IUI met hormonen of ivf wat is zwaarder?

Heb geen IUI gedaan dus ik kan ze niet vergelijken maar ik vond zelf de hormonen voor ICSI (zelfde als voor IVF) heel erg meevallen, heb er eigenlijk nauwelijks wat van gemerkt. Ik denk wel dat iedereen dit anders ervaart dus dat je niet blind af moet gaan op de verhalen van anderen.

Ik heb ook alleen het ICSI traject dus kan hier niks over zeggen, maar misschien ook even rekening houden met de vergoeding vanuit de zorgverzekering. Kan je nog terug naar IUI als je IVF hebt gekozen of zit je dan vast aan die 3 puncties die vergoed worden?

Ik heb wel iui gehad, alleen in natuurlijke cyclus. Dus over medicatie kan ik niet meepraten. Bij ivf wil je wel meer follikel groei dan met iui, maar volgens mij zijn het andere medicijnen. Ik vond iui minder heftig dan de hele proces van ivf. Stimulatie (en de hoop op genoeg en goede follikelgroei), controles, punctie en dan het wachten of er embryos ontstaan, of die goed doorontwikkelen en de terugplaatsing. Daarnaast moest ik echt zelf het een plekje geven dat de bevruchting dus buiten mijn lichaam plaatsvind. Ik zou kiezen voor iui, dat een kans geven. Mocht het niet lukken dan kan ivf ook nog.

Ik heb beide gehad. Zou sowieso voor IUI gaan. Niet alleen qua hormonen minder belastend maar ook mentaal en lichamelijk.. Het is zo'n verschil!... Heb gehuild toen ik hoorde dat we voor IVF moesten én vind het steeds nog erger dan IUI..

Hoi! Ik heb beide gehad. Grappig genoeg heb ik bij iui meer last gehad van de hormonen maar dat is heel verschillend per persoon en ook per periode. Er zijn veel factoren die daarop van invloed zijn en je kunt je daar niet echt op voorbereiden. Wat veel belangrijker is is dat iui eigenlijk het voortraject is. Van iui krijg je 6 trajecten vergoed je van ivf 3 (in Nl). Als je begint met ivf/ icsi en het lukt daar niet mee is de kans dat het met iui wel lukt klein. Mijn gynaecoloog zei toen dat als we zouden beginnen met ivf ze daarna niet nog iui gingen doen omdat we daar ook nog recht op hadden. Het meest logische in vele gevallen is om met het lichtste middel te beginnen, tenzij er natuurlijk aanwijzingen zijn dat het daarmee waarschijnlijk niet gaat lukken. Als ik naar mijn eigen situatie kijk; wij hebben 5x iui gedaan, zijn toen overgestapt naar een ziekenhuis in België en ik kreeg daar van de arts te horen dat hij in ons geval maar 1 of 2 keer iui zou hebben ingezet omdat de kans daarmee sowieso heel klein was. Hierdoor hebben we veel tijd weggegooid en een hoop teleurstelling te verwerken gehad. Ik zou goed overleggen met je arts en eventueel een second opinion vragen als je daar geen goed advies van krijgt. Dit is niet een beslissing die je zomaar moet nemen (zeker niet uit angst voor wat zwaarder is of niet). Het is hoe dan ook een pittig traject en ik wens jullie veel succes en sterkte.

Niet helemaal waar wb de vergoeding vanuit de verzekering. Wij hebben 9x iui gehad en dat moest ook vd verzekering voordat we overgingen op ivf. Dit is allemaal gewoon vergoed. Iui is inprincipe niet gelimiteerd. Ivf krijg je 3x een punctie vergoed, vind ik ook altijd wel belangrijk om extra te benoemen. Slagingskans van iui staat gelijk aan de slagingkans met seks (12% werd ons vertelt). De slagingskans van ivf is wel iets hoger (20-25% gaven ze bij ons aan).

Ik denk dat ivf zwaarder is, maar heb dat nooit gehad. Heb wel iui gehad en vond dat mentaal vooral heel zwaar.

