Jaloezie zwangerschap andere

Ik zou "gefeliciteerd!" terug appen. En jezelf dit weekend geven en je er rot en jaloers over te voelen. Die gevoelens mogen er echt zijn. Daarna proberen háár zwangerschap los te zien van dat het bij jou helaas nu nog niet lukt. En ook proberen blij voor haar te zijn. En dan komen die gevoelens alsnog met vlagen maar zou het dan proberen niet te laten overheersen. Maar gevoelens hé je soms niet in de hand. Sterkte; hopelijk lukt het haar zwangerschap re plek te geven los van jou verdriet nu.

Zeer herkenbare gevoelens. Afgelopen maanden meermaals zwangerschapsaankondigingen gehad. (Dat krijg je in een groepsapp met 20 moeders). Eerste keer heb ik de reactie geliked en de app een week gedempt. Blij zijn voor andere lukt me gewoon niet. Echt niet. Verder dan een sociaal wenselijke ‘proficiat’ kom ik niet. En dat mag. Deel wel die gevoelens met iemand (je partner ofzo), zodat het eruit kan.

Zou je een felicitatie kunnen terugsturen en daarbij ook dat je even wat tijd wil nemen om het nieuws te verwerken? Je vriendin weet van jou situatie lees ik in je bericht. Ik neem aan dat ze daar dan begrip voor kan hebben. Sterkte! Ik hoop dat het bij jou ook snel mag lukken🍀

Ga samen (liefst face to face) het gesprek hierover aan! ik ben bij mijn vriendin (die al jaren proberen) langsgeweest om te vertellen dat ik zwanger was. ze reageerden heel lief en blij maar heb ook aangegeven dat ik het zou begrijpen als ze verdrietig zouden zijn of dat dit hen pijn zou doen. we hebben daar nu hele fijne gesprekken over. Ik spam ze niet met allerlei echo foto's en we hebben het niet continu over zwanger zijn en baby's. ik vraag regelmatig of ik rekening met ze kan houden (of ze wel of geen updates willen over bv 20 weken echo of zo). als je hier samen over praat en je gevoel uit is dat altijd fijner dan via de app. en ik snap heel goed je gevoel.. is ook heel begrijpelijk. ik zou benoemen dat je heel blij voor ze bent, maar dat je het op dit moment wel heel lastig vindt omdat het bij jou niet lukt. ik ga er dan vanuit dat je vriendin hier wel begrip voor heeft. sterkte.. hoop dat het jullie snel mag lukken 🍀

nee super herkenbaar! ik begrijp alleen sowieso niet waarom zij jou als vriendin dit aankondigd via de app? zeker aangezien ze van jouw situatie weet. ik zou je gevoelens goed de ruimte geven en praat erover met anderen zoals je partner. ga uiteindelijk met haar het gesprek aan over je gevoel!

Als reactie op een aantal; ik wou het juist via WhatsApp. Ik had hierdoor alle tijd om te reageren wanneer ik daar behoefte aan had en zij niet mijn verdriet hoefde te zien. Toen ik aangaf "zullen we het een beetje op afstand houden? ik vind het lastig" leek ze zelf ook een beetje van slag met een tikkie onbegrip, "we kunnen het er moeilijk niet over hebben". Onze vriendschap is de laatste tijd wat wiebelig door haar sterke mening en soms egoïsme in bepaalde situaties. De tijd zal het leren. Ik vond het vooral ook lastig dat het berichtje echt enkel om de zwangerschap ging en het was zo'n foto met test, knuffeltje en rompertje met de tekst dat het verder nog wel geheim is. Overigens zou ieder bericht moeilijk zijn maar ik miste wat begrip. Onze tijd komt nog wel.. We zullen nog even geduld moeten hebben

Ik heb een vriendin die het (nog) niet lukt om zwanger te worden ook bewust een appje gestuurd.. zodat ze het eerst even kon verwerken en niet verplicht blij hoeft te reageren. Ze gaf later aan dat ze het fijn had gevonden, dus het verschilt per persoon denk ik. Snap dat je het lastig vind TS en hopelijk heeft je vriendin er begrip voor. Die van mij kwam ook niet op de babyshower en vraagt niet veel hoe het gaat met de zwangerschap en ik vind dat prima. Hopelijk heb je snel ook geluk ❤️

