Moeder worden als je 50 bent

Ik ben de helft 😛 dus ik weet niet hoe het is om op die leeftijd moeder te zijn .. Maar wat ik wel weet is dat wanneer ik wel 50 ben mijn dochter waarschijnlijk al het huis uit is of gaat en ik vanaf dan ook weer tijd voor mezelf heb . Jong moeder worden of juist ouder heeft alle twee zn voor en nadelen .. Wat ik wel weet is dat mijn schoonmoeder 3 kinderen heeft waar tussen de oudste en jongste 13 jaar verschil zit.. wat ik nu merk bij hun is dat ze het erg lastig vinden om nog met een puber in huis te zitten .. ze hebben toch minder geduld en energie . Dit is wat zij ook zelf zeggen .. en ik kan me dit wel goed voor stellen . Dit is voor ons dus ook een reden dat we relatief jong ouders wouden worden. Mijn eigen moeder is nu 64 en ik hoop dat ze er nog heeeeel lang is maar ze word natuurlijk wel ouder , dan is zei nu oma .. maar stel je word maar 70 dan is je kind nog maar 20... Dit bedoel ik niet vervelend , maar hier zou ik erg bang voor zijn 🥺

Ik heb de vraag net even aan mijn moeder gesteld, die is 50 en oma. Ze is een energieke vrouw maar ze vindt een dag/nacht met een baby toch wel een heeeel stuk pittiger dan toen zij moeder werd vroeger

Het lijkt me heel pittig om op je 50e nog moeder te worden. Heb je al kinderen, of zou dit dan je eerste kindje worden? Een zwangerschap überhaupt is al pittig, ook voor mensen rond de 30. Ik was zelf 27 toen ik voor het eerst moeder werd en 29 toen ik voor de 2e keer moeder werd. Als ik 50 ben gaan mijn kinder waarschijnlijk een paar jaar later de deur uit, of gaan ze op kamers studeren etc. Ik zou er zelf niet aan moeten denken om dan nog of alweer in de luiers te zitten. Mijn moeder is ook in de 50 en zij vind het wel pittig om oma te zijn en ze past niet eens op ze haha. Ik zou zelf bang zijn dat ik mijn kind op een jonge leeftijd alleen achter laat en als ik ze niet achter laat, dan zou ik bang zijn dat ik het zou missen als moeder dat mijn eigen kind kindjes krijgt.. en als ik dat ook nog zou meemaken zou ik het jammer en moeilijk vinden dat ik er als moeder niet voor mijn kind kan zijn als oma van zijn of haar kinderen. Want je bent dan al richting de 80 waarschijnlijk. Mijn oma is 82 en nog heel fit, maar ik laat haar niet alleen oppassen op mijn kinderen.. dat is toch niet veilig. Ik heb deze gedachten omdat ik zelf een moeder mis die mij kan steunen af en toe, af en toe kan oppassen, een oma waarbij de kindjes kunnen logeren etc. Zoals ik dat deed bij mijn oma. Doet me eigenlijk best wel zeer, dus ik zou dit niet willen voor mijn eigen kinderen.

Ik denk niet dat je een zwangerschap moet willen op je 50e, als je kijkt naar verhoogde risicos van allerlei zaken.

Geen ervaring maar lijkt me enorm pittig.

Geen ervaring, maar ik zou het mijn kind niet aan willen doen.

Lekker aardige reacties en al helemaal van dames die allemaal zeggen geen ervaring mee te hebben terwijl dat de vraag is van ts. Als jij een kinderwens hebt en die nu nog waar kan laten worden, moet je niet de mening van anderen in de weg laten staan. Het is uiteindelijk jouw keuze en jouw gevoel, en dus ook eventueel jouw spijt als je gaat luisteren naar meningen ipv je eigen gevoel en hart.