Ik heb beide gedaan maar vond het reuze meevallen qua hormonen. Ik kreeg wel een lage dosering FSH omdat ik snel overstimuleerde. Ik zou persoonlijk eerst kiezen voor IUI, dat is voor mij meest natuurlijke weg.

Dat wist ik niet! Iui is bij mij denk ik al 5 jaar geleden, denk dat er dan in de tussentijd iets aangepast is.

De hormonen die je bij ivf/icsi kringt zijn zwaarder. Dit omdat je bij iui maar 1-2 eitjes laat groeien. Bij ivf juist veel meer. En vergeet niet dat je een punctie moet ondergaan. Voor de een peanuts. Voor de ander een horror. Ivf is absoluut zwaarder dan iui. Maar uiteindelijk is beide gewoon ruk.

Overigens is ivf en icsi voor de vrouw precies hetzelfde. Het werk in het lab is enkel anders.

Ik heb 4 keer IUI gehad en ben met de 4e keer zwanger geworden. Qua hormonen merkte ik niet zoveel. Ik had alleen meer pms klachten wanneer er 3 follikels waren gesprongen. Ik vond het mentaal wel erg zwaar, want wij waren al bijna 2 jaar bezig om zwanger te worden en bij elke mislukking begon ik de hoop steeds meer te verliezen. Ik was er ook veel mee bezig, omdat ik vaak naar het ziekenhuis moest voor follikelmetingen. Ik ben wel blij dat het met IUI is gelukt in plaats van IVF, omdat IUI net wat natuurlijker is dan IVF.

6x IUI gehad en 2x ivf. Bij IUI spoot ik in het begin 1 soort hormonen en dan 62.5 qua dosis. Dat werd uiteindelijk aan het eind 125. Doel was 1 of 2 follikels. Meer dan 3 en de cyclus wordt afgebroken. Met ivf begon ik direct op 225 en had ik daarnaast nog een ander hormoon dat ik moest spuiten. Bij IUI spoot ik Max 8 dagen, bij ivf minimaal 14 dagen. Doel was 6-14 follikels. De fysieke belasting van ivf is dus echt veel zwaarder dan IUI want reken maar dat je eierstokken veel meer belast en gevuld worden. Maar ik heb die 6x IUI wel nodig gehad om geestelijk klaar gestoomd te worden voor ivf. Want ook de geestelijke belasting van ivf is vele malen zwaarder dan die van IUI. De afvalrace die plaats vindt nadat de eicelpunctie heeft plaatsgevonden is echt killing. Van leeggezogen follikels naar geoogste eicellen. Dan de filtering naar rijpe eicellen. En dan de stap naar bevruchte eicellen. Die daarna iedere 24 door moeten delen. Bij iedere stap vallen er meestal eicellen af. En waar je kunt beginnen met 14 follikels, kun je eindigen met ‘slechts’ 2 embryo’s. Zo verliep mijn 2e ivf poging. En dan daarna begint je TWW pas. Die ook anders aanvoelt dan na een IUI inseminatie want dan weet je niet of er een bevruchting plaats vindt. En met ivf weet je dat je een levend embryo teruggeplaatst krijgt en daarmee voelt het ook veel meer als falen als het niet blijft zitten en je weer ongesteld wordt. Al met al is het een loodzwaar traject waarin je geleefd wordt door hoop, vrees en verwachtingen. Maar gaf het mij ook die kleine hummel in mijn buik, ben nu bijna 33 wkn zwanger. En dat maakt het het allemaal zo waard. Succes met kiezen en veel geluk met jullie traject 🍀

Heel goed omschreven dit. Vooral het stukje over weten dat je een embryo terug geplaatst krijgt of helemaal niet weten of er een bevruchting gaat plaatsvinden bij iui. Ik had het gevoel dat ik al zwanger was terwijl het naar de vraag is of het gaat innestelen inderdaad. Overigens kan ik iedereen die de mogelijkheid heeft aangeraden om naar België te gaan. Daar is de punctie altijd onder een roesje. Ik weet dus niet hoe het aanvoelt maar wel dat ik 1x heel veel last heb gehad erna en ben dus blij dat ik het niet meegekregen heb.