Ik snap jou gevoelens naar je vriendin volledig. Met de eerste zaten wij in een medisch traject en een vriendin (nu exvriendin) van mij werd zwanger in een one night stand. Ze had geen eigen woning en geen vaste baan. Heb haar gefeliciteerd en was blij voor haar want zij was heel gelukkig. Later aangegeven dat wij in een medisch traject lopen. Ze zei toen: het universum vindt dan dat jullie er nog niet klaar voor zijn. Hmmf 🤯 Verder vond ik het ook heel lastig om blij te zijn voor anderen. Ik gunde het iedereen maar hoopte ook dat het voor ons in het verschiet lag. Ik denk dat praten en je gevoelens toestaan hierbij het beste is. Die gevoelens zijn er en dat is niks geks. Ik zou ook aangeven bij je vriendin dat je het lastig vindt hoe te reageren omdat jullie zelf ook graag een kindje willen. Nu zelf ook in een situatie dat een vriendin van mij nog niet lukt om zwanger te worden en wij plots zwanger zijn (nooit verwacht). Maar ik ben heel betrokken bij die vriendin en probeer haar op alle fronten te ondersteunen. Het is gewoon lastig en als je vriendin geen begrip toont denk dan nog eens na over jullie vriendschap. Sterkte ❤️🍀

Ik begrijp je gevoel heel goed, maar ik denk dat het voor haar óók een heel ingewikkelde situatie is. Je wil graag dat ze je appt met het nieuws, je wil het een beetje op afstand houden, dus stuurt ze je een appje. Daarmee toont ze eigenlijk al begrip voor je situatie, toch? Misschien was de foto die ze stuurde niet nodig, maar ik begrijp dan wel weer dat het berichtje enkel en alleen gaat over haar zwangerschap. Daar gaat het bericht immers om… Snap wel dat het voor haar ook een beetje lastig inschatten is welk berichtje beter bij jou aankomt. Misschien had je het ook niet fijn gevonden als ze in het berichtje had verwezen naar jouw kinderwens/verdriet. Jouw gevoel mag er absoluut zijn, geef jezelf de tijd om te balen en je even kut te voelen. Tegelijkertijd mag haar geluk er ook zijn en is dit voor haar, ondanks jouw verdriet, tóch een hele belangrijke en bijzondere tijd. Ik hoop dat jullie elkaar allebei de ruimte kunnen geven om deze emoties naast elkaar te laten bestaan, misschien over een tijdje wanneer het wat minder zeer doet. Sterkte.

Ik hield in mijn gedachten dat jaloezie normaal is: ze heeft iets wat jij graag wilt. Afgunst is een ander verhaal, dan gun je het de ander niet. Dit zorgde er bij mij voor dat ik meer mee om kon gaan. Hopelijk mogen jullie dromen ook snel uitkomen🍀🍀

Ik heb voorzichtig verteld dat ik zwanger was. Mijn destijds beste vriendin had er zoveel moeite mee (zij heeft geen man/kind etc) dat ik helaas niet meer in haar leven pas. Ze heeft de vriendschap daarom verbroken. Ik heb haar vooral terug gegeven dat ik het begrijp en dat ze altijd welkom is. Dit alles via whatsapp, omdat ze mij niet onder ogen wilde komen. Ik ben er heel verdrietig over geweest. Later ook kwaad, omdat ze rond bazuinde dat mijn man en ik heel gemeen zijn en ik hier geen uitleg over krijg… geen idee wat we fout hebben gedaan. Ja zwanger geraakt… Nu 35 weken zwanger. Ik heb mij volledig gefocust op de mensen die er wel voor mij zijn en dit blijf ik doen!🙏🏻💕

