Vervroegde overgang - 32 jaar

Geen ervaring maar heel veel sterkte ! 32 jaar bijna niet te geloven 😔

Ik herken het. Ik ben 24 (wij hebben geen kinderen maar wel een kinderwens) en na een chemotraject zit ik wss in de vervroegde overgang. Heel misschien ben ik momenteel zwanger vanwege een positieve test vanmorgen maar ik durf er niet op te hopen. Morgen voor de zekerheid nog een x testen. Als de test negatief is moet ik binnenkort naar de fertiliteitsarts arts om zeker te weten dat ik in de overgang zit. En dan moet ik waarschijnlijk aan de femoston. Ik herken je gevoel en het verdriet! 💔❤️

Ohja en ik ben ook al 1,5 jaar niet ongesteld geweest dus als ik nu zwanger ben is dat echt een megawonder. Ik ga er nog steeds niet vanuit omdat als je in de overgang zit zwangerschapstesten ook positief uit kunnen slaan. 🙈

Wat heftig om te lezen! En ook zo super jong nog.. Ik hoop voor jou dat het positief uit pakt! Duimen! 🍀 De testen zijn idd minder betrouwbaar als je in de overgang zit. Ik ben heel benieuwd naar morgen! Sterkte meid! ❤️

Wat heftig om te lezen! Ik heb zelf na jarenlang pilgebruik eens mijn AMH laten prikken, ook met het oog op kinderen in te toekomst (ik ben 30). Toen een AMH waarde van 0.075 teruggekregen en daar extreem van geschrokken. Na het stoppen met de pil kwam er wel een cyclus op gang maar heel onregelmatig en vaak te kort. Uiteindelijk 9 maanden na de uitslag toch natuurlijk zwanger geraakt. Ik denk dat ik me in die 9 maanden proberen nog nooit zo bang, onzeker maar ook verdrietig heb gevoeld. Vond dit echt zó extreem heftig en moest ook langzaam het vertrouwen in mijn lichaam terugkrijgen toen ik wel zwanger bleek. Ik heb nu ook de angst dat dit echt m’n laatste kans was en er geen tweede kans meer is, en tegelijkertijd zó dankbaar dat we toch nog zwanger zijn geworden. Heel erg veel sterkte in jullie proces, ik hoop enorm dat ze nog iets voor jullie kunnen betekenen hierin!

Ik zit in een soort zelfde situatie. Ik ben 36 en heb bijna twee jaar geleden mijn dochter gekregen. Zij kwam dwars door de pil heen. Nadat ze geboren is heb ik geen anticonceptie meer gebruikt en was een cyclus ver te zoeken. Heel onregelmatig ongesteld. Afgelopen januari besloten ik en mijn vriend voor een tweede te gaan. Dit hebben we altijd al gewild. Ook met het oog op onze kleine meid die dan niet alleen zal zijn. Gelijk bij de eerste keer proberen was ik zwanger, maar helaas raakte ik dit na 4/5 weken kwijt. Daarna werd ik een half jaar niet meer ongesteld. Ook voel ik me al lange tijd niet lekker. Opvliegers, nachtzweten, droge huid, doodmoe en de nodige emotionele uitbarstingen waren dingen waar ik eigenlijk al een hele tijd last van had. Ik heb toen mijn bloed laten prikken en daar kwam een FSH waarde van 157 uit. In het ziekenhuis gaf de arts aan dat ze denkt dat ik al jaren in de overgang zit. Dat zou dus betekenen dat mijn dochter al best een mazzeltje was. Ik vond dit best verdrietig. Er gebeurde iets met mijn vrouw zijn. Ik kan het niet goed uitleggen. Ik ben begin juli ineens 3 dagen ongesteld geweest en toen de arts een eitje zag zitten tijdens een inwendige echo hebben mijn vriend en ik de kans natuurlijk niet laten schieten. En nu, 1,5 week later, heb ik 3 keer een positieve zwangerschapstest (waaronder 1 met weken indicator) en durf ik voorzichtig te zeggen dat ik zwanger ben. Blijkbaar ben ik, áls ik een eisprong heb, super vruchtbaar. Ik ben heel blij, maar ook zoo bang dat ik het kwijtraak. Ik kan nergens op vertrouwen en wil zoo graag dat het bij me blijft.

Even een vraag. Sorry als dit niet de bedoeling is. Klopt het om nog opvliegers te hebben? Ik bedoel ook dus als je zwanger bent? Wat is jullie ervaring? Of andere klachten die jullie ervaren door de overgang?

Ik herken je verhaal. Vorig jaar januari erachter gekomen dat ik in de overgang zit. Ik was toen 27. Op mijn 25e natuurlijk zwanger geraakt van mijn dochter, nooit iets gemerkt. Af en toe een langere cyclus, maarja ik heb ook overgewicht. Een hoge fsh en lage amh (0.02), dus alle verschillende gynaecologen die ik vorig jaar zag zeiden dat ik niks meer kon verwachten van mijn eigen eicellen. In Duitsland werd gezegd: het zijn er weinig, maar de kwaliteit is gezien je leeftijd en je eerdere zwangerschap waarschijnlijk goed. We wilden ervoor gaan in Duitsland, maar ik bleek al zwanger te zijn geraakt. Het is dus niet onmogelijk. Ik kan je de kliniek in Düsseldorf aanraden, wie weet kunnen ze daar wat betekenen.

In het eerste en laatste trimester van je zwangerschap kan je last hebben van opvliegers ja.

Heel erg bedankt! En bedankt voor je verhaal, zo herkenbaar die onzekerheid en dat verdriet. Ik deel die angst met je, maar laten we het nog niet opgeven! Ik denk dat mijn zwangerschap ook echt een wonder is geweest, niet gepland maar het had wel echt zo moeten zijn! Nooit doorgehad dat ik wellicht al in de overgang zou zitten.. maar achteraf, begint alles beetje op z’n plek te vallen.

Bedankt voor je verhaal, het is zo verschrikkelijk om te horen dat de kans op kinderen zo klein wordt. En wat je zegt over: Er gebeurd iets met je vrouw zijn (dat raakt me ook verschrikkelijk) en al die kwaaltjes.. dat hoort nu nog niet. Ik duim voor je! Wat een ontzettende spannende tijd! 🍀❤️

Bedankt, ik zou graag even willen kijken wat voor kliniek dat is! Ik heb precies dezelfde AMH, 0,02. Bizar laag.. fijn dat je toch zwanger bleek! Niets is onmogelijk dus.

Dat is TFP kinderwunsch zentrum in Düsseldorf https://tfp-fertility.com/de-de/tfp-kinderwunsch-duesseldorf?utm_source=googlemybusiness&utm_medium=organic&utm_campaign=gmb&utm_content=dus

Gisteren een gesprek gehad met de gynaecoloog. Mijn AMH waarde is dus 0,02, geen behandelingen meer mogelijk werd er gezegd. Over twee weken krijg ik de uitslag van nog een bloedonderzoek en weer een echo. Hoe gaat het met jullie?

Ik ga hier voor je duimen en hopelijk bej je zwanger en mag alles goed gaan en verlopen. 🍀🍀🍀🍀🍀