Je bent hier natuurlijk van harte welkom en mag iedere vraag stellen, ik denk alleen dat je hier weinig ervaringsdeskundigen gaat vinden. Wel stond er dit weekend een stuk over een vrouw die op haar 48ste moeder is geworden. Misschien heb je daar wat aan. https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/artikel/5383655/zondaginterview-coco-matthijssen-werd-moeder-op-48e-ivf-eiceldonatie

Ik las toevallig laatst dit verhaal over een zwangere vrouw van 50; https://www.ikbenzwanger.com/annet-50-jaar-en-zwanger-317-arta.php Misschien heb je er iets aan! Ik vond het een mooi verhaal en zeker een situatie waarin het voor te stellen is dat je moeder wordt op je 50ste. Weet jouw situatie natuurlijk niet, maar het leven komt soms zoals het komt en daar hebben we dan iets moois uit te halen.

Dat is ook makkelijk gezegd. Als je 50 bent en zwanger wordt neem je bewust gigantische risicos wat betreft de gezondheid van je kindje. Dat is gewoon een feit. Veel grotere kansen op bijv down syndroom, vroeggeboorte, stilgeboorte, enz.

Ik heb er ook geen ervaring mee dus in die zin kan ik je niet helpen. Wel ben ik opgegroeid in de jeugdhulpverlening en heb daar meerdere groepsgenoten gehad met oudere ouders. Kind van 15, vader van 72. Kind van 16, moeder van 63 enzo. Deze kinderen vonden het allemaal vreselijk en gaven aan totaal geen aansluiting bij hun ouders te hebben, zich voor ze te schamen omdat iedereen dacht dat het opa of oma was en dat de ouders hun belevingswereld niet konden begrijpen. Dit geldt natuurlijk niet voor ieder kind, en zo zijn er ook kinderen met jonge ouders die geen band met hun ouders hebben. Maar zo simpel als iemand hier reageert "als je een kinderwens hebt moet je er gewoon nog voor gaan" vind ik dit dilemma niet. Denk vooral ook aan je kind en hoe die zich later voelt. Hoogstwaarschijnlijk blijft het enig kind, heeft al heel jong een ouder op de leeftijd dat het wellicht zorg nodig heeft, verliest zijn ouder jong, moet met dat alles alleen dealen... en dan nog alle risico's die er extra zijn bij vrouwen die op latere leeftijd zwanger raken. Als het een bewuste keuze is zou ik die heel goed overdenken en uitgebreid met professionals bespreken. Ik wens je veel wijsheid bij het maken van die keuze!

Ik ben 45 en afgelopen 12.mei.2023 opnieuw een gezonde dochter gekregen samen met mijn man waar ik nu mee ben. Zwangerschap was zwaar, Maar dat kwam door de situatie waar ik in zat. Mn vader lag heel erg slecht. Waardoor ik eigenlijk alleen met mn vader/ouders bezig was genieten was er niet bij. Geplande keizersnede ivm gesplitste placenta en bloedvaten voor uitgang. Mogen we nu gaan genieten.

..

..

Dit klopt in de cijfers allemaal. Dat wil ik even gezegd hebben. Alleen we weten totaal niet de situatie uit alleen deze ene vraag van TS he. Is ze 50 en zwanger? Zo ja, was het bewust of per ongeluk? Wil ze zwanger worden? Heeft ze wellicht al testen gedaan om down e.d. (zo veel mogelijk) uit te sluiten? We weten niks, dus een beetje neutraal blijven kan geen kwaad.

Mijn moeder werd pas wel aangesproken als moeder van mijn zoontje, zelf vind ze toch wel heel fijn dat ze gewoon oma is. Ze gaf zelf aan dat ze er niet genoeg energie voor zou hebben om te zorgen voor een kindje dag en nacht en het genoeg daarin zou kunnen geven. Ik zou als ik jou was een gesprek hebben met een professional over jouw risico's, maar ook mogelijkheden. Dus bij een gynaecoloog of verloskundige. Zelf persoonlijk zou ik er niet aan moeten denken. Wij zijn net aan het proberen voor een tweede, maar ik weet niet of ik na mijn 35e al door zou willen gaan met proberen. Het is alleen daarin een hele persoonlijke keuze. Die kunnen wij hier niet voor je maken. Ik zou alleen wel eerst medisch advies in winnen voordat je het gaat proberen.

