Hoe werkt IUI?

Hallo, Ik ben nu 24weken zwanger van de 2de poging iui. Mijn traject: Augustus 2020 gestopt met de pil. In oktober zwanger maar uitgedraaid op een miskraam. Na maanden proberen was er nog niets. In oktober 2021 verdere onderzoeken gehad. Er was een vermoeden dat mijn baarmoederslijmvlies te snel afbrak waardoor de innesteling moeilijk verliep. Ik had geregeld tussentijdse bloedingen. Mijn vriend zijn sperma was in orde. We zijn toen gestart met letrozole , follikelmetingen en utrogestan. In februari 2022 terug op controle, we gingen toen starten met iui en hormonen. (Die maand toch nog gewoon zwanger geraakt, maar terug een miskraam). Daarna bij de volgende cyclus gestart met menopur. Ik moest op cyclusdag 2 of 3 naar ziekenhuis voor een follikelmeting om te zien dat mijn menstruatie goed doorkwamen Daar kreeg ik menopur mee. Na 8dagen spuiten zetten moest ik terug op controle (follikelmeting + bloed trekken). In de namiddag telefoon dat ik mijn dosis afwisselend moest verhogen (de ene dag 75mg en de andere dag 115mg). Nog 4 dagen extra spuitjes zetten. Dan terug controle follikelmeting en bloedafname. In de namiddag telefoon en mocht tegen de avond ovitrelle zetten. Mijn partner moest de dag van iui rond 8u binnen en moest zijn potje inleveren en ik moest om 10u. De inseminatie stelt niets voor. Ik was op nog geen 10minuten buiten. Dag daarna gestart met utrogestan. 14dagen later mogen testen. De 1ste poging was niet raak we zijn toen op vakantie gegaan en toen weer spontaan zwanger maar terug een miskraam. Ik heb toen in de zomermaanden even rust gepakt want het was al best heftig geweest. Ik merkte wel wat lichamelijke veranderingen. Ik kwam snel bij, had haarverlies, zeer snel emotioneel. Maar het was het waart om nu mijne zoon te voelen trappelen in mijn buik 🥰🥰🥰. Ik ben wel gedurende deze periode geregeld gaan babbelen met de psycholoog van de fertiliteit afdeling. Zoals ik al zei het is toch wel een emotioneel proces. Dit was mijn traject. Nu kennisen van mij hebben ook een iui traject maar dat was met andere medicatie. Het valt te zien waar je je traject hebt natuurlijk.

Ik moest vlak na het begin van mijn menstruatie beginnen met het spuiten van hormonen. Halverwege mijn cyclus kreeg ik een echo om te kijken of er en hoeveel follikels waren gegroeid. Ik kon gelijk daarna een afspraak maken voor de inseminatie omdat het er goed genoeg uit zag, maar het kan ook zijn dat je dan eerst nog een echo krijgt. De follikels moeten een bepaalde grootte hebben en er mogen er max 2 zijn (meen ik me te herinneren) omdat je anders een te groot risico heb op een meerling. Ik moest toen een ander hormoon inspuiten voor de eisprong. Mijn man mocht 2 a 3 dagen voor de inseminatie geen zaadlozing hebben. Op de ochtend van de afspraak moest hij zijn sperma opvangen in een potje. Hieruit werden dan de beste cellen gefilterd na inleveren bij het ziekenhuis. Ze brengen de sperma in met een soort lang rietje nadat ze je baarmoederhals open zetten met een eendenbek. Bij mij ging dat niet soepel dus moest er ook een klem op. Ik ben na het inbrengen even blijven liggen. Geloof dat ik 14 dagen erna moest bloedprikken om hcg te meten in het bloed en een zwangerschapstest kon gaan doen. Deze bleek na de eerste ronde al positief en intussen hebben we een kleine man van 1 jaar rondscharrelen. Ons is verteld dat na 1x wel vrij uitzonderlijk is. Advies was om foliumzuur te slikken, maar dit deed ik al want we waren aan het proberen om zwanger te raken. Zo om de 3 dagen een zaadlozing om de cellen. Verder eigenlijk geen bijzonderheden. Wel hebben we na de behandeling seks gehad, mocht het gelukt zijn dan zou het misschien wat minder klinisch aanvoelen, omdat het misschien wel was gelukt door gewoon de seks haha. Heel veel succes!

