IUI (en endometriose)

Misschien wel leuk om te weten: ik ben zelf 36 wat ik wel spannend vind aangezien er voor mijn gevoel nog zo weinig tijd is om de medische molen te doorlopen (ook vanwege alle wachttijden die bij dit proces horen)

Hoi! Ikzelf onverklaarbaar verminderd vruchtbaar. 10x iui en daarna middels ivf zwanger eerste keer raak. Tweede terugplaatsing ook meteen raak, dus nu zwanger van de 2e. Ik ben ook 36! Mijn vriendin heeft endometriose en heeft een IUI kindje en is nu zwanger van de 2e middels IVF. Hopelijk mag je snel zwanger worden. Heel veel succes!🍀🍀🍀

Hoihoi! Hier ook endometriose. In plaats van IUI, had ik voor een operatie gekozen waar ze alle endometriose zouden wegsnijden. De wachttijd voor de operatie was ruim 8 maanden. Ik ben toen zelf alles gaan doen wat ik kon, ook omdat mijn pijn zo heftig was. Ik ben vooral een ontstekingsremmend dieet gaan volgen en nam een aantal supplementen (NAC), en ik stopte met zware pijnstillers rond mijn ongesteldheid. Ik ben er toen op de dag van operatie achter gekomen dat ik zwanger was (na 3 jaar). Ik schrijf dit niet om te zeggen, doe geen IUI (zeker wel), maar ik zou mij ook zeker verdiepen in de leefstijl die je gezondheid kan bevorderen (en je vruchtbaarheid). Endometriose hoeft geen progressieve ziekte te zijn die alsmaar erger wordt, er zijn zeker dingen die helpen. Een boek wat mij erg geholpen heeft was The 4 Weeks Endo Plan van Katie Edmonds. Heel veel succes en wees vooral heel lief voor jezelf. Ik weet hoeveel impact endometriose kan hebben op je leven.

Hi! Ik heb geen endometriose maar was wel onverklaarbaar onvruchtbaar. Vorig jaar hebben we 1 ronde IUI gehad en die was meteen raak. Ik heb 100 mcg Clomid geslikt, daaruit kwamen twee mooie eitjes en die zijn allebei bevrucht. In oktober ben ik bevalling van onze tweeling.🩵🩷

Ik was trouwens ook 36 en ben 4 dagen voor mijn 37e verjaardag bevallen 😉 In de kliniek verzekerden ze me dat ik lang niet de oudste was van de dames die zij behandelen. Het enige wat ze mij wel vertelden is dat de kans van slagen met IUI na je 37e afneemt dus dat we daarna zouden overgaan op IVF maar ik weet niet of dat overal zo is.

Bedankt voor jullie reacties. Ik zal eens gaan kijken naar het getipte boek. Vind het wel heel spannend allemaal. Vooral het spuiten lijkt me nogal een ding. Mocht er toevallig nog iemand meelezen die hetzelfde traject in gaat (endometriose of niet) dan lijkt het me fijn om ervaringen te delen. Wel fijn om alle succesverhalen te lezen. Krijg je toch een beetje hoop van :-)

Hier wel morgen starten met spuiten (ovaleap) en Endometriose, maar geen inseminaties. Enkel en alleen ovulatie inductie en de rest moeten we zelf doen!

Ik heb Clomid tabletjes gehad om de aanmaak van eitjes te stimuleren. Toen er op de echo 2 mooie eitjes te zien waren (niet te veel en niet te weinig), heb ik maar één injectie hoeven zetten, dit was Ovitrelle. Hiermee wordt de eisprong opgewekt. Dit vond ik best spannend dus uiteindelijk heb ik mijn vriend dit laten doen. Het viel echt reuze mee. Een papiersnee vind ik vervelender 😉

Ben ik weer, was een beetje vergeten dat dit topic nog liep, maar als er mensen willen aansluiten die toevallig ook iui gaan doen en het fijn vinden om ervaringen te delen dan zijn die heel welkom. Het begint hier nu spannend te worden iig. Over een dag of 4 zou ik ongesteld moeten worden en daarna moet ik beginnen. Ik krijg ovaleap en mocht de spuit alvast testen in het ziekenhuis. Stelde me wel gerust, want de naald zelf voelde ik eigenlijk bijna niet. Ben alleen benieuwd hoe mijn reactie op de hormonen gaat zijn, maar dat is iets voor latere zorg.

