Mijn verhaal delen #kinderwens 🌸

Hi dames, Even mijn hart luchten, ik weet niet waarom, dit wil ik. Ik ben sinds februari '24 gestopt met de pil i.v.m. onze kinderwens (1,3 jaar getrouwd inmiddels) huis gekocht, goed qua financiën etc. Ik ben 25 jaar en mijn man 27. Ik ben na drie maanden zelf proberen er achter gekomen dat ik PCOS heb d.m.v. een bloedonderzoek en een echo. Mijn menstruatie blijft hierbij ook helaas uit. Het ziekenhuis wilde mij niet verder helpen met onze kinderwens omdat ze een BMI hanteren en ik dus te zwaar ben. Ze willen me helpen, maar dan moet ik eerst minimaal 10 kilo afgevallen zijn. Geprobeerd, afvallen zat er nooit zoveel in bij mij. Toen een kliniek gevonden (op 1 uur rijden van ons huis) waar ze geen BMI hanteren! Hier geweest, nogmaals echo gehad en PCOS bevestigd. Echter helpen ze ons hier niet verder omdat mijn man rookt. Ze hebben een rookbeleid en hij moet eerst gestopt zijn. Ter info: zijn zaad is gecontroleerd en is super goed! Nou prima, hij gaat vanaf volgende week beginnen met stoppen, aangemeld bij een professioneel. Ik ben na 91 dagen ongesteld geworden (in eerste instantie natuurlijk; YES!) Inmiddels 3 weken aan het vloeien, waarvan de laatste week erg hevig. Tot aan 3/4 rollen toiletpapier per dag. Bloed geprikt, blijkt bloedarmoede te hebben door zoveel verlies. Ik krijg nu ijzer tabletten hiervoor én ik heb nu een kuur voor 3 dagen gekregen waarbij ik in 3 dagen 18 pillen moet slikken om de bloeding te stoppen. Na deze 3 dagen moet ik direct aan een volgende kuur van 10 dagen nogmaals voor de bloeding. Als het hierna weer niet stopt of het duurt weer te lang, moet ik weer naar de gynaecoloog om verdere onderzoeken te verrichten... Het stopt niet☹ ik raak er zo moedeloos van! We kunnen niet verder aan onze kinderwens tot mijn man is gestopt met roken én alsof dat niet genoeg is, mag ik nu aan zoveel medicaties tegelijk omdat het bloeden maar niet stopt. Ben inmiddels al dagen heen en weer aan het bellen met huisarts, kliniek en gynaecoloog. Wordt je toch moe van?😶 En mijn schuldgevoel, tegenover mijn man? Ik weet niet zo goed wat ik wil met deze topic, het is enkel mijn hart luchten. Of misschien wil ik wel positieve berichten lezen, soortgelijke verhalen... Het komt ooit op een dag goed...🌸