Ik ben ook zwanger geworden met IUI. Ik moest hormonen spuiten (menopur). Die spuit je in je eigen buik. In de eisprong week kreeg ik ongeveer om de dag een inwendige echo voor een follikelmeting. Zodra de follikel groot genoeg is, krijg je een afspraak voor inseminatie. Mijn man moest dan vlak voor de inseminatie zaad inleveren. Ik heb in totaal 3 keer een inseminatie gehad. De tweede inseminatie was ik zwanger, dit werd helaas een miskraam. We mochten toen gelijk weer proberen en toen gelijk weer zwanger. Ons meisje is nu 8 maanden. Ik vond het emotioneel helemaal niet zwaar oid. Maar dat zal per persoon verschillen.

Wauw, aller eerst bedankt voor jullie openheid en verhaal. Ik heb het aandachtig zitten lezen om zo voor mezelf te raden te gaan wat voor ons juist zou zijn. Ik heb nog veel om over na te denken maar jullie verhalen hebben mij wel enorm geholpen! Dank jullie wel 🥰

Wij hebben eerst ook IUI gedaan vanwege de verminderde vruchtbaarheid van mijn man. Ik moest hormonen spuiten en kreeg echo's om te zien hoeveel follikels er waren gegroeid. Zoals iemand al zei mogen er niet teveel follikels zijn vanwege kans op een meerling. Bij mij hielden ze 2, max 3 aan. De eerste keer had ik 5 follikels en ging het dus niet door. Dat was een enorme teleurstelling! We mochten het ook zelf niet proberen. Nieuwe maand, nieuwe kansen dachten we. Ik zou dan minder hormonen sluiten. Maar helaas kreeg ik vanwege de hormonen cystes en moest daarom een maand overslaan. Weer een teleurstelling. Uiteindelijk hebben we op deze manier slechts 3 inseminaties kunnen doen in 9 maanden. Ik mocht na de inseminatie geen utrogestan gebruiken, ook al vroeg ik daar om (Dit kan de innesteling bevorderen en cystes tegengaan). Omdat het voor ons voelde dat we op deze manier nog meer tijd verspeelden en het niet ons traject was, zijn we na 3 pogingen overgestapt op IVF. Toen was het meteen raak en inmiddels hebben we een prachtige dochter van 7 maanden. Helaas was IUI dus niets voor ons, maar we hebben daar gewoon veel pech mee gehad. IVF is een grote stap, dus fijn dat IUI ook mogelijk is! Ik wens jullie veel succes en hoop dat het snel raak mag zijn bij jullie :)

Hier ook IUI gedaan. Natuurlijke weg lukte niet ivm PCOS. Hormonen spuiten, mij gingen ze uit van 1 follikel. Kreeg echo's en moest een aantal keren terugkomen om zeker te weten dat het groot genoeg was. Daarna de laatste spuit zetten en met mijn vriend terugkomen om zijn sperma in te leveren. 3e inseminatie zwanger (helaas wel een ziek kindje*, maar had niets met IUI te maken)

De hormonen spuiten vond ik trouwens niet erg, hooguit even spannend bij de eerste keer. Het spuitje is heel dun, die voel je amper. Ik heb zelf ook totaal geen last gehad van de hormonen, maar dat verschilt per persoon (en de hoeveelheid die je moet gebruiken).

Voor onze tweede dochter ook IUI gedaan, maar zonder hormonen. Veel weten het niet, maar dat is een prima optie, vooral als het 'probleem' zich ervoor leent. Ik had meerdere zeer grote cystes op de eierstokken, die zijn beide nu ook verwijderd om die reden. IUI werd aangeraden omdat er 'haast' achter zat, anders zouden we geen kinderen meer kunnen krijgen. Ik was zelf erg regelmatig ongesteld, dus met een positieve ovulatietest belde ik de kliniek en maakten we meteen een afspraak. Dan moest mijn man 's morgens alles inleveren en ik kon later komen voor de inseminatie. Door het begin van de corona was het sowieso erg lastig, echo's etc deden ze zo min mogelijk. Zo mocht mijn man er ook niet bij zijn. Waar eigenlijk die hele wereld plat lag in Nederland, mochten wij wel doorgaan met de behandelingen. Zonder hormonen was ik na de tweede inseminatie zwanger. Onze oudste was een wondertje die wel natuurlijk is verwekt, maar een tweede liet toen relatief te lang op zich wachten, waardoor de gynaecoloog ons toch aanraadde deze stap te nemen. Misschien ook iets voor jullie om ook te bespreken tijdens een consult.

https://youtube.com/@mominthemaking6712 Deze filmpjes gekeken voor we het traject in gingen, vond het wel fijn om een beetje te weten wat ik kon verwachten. Sommige dingen kunnen per ziekenhuis wel verschillen (zoals medicatie, hoeveel rijpe follikels je mag hebben per IUI poging).