Hi, hadden ze bij jou de endetriose al op de echo gezien of pas tijdens de diagnostische laparascopie? We zijn ongeveer even oud, Ik heb 3 IUI behandelingen gehad die helaas niet gelukt zijn en mijn volgende stap is een kijkoperatie voordat ik weer verder mag met IUI.

*endometriose

Bij de diagnostische laparascopie. Had wel al een klein vermoeden omdat ik altijd wel last heb rond mijn menstruatie van extra pijntjes en ongemakken

Hii! Ik herken je enorm in je berichtje. Bij mij hebben ze na 1,5 jaar proberen toch eindelijk eens naar mij geluisterd wat betreft klachten tijdens menstruatie en de pijn tijdens de intimiteit… Afgelopen december een laparoscopie gehad, waarbij endometriose is vastgesteld. Erna nog een paar maanden zelf geprobeerd zwanger te worden maar tevergeefs. Vorige week gestart met IUI, met milde stimulatie van hormonen. Prikken viel gelukkig mee, maar wel enorme hoofdpijn en gevoelige borsten van de hormonen. Gisteren onze eerste poging IUI gehad, nu dus duimen! Merk vooral bij mezelf dat ik de ‘hoop’ een beetje verloren ben.. hoe voel jij je?

Ik heb precies hetzelfde mbt menstruatie klachten en denk dus ook dat ze zoiets zouden kunnen vinden bij mij. Ik wilde voor de start van IUI eerst een diagnostische laparascopie, maar mij werd eerst 3 IUI behandelingen aangeraden. Ik hoop dat het voor jou een sneller succesverhaal is doordat je de kijkoperatie hebt gehad. Ik ben er wel best zenuwachtig voor omdat ik nog nooit onder narcose ben geweest. Viel het jou mee/tegen allemaal? 😊

Ergens hetzelfde qua verlies van hoop, maar ik probeer me vast te houden aan dat er nu niks verandert en in t meest positieve geval zijn we straks zwanger. Ik ga altijd liever uit van: ik denk dat het niet gelukt is omdat ik anders zo verdrietig ben. Ergens vestig ik vooral de hoop op ivf dus als het eerder lukt is dat vooral “mooi meegenomen”. Klinkt een beetje cru, maar dat is mijn manier om ermee om te gaan denk ik. Ik heb gelukkig ook echt geen last gehad van t prikken (op een blauwe plek na dan). Vandaag was onze iui dus over 2 weken mogen we testen. Best een gek idee. Ik test eigenlijk nooit (ook omdat mijn eisprong altijd vrij laat komt en mijn menstruatie daardoor eigenlijk altijd voor het evt testmoment valt. Plus een witte test maakt me ook echt verdrietig, meer dan iets wat ik al ken (ongesteldheid). Meestal trakteer ik mezelf daarna op biefstuk of sushi. Dan is het niet helemaal verschrikkelijk.

Het viel mij alles mee. Ik was er vrij snel van hersteld. Vond het wel heel spannend, maar dat kwam meer door een gecompliceerde blindedarmontsteking waar 1,5 jaar eerder aan was geopereerd en waarbij het herstel best langzaam ging. Was alleen de eerste dag slap omdat mijn bloeddruk niet geweldig was, maar dat was het ook en niet heel spannend verder gelukkig.

Jaa, ik snap je helemaal hoor! Tuurlijk heb ik nog wel hoop dat het ooit nog gaat lukken, maar de teleurstelling is iedere keer zo zwaar dat ik niet ‘te veel hoop’. Stapje voor stapje komen we er wel! Wat ontzettend spannend dat je ook je eerste poging IUI er nu op hebt zitten. Ik ga voor je duimen 🩷 Jezelf trakteren is echt fijn, moet je er ook zeker inhouden. Ik geef mijzelf altijd 1 dag om flink te balen en verdrietig te zijn, verwen mezelf met iets lekkers en de volgende dag gaan wij weer door. Mocht je in de tussentijd willen praten, zou ik dat prettig vinden!

Bij mij viel de laparoscopie ook enorm mee! De begeleiding er naartoe was heel prettig, werd goed ontvangen op de OK. En het herstel erna viel mij ook mee. Wat zeurende buikpijn maar verder goed. Je kan het 🩷

Bedankt voor het delen🤗

Bedankt voor het delen🤗