Te veel nadenken

Ahhh mijn haar gaat hier zó hard van rechtstaan! Nee, dit heeft absoluut géén effect op je vruchtbaarheid. Alvoor stress impact heeft op je eisprong moet het al zodanig erg zijn dat je letterlijk geen slaap meer kan vatten, niet meer kan eten en je lichaam er dus echt onder lijdt. Het is niet omdat je er veel mee bezig bent dat je eierstokken gaan zeggen "ho maar, die piekert wel wat teveel nu, geen eitje deze keer!" Geloof mij.. de ronde dat het raak was voor mij was een ronde waarin je er gewoonweg niet meer mee bezig kón zijn, middenin de medische molen, dagelijkse hormooninjecties, follikelmetingen, IUI, google gek speuren op kwaaltjes, mijn trigger eruit testen vanaf 6dpo, én net de overgang van IUI naar IVF beslist. Toch was het raak hoor. Laat je ajb niet gek maken door pummels die beweren dat het "net raak was die maand dat ze op vakantie waren" Dat was dan puur toeval. Veel succes met het proberen, het is niet altijd even makkelijk!

Helemaal eens met Katrien. Pas als je lichaam zoveel stresshormoon aanmaakt dat je eisprong later of niet plaatsvindt heeft het echt effect. Stress kan wel invloed hebben op je sexleven en minder plezier in sex kan zorgen voor minder vochtigheid. Wat dan weer enigszins nadeling kan zijn voor het transport van zaadcellen.

Ik geloof er niet zo in. Ondanks ik precies zwanger ben geworden in de maand dat ik me ging focussen op sporten ipv zwangerschap, maar denk dat dat echt toeval is geweest. Het was ronde 5 dus al wat aannemelijker dat ik zwanger zou worden dan de rondes ervoor(kijkend naar hoe lang het gemiddeld duurt bij mensen alsnog snel gegaan). Als je een eisprong hebt en op het juiste moment seks hebt gehad dan maak je kans. Denk niet dat de kans groter is als je je er meer of minder mee bezig houd hoor. En succes, hoop dat je gauw een positieve test in handen hebt❤️

Ik kan daar ook zo slecht tegen 🙈 hier door pcos meer dan anderhalf jaar moeten wachten op een positieve test en geloof me de maand dat het wel “raak” was waren we er zeker mee bezig haha Mijn schoonmoeder zei ook wel eens als je het loslaat komt het vanzelf..... uhhhh ja want dan besluit m’n lichaam wel ineens een eisprong te hebben 😅

Mijn dokter vertelde me eens dat dit er absoluut niets mee te maken heeft. Niet mee inzitten dus :)

Ik kan je wel vertellen dat ik er 5 jaar over gedaan heb om zwanger te worden.. met hormonen enzo. Kijkoperatie gehad en mijn eileiders waren compleet kapot. Die werkten niet. De moment dat we aan ivf zouden starten had ik het al een paar maanden losgelaten. Mijn vriend die zei mss lukt het nog. En ik zei elke keer. "Nee,geloof er niet meer in. Mijn lichaam kan het niet." Papieren in orde gebracht voor ivf. En het stond vast. Als mijn regels kwamen,mocht ik binnenkomen. Om aan het hele proces te starten. Maar mijn regels kwamen niet.. Ik bleek zwanger te zijn. Op de natuurlijke manier! Nu is dit een miskraam geworden. En ik was enorm verdrietig, was bang dat het een lucky shot is geweest en alsnog aan ivf zouden moeten starten. Ik ben er niet met bezig geweest,geen ovulatietesten ofzo. Maar 1 menstruatie tussen en was terug zwanger. Ondertussen morgen 36 weken. 🥰 Nu heb ik nog verhalen van dichtbijzijnde mensen die ik ken. Een koppel 11jaar samen. Alle ivf pogingen opgebruikt en ze hadden het ook opgegeven. Hun er bij neergelegd. Ze gaan op reis en ze kwam zwanger terug.. Nog een goede vriendin die ik ken bij 1ste kindje jaren geprobeerd, tot wanneer ze zei " laat maar ik kan het niet" was ze zwanger. 2kindje dacht ze dat ze nu wel direct zou zwanger zijn. Terug jaren geprobeerd,tot ze dacht " dan wordt het maar 1tje" terug zwanger. Bij het 3e kindje zei ze " zal wel terug zolang duren,daarom wat eerder eraan gestart, direct zwanger.. Ik weet als geen ander dat het moeilijk is als mensen zeggen " laat het los", onbewust is dit een zorg in je achterhoofd. En loslaten doe je niet zomaar.. ik heb het pas los kunnen laten toen ik effectief hoorde dat het idd niet gaat lukken door een arts. Ben naar psycholoog geweest, en die zei me.. puur teveel met bezig geweest.. steek een vos in een kippenhok en de kippen leggen maanden geen eieren omwille van de stress.. ik geloof door eigen ondervinding en dichte verhalen dat het wel een invloed heeft.. Iets TE graag willen komt niet gauw.. Maar zo is iedereen zijn mening verschillend natuurlijk.. De moment je aan kindjes start is het een zorg.. vanaf dan is alles er omrond een zorg.. dat niet meer stopt. Heel moeilijk om dit zomaar uit te schakelen. Maar ik geloof wel dat het invloed kan hebben. Daarom niet bij iedereen. Maar ieder lichaam is anders. En iedereen denkt anders. De 1 is er meer met bezig dan de andere.. Sorry voor de lange teskt.. maar dit is wat ik er van vind. Succes!! 🍀🍀🍀

