HG mama's met een kinderwens

Zitten we dicht opelkaar 🤞🏻🍀

Dit is momenteel mijn 3e zwangerschap en 2e HG zwangerschap. Ik ben nu bijna 16w. Deze HG zwangerschap is extremer dan de vorige maar ik heb me er van te voren op voorbereid en dat kan wel helpen. Ik had mezelf voorgenomen om een huishoudelijke hulp te nemen en hulp van mijn omgeving aan te nemen. Zo gezegd zo gedaan. Mijn man, moeder en schoonmoeder zijn de eerste weken afwisselend hier geweest om alle zorg voor mijn andere kinderen uit handen te nemen. Af en toe een beroep gedaan op anderen uit mijn omgeving voor het halen en brengen van de kinderen. Vriendinnen ingeschakeld die een partij gekookte eten kwamen brengen voor de hele week. En optijd aan de bel trekken bij de verloskundige. En vooral veel loslaten. Mijn volledige huishouden werd dus 3maanden lang gerund door anderen en het is allemaal nog steeds een bende maar ik doe gewoon alsof ik sommige dingen niet zie. Zodra ik zelf weer fit genoeg ben maak ik alles weer een beetje bij beetje op orde zoals ik het graag wil hebben. En mijn zus heeft ook 3HG zwangerschappen gehad dus zij was en is mijn mentale steun. Je hebt gewoon begrip nodig en iemand met wie je kan praten die echt weet waar je doorheen gaat. Ik had me ook aangemeld bij de fb groep van zegh maar dat was niks voor mij. Maar wellicht dat het jou wel ondersteuning kan geven. Als je vragen hebt of wilt kletsen dan mag je me toevoegen. Super dapper dat jullie voor een 2e kindje gaan. Hoop dat je gauw in verwachting mag raken.

Ik zit nu in mijn tweede zwangerschap (6 weken) en heb pas nu de erkenning gekregen dat ik in mijn eerste zwangerschap wél hg had. Dat moment had zoveel impact, ik heb de hele dag gehuild! Van zowel opluchting als boosheid. Wat was mijn eerste zwangerschap zwaar, ik hield amper iets binnen en gaf dagelijks over. 1x ben ik serieus bijna gestikt en dat moment was verschrikkelijk. Doordat wij verhuisden en dus wisselden van vk werd ik niet goed gemonitord (de 1e vk geloofde me niet, bij de 2e kwam ik dus pas laat en toen ging het snel beter). De misselijkheid is nu alweer een week gaande en ik merk dat ik bang ben. Eten gaat al lastiger, ik ben nu al kapot terwijl ik een baby heb om voor te zorgen, 2x overgegeven en dat bracht bij echt terug naar de vorige keren. Mijn vk heeft gelukkig al gezegd dat ik nu wel goede behandeling zal krijgen als het erger wordt. Maar ik merk dat er toch wel veel angst en stress in mijn lichaam zit 😞

Gefeliciteerd! Ik ben ondertussen ook zwanger van nummer 2. Geef sinds 2 dagen weer over en de misselijkheid is terug. Begonnen met emasafene maar de angst is er ook enorm hier. Slik jij al medicatie?

Dank je wel, jij ook gefeliciteerd! Wat naar dat je weer moet overgeven en misselijk bent. Helpt die emasafene bij jou? Ik heb de vorige keer dus helemaal niks gehad.. maar ik ga er nu zeker snel naar vragen! Hopelijk helpt dat me iets

Momenteel zwanger van de 2e en wederom HG maar wel in mindere mate dan bij de 1e (nu vooral droge HG ipv natte). Ik heb na de 1e EMDR therapie gehad om mijn trauma te verwerken en wij durfden na 3 jaar pas weer te proberen om voor een 2e te gaan. Mijn man had het ook zwaar omdat hij het toch op een ander manier had ervaren. Wat ik heb geleerd is vooral om sneller je grens aan te geven. Bij de 1e durfde ik niet snel de vk te bellen om me te laten opnemen. Nu loop ik vanaf het begin al bij een vk/gynaecoloog in het ziekenhuis en hebben we ook een behandelplan. Ik bel wanneer ik vind dat het nodig is ook als ik maar 2/3x heb overgegeven ipv uitgedroogd zijn. Ik besef wel dat dit niet bij iedereen kan en dat de zorg mbt HG in het ziekenhuis in Alkmaar echt heel goed is. Maar soms vind ik het dan toch mentaal wel een beetje tegenvallen omdat er al een kleintje rondloopt waar je ook voor wil zijn en daar kan je je nooit volledig op voorbereiden denk ik. Je voelt me schuldig en belabberd tegelijk en denkt soms toch waarom zijn we er voor gegaan…

