IVF start 2024

Ik zit in hetzelfde schuitje. Heb een dochter van bijna 2,5. Geboren na 6x iui. Zijn nu nog bezig met 6e poging iui, maar geloof niet dat dit m gaat worden. Heb 15 januari een gesprek over ivf, ben heel benieuwd!

Wij zijn net deze maand gestart met IVF (ICSI), heb de eerste eicelpunctie gehad en heb hopelijk ergens in de aankomende weken de eerste terugplaatsing!

Spannend, hopelijk gaat de terugplaatsing goed!!

Hoop toch dat de IUI succesvol gaat zijn. Ik ga duimen

Hoe was de eerste ervaring?

Ik sluit me ook graag aan om met elkaar ervaringen te delen! Na twee buitenbaarmoederlijke zwangerschappen dit jaar die beide zijn geëindigd in een spoedoperatie met verwijderen van eileider, starten we in januari met IVF.

Jeetje wat een verhaal. Veel sterkte

Hi Dames, wat een verhalen en emoties die ermee gepaard gaan. Ik hoop dat het voor iedereen gaat lukken 🍀. Wij hebben prachtige dochter van 3.5. Toen wij in mei wouden starten met IVF voor de 2e (ik heb een FSH van 10, na 1.5 proberen niks, ben net 38 geworden) had ik net een positieve zwangerschapstest. Helaas resulteerde dit in een miskraam. Dit heeft zo impact op mij gehad, medisch veel last gehad van de miskraam, dat we alles op stop hebben gezet (eerste zwangerschap was ook niet makkelijk, wel natuurlijk). Nu is meer de vraag; gaan we er weer voor of niet (van mijn vriend hoeft het niet meer). Ik hoef het ziekenhuis alleen te bellen. Ik vind het zo knap dat jullie zo zeker weten en doorzetten. Ik denk er nog overna. Jullie ervaringen/doorzettingsvermogen zetten mij aan het denken. Liefs

Wij hebben besloten om het traject in te gaan en te kijken of we het lichamelijk en geestelijk aan kunnen. Als het blijkt dat het voor ons niet haalbaar is dan zullen we het loslaten en gaan genieten van ons zoontje. Maar voordat wij deze stap konden maken zijn de nodige gesprekken en emoties de revue gepasseerd. Het was geen makkelijke beslissing maar wij staan er nu beide achter. Veel succes met de keuze

Wat een heftig verhaal ook weer! Ik kan er zelf gelukkig wel wat nuchterder mee omgaan, wat niet wil zeggen dat nooit een huilbui heb met de vraag waarom het nu niet lukt! Ik geniet gewoon al iedere minuut van mijn dochter, en besef dat er een kans is dat ik niet nog een keer zwanger zal raken. Als er toch nog een baby komt geniet ik daar ook weer zo van, omdat ik weet dat het niet vanzelfsprekend is om een kindje te kunnen krijgen. En als het me niet gegunt is, dan hou ik nog steeds van de dochter die ik al heb. Maar ik wil wel alle kansen geprobeerd hebben, omdat ik mezelf anders altijd als vraag zou blijven stellen...wat als...Maar iedereen staat daar natuurlijk anders in, en moet dat ook voor zichzelf kunnen beslissen!

Dankjewel voor je reactie. Ja, ik neig nu toch ook meer naar IVF. Mijn vriend zou wel achter mij staan als ik het echt wil. We genieten ook erg van onze dochter, wat een topper is het. Maar mijn emoties gaan op en neer. De eerste was een tweeling (13 weken miskraam van 1, waardoor wij haar niet mochten testen of alles goed was (andere vruchtje bleef zitten)). Nu niet zwanger kunnen worden natuurlijk, heeft waarschijnlijk te maken dat ik vroeger erg ziek ben geweest (chemo en bestraling). Soms denk ik ziekenhuis leven is genoeg geweest. En misschien is onze dochter al een wonder! Dat is sowieso maar medisch gezien :). Maar helpt om onze ervaringen te delen. Erg dank

Ja, dat wil ik ook graag! Zo nuchter erin staan, die instelling. We hebben al een rijkdom en nog 1tje zou mooi zijn maar met zijn drieën, zullen we ook gelukkig zijn. Daarom neig ik ook naar IVF. Ik wil niet over 10 jaar denken wat als...

Ik vind/vond de hormonen heel erg zwaar. Bij IUI spoot ik ook wel, maar de dosering natuurlijk veel lager. Ik heb erg veel last, zowel fysiek en mentaal, van de bijwerkingen. De punctie heb ik laten doen met een roesje en was opzich oke. We zouden deze maand een terugplaatsing hebben, maar na 8x een echo (omdat het follikel niet helemaal mooi groeide, en groot genoeg was) was er gisteren helemaal geen dominant follikel meer te zien, in het zkh gaven ze aan dat dit heel soms gebeurd maar ze niet vaak tegenkomen.. Helaas ook deze maand dus geen terugplaatsing en hopen op volgende maand! 🤞🏼

Mag ik vragen hoeveel jij spoot bij IUI en nu bij IVF. Kun je dat vraagje dat roesje? Ik spoot bij IUI op het eind 125 Gonal F en ga nu naar 175 bij IVF. Wat vervelend zeg dat er nog geen terugplaatsing heeft kunnen plaatsvinden dat lijkt mij na alles zo frusterend. Sterkte

Bij IUI spoot ik volgens mij 87.5 en nu bij IVF 182.5. Ik kon inderdaad vantevoren aangeven dat ik graag een roesje wilde!

Hoe gaat het met iedereen? Wij nu lekker op vakantie alles even loslaten en na de vakantie starten we

Vanochtend de punctie gehad. Zaterdag terugplaatsing dus heel spannend. Uit de vorige verse terugplaatsing is onze dochter geboren dus heb goede hoop. Had bij de vorige cyclus met heel veel moeite 6 eicellen, waarvan 2 te klein. 1x terugplaatsing en meteen zwanger, 1x niet goed genoeg om in te vriezen, 1x terugplaatsing zonder succes en 1x niet goed ontdooid. Heb nu dubbele dosis gespoten en had er 23. Dus moet nu voordat ik door mag voor de terugplaatsing, nog bloed prikken en een echo omdat ze bang zijn voor overstimulatie. Vandaag dus lekker een dagje op de bank met een kerstfilmpje.

Wat fijn dat je de punctie achter de rug hebt. Ik ga duimen dat de terugplaatsing positief gaat zijn.

Heerlijk even op vakantie! Hoop voor iedereen positief nieuws in 2024. Wij gaan ook beginnen, in feb punctie. Nog wel met twijfels, hoop dat die een keer weg gaan. Ben normaal helemaal geen twijfelaar. Hele fijne jaarwisseling allemaal 🥰

Laat het een vruchtbaar jaar worden voor iedereen. Succes met de trajecten, de keuzes.