 5.9 en aangeraden wordt dat deze waarde tussen 1 en 2 ligt als je zwanger wilt worden of bent. Daarvoor heb ik nu medicatie gekregen. Hopelijk gaat dat gauw de waarden naar beneden brengen zodat ik weer mag beginnen met pogen. Via je huisarts kan je bloed laten prikken op je schildklierwaarden. Zou ik je zeker aanraden! Als ik dat niet had gedaan had ik waarschijnlijk nog wel een derde en een vierde miskraam gehad..

Ik heb 3 miskramen gehad. November 2020, april 2022 en juli 2022. April 2022 was een missed abortion. Maar nu gelukkig 28weken (via iui) Er is vermoeden dat mijn baarmoederslijmvlies te snel afbrak na de eisprong waardoor de innesteling niet goed lukte. Hiervoor utrogestan gekregen. Op een bepaald moment van de stress waren mijn zenuwen overprikkeld. Mijn kine vertelde mij dat mijn lichaam constant in vluchtmodus stond, en dan denkt je lichaam niet aan zwanger worden. Hiervoor restorative yoga gedaan en dat heeft wel geholpen om mijn lichaam terug rust te geven. Het kan echt wel een heel stressvolle en emotionele periode zijn om zwanger te geraken. En als ik rond hoor zijn er veel koppels die er mee te maken hebben.

Ik heb je een verzoek gestuurd, heb een soortgelijke situatie en zou graag wat meer willen weten!

Ja begrijpelijk… Yes, op het vervelende bankje 😅 30 maart mijn nod dus nog even geduld 🍀👏

Hi Petra, Hopelijk snel groen licht zodat jullie het weer kunnen proberen! Ik heb toevallig net de uitslag van mijn schildklier en deze is goed. Hoelang moeten jullie wachten? Of is dat nog niet te zeggen..

Jeetje, wat zijn jullie lang bezig geweest. En 3x, wat een emotionele rollercoaster lijkt me dat. Vind ik nu met 2x al... Maar wat fijn dat het wachten beloond is. Mag ik vragen in welk ziekenhuis jullie controles hebben gehad? En hoe jullie ervaring daarmee is?

wij zijn van België en hebben ons traject in imelda ziekenhuis in Bonheiden gelopen. wij hebben daar wel goede ervaringen mee. We werden goed opgevolgd.