Twijfels

Als je financieel twijfelt door de hoge opvangkosten, die zijn maar tijdelijk! Die kosten zullen na een paar jaar weer wegvallen. Maar als je het er niet voor over hebt een paar jaar "geen leuke dingen" te doen zodat je voor een 2e kan gaan... dan even goed nadenken of je emotioneel wel plaats hebt voor een 2e (komt heel gemeen over, maar vind om 05.10 geen andere manier om het te verwoorden 🤭, bedoel het niet gemeen!). Zoveel leuks is trouwens gewoon gratis! Leeftijdsverschil kan net heel mooi zijn en ze zouden van elkaar kunnen leren. Kindjes kort op elkaar geeft ook geen garantie dat ze een goede band zullen hebben. Ik vind snel voor een 2e gaan zodat ze iets aan elkaar hebben of twijfelen of het te laat is altijd een slechte reden (en een valse, geeft echt 0 zekerheid voor hoeveel ze aan elkaar hebben) om je beslissing om te maken. Je ouders redden het wel met 2 kinderen. Waarom zou dat niet gaan? Je 1e is al groter en zelfstandig dus dat zal net een groot voordeel zijn! Maar je schrijft dat je partner geen 2e wil, of echt enkel om de hoge opvangkosten? Praat hier eens goed over en kijk vooral naar de verdere toekomst.

Als ik je verhaal lees is het je verstand en de praktische kant die ervoor zorgen dat je geen 2e zou willen, maar is het je hart die het eigenlijk wel graag zou willen. Dat zijn lastige keuzes. Mogelijk kan je het hier juist met je partner over hebben & kijken of er een manier is om je hart en hoofd weer op 1 lijn te krijgen?

Je weet nooit van te voren of broertjes/zussen later veel aan elkaar hebben. Tal voorbeelden dat ze superveel aan elkaar hebben en tal voorbeelden dat het ellende is. Praat goed met je man, wat zijn exact zijn bezwaren? Is het echt alleen praktische en deze te overzien. Of ligt het veel dieper. Belangrijkste is dat een kindje door beide ouders evenveel gewenst is.

Wij hebben heel lang steevast gezegd dat we het bij één zouden houden. En toen ineens overviel mij een gevoel van twijfel. Was er gevoelsmatig dan toch ruimte voor een tweede ontstaan? Wij hebben veel met elkaar gesproken om te wennen aan een eventueel nieuw toekomstbeeld, maar ook om de praktische kant te belichten (met name ook het kostenplaatje!). Toen mijn beste vriendin mij vertelde voor de tweede keer zwanger te zijn wist ik het vrijwel zeker. Mijn man had iets meer tijd nodig en dat was prima. Wij wilden minimaal 3.5 jaar verschil, want dat leek ons het fijnste. Ondertussen 19 weken zwanger van de tweede en de baby wordt verwacht als onze zoon 3 jaar en 11 maanden is. Voor ons perfect!

Bedoel het niet bot maar ligt je standaard niet te hoog? Kinderen zijn echt blij met niks is mijn ervaring. Ze hebben vooral liefde en aandacht nodig ❤️. Ik kan niet in je portemonnee kijken, je moet ze natuurlijk wel gewoon eten en kleding kunnen bieden, maar zelfs daarin zijn er tal van ondersteuningsmogelijkheden hier in Nederland. Als het je echt om de luxere dingen gaat, zou ik me totaal geen zorgen maken. Heel eerlijk: ik denk dat je jezelf de verkeerde vragen stelt. Wat heeft een kind in de basis echt nodig emotioneel, praktisch en kan ik dat bieden/is daar eventueel ondersteuning voor mocht dat echt nodig zijn? Qua leeftijdsverschil en opa en oma zou ik me al helemaal niet druk maken. Je kan ze altijd nog een extra dag naar de opvang brengen (wordt idd wel duurder, dat is waar) en leeftijdsverschil zegt niks over de band die ze gaan hebben.

Ik snap je verhaal en er zitten zeker goede punten tussen! Mijn partner wil het niet vanwege het financiële plaatje zeg maar. Aan de ene kant ben ik het met hem eens maar aan de andere kant ben ik bang dat ik spijt ga krijgen als we er niet voor zouden gaan.

Klopt wat je zegt, het is in mijn geval nu echt een strijd tussen m’n verstand en m’n hart.. Misschien dat ik het balletje toch maar weer op moet gooien

Dat is zeker waar, het is ook nooit met het idee geweest “leuk, dan hebben ze elkaar” want wat je zelf ook zegt het kan goed gaan, maar ook ellende zijn. Mijn partner wil het niet vanwege het financiële plaatje, alles is nu op dit moment zo duur..

Bij mij is het tot het vertellen van je beste vriendin hetzelfde verhaal eigenlijk. Ik denk dat ik toch het balletje nog maar eens op moet gooien.

Ja dat zou ik zeker doen! Gooi die gevoelens op tafel en kijk samen wat het jullie brengt.

Ik vind dat er zeker een kern van waarheid in je verhaal zit. Maar ik vind het gewoon heel lastig, ik merk dat het echt een strijd tussen m’n verstand en m’n hart is..

Heb je al eens een overzicht gemaakt van de voor- en nadelen? En van het kostenplaatje?

Nee eigenlijk niet.. het kostenplaatje ongeveer wel

Heb je hierin ook gekeken naar welke grote zaken je vanwege het leeftijdsverschil makkelijk kan doorschuiven (autostoelen e.d.)? Bedenk ook dat jullie zoon tegen die tijd ook zindelijk moet zijn voor school, dus je hebt geen dubbele luierkosten. En ik weet niet hoe hoog jullie inkomen is, maar een proefberekening maken voor de kov en kgb is het vaak echt wel waard. Onze zoon gaat straks van kdv naar bso en de baby gaat dan weer naar het kdv. Dit kost ons netto zo'n 80 euro meer dan nu alleen voor het kdv. Daarnaast hebben we nu vrijwel geen recht op kgb, maar met twee kinderen loopt het ineens op naar +/- 200 euro per maand. Dat maakt wel degelijk verschil.