Twijfel over abortus

Ik herken je gedachten zo! Je kan jezelf er zo gek mee maken. Het is echt een emotionele rollercoaster. Het enige wat ik je kan zeggen is luister naar je gevoel diep van binnen. De kans is groot dat je in je hart allang een keus hebt gemaakt. Uiteindelijk ben jij degene (en niet de omgeving) die de uitkomst van de keuze altijd met je mee zal dragen, of je nu voor abortus gaat of voor het houden van het kind. Het is het belangrijkst dat jij achter die keus staat en daar mee kan leven. Ik wil je heel veel sterkte en kracht toewensen voor morgen. Wat je ook besluit te doen, beide keuzes zijn goede keuzes zolang jij erachter staat!

Ben het met je eens. Bij zo’n ingrijpende beslissing kun je ook niet zomaar zeggen: ‘bij twijfel moet je het houden’. Een kindje erbij heeft zoveel impact.. Ik kan me ook totaal niet vinden in de redenering waar er 3 eten kunnen er ook 4 eten. Feit blijft dat het leven steeds duurder wordt, 3 kinderen passen in 1 auto, 4 niet in de meeste modellen. Een slaapkamer te kort komen valt natuurlijk een mouw aan te passen, maar handig is het niet. Wat je vooral opvalt is het schuldgevoel wat er al is naar de grootste 2, door de komst van de 3de. Als dit al bestaat met 3 kinderen, zal het alleen maar erger worden met nog een kindje erbij. Het lijkt me echt de meest vreselijke beslissing om te maken en ik snap dat je ook dit heel je leven met je meedraagt, maar ik voel toch de behoefte om de andere kant te laten horen. Dat de moeilijke periode maar kort duurt weet ik namelijk ook niet of dat klopt. Als je op termijn met 4 pubers in huis zit kan dat ook enorm pittig zijn. Veel succes en sterkte

Ik zou het houden.. je hebt er al 3 en eentje is 6 jaar al die kan jullie ook helpen met kleine klusjes in huis of voor jullie nieuwe broertje/zusje. Klinkt misschien gek maar ken genoeg mensen die al op hun broertje of zusje luiers verschonen enzo.. vroeger was het heel normaal. Je moet doen waar je zelf goed bij voelt natuurlijk. Maar ik zelf had het zeker gehouden voor mij is het altijd welkom.

@TS hoe is het vandaag gegaan? En hoe voel je je

En voor vervolg wel voorkomen dat je erna niet nog een keer zwanger word. Zal zonder zijn als je weer arbortus moet doen..

Ontzettend veel sterkte. Ik hoop dat je rust vindt in de keuze die je maakt, welke keuze dat ook is. Laat je even weten hoe het gegaan is? 🤍

He lieve ts, Heb niet alle reacties gelezen en misschien is je keuze al gemaakt maar ik zal mijn verhaal ( kort) delen. Ik ben vorige week van ons vierde kindje bevallen. Hij was absoluut niet gepland. We hebben al 3 jonge kindjes van 4.5,bijna 3 en 1,5. Dit was voor ons goed zo en een vierde iets wat heel misschien over een paar jaar zou zijn. We hebben het erg druk en ik had net een nieuwe baan, alles liep vrij goed thuis , na 3 kindjes zo kort na elkaar begon ik mij weer mezelf te voelen en het was goed zo. Tot dus mijn menstruatie uitbleef, ik heb nog 2 weken gewacht om een test te doen en ja hoor die was positief. Ik schrok en was echt ontdaan want hoe gaan we dit doen ?! Abortus was en is geen optie , dit zou ik nooit over.mijn hart verkrijgen. Dus wat dat betreft ligt het iets anders dan bij jullie.. Maargoed. Waar ik dus vooral in paniek raakte, dacht aan alle praktische zaken zoals slaapkamers, auto, net een nieuwe baan enz enz. Was mijn man enthousiast en zag een oplossing voor alles. Ook had ik er.moeite mee om het aan familie te vertellen want ja, wat zouden hun denken. Dat is ook meer omdat het in Nederland meer de 'norm' is dat je 1 of 2 kindjes hebt. ... Maargoed lang verhaal kort. Hij is er sinds een week, ik had verwacht dat het heel heftig zou gaan zijn en ja.. het is ook wel zwaar vanwege de gebroken nachten ( borstvoeding) en soms word een van de andere kindjes wel eens huilend wakker.. maar het valt me alles mee tot nu. Ja we moeten een nieuw ritme uitvinden, niet alles.loopt.soepel en soms is het chaotisch. Maar we komen er wel! Ik hoop dat je rust kunt vinden in de keuze die je maakt ♥️

Voor eerst TS dit is een reactie op hierboven en voor jou irrelevant. Volg je hart en praat praat praat hierover tot je je zelf niet meer kan horen. Ik wens je veel wijsheid Op de discussie van hierboven: Als 10er heb ik 4 vriendinnen gehad die jong zwanger werden. Alle vier hebben abortus overwogen. 3 ervan hebben de abortus doorgevoerd. Alle drie hebben daar nu veel psychische problemen door en vooral veel spijt. 1 koos voor het jonge leven vandaag heeft ze vier kinderen met 2 papa’s gezien de eerste relatie geen stand heeft gehouden. Ze ziet al haar kinderen heel graag en is zo gelukkig met haar leven en haar keuze om toch te kiezen voor het kindje tegen alle “volwassenen” in haar jonge leven in.

