Twijfel na iui

Geen ervaring mee, maar ongelofelijk respect dat je het alleen doet en wat mooi dat het kan 🥰 De twijfel lijkt mij killing.. mocht het nu niet gelukt zijn, dan denk ik dat je eerste reactie/gevoel heel veel zeggend zal zijn. En dan daar naar luisteren

Ook met een 2e heb je uiteindelijk je handen vrij. Je hebt het dan de eerste jaren even pittig en je handen vol, maar het brengt ook mega veel liefde. Als het enkel om de vrijheid gaat: een kindje brengt zóveel liefde! Je bent niet voor niets dit traject begonnen. MAAAAARR: niets is zo veranderlijk als een mens. Luister naar je hart, diep van binnen weet je je antwoord al!😘

Dankjewel 🙏 lief dat je dat zegt. Ik denk inderdaad dat het moment van niet zwanger zijn, veel gaat zeggen over hoe verder.

Ik herken het niet, maar zeker als je het allemaal alleen moet doen kan ik het me wel goed voorstellen. Misschien dat je altijd de wens voor 2 kindjes gehad hebt en daarom automatisch voor een tweede bent begonnen? Probeer je leven over een paar jaar voor je te zien, zie je jezelf dan met 1 of liever met 2 kindjes? Luister naar je gevoel

Dankjewel voor je reactie! Als ik naar mijn dochter kijk dan wil ik niets liever dan nog zo’n prachtmensje om van te houden. En ik wist: als de wens voor een tweede aan is, dan ga ik daarvoor, omdat ik het zo mooi vind om mama te zijn.. en toch lijkt nu de andere kant de overhand te hebben . En ik weet dat je gelijk hebt met je laatste opmerking.. 😘

Ik zag me zelf altijd met een groot gezin, en als alleenstaande mama wilde ik inderdaad bij start al graag 2 kindjes. En dat plaatje heb ik nog steeds in mijn hoofd. En toch.. bij de behandelingen voor de 1e deed ik steeds vreugdedansjes, zo blij dat er mogelijk iets gaande was. En dat voelt nu zo anders..

Geen bam mama, maar het gevoel dat je beschrijft is wel erg herkenbaar voor me. Ik ben na 2 miskramen zwanger geworden van de 2e en ondanks dat we graag een 2e wilden, sloegen opeens enorm de twijfels toe!! Je gaat zo focussen op de voordelen van een ouder kindje (de oudste is 3,5, zindelijk en communicatie is super goed mogelijk) en ik werd meteen terug geslingerd naar die vermoeiende babytijd met slapeloze nachten, stapels luiers en uitvogelen wat dit kreuntje of huiltje nou weer betekende 😅 Maar inmiddels ben ik al bijna uitgerekend en ik heb er zooo veel zin in! De oudste is ook super blij om grote zus te worden en dat idee laat me nog meer smelten. Het wordt natuurlijk weer even schipperen en een nieuwe balans zoeken, maar heb er vertrouwen in dat dat goed gaat komen. Succes!❤️

Gefeliciteerd met je zwangerschap! En dank voor het delen. Ik heb inmiddels ook het vertrouwen dat ik uiteindelijk blij ga zijn als blijkt dat ik zwanger ben 🙏

Update: Deze poging is niet gelukt. Ik had na alle spanning van afgelopen week verwacht dat het me meer zou opluchten, maar het maakt me juist ook verdrietig. Niet perse om deze poging maar omdat ik dit niet de goede basis vind om door te gaan… Alles maar even on hold en opnieuw voelen wat ik wil.

Ach wat verdrietig. Neem even afstand en kijk inderdaad even opnieuw naar je gevoel er in.. het is niet zo maar wat. En je verdriet mag er zijn he, dat is niet gek. Sterkte!

Jammer dat het niet gelukt is en dat je er toch verdrietig om bent. Misschien is dat dan toch je juiste gevoel. Succes komende tijd en ik hoop dat je voor jezelf een beslissing kunt maken waar je 100% achter staat ❤️

Hier heel lange gesprekken gehad over een 4e. Oudsten zijn 11 en 9 en jongste 2.5 en zijn zelf 32 en 35. Voor en nadelen uitgebreid bedacht en besproken en besloten dat we het allebei graag nog zouden willen. Aan de slag gegaan en zodra ik op het wachtbankje zat sloeg de paniek toe. Ronde 2 hadden we niks verwacht ivm bloedingen maar ook toen de paniek. Bleek ik ineens al zwanger te zijn 🙈 hartstikke blij ermee uiteindelijk maar deze zwangerschap valt me erg zwaar lichamelijk. Zo'n nieuwe stap is ook niet niks en mag je zeker goed overna denken en er staat geen tijd voor he.. over een half jaar kan het ook nog wel ❤️

Ahhh wat mooi dat er een vierde bij mag komen. En die paniek herken je dus… Fijn dat je er uiteindelijk blij mee bent. En snap wat je zegt: het is niet zomaar iets! Dankjewel voor de lieve reacties 🙏