Ik heb heel veel gehad aan de Facebook pagina van ZEHG. Voor iedereen is het anders hoe een HG zwangerschap verloopt, maar ik vond de herkenning in bepaalde gevoelens heel fijn. Op dit moment heb ik 2 kinderen van 3,5 jaar en 5 maanden. Vooral de tweede zwangerschap was een hel, maar nog steeds elke dag super trots op mezelf dat ik het toch aandurfde. Mijn tip is dat je alle hulp moet aannemen die familie/vrienden aanbieden, ook al voel je je soms opgelaten omdat je zelf niks terug kan doen. Met 7 weken heb ik Zofran geslikt, maar dit is een afweging of je dit al zo vroeg wil nemen. Voor mij zorgde het ervoor dat ik weer iets kon eten en drinken en stopte met overgeven. De misselijkheid ging helaas niet weg, maar ik kreeg wel alle voedingstoffen binnen voor mezelf en de baby. Wat ik heel zwaar vond is dat mijn zoontje niet in mijn buurt kon komen omdat dat voor te veel prikkels zorgde. In het begin hoorde ik hem huilend onderaan de trap “mamaaa” roepen, maar na een tijdje zag hij me niet eens meer staan. Dit deed me heel veel pijn tijdens de zwangerschap. Maar dat is nu gelukkig weer helemaal goed gekomen🥰 Er zullen momenten komen dat je je afvraagt of dit het allemaal wel waard is, maar ik kan je vertellen dat dat zeker zo is❤️

Ik ben in 26 weken in verwachting van ons 2e kindje. Vorige HG, nu ook gehad maar vele malen erger wel.. Gelukkig is het sinds zo'n 8 weken voorbij en krabbel ik weer aardig op 🍀

Mijn 2e zwangerschap was minder erg! Had snel de juiste medicatie te pakken.

Dankjewel! Emasafene helpt niet echt bij mij, ik spug nog steeds helaas. Een ander alternatief is ondansetron maar dat weiger ik te slikken in het eerste trimester...

Ik kon niet anders dan ondansetron in het eerste trimester, bij 7 weken al. Dat dat niet zou mogen, is inmiddels achterhaald, maar nog niet veel artsen weten dat. Maar er zit nog veel tussen emesafene en ondansetron in, hoor. Primperan bijvoorbeeld. Hopelijk kan je zoiets krijgen en kom je dan de weken wel door.

Ondansetron is veilig te slikken in het eerste trimester. Zofran/ondansetron is voor vele HG vrouwen de enige redding.

Primperan heb ik eens gekregen, maar ik had daar zulke heftige bijwerkingen op.. intense hartkloppingen. Volgens mij zit er niks anders tussen toch?

Deze heb ik gekregen.. maar de gyn gaf wel aan dat er een verhoogd risico was tot een hazelipje

Ik weet natuurlijk niet hoe ernstig jouw overgeven is. Maar uitdroging vond ik persoonlijk vele malen zorgwekkender voor mijn ongeboren kinderen toen dan die hele kleine kans op een hazenlip.

Jawel, kijk maar eens op de site van stichting ZEHG. Ik slikte vrij snel ondansetron 8mg, dus de zwaarste dosis. Kreeg er nog vanalles extra bij. Het was voor mij een simpele keus, net als bij "mamavanzoon": ofwel risico nemen van hazenlip, ofwel er zelf aan onderdoor gaan/abortus laten plegen. Die keuze was snel gemaakt. En de kans is maar heel licht verhoogd, mogelijk zelfs geen verband.

Vandaag voor het eerst een pil ondansetron geprobeerd. Spug er nog wel doorheen maar wellicht heeft het even wat tijd nodig??

Niks blijft zitten helaas, ik ben alweer enorm aan het afvallen en ik vraag me oprecht af hoe ik dit nog weken vol ga houden. Wanneer merkte je dat de ondansetron begon te helpen bij jou?

Zijn er zetpillen van?

Bij mij helpt het binnen een uur. Maar ik moet ook gewoon overgeven bij de ondansetron 8 mg. Maar omdat ik blijf overgeven, niet goed eet en ook afva en al vochtinfussen krijg, l krijg ik binnenkort een sonde.