Heel herkenbaar. Wij hadden laatst een mislukte terugplaatsing na al 3 jaar in de emotionele achtbaan te hebben gezeten en toen kregen we meerdere aankondigingen in onze omgeving. Ik heb me nog nooit zo jaloers gevoeld. En ik voelde me daar ook schuldig over. Maar ik weet ook dat deze gevoelens heel menselijk zijn. Iedereen zou dat hebben. Belangrijkste wat ik je kan adviseren is: denk aan jezelf. Laat de gevoelens er zijn en ga ze niet onderdrukken of jezelf onder druk zetten om ze snel achter je te laten zodat je blij kan zijn voor haar. Jouw vreugde voor haar kan bestaan naast het verdriet van jezelf. Bovendien heeft zij waarschijnlijk al veel mensen om zich heen die blij zijn voor haar. Leg jezelf geen druk op. Heel veel sterkte, ik weet hoe het voelt ❤️❤️❤️

mijn mond valt open van die opmerking.. Dat zijn niet de woorden die je gaan helpen. Ik probeer altijd te denken "als je niks nuttigs kunt zeggen, zeg dan niks" Het blijft een strijd, die gevoelens. Ze zijn wel iets bedaard. Fijn dat het jullie inmiddels alsnog is gelukt 🥰

Iedereen alvast bedankt voor de moeite die jullie nemen om te reageren. Het voelt fijn om hier mijn emoties kwijt te kunnen en te zien dat mijn emoties ook oké zijn. Het is een strijd en die zal voorlopig nog niet voorbij gaan en het zal tijd nodig hebben. 💕 Ik heb wat afspraken gemaakt met haar en ik hoop dat dit onze vriendschap niet in de weg gaat zitten. Anders is dat ook zo, soms gaan vriendschappen ook weer over. Hopelijk is onze tijd er ook snel en kunnen we elkaar daar in vinden.

Helaas herken ik deze gevoelens ook heel erg! In september heb ik een miskraam gehad waarop me zusje heel nonchalant reageerdemet oh vervelend voor je. 2 weken later stond ze springend voor de deur dat ze zwanger was waarbij ik me best moest doen om blij voor haar te zijn maar gunde het haar ook na een paar maanden proberen. Tijdens kerst kreeg ik van iemand slabbetjes waarop zij de opmerking maakte haha denkt ze dat jij zwanger bent ofzo en toen in een volle zaal met mensen die ik niet kende vroeg vind je het nu dan niet extra moeilijk dat je een miskraam hebt gehad? Maar met een bepaalde ondertoon. Dit soort opmerkingen zijn vaker voorbij gekomen. Bij mijn zoontje wist zij als enige de naam al voor de geboorte en ik mag bij haar niks weten en houd ze me overal buiten. Als ze bij de verloskundige is geweest moet ik vragen hoe het was anders hoor ik niks. Maar ik mag wel leuk haar babyshower organiseren want dat verwacht ze wel van me 😬 het voelt heel dubbel maar probeer mezelf aan te praten dat het hormonen zijn en dat mijn tijd nog wel komt

Je gevoelens zijn heel begrijpelijk en mogen er ook zeker zijn, gun jezelf de tijd om het een plekje te geven. Ik zou je wel mee willen geven om deze gevoelens niet (te veel) aan haar te laten merken. Zeker als het een goede vriendin van je is. Ik heb namelijk aan de andere kant van het verhaal gestaan: een goede vriendin die mij heel kil en droog feliciteerde en daarna amper nog contact opnam of interesse toonde in mij en de zwangerschap (omdat het bij haar nog niet lukte) Dit gaf mij een enorm schuldgevoel. Onterecht natuurlijk, want ik heb haar niks misdaan… In het begin begreep ik het goed en gaf ik haar tijd om het een plekje te geven en bij te draaien maar inmiddels ben ik er wel een beetje klaar mee want het is nu net alsof ik haar iets misdaan heb. Het is niet eerlijk tegenover jouw vriendin als zij het gevoel krijgt dat ze jou iets aandoet met haar zwangerschap. Op die manier ontneem je haar het plezier van haar zwangerschap en dat is niet eerlijk. Het siert een persoon als hij/zij net zo blij kan zijn voor een ander, als dat je voor jezelf zou zijn. Hoe moeilijk het ook is. Ik hoop oprecht dat je snel zwanger mag worden. Veel kracht gewenst en hou hoop! 🌸

Blij zijn voor haar, verdrietig zijn voor jezelf en jaloersheid zijn oprechte emoties en kunnen allemaal naast elkaar bestaan. Hopelijk heeft jouw vriendin hier ook gewoon begrip voor en houdt ze er rekening mee.