Ik geloof hier ook helemaal niet in!! Ik ben een paar jaar geleden met de pil gestopt, met het idee van.. ik wil heeeel graag een kindje, maar ik ga er nog niet teveel mee bezig zijn, maar als het lukt is het geweldig!! Zo gezegd, zo gedaan.. totaal niet mee bezig geweest en werd ook totaal niet zwanger! Totdat ik me er na meer dan een jaar wel bewust mee bezig ging houden, ik deed ovulatietesten, was er alleen maar mee bezig en deed alles waarover ze zeggen dat het het zwanger worden beïnvloed haha en 3 maanden later was ik zwanger! Ik wil niet zeggen dat dit hierdoor komt hoor, maar dat heeft mij wel laten zien dat het ‘gewoon niet over nadenken’ niet werkt bij mij! Je moet gewoon op het juiste moment seks hebben gehad, geluk hebben en het moet je gegund zijn 😊

Ik geloofde hier ook nooit in maar toch... bij mijn zoon zwanger na 1,5 jaar. Daarna na 2 jaar proberen zwanger van mijn dochter bij de 5e en laatste iui poging (we hadden net de afspraak gemaakt om te starten met ivf dus iui losgelaten als in dat word toch niks) Daarna totaal onverwacht zwanger van mijn 2e dochter.. was onze bruiloft aan het plannen en totaal niet bezig met zwanger worden. 🤔 zet je toch aan het denken

Ik ben het er ook niet mee eens. Als je in een traject zit waarin je meerdere keren per dag hormonen moet prikken is het onmogelijk om het “los te laten” of “er niet mee bezig te zijn”. Volgens die theorie zou dus ook niemand zwanger kunnen worden van een traject en de praktijk is (gelukkig!) toch echt anders...

Ik geloof daar niet in. Ik dacht er constant aan en bij ons was het heel snel raak. Als je er eenmaal voor gaat is het moeilijk om er niet mee bezig te zijn.

Zo zie je maar dat iedereen een ander verhaal heeft en daar dan een conclusie van neemt. Loslaten of er niet teveel met bezig zijn of over nadenken wil ook een beetje zeggen er niet TE veel op hopen.. zo ken ik iemand bij wie het na 2 jaar ook niet lukt. Doet geen ovulatietesten enzo,maar wat ze wel doet is, haar alcohol laten want stel ze zwanger is. Reizen niet ver op voorhand boeken want stel ze dat ze zwanger wordt mag ze tegen dan niet meer vliegen.. Nuja het is en blijft een strijd, als je echt iets wil dan koop je het, of spaar je ernaar.. maar bij zwanger worden is het enkel de hoop die je hebt. Ieder heeft zijn eigen verhaal. Ieder heeft zijn eigen stress en miserie. Als zwanger worden bij iemand wel gemakkelijk gaat, dan heeft die persoon mss op andere vlakken miserie. Iedereeen heeft een bepaald punt in het leven dat er iets komt waar je het moeilijk mee krijgt. Ik heb er echt vanaf gezien.. Maar goed. Je weet niet op voorhand wat jou verhaal wordt.

