Vrouwen die uterus bicornis hebben?

Bij mij werd het toevallig ontdekt tijdens de eerste echo. De rechterhelft van mijn baarmoeder is duidelijk meer uitgebouwd. Daar zat onze zoon ook gezellig rond te trappelen. Bij mij heeft het eigenlijk geen problemen opgeleverd. Ik heb een probleemloze en normale zwangerschap gehad, en was ook van de eerste keer zwanger. De gynaecologe zei dat het kon dat hij daardoor mogelijk iets vroeger geboren kon worden, maar de kans dat ik hem gewoon tot 40 weken zou dragen was nog steeds het grootst. Vijf dagen na mijn uitgerekende datum is hij geboren (wel via keizersnede wegens te smal bekken). Misschien dat het bij mij minder uitgesproken is dan bij jou, gezien ze over de risico’s spreken? Mijn gynaecologe heeft het nooit gehad over risico’s, enkel dus over die kans dat hij misschien ietsje eerder geboren kon worden omdat het wat extra krap kon zijn doordat hij niet mijn hele baarmoeder kon ‘benutten’.

Ik heb ook uterus bicornis. De gynaecoloog vertelde mij dat ik meer kans heb op miskramen, vroeggeboortes en dat innestelen wellicht moeilijker kon gaan. Ik ben binnen 1 maand zwanger geworden en nu inmiddels 36 weken zwanger en alles ziet er nog prima uit. Ik heb me van te voren best druk gemaakt maar mijn zwangerschap verloopt prima. Hopelijk geeft mijn verhaal je wat vertrouwen.

Is dat een hartvormige baarmoeder? Dat bleek ik te hebben maar weet niet meer hoe ze het noemde... Ik heb een voldragen kindje (geboren met 37+4) maar hij zat wel in stuit en muurvast en kon dus niet gedraaid worden dmv een versie.

Da’s inderdaad een hartvormige baarmoeder!

Wat fijn om te horen dat alles goed is gegaan! Mijn gynaecoloog had het over een andere patiënt die na 5 miskramen nu pas goed zwanger was, dus verwachtte dat dat dan ook misschien wel de standaard was bij deze afwijking. Maar dit stelt me wel gerust :) dank voor het delen!

Wat goed om te horen, dat geeft me inderdaad vertrouwen! En fijn dat alles goed gaat. Hopelijk heb ik de volgende keer ook meer geluk.

Ik heb ook een hartvormige baarmoeder. Na 8 maanden proberen zwanger te raken was het eindelijk gelukt. Rond week 6 wat bloedverlies gehad, toen een echo ingepland met 7 weken. Het hartje klopte. Met de 20 weken echo zagen ze dat ons babytje aan de kleine kant was, maar hoefde ons hier geen zorgen om te maken. Rond week 24 voelde ik dat ze in een stuit lag. Bij week 28 een echo gehad en ze lag inderdaad in een stuit. "Ze kan nog draaien" werd ons verteld. Bij week 32 een groei echo gehad en ze lag nog in een stuit en was nog steeds aan de kleine kant. Toen was er alvast een uitwendige versie gepland. Deze kreeg ik met 36 weken.. dit was echt heel pijnlijk. Ik heb serieus liggen huilen van de pijn. Uiteindelijk was de versie niet gelukt, dus moesten we kiezen voor een keizersnede of normaal bevallen. Een paar dagen later braken mijn vliezen. Keizersnede was onze wens, maar was nog niet gepland. Uiteindelijk heb ik een stuitbevalling gehad en ik kijk hier positief op terug. (Ons meisje is nu een maand en doet het super goed) Na de bevalling dachten ze dat de placenta er niet helemaal uitgekomen was. Ze hebben toen een echo gemaakt om dit te controleren en kwamen er achter dat ik een hartvormige baarmoeder heb...

Ik heb een vriendin die heeft dit ook na 7 maand zwanger en alles goed verlopen!

