Voel me zo niet mezelf - na miskraam

Herkenbaar hoor..! Hier een bbz gehad bij mijn eerste zwangerschap met een spoedoperatie.. heel heftig en nog best wel een tijdje last van gehad. Huilde om alles haha. Lichamelijk herstel ging gelukkig wel redelijk goed. Ik heb veel steun van anderen gehad.. vriendinnen, familie en mijn lieve man. Daarna gelukkig vrij snel weer zwanger geworden! Ik wens je heel veel succes. Het is niet niks! En praat het maar van je af.. daar is dit forum ook voor!

Dankje, ja fijn hier idd om te kunnen kletsen over van alles. En elkaar een beetje te steunen. Fijn dat je dan snel weer zwanger was. Lijkt me zo erg ook, dat het wil groeien, maar de kans niet krijgt doordat het niet op de goede plek zit :( Heeft het geholpen met de verwerking, dat je weer snel zwanger was of zijn dat toch twee losse processen?

Heel normaal dat je je zo voelt hoor! Het is nou eenmaal niet niks. Qua bloedverlies is dat per persoon verschillend. Ik had 2,5 week bloedverlies en toen dat stopte vrij snel een eisprong. De eerste poging na de missed abortion helaas weer een (vroege) miskraam gehad. En nu in afwachting van mijn 3e menstruatie. Ik voel me echt enorm down, niet eens verdrietig want huilen doe ik niet maar voel me ontzettend rot. Voel geen hoop meer op een gezonde zwangerschap.. Als er überhaupt nog een zwangerschap mag komen. Ik laat iig alle emoties toe het is toch een proces waar je doorheen moet. Ik wil je veel sterkte wensen voor de komende tijd!

Voor mij twee losse dingen qua gevoel.. Want die tweede zwangerschap ging ook niet alles even lekker. Maar we waren al lang blij dat we konden aantellen met maar 1 eierstok en dat het vruchtje wel op de juiste plaats zat. Dus vooral dat gaf me vertrouwen.. En daarna twee gezonde kids gekregen en nu net in verwachting van nr 3. Heb je een beetje afleiding?

Ik voelde me leeg, letterlijk. Was er ook niet helemaal bij, leefde een beetje in een waas en kon inderdaad om alles huilen. Na twee jaar proberen eindelijk zwanger en dan krijg je dat. Het duurde daarna weer een jaar voordat ik opnieuw zwanger was. Inmiddels gezegend met twee gezonde kindjes, maar ik denk er nog steeds regelmatig aan terug. Het is nu ruim 3,5 jaar geleden. Het bloedverlies duurde bij mij ongeveer twee weken dacht ik. Sterkte!!!

Hier was het bloedverlies snel gestopt na de “uitdrijving” (🥴 kut woord) dus daar kan ik weinig over zeggen. Maar emotioneel gezien.. ik heb in september een MK gehad en ik ben nog steeds niet de oude.. ik kan prima functioneren in het dagelijks leven, en het gezellig hebben met familie/vrienden etc maar op de achtergrond voel ik nog altijd een soort leegte.. en normaal ben ik best wel van het doorpakken en schouders eronder maar ik moet nu bij het minste of geringste huilen.. ik voel me ook vaak heel alleen in mijn verdriet zelfs al heb ik veel lieve mensen om mij heen. Ik denk dat het heel veel tijd nodig heeft en dat het altijd verdrietig zal blijven.. Heel veel sterkte 💖

Heb je een na controle gehad, om te kijken of je baarmoeder leeg is? Ik heb 2miskramen achter elkaar gehad voor mijn zoontje kwam.. Ik snap je gevoel heel goed en het is echt niet gek dat je je zo voelt! Laat het er zijn en geef het de tijd. De een denkt; ach, kan gebeuren en de ander gaat echt een rouwproces in. Eerlijk gezegd kon ik pas het een plekje geven/accepteren toen ik 'geslaagd' zwanger was.