Ik geloof hier ook niet in. Ik was juist heel erg veel bezig met zwanger worden, vanaf de eerste maand ovulatietesten gebruikt, de 2e maand zwanger. Ik denk als ik er niet veel mee bezig was en geen ovulatietesten gebruikte, ik juist veel langer bezig was om zwamger te worden, want nu wist ik wel precies wanneer ik vruchtbaar was.

Mijn fertiliteitsarts zei hierover, dat als het inderdaad zo zou zijn dat minder/niet er mee bezig zijn zou helpen, hij elk stel wel een weekje op vakantie zou sturen in plaats van behandelingen doen 🙈

Gaat denk ik niet over het "er mee bezig zijn/er over nadenken" maar meer over stressen en spanning voelen. Stress maakt ontzettend veel kapot in je lichaam 😔 Veel succes en hopelijk worden jullie ook gezegend met een mooie positieve test🍀🍀🍀

Nope. Ik kan ook niet zo heel goed tegen dat soort opmerkingen. Krijg er de rillingen van. Ik ben samen met een vrouw. Nou, ik kan je zeggen, we kunnen loslaten, op vakantie gaan, er niet te veel aan denken, noem maar op, van twee eitjes krijg je geen baby. Bij ons is dit wel overduidelijk, maar dit geldt natuurlijk ook in veel andere gevallen (geen eisprong, slecht zaad, verstopte eileiders, etc) waar het niet meteen zo duidelijk is. Tuurlijk kan het net op dat moment lukken. Maar andersom relativeer je de spanningen achteraf natuurlijk ook als je opeens een positieve test in je handen hebt en dolblij bent.

Ik geloof er ook niets van, maar wel heel herkenbaar dat je er (te) veel mee bezig bent vanaf de eisprong😊

Ik geloof er wel in, zeker niet dat het perse wel lukt als je er niet over denkt en ook niet dat het niet kan lukken als je er wel over denkt. Maar ik denk wel dat het helpt. Van nature is het niet nuttig voor het voortplanten om zwanger te worden in slechte tijden, daarom zorgt moeder natuur (ik denk hormonen enzo) er voor dat de kans kleiner is dat je dan zwanger wordt. Ik heb veel verhalen gehoord dat het dan ineens wel lukt, maar ook genoeg waarbij het gelijk al lukt, terwijl ze er veel mee bezig waren. En ook genoeg waarbij het ook niet lukte als ze er niet mee bezig waren. Aan de ene kant heb je weinig aan het advies, aan de andere kant heb je wel misschien meer rust in je hoofd. En als je gewoon seks blijft hebben kan het ook geen kwaad om er minder mee bezig te zijn.

Wij hebben er 5 jaar over gedaan voor het lukte. 2 jaar geprobeerd daarna naar ziekenhuis geweest. Kreeg advies omdat alles goed was te proberen wat af te vallen dat wou wel eens werken en het dan nog een poosje te proberen. Dus ben bezig gegaan met afvallen tot gewicht wat ze zeiden en bleven het proberen. nog eens 2.5 jaar later hebben we het opgegeven. Ik wou naar een bepaald gewicht en ben me gaan focussen op nog wat meer afvallen tot gewicht wat ik graag wou. Door al paar x te hebben gehad dat het 7wkn duurde van mn laatste tot eerste menstruatiedag durfde ik niet te testen toen het al langer uit bleef. Ook x schijnzwanger geweest. Na 8 wkn heb ik pas getest en was positief. Je zou eruit kunnen halen dat het door het afvallen komt dat het lukte. Of dat door stress het niet wou. Maar ik heb zo'n idee dat er teveel mee bezig zijn wel degelijk nadelen kan hebben voor sommigen zoals schijnzwangerschap. Of tegen depresief aan worden door negatieve testen. Wat weer erg veel stress en negatieve gevoelens op kan leveren. Deze dingen kunnen denk ik wel effect hebben op je cyclus. Maar dat is voor iedereen weer anders

Hier hebben we ook 1,5 jaar geprobeerd zelfs met pregnyl en lukte maar niet.. we zijn dan 10 dagen naar tenerife gegaan en hup ik was zwanger zonder pregnyl :) ondertusse 27 weken zwanger van ons 2de kindje 🥰 bij ons 1ste zoontje 8 maanden geduurd, ook gelukt door weekendje weg te gaan 😊

Jazeker. Maar nog hadden we niks te klagen binnen 4 maanden was het raak. De eerste 3 maanden heel erg mee bezig geweest en de 4de maand totaal niet. En boem zwanger haha