Het wordt ivf de arts denk dit de beste stap is omdat we haast moeten maken. Wil iemand zijn ervaring delen hoe een ivf traject in werking gaat?

Ik denk dat Janne_Ek het al goed omschrijft. Heb je al uitleg gekregen via de fertiliteitsarts? Ik kreeg eerst ivm vermeend endometriose 3 maanden lucrin. Na die 3 maanden mocht ik starten met de medicatie voor IVF. Ik moest zowel decapeptyl als gonal-F gebruiken. Decapeptyl vond ik best veel vloeistof, dus langzaam inspuiten. Mijn ovulatie is normaal gesproken tussen 10 en 14 dagen, dus op dag 10 kreeg ik een echo. Eicellen moesten nog doorgroeien. 2e echo op dag13, waarna de punctie werd gepland op dag 15. Ik vond persoonlijk de punctie heel erg, maar dat kwam ook door een beetje zelfmedelijden; waarom doet onze 'verwekking' pijn en krijgen andere mensen een orgasme? Vlak voor de punctie moest mijn man sperma prodiceren. Na de punctie moest ik dacht ik 2u wachten ivm bloeddrukcontroles en kregen we te horen dat ze 10 rijpe follikel hadden. Op dag 3 werden we gebeld dat er 6 waren bevrucht, en een terugplaatsing werd gepland voor dag 5. Op dag 5 hadden we nog 5 embryo's, waarvan de 'beste' werd teruggeplaatst. Na 15 dagen mochten we testen. Dit werd helaas een miskraam. De 2e poging zit nu al 39 weken in mijn buik :) we hebben nog 1 embryo ingevroren. Van de 10 rijpe follikels hebben we 3 embryo's gekregen, wat blijkbaar een hele goede opbrengst is. Laat je niet remmen om maatschappelijk werk of andere hulp in te schakelen. Ik kan je ook aanraden om niemand exacte data te geven, want anders voel je je toch verplicht (hadden wij tenminste) om mensen te laten weten of het positief of negatief is. Ik vond het een loodzwaar traject en maatschappelijk werk hielp ons gezonde grenzen te stellen voor zowel onze emotionele verwerking als de betrokkenheid van anderen. Onwijs veel succes 🥰

Ik kreeg eerst bloedonderzoek om waardes te bepalen waar ze de medicatie op aanpassen. Hierna wordt door de arts het programma bepaald. Kan een kort of een lang programma zijn. Ik heb alleen het korte programma gehad, en ga voor punctie 2 een lang programma krijgen. Bij het korte programma begin je op dag 2 van je cyclus met het spuiten van hormonen om de ontwikkeling eicellen te stimuleren, daarna ga je naast stimuleren ontwikkeling ook hormonen spuiten om een eisprong te voorkomen. Daarbij volgen echo's om de groei te monitoren en wordt er een punctie gepland. Een vooraf bepaalde tijd voor de punctie moet je dan een hormoon spuiten dat zorgt dat de eicellen los komen van de wand van de eiblaasjes. Ik kreeg paracetamol, valium en een morfine achtige pil mee om de dag van de punctie een uur van tevoren te slikken. Het lange programma ga je op dag 17 beginnen met hormonen spuiten, hierbij ga je schijnbaar juist de ontwikkeling eerst onderdrukken om ze daarna weer te gaan stimuleren. Exacter kan ik het niet zeggen omdat wij nog 3 maanden moeten wachten ivm antibiotica van partner. Bij ons viel de opbrengt via het kort programma tegen, hierdoor adviseerde de arts de 2e keer een lang programma zodat je weet waar je lichaam beter op reageert.

Bedankt voor jullie antwoorden. Hebben voortraject al gehad. Merk nog wel wat van slag ben van alles. Hoe pakken jullie dat mentaal aan? Hoe bereid je je voor voor traject en punctie?