Hoezo loslaten?

Hoi, ik ben zelf heel vaak heel gestresst en ook heb ik het zwanger worden niet los kunnen laten. Ik ben er zelfs obsessief mee bezig geweest. En toch bij de eerste na 1 ronde zwanger en bij de tweede in de 2de ronde zwanger. Persoonlijk denk ik dus niet dat loslaten en stress veel invloed hebben.

'normale' stress heeft iedereen en dit heeft geen invloed. Stess zo hevig dat je niet kan functioneren kan wel effect hebben. Ik vind het 'loslaten' onzin. Dit heeft geen effect op de lans op zwanger te worden. Wel geeft het mogelijk jezelf keer rust. Maarja, je slikt wel elke dag foliumzuur en wordt elke maand ongesteld terwijl je hoopt van niet. En als je frequentie seks niet heel hoog is is het handig het rond de vruchtbare dagen sowieso te doen. Voor ons was 'loslaten' niet aan ovulatietesten te beginnen.En proberen gewoon voor de fijn te vrijen en niet omdat het nú moet.

Ik heb een hekel aan het woord "loslaten", vooral nadat meerdere mensen me dit zeiden na mijn missed abortion vorig jaar. Na die zwangerschap ben ik een poos nóg meer bezig geweest met zwanger raken, wat frustreerde omdat mijn lichaam nog een aantal maanden ontregeld was van de miskraam. Daarbij kwam dat mijn schoonzusje én een vriendin zwanger raakten, en dat maakte het nog heftiger voor mij. Echter, na de zomer, toen ik op de een of andere manier wat minder obsessief was en voldoening vond in het onderhouden van mijn bloeiende moestuin (ja, ik werd daar heel zen van haha, ben ermee gestart na de MA in maart vorig jaar) en ik geen "tijd" en headspace had om te stressen, kalmeerde mijn lichaam en heb ik op goed geluk eens 2 ovulatietesten gedaan, en was de seks ook meer ongedwongen. Toen zwanger geraakt, 7 maanden na de MA. Ik kan niet zo goed de definitie van "loslaten" uitleggen, maar zo ging het dus wel bij mij🙃

Idd dit was bij mij ook. Ik geloof daarom ook totaal niet dat “los laten” invloed kan hebben.. was er hele dagen mee bezig toen ik stopte met de pil

Bij mij lukte zwanger worden ook een tijd niet, ik was jaren gestopt met alcohol, slikte foliumzuur, deed ovulatietesten en was toen ook actief op een ander forum. Kreeg vaak de opmerking : - meid laat het los, stopt met al die ‘maatregelen’ ga lekker alcohol drinken, heb seks wanneer je zin hebt en dan word je vanzelf zwanger. Nou dit werkt voor mij niet, ik ervaar houvast aan goed voorbereid zijn en elke maand is er een kans op zwangerschap dus dan wil ik die kans benutten en niet lekker losgaan en alcohol drinken bijvoorbeeld. Dus ik denk dat de ene vrouw zich beter voelt bij ‘loslaten en losgaan’ en de ander meer bij zich voorbereiden en goed inzicht hebben in je cyclus. Ik geloof niet dat je sneller zwanger wordt van loslaten.. Stress speelt wel mee maar ik ervaarde zelf geen stress dus daar lag het niet aan!

Hoe cru het ook klinkt, loslaten is eigenlijk een beetje onzin. Je kunt dat proberen maar het gaat geen effect hebben op je uitdagingen om zwanger te worden. Het is heeeeel makkelijk gezegd voor iemand die deze uitdaging niet ervaart. Oh maar je moet het gewoon loslaten en dan komt het vanzelf.. right 😁 wat je wel kunt doen, en dat is puur voor je eigen peace of mind, gewoon proberen om plezier te beleven aan je seksualiteit, seks niet als een “moetje” te zien, … Als jullie echt al even (ik weet niet hoe lang het is dus ik speculeer even) proberen, vind ik een bezoekje aan de arts nuttiger. De stress die jij opschrijft is perfect normaal in het leven hé, het mag alleen niet overdreven worden dat het fysiek een rol begint te spelen (invloed op je cyclus, cortisol bijnieren, …) maar dat kan ik niet afleiden uit wat je schrijft.

Oja wat ik vergeet, wij ervaarden beiden ook niet dat seks een moetje was tijdens de vruchtbare dagen. Voor ons was het meer spannend, wie weet lukt het en op die manier kregen we er ook wel lol in

Heb zelf het idee dat mensen (juist de mensen die er zelf 0 moeite mee hebben gehad om zwanger te raken) dit zeggen omdat ze advies willen geven, maar eigenlijk niet zo goed weten wát. Dus dan zeggen ze maar dat je moet loslaten ;) En omdat je soms van die verhalen hoort van jaren proberen, het opgeven, en dan ineens zwanger zijn. Of op een ontspannende vakantie dat het wel ineens raak is. Maar zolang je er niet met een kladblok en een timer naast zit lijkt me dat het allemaal wel los zal lopen. In mijn optiek is het een illusie dat je hier invloed op kan uitoefenen met hoe goed je het kan 'loslaten'. Als het niet lukt is het ofwel pech ofwel een medisch probleem. En dan is er gelukkig nog heel veel mogelijk!