Ah heel rot om te horen ook voor jou. Bedankt voor het reageren. En herkenbaar, ik kan ook niet echt janken, maar voel het van binnen. Maar t komt er niet uit. Wel in de eerste dagen gehuild. Ik hoop zo dat je toch een wonder mag beleven. Veel liefs

Ik heb mij echt maanden kut gevoeld, tot dat ik er achter kwam dat ik opnieuw zwanger was. Wees vooral niet te streng voor jezelf en doe wat goed voelt, verontschuldig je niet voor iemand. Bloeden weet ik niet zeker meer, dus als je daar vragen over hebt kan je het beste bij je verloskundige of huisarts vragen. Heel veel sterkte ❤️

Wauw wat mooi. Hier precies andersom. Eerst drie goede zwangerschappen en nu twee keer mis. Ik heb wel genoeg afleiding, dat is het niet. Kan het een soort van rouwproces zijn? Blij voor je dat het nu goed gaat!

Dankje. En gelukkig mooie ervaringen erna. Maar verdrietig blijft het. Goed om te lezen dat het herkenbaar is. En ik ben ook benieuwd of ik nog zwanger zal raken. Ik ben nu 39 dus ja...dat werkt niet in mn voordeel denk ik?

Jaaa nou dat herken ik dus heel erg, hoe je dit omschrijft. En vind het ook verdrietig voor je. Idd je niet de oude voelen. Zou het slijten hoop ik? En je wilt er ook niet meer over beginnen telkens ofzo dus ik doe het ook een beetje van binnen. Bij jou is het ook nog vers dus hoop dat je toch weer de oude mag worden. En zwanger mag raken. Liefs

Ik heb vorige week al een echo gehad, en toen hebben we het afgesloten. Als er iets zou zijn kan ik bellen. Oké, ja misschien dat zwanger zijn toch iets van de leegte vult? Ik heb al drie kinderen, maar toch voel ik die leegte. Is toch een ander proces en idd soort rouwverwerking dan denk ik. Zo kan ik er wel woorden aan gaan geven voor mezelf. Bedankt!

14 oktober heb ik miskraam nummer 4 gehad en bij was het bloeden na 9 dagen gestopt. Keren ervoor ook zo rond die tijd. Ik had om een echo gevraagd want persoonlijk vind ik het wel lang duren.

Dankje. En ja idd zou ik of eens kunnen bellen. Fijn dat je het herkent en idd moet ik het ook niet allemaal weg gaan stoppen.

Verdrietig hoor, echt. Hoe ga jij er dan mee om, met je verlies? Ja ik ga het nog heel even aankijken en dan idd nog eens bellen.

Dat heb ik ook. Voel van binnen heel veel en ben er ook echt van binnen mee bezig. Vind het lastig om er met mensen over te praten omdat ik het gevoel heb dat ze het niet begrijpen. En dat het verdriet er eigenlijk ook niet meer mag zijn omdat we "al" 4 maanden verder zijn. Ik vind het dus heel fijn om hier ervaringen te lezen van andere vrouwen die precies hetzelfde voelen of gevoeld hebben. Dat geeft mij wel bevestiging dat het oke is wat ik voel. Wat betreft jou bloedverlies, is dat nog steeds rood of bruin?

Snap het hoor. En idd zo fijn om hier ervaringen te kunnen lezen en delen :) Hele fijne site dit. Het bloed is rood, maar niet helderrood meer. Maar vooral is het een soort van taai slijm, lijkt op vruchtbaar rekbaar slijm maar dan taaier/steviger en met bloed erbij dus. Ik heb ook wel een beetje zeurende pijn in mn onderbuik en rug weer. Weet het ook niet goed..of het nu goed gaat. Ik wacht nog heel even af.

Ik heb in een roes geleefd, wilde met rust gelaten worden, had geen zin om erover te praten. Pas toen ik het voor mijzelf een plekje kon geven, door iets creatiefs te maken en een nummer hoorde wat precies bij de situatie paste, kwam ik weer een beetje in de bewoonde wereld. Met een klein intimie heb ik wat gedeeld, voor de rest houd ik het op een miskraam. Het is inmiddels bijna een jaar geleden en ik ben nu weer zwanger. Maar ik sta er elke dag mee op en ik ga er elke nacht mee naar bed.

Als je het niet vertrouwd zou ik de verloskundige bellen. Sterkte!