Goed dat je de andere kant laat zien. Het lijkt me niet de bedoeling dat de zwangere een schuldgevoel krijgt. Ik struikel wel over jouw zin dat je voor een ander ‘net zo blij’ kan zijn als dat je voor jezelf zou zijn. Als iemand in je omgeving zó snel en zónder problemen zwanger wordt, terwijl jij al jaren bezig bent en allerlei obstakels moet overwinnen, en steeds in die emotionele achtbaan zit en teleurstelling na teleurstelling voor je kiezen krijgt, dan hoef je in mijn ogen niet ‘net zo blij’ voor die ander te zijn. Dan is het heel menselijk dat je het de ander gunt, maar dat je het jezelf nog het meeste gunt. En het is in mijn ogen ook prima om een tijdje geen of weinig contact te hebben. Totdat je het mentaal aankan om wel contact te hebben. Een onvervulde kinderwens is al pijnlijk genoeg. Je hoeft jezelf niet extra te pijnigen. Je mag echt aan jezelf denken. Dat vind ik tenminste. De tijd van toenadering komt wel weer. En het is goed voor de zwangere om te beseffen dat schuldgevoel niet nodig is. Maar dat het puur de pijn en emoties bij de ander zijn die het op dit moment extra pijnlijk zouden maken om met een zwangerschap geconfronteerd te worden.

Ik snap wat je bedoeld! Ik zeg ook zeker niet dat je moet want je hebt gelijk, het is ontzettend moeilijk om een ander daadwerkelijk net zo veel te gunnen als jezelf, dat begrijp ik! Ik ben zelf ook niet heilig 🤭 Maar ik bedoelde meer dat dat een heel mooi streven is…. En iets om in je achterhoofd te houden. Althans voor mij is het iets wat ik wel altijd probeer op z’n minst. Het stukje wel of geen contact houden dat is denk ik iets persoonlijks en heeft ook te maken met wat je zelf van de vriendschap verwacht. In mijn situatie heeft ze mij echt in zijn geheel laten vallen (ook buiten de zwangerschap om) terwijl ik er door dik en dun altijd voor haar geweest ben. Voor mij houdt het dan wel even op. Want wat als ze nooit zwanger zal worden? Verbreekt ze dan de vriendschap voorgoed omdat ze het niet aan kan zien dat ik wel kinderen heb? Zelf vind ik dat dus niet oké… Maar goed. Je verwoord het wel mooi en uiteraard er zitten uiteindelijk altijd twee kanten aan het verhaal en het blijft heel moeilijk dit soort situaties! Ik wilde met mijn bericht in ieder geval zeker niet te kort doen aan de emoties van TS en andere vrouwen in soortgelijke positie ❤️

Heel herkenbaar. Hier na een jaar proberen zwanger van de tweede, maar tot ons grote verdriet met 15 weken mis gegaan. Nu inmiddels alweer 8 maanden bezig. En een vriendin is na 2 maanden proberen zwanger van de tweede, en haar zit sowieso altijd alles mee 😅 Ik worstel ook ontzettend met mijn gevoelens. Ik ben echt stikjaloers en voel mij zo rot dat ik mij jaloers voel, wil oprecht blij voor haar kunnen zijn, maar dat lukt mij gewoon lastig. Want het is haar echt gegund, maar ik gun het mijzelf ook zo ontzettend. Wij hebben inmiddels ook gesproken en afgesproken dat ik wel een beetje op de hoogte blijf, maar geen blije echo foto’s 😅 Maar merk dat ik het lastig vind, wil het liefst wat afstand, maar merk ook dat ik mij dan weer schuldig voel. En heb ook het idee dat zij ook niet goed weet hoe ze ermee om moet gaan, want zij zoekt minder contact heb ik het idee. Aankomende vrijdag hebben we afgesproken en merk dat ik er best tegenop zie… Dus een concreet antwoord voor hoe je ermee om moet gaan heb ik ook nog niet 😅