Ik ben 34 jaar en heb een amh van <0,02.
Tot nu toe had ik steeds 2 goede cyclussen en 1 cyclus die langer duurde, 5-6 weken.
Dus eigelijk om de 2 cyclussen sla ik bijna een cyclus over.
Niet abnormaal met mijn amh natuurlijk.
Al ongeveer een jaar zit mijn lichaam in datzelfde ritme.
Bij de ‘slechte’ cyclus is mijn fsh tussen de 10 en 15 en reageer ik niet of amper op de stimulatie (menopur).
Nu zit ik wederom in mijn slechte cyclus, fsh gestart op 13, geen reactie op de menopur en op dag 13 heb ik zelf de cyclus gecanceld na een tweede slechte echo en bloedafname.
Vandaag zit ik op dag 28, nog geen eisprong gehad en is mijn fsh 44, dus ik kan niet herstarten met menopur en er gebeurt ook gewoon helemaal niks.
Ik heb stilaan het gevoel dat mijn kansen nu helemaal beginnen te slinken.
Zijn hier dames met een gelijkaardige ervaring en hoe ging het verder?
Loopt ons verhaal na 17 maanden proberen stilaan ten einde of hoeft het niet meteen zo drastisch te zijn?
Ik had laag amh en megahoog fsh (128), officieel door de vervroegde overgang gegaan... Maar ik was niet bezig met zwanger worden of behandelingen, dus daarom heb ik niet op je post gereageerd.
Ik kreeg cyclische hrt, puur tegen de klachten en voor botgezondheid enzo. Ben toen onverwachts toch ineens zwanger geraakt. De gyn had voordien gezegd dat er een wonder moest gebeuren om zwanger te worden 🤷 Is niet bepaald een standaardverhaal dus ik wil het niet als valse hoop aandragen, maar wonderen gebeuren soms wel!
Hai, mijn AMH was ook < 0,02. Mijn arts vertelde dat dit betekent dat het niet detecteerbaar is in mijn bloed. De kans dat ik gezond zwanger raak van een eigen eicel is miniem. Daarom zijn wij overgestapt op eiceldonatie. In Portugal, zodat ons kind op de 18e leeftijd de donor kan contacten. Als je meer wilt weten, voeg me maar toe als vriend.