Dat heb ik inderdaad gedaan, ik kon niet anders dan huilen. Ze wilde de abortuspil dan ook niet geven. We zijn verwezen naar Fiom om daar nog met iemand samen in gesprek te gaan om tot een weloverwogen beslissing te komen. Mijn hart zegt ondertussen echt houden, maar mijn hoofd nog niet helemaal. Ik zie ook zoveel beren op de weg en men 4 kinderen, dat zijn er wel echt heel veel. De echo heb ik niet naar gekeken maar ben al wel wat verder dan ik zelf dacht.

Dankjewel voor je lieve woorden! Je hebt gelijk inderdaad

Hey, dank voor je berichtje:) ik ben er samen met mijn vriend geweest maar heb de abortuspil niet gekregen omdat ze vonden dat ik niet genoeg achter mijn beslissing stond (hebben ze gelijk in). We zijn verwezen naar Fiom om daar samen te praten met een professional om tot een betere keuze te komen. Ik hoop dat dit gaat werken. Ben alleen veel verder dan ik zelf dacht, 7 weken, dus vind het nog moeilijk worden allemaal.

Hey, bedankt voor het delen van je verhaal, wat een fijn en mooi verhaal en zo fijn dat het bij jullie goed is gekomen:) het had bij mij ook zoveel geholpen als mijn vriend er iets anders in zou staan.

Moedig van je en fijn dat ze het daar ook oppikten. Is er al een afspraak bij FIOM?

Dankje! Nee die ga ik morgen maken

Lastige situatie hoor. De praktische dingen zijn inderdaad overkoomlijk. Maar ik denk dat 2 dingen bij mij de doorslag zouden geven: 1. De oudste 2 kinderen zouden inleveren, waar ze dit al veel gedaan hebben met de 3de. Jullie hebben wellicht ook te weinig tijd om nr4 de aandacht te geven die een baby vraagt. En nr 3 heeft extra aandacht nodig die ook naar nr4 gaar nu. Eigenlijk kortweg: jullie aandacht is al uitgesmeerd over 3 kinderen, en wordt echt dun bij 4 waardoor ze er allemaal potentieel bij in schieten. 2. Toen je niet zwanger was wilde je geen 4de. Ik zou vertrouwen op mn niet-hormonale oordeel. Maar ik lees dat je een moeilijke dag gehad hebt. Hopelijk komen jullie samen tot een keus waar je achter staat. Want zowel verwijderen, als houden, om de verkeerde redenen kan inderdaad spijt veroorzaken.

Ik kan je geen advies geven over de te maken keuze. Maar bij ons bestaat er "buurtgezinnen". Dat zijn andere lieve gezinnen, soms een opa en oma die bv je jongste een middagje in de week opvangen zodat je wat aandacht aan de andere twee kunt geven of die juist wat leuks kunnen doen met de oudste 2. Net waar jullie behoefte ligt. Misschien iets om uit te zoeken voor nu al? En dan eventueel ook een fijne optie voor als je de baby wilt houden? Het is dan een soort buddygezin.

Wij hebben er 4..de vierde was ook niet gepland. Nu zijn de anderen echt wel een stukje ouder dan die van jou. Ik zal niet liegen: het is heftig. Natuurlijk krijg je heel veel liefde en gelukkig houden wij erg van chaos 😉. Maar achteraf denk ik dat 2 een beter aantal was geweest. Dan gaat het echt over de aandacht die je ze kunt geven. Als ik dat bij andere gezinnen met 1 of 2 kinderen zie kan ik dan ook best wel even jaloers worden. Zo had ik het ook graag voor m'n kinderen willen zien. Of 4 ouders, nog beter. Ik wens je hoe dan ook veel sterkte!

Dit zou voor mij dus vooral een reden zijn om het niet te doen. Je moet niet willen dat kinderen teveel taken van ouders overnemen. Dingen leren en op speelse wijze meehelpen, prima. Maar je kind van 6 dingen laten doen gewoon omdat je er zelf niet aan toekomt lijkt me niet iets wat je moet willen.

Ik snap helemaal wat je zegt. Voorheen had ik op precies dezelfde rationele manier gedacht maar wanneer je zelf in zo’n situatie terecht komt is het niet meer zo zwart wit.. Het idee dat jij de macht hebt of een kind (en toevallig ook nog eens je eigen vlees en bloed) wel of niet mag/kan gaan leven, maakt het een hartverscheurende beslissing. Maar dat is iets wat je pas echt kan begrijpen wanneer je zelf in de situatie zit

Ik ben nu zwanger van de derde maar we hadden besloten bij een tweeling te informeren naar opties om het weg te laten halen. Klopt dat het uiteindelijk niet nodig was, maar met die gedachte gingen we naar de echo toe. Heel omstreden (hoewel uiteindelijk hetzelfde als hier dat nr 4 niet gepland is) en zeker niet eenvoudig, maar juist de reden dat ik mn oudste 2 ook aandacht wil geven gaf de doorslag. Niet 100% ervaring dus, maar we hebben wel eens over zoiets nagedacht 😊