Hey allemaal,
Wij zijn een gezin met drie kinderen (6,4 en 2). De laatste heeft een duidelijke ontwikkelingsachterstand en hebben wij onze handen meer dan vol aan. Afgelopen week ben ik er achter komen dat ik zwanger ben van de vierde. Ongepland, wij hadden het hoofdstuk afgesloten en vonden drie kinderen meer dan genoeg. Mijn man vindt dit nog steeds. Onze jongste kost veel energie en zorg, we zullen een andere auto nodig hebben en ook komen we een slaapkamer te kort en wordt het financieel een puzzel. Ik deel deze mening helemaal met hem. Ik twijfel ook of ik een vierde nog zou kunnen, ik was ook blij dat alles wat ouder werd en er weer wat meer momenten voor mijzelf of voor ons samen waren. Maar dit was voordat ik zwanger was. Nu ik zwanger ben twijfel ik enorm, rationeel gezien denk ik dat een abortus de beste/makkelijkste optie is. Emotioneel gezien vind ik het alleen heel moeilijk, dan denk ik kunnen we er drie dan kunnen we er ook vier enz. Maar ik ben wel bang dat als ik het zou houden het onze relatie niet goed zal doen. Iemand in een soortgelijke situatie gezeten die zijn verhaal zou willen delen? Ik weet het pas kort, maar wil ook niet te lang wachten met een beslissing.