Ik denk dat het bij vaders wel vaker voorkomt. Moest ik op mijn 50ste perongeluk terug zwanger geraken zou ik vooral heel erg de medische kant bespreken met zorgerleners. Ik zou in principe echt nooit een kindje laten weghalen maar is het medisch gezien echt onverantwoord misschien wel... hoop allesinds nooit voor die keuze te staan. Is het bij jou een kinderwens die er nog is of ben je per ongeluk zwanger geraakt gaat dit om jezelf een goede vriendin of over je moeder ?? Ik wil je althans heel veel succes wensen!! Op je 50 of ouder nog zwanger worden is niet evident maar er zijn wel wat verhalen over gezonde kindjes van "oudere" ouders

Je ziet het denk ik vaker met oudere vaders. Vriendin van mij heeft een oudere vader en zij is nu als 30-er (maar dat begon al veel eerder) daardoor gedwongen een soort mantelzorger. Ik denk dat het er ook echt aan ligt hoe gezond je leeft en bent. Haar vader heeft zijn hele leven veel alcohol gedronken en dat was als kind natuurlijk niet fijn. En heeft nu te maken met geheugenverlies en woedebuien door alle hersenschade. Ik denk dat als je zo ongezond bent als moeder sowieso niet zwanger meer kan worden (door overgang etc bedoel ik), wat dat betreft moet je echt naar jezelf kijken. Ben je een 50-jarige in het lichaam van een 35-er of in het lichaam van een 65-er... Als je een jongere man hebt helpt het ook. In geval van mijn vriendin woont haar vader al lang in een verpleeghuis maar haar moeder is nog jonger, thuiswonend en fit

Ik weet de situatie natuurlijk niet, maar ik denk al zou ik zelf voor de keuze komen te staan, ik heel erg in afweging zou nemen hoe het is voor het kind. Ik had toen ik 18 was een vriendin en haar ouders waren rond de 68. Zij vond dat werkelijk echt vreselijk. Ze had ook totaal geen band met haar moeder, en als ik bij haar thuis was merkte ik ook echt verschil hoe anders hun huishouden was met bijvoorbeeld die van mij. Nu wil dat natuurlijk niet zeggen dat dit standaard is, maar zij had natuurlijk op haar 18e ook wel vragen hoe lang haar ouders er nog zouden zijn later, wat ze mee zouden maken etc. En dan heb je natuurlijk nog je eigen gezondheid wat eventueel mee kan spelen zoals een risicovolle zwangerschap, of zoals de tabel hierboven is gedeeld. Ik weet verder niet waarom je dit vraagt, maar ik hoop dat je eruit komt, welke keuze dan ook. Heel veel succes! 🥰

Ik ben zelf een kind van een moeder die mij op wat latere leeftijd kreeg. Het hangt echt af van de persoon zelf. Mijn moeder en ik zijn de beste maatjes alleen heeft ze nu alzheimer. Ik ben de enige die voor haar zorgt. Mijn oudere broer en zus komen nooit. Kleinkinderen ook niet. Van mijn kids geniet ze nog steeds. Ze is nu 82! Ik ben elke dag dankbaar dat mijn moeder me in haar eentje heeft opgevoed met die leeftijd en heb de leeftijd nooit gemerkt. Ik ben blij dat ik nu voor haar kan zorgen. Ook al is t vreselijk haar zo te zien. Lieve schat. Doe wat je hart je ingeeft. Er zijn altijd risico’s. Ik lees hier de meeste verhalen van jonge meiden die kids krijgen met de vreselijkste aandoeningen of syndromen. Dat wil niets zeggen over de leeftijd! Veel succes met je keuzes ❤️