Het traject! Hoe het echt voelt als je erin zit! Expliciet taalgebruik!

Ik weet hoe het voelt…herkenbaar! De druk/reacties van de buitenwereld vind ik naast de twee ellendige wachtweken na een terugplaatsing, het allerzwaarste. Terugplaatsing houden we nu ook voor onszelf…. Appjes van oud collega’s : of ik al zwanger ben…. Of na een terugplaatsing op werk een collega die roept: blijft je embryo nog plakken? Hop in 1 klap even al je energie uit je lichaam getrapt…. Begin van ivf was zwaar, maar hoe langer je erin zit hoe zwaarder het wordt. Wat fijn dat het bij jou gelukt is en ik wens je het allerbeste🍀 en bedankt voor je woorden. 😘

Wauw kanjer, bedankt voor je openheid. Ik voel zo met je mee. De moedeloosheid, het verdriet die stomme omgeving, de pogingen het wachten, de angst! Allemaal zo logisch en zo ontzettend voelbaar als ik alleen al je bericht lees! Ik gin je alle kracht toe en gun je zo dat jou/jullie dromen uit mogen komen! Bedankt voor je bericht! Bedankt voor je gelukwensen aan ons, ik wens dat ik dit ook snel tegen jou kan zeggen🍀 Hele lieve warme knuffels😘❤️

Hier gezegend met klaar zijn met een traject voorlopig, maar AMEN wat een heerlijke tekst! Allemaal zo ontzettend herkenbaar en wat heerlijk om dat zo ongecensureerd te lezen, ook achteraf!

Super lief 🥰 Dank je wel!! ❤️

Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap, ookal is het misschien moeilijk om felicitaties in ontvangst te nemen, want je wil vertrouwen hebben maar het vertrouwen is door de jaren heen beschadigd. En het is ook niet erg als dat vertrouwen nooit komt tijdens de zwangerschap. Ik ben na een jarenlang traject met allemaal verschillende behandelingen en teleurstellingen, zwanger geworden van de aller aller allerlaatste terugplaatsing die we ooit konden doen. Inmiddels ruim in de 30 weken zwanger maar nog steeds geloof ik het niet dat het ons toch echt gegunt is en dat er een baby komt. Ik ben er nog steeds niet helemaal gerust op. Ook dit is wat een jarenlang traject met vele teleurstellingen met je doet. En ook hier vinden mensen van alles van, maar wat je zegt: mensen moeten gewoon hun bek houden als ze er niets van snappen. Jouw kindjes zijn super sterk, want ze hebben beresterke ouders!

Ik kan alleen maar zeggen Prachtig verwoord !❤️ En van harte gefeliciteerd met je zwangerschap 😘

Wat ontzettend lieve reactie, het klopt het traject zorgt voor behoudenheid en geen echt verbinding aan willen/durven/kunnen gaan. Je snapt het helemaal! Wat ontzettend mooi dat je bij je laatste poging, de laatste kans, jouw kindje 'gepakt' heeft. Stom woord ik weet het😅 Heel veel geluk en succes de laatste loodjes mama! Heel erg bedankt voor jouw lieve woorden ❤️😘

Wat knap van je, het geeft even de rust die je heel goed kan gebruiken denk ik! Wat een dapper besluit! Bedankt voor je lieve berichtje en wens je, voor welke kant je ook opgaat, al het moois en geluk van je leven. ❤️😘🍀

Lief alleen heel herkenbaar als je erin zit. Heb er versteld van gestaan hoe stupide hordes aan volwassen mensen kunnen reageren. Jullie kennen het allemaal vast wel!

Zo herkenbaar al die reacties. Ben zelf ook al jaren bezig en ook een keer een miskraam gehad. Als die dooddoeners zijn dat echt killing en zit je echt niet op te wachten. Wat me ook tegen valt is hoe vaak het over kinderen gaat. Als ik bijvoorbeeld tennis competitie heb wordt er altijd naar mijn kinderen gevraagd en onbeschoft allerlei dingen gezegd van mensen die ik helemaal niet ken. Echt bij gewoon je mond dicht. Heel herkenbaar. Ook mensen die zeggen je moet er gewoon niet aan denken echt zon dooddoener. Hoe dan ? Als je meerdere keren per week naar het ziekenhuis moet, iedere dag hormoon prikken zet en iedereen de hele dag over zn kinderen praat waar je ook komt. Gefeliciteerd met je Zwangerschap tot slot. Goed om te horen dat het ook na jaren traject nog mogelijk is.