Voor mij werkten het loslaten van er mee bezig te zijn zwanger worden wel. Wij hebben het bijna een jaar geprobeerd en waren er echt veel mee bezig. Met veel gestress. Tot ik dus vorige maand mijn huis aan het verbouwen was en dus zeker een maand er totaal niet mee bezig was. Toen is het uiteindelijk wel gelukt.

Vooral dat de stress van proberen soms averechts werkt. We hebben geprobeerd met ovulatietesten etc. 2 keer een zwangerschap echter 2 keer een miskraam. De maand dat voor mezelf een pauze had genomen ben ik naar feestjes geweest en was het met mijn partner leuk omdat het kon en niet omdat het moest. Toen bleek ik zwanger en ging het goed.

Die 2 keer van de miskraam dat je er zo mee bezig was, is het dus ook gelukt. Dus het heeft bij jou ook niks te maken met loslaten.

Loslaten is echt onzin. Sommige stellen denken dat het heeft geholpen, maar het is gewoon toeval. Ik was er juist heel erg mee bezig, ovulatietesten en alles en was toen juist zwanger.

Wat beter werkt dan loslaten: naar de huisarts gaan als het na een tijd niet lukt. Loslaten werkt perfect in sprookjesland, echter heb je er geen moer aan als er iets 'stuk' is in het lichaam waardoor het niet werkt.

Een miskraam heb je weinig invloed op, de manier hoe je zwanger raakt in elk geval niet. Het enige wat daar invloed op heeft in bijvoorbeeld drankgebruik. Dus gelukkig is het de derde keer niet daardoor mis gegaan

Loslaten weet ik niet, ik denk dat dat echt heel moeilijk is. Zelf probeerde ik er minder mee bezig te zijn, focus verschuiven. En werkstress.., hell yeah, daar had ik vooral last van. Met een vast contract zat ik te wachten totdat ik zwanger zou worden zodat ik geen financiële onzekerheid zou hebben. Maar het was zo druk en het wachten duurde zo lang dat ik dat niet meer wilde en een andere baan wilde gaan zoeken. Dus CV gemaakt en daadwerkelijk gesolliciteerd (dus niet alleen maar plannenmakerij), niet aangenomen maar een paar weken later een positieve test. Nee, de wens niet los gelaten maar andere knopen doorgehakt. Het heeft bij ons ruim een jaar geduurd…

Ik zeg ook niet dat dit biologisch 100 % klopt. Ze vraagt wat sommige bedoelen en als ik kijk wat het voor mij bedoelde dat ik besloten had het even los te laten dan was het dit. Ik denk dat het uiteindelijk 'sperma en eicel' is, maar als je extreem gestresst raakt door het testen, de wachtperiode en bedenken wat wel en niet mag zal dat ook niet helpen. Ik beweer ook niet dat hiermee iedere vorm van moeilijke zwangerschap te verhelpen is, maar dit betekende het toen voor mijzelf.

Hi! Ik geloof zeker in loslaten, was 2 jaar gestopt met de pil en wilde heel graag een kindje, het lukte niet. Toen ging de relatie ook minder goed en daarom ook losgelaten, toen plotseling toch zwanger. Loslaten is voor mij een thema voor het leven met alles. Zodra ik loslaat en vrede heb met het nu krijg ik juist wat ik altijd al wilde. Het is alleen heel lastig aangezien het voor mij niet werkt dat je het alleen moet denken dat je het loslaat maar ook echt moet voelen, body & mind zijn zo sterk verbonden dat je jezelf niet voor de gek kunt houden.

Hier een lang traject, bijna 6 jaar, 2,5j geleden een miskraam gehad. Eenmaal in traject is loslaten een moeilijke kwestie, je bent er uiteraard mee bezig want moet nauwgezet medicatie nemen en hebt vele afspraken enzo. Mij hielp het van herinneringen (5x/dag voor verschillende meds) in mijn gsm te zetten, zodat ik t zelf niet krampachtig moet onthouden. En op t einde waren momenten van stress korter. Neem bv een spannend moment in de auto of een moeilijk telefoon gesprek voor t werk ofzo. Me bewust worden dat ik aan t opspannen was en ervoor kiezen om het nadien niet te blijven vasthouden, en dan bedoel ik letterlijk de spierspanning terug lossen, met een bepaalde focus op mijn buik, om daar een "veilige" omgeving van te maken en niet continu het signaal te geven dat er gevaar is. Ik weet niet of het dat was of dat het gewoon eindelijk aan ons is, maar nu ben ik wél zwanger.

Naar mijn idee werkt 'loslaten' alleen als je 100% zeker weet dat er medisch niks 'mis' is, en je een hele stabiele cyclus hebt 😅 Is dit niet het geval, ben je er hoe dan ook mee bezig..

Stress lijkt me niet bevordelijk.. Maar soms denk ik dat je ook gewoon pech kan hebben of dat er een medische oorzaak is. Na een jaar kun je ook langs de huisarts (en eventueel daarna fertiliteitsarts) voor een paar onderzoeken. Ik denk dat mensen vaak willen zoeken naar oplossingen, goed bedoelt, maar soms is het niet zo simpel als 'loslaten'. Toen wij onze familie vertelden dat we al een tijdje proberen zwanger te worden zei bijna iedereen 'wat jammer, maar... laat je vitamines eens checken, ga maar lekker op vakantie🙄 laat eens naar de schildklier waardes kijken.' Heel lief bedoelt, maar dat helpt niet echt🙈