Positief berichtje :) Bij mij is tijdens een hystroscopie na een eerdere miskraam ook een hartvormige baarmoeder geconstateerd. 4 maanden na de eerste miskraam ben ik zwanger geraakt en ondertussen na 39 weken zwangerschap bevallen middels een geplande keizersnede. Meneer lag wel de hele zwangerschap in stuit dus en was klein en licht bij de geboorte (niet gezien tijdens controle en echo’s) maar ook dat is na 8 weken helemaal goed gekomen en zit hij op de middellijn bij het consultatiebureau :). Ik heb zelf ergens gelezen dat een draaipoging wordt afgeraden bij een hartvormige baarmoeder, dit destijds ook direct aangegeven in het ziekenhuis toen ik werd doorverwezen door de verloskundige naar het ziekenhuis en er is toen inderdaad geen draaipoging uitgevoerd! Opzich maar mijn inziens logisch .. als er ergens een “tussenschotje” zit. Na me miskraam kreeg ik van de arts een ontzettend lief bericht waar in stond dat ondanks deze afwijking onze kans nog steeds ontzettend hoog was om een zwangerschap te voltooien eisprong, vruchtbaar etc.

Ik heb helaas wel een draaipoging gehad, omdat ze toen nog niet wisten van de afwijking in mijn baarmoeder.. ben wel bang dat dit gevolgen heeft om ooit zwanger te raken..

Wat een fijn positief berichtje! Ik heb vandaag een consult gehad met de gynaecoloog over wat deze afwijking inhoudt en wat de gevolgen zijn, en ben best optimistisch. Misschien was de miskraam domme pech en gaat het de volgende keer wel goed.. ik hoop het maar 😊