Gefeliciteerd met het wonder van 2 kleintjes aan boord! Zwanger zijn na (terugkerend) zwangerschapsverlies en een traject is ontzettend zwaar. De angst, maar ook de druk om te moeten genieten. Wij hebben er 8 jaar over gedaan. Het heeft ons gevormd, onze oersterke basis gelegd en ons een wonder gebracht, maar ik wens het helemaal niemand toe. De hormonen.. de dingen die je laat in de hoop dat.. dromen die je uitstelt. Met vlagen staat je leven gewoon even stil, tijd die niemand je terug kan geven. Ik zal het verdriet nooit nooit nooit kwijtraken. Het heeft ons vrienden gekost, zorgeloosheid, optimisme.. maar uiteindelijk ook veel gegeven. Mijn hart is bij een ieder die hier doorheen moet.❤️

Wat een heerlijke en herkenbare tekst! Het is enorm zwaar en oneerlijk en eenzaam... ik gun het je dat het goed blijft gaan!! En van je afschrijven helpt niet alleen jou, maar ook anderen die dit een feest van herkenning vinden.

Ja lieve dames het is zwaar en traumatisch! Je doet het zeker ergens voor en ook wij als koppel zijn sterker geworden en ook wat mensen kwijt geraakt. Heel lief dat jullie mij zulke lieve wensen, wensen. Ik weet namelijk ook dat jullie voelen dat jullie dit ook graag willen. Ik kan gewoon niet zeggen hoe het voor je uit gaat pakken. Ook dat is heel logisch je begrip en geluksgevoel voor anderen, wordt op den duur toch kleine steekjes die je in jezelf voelt. Noem het jaloezie, afgunst of noem het gewoonweg dat je je overgeslagen voelt, het is zo kut lieverds! Dat is het gewoon echt! Niks en niemand kan het beter maken, kut traject! Voor de dames bij wie het wel gelukt is, dit is weer het volgende inderdaad. Nu MOETEN we weer gelukkig zijn en vertrouwen hebben dat alles goed komt en leren genieten, maar het traject laat zijn sporen na. Genieten bestaat niet meer. Het traject laat diepe sporen na. Ik zou zo zo graag willen dat ik hier eigenlijk geen ervaring mee had en er niet over kon praten. Het traject en de vooroordelen stoppen niet schijnbaar zodra het je wel lukt. En toch gun ik jullie allemaal dat we straks met z'n allen daarover kunnen praten! Lieve (aanstaande) mama's, ik denk echt aan jullie! Jullie blijven powervrouwen! Jullie zijn ijzersterk! Heel veel liefs❤️🥰

❤️❤️ wat een mooie woorden! 🤗

Wat een prachtig verhaal heb je geschreven! Ik wens je een mooie zwangerschap toe

Hier wil ik wel even op inhaken 😊 Onze dochter is nu bijna 2 en nog steeds merk ik dat ik het verdriet van ‘toen’ nog voel soms. Ik had echt gehoopt dat nu het eindelijk onze tijd is geworden dat ik dat ‘gewoon’ los kon laten tot op zekere hoogte. Waarom blijft naast die enorme vreugde toch nog steeds dat niet te beschrijven gevoel van het toch nog niet verwerkt te hebben of zo … 😏 Het heeft echt veel meer impact dan ik van te voren had kunnen bedenken.

Een tijdje terug nog met een collega, dat ik nog worstelde met het verlies in de afgelopen jaren (2 trajecten gehad, nu spontaan 5e keer in verwachting van 1ste kindje, dit gaat tot nog toe allemaal goed) en dat hij zich dat moeilijk kon voorstellen - omdat ik nu blij was met dit kindje - dat ik het als rouw benoemde wat ik voel naar de 4 die er niet mochten zijn.

Ik denk dat dit je een leven lang bij blijft. Het zal minder zeer doen, maar het zal altijd gevoelens blijven oproepen denk ik. Probeer er vooral de mooie kanten van te zien. Het heeft je waarschijnlijk gevormd ook in positieve zin. En ongetwijfeld heeft het ook mooie dingen gebracht en niet alleen gekost. Collateral beauty. En probeer vooral trots te zijn op jezelf en elkaar, want er zijn verdomd sterke en dappere mensen voor nodig om zo ver te komen.🤗

Dit is helaas echt echt echt wat het eenzame en ontzettende traumatiserende traject met je doet. Het wordt echt onderschat, ook door mij. Want als je er in zit ga je door, blik op oneindig. Je schakelt teveel gevoel en emoties uit. Want anders houd je het niet vol. Ik wil eens uitzoeken of hier hulp voor is.

Kom ik toch weer uit op het onbegrip en niet verder nadenken. Mensen kunnen er vaak ook niet bij, misschien ook goed. Maar het voelt ook eenzaam