Hoi allemaal, Ik zie dat dit topic al een paar maanden oud is maar was opzoek naar lotgenoten en las dit topic en wilde toch even mijn verhaal delen. Zo’n 10 jaar geleden heb ik een blessure opgelopen bij de voetbal. Ik moest toen onder de mri en zo kwamen ze erachter dat ik een uterus bicornis heb. In die tijd toen niet veel mee gedaan. Wel een echo gehad om te kijken of er 2 nieren aanwezig zijn. Het past bij deze afwijking om maar 1 nier te hebben. Dit was bij mij echter niet het geval. Ik was toen 18 jaar. Mocht ik ooit zwanger willen worden, zou ik van te voren een afspraak kunnen maken bij de gynaecoloog om te praten over deze baarmoederafwijking. Een paar jaar later (nu ong 5,5 jaar geleden), had ik iedere dag een doorbraakbloeding terwijl ik de pil slikte en wel altijd mijn stopweek nam. In mijn stopweek kreeg ik ontzettend veel buikkrampen en lag ik vaak op bed. Ik had toen al een vaste relatie met mijn huidige man. Ook tijdens de seks was ik altijd aan het bloeden. Erg vervelend. Na het proberen van meerdere verschillende anticonceptiepillen en dus weer een jaar verder, hielden mijn doorbraakbloedingen en de pijn niet op. Meerdere gynaecologen hebben toen mijn baarmoeder bestudeerd en kwamen niet tot een oplossing. Uiteindelijk (dit proces heeft ook wel weer een half jaar geduurd) kwam ik terecht bij een gynaecoloog die zei dat hij mij kon helpen. Gelukkig was dit ook echt het geval. Ik had nog een extra tussenschotje (niet het tussenschot van de bicornis) die meer richting mijn vagina lag. Dit komt ook vaker voor bij een uterus bicornis. Waarschijnlijk werd dit tussenschotje iedere keer ‘geraakt’ tijdens de seks. Daarnaast was mijn baarmoedermond heel erg doorbloed waar waarschijnlijk de krampen en doorbraakbloedingen vandaan kwamen. Hij heeft bij mij operatief het tussenschotje verwijderd en de baarmoedermond met een soort kaasschaaf behandeld. Sinds een jaar of 4 ben ik helemaal van de klachten af! Ik was zo opgelucht! Sindsdien ook geen anticonceptie meer aangeraakt want ik was helemaal klaar met al die verschillende pogingen. Afgelopen december besloten mijn man en ik voor een kindje te gaan. We hadden het vermoeden dat het nog even zou gaan duren voordat ik zwanger zou raken maar op 7 januari had ik al een positieve zwangerschapstest in handen! Na al die afspraken met verschillende gynaecologen wisten wij natuurlijk dat de kans op een miskraam groter is met deze baarmoeder afwijking. Natuurlijk was ik blij met de positieve test maar wij gingen er niet direct vanuit dat het goed zou gaan. We konden met 8 weken terecht bij de gynaecoloog. Daarvoor had ik 2 kleine bloedingen gehad dus we waren wel zenuwachtig. Mocht het eindigen in een miskraam zouden we dit super jammer vinden maar ergens hield ik er ook wel rekening mee dat dit zou kunnen gaan gebeuren. Eenmaal in het ziekenhuis hebben we een vaginale echo gehad en konden we het kindje heel duidelijk zien met een kloppend hartje. Pffff wat waren we opgelucht. De volgende afspraak zou 11 febr zijn, met 12 weken. In die tussentijd waren we nog niet helemaal gerust gesteld maar ook bij de 12 weken echo was alles goed! Nu kon ik wat meer gaan genieten en konden we het de mensen om ons heen vertellen! Wat een leuk moment was dat. Met 16 weken stond ik in de ochtend op en ging naar de wc. Ik had direct door dat ik bloedde. Mijn man uit bed gehaald en doorgereden naar het ziekenhuis. Ik was op dat moment vrij rustig. In het ziekenhuis direct een echo gehad en gelukkig alles goed met kleine! Toen moest ik toch wel even een traantje weg pinken van opluchting. Ze zagen wel bloed in de baarmoeder maar konden niet vinden waar het vandaan zou komen. En nu inmiddels 28 weken zwanger. Gister weer een afspraak gehad bij de gynaecoloog en ze zijn al heel blij dat ik dit termijn heb gehaald. Nu hebben we het gehad over de bevalling. Ons zoontje ligt in een stuit en de gynaecoloog geeft aan dat hij waarschijnlijk niet meer uit zichzelf gaat draaien. Dit komt omdat hij te weinig ruimte heeft. Ze zouden met 32-34 weken een uitwendige draaipoging kunnen doen maar ook hier heeft de gynaecoloog niet veel vertrouwen in. Ook legde ze uit dat ze een vaginale stuitbevalling vaak alleen doen als alles verder normaal en gezond is. Over dit soort dingen moeten wij ons nu een beetje in gaan verdiepen. Ik vind bijna geen informatie online over bevallingen met een uterus bicornis. Ik ben heel benieuwd wat jullie ervaring is. Wij neigen nu heel erg naar een geplande keizersnede. Ik lees dat dit gepland wordt na de 39e week maar is dat ook zo bij deze baarmoeder afwijking? Hoe kom je er uiteindelijk achter dat het kindje geen ruimte meer heeft om te groeien? Krijg je dan weeën? Uiteraard kwamen deze vragen pas in ons op na de afspraak met de gynaecoloog haha. Wat een lang verhaald als ik het even overlees. Ik heb het nog nooit eerder van mij af geschreven en ben ook nog nooit in contact gekomen met vrouwen met dezelfde afwijking maar ben nu wel erg nieuwsgierig naar jullie ervaringen en eventuele bevallingen. Bedankt voor jullie tijd om mijn stuk te lezen en ik hoor graag van jullie :)

Hoi na jaren onderzoek gehad te hebben heb ik eerst verschillende verhalen gehoord dat ik eerst een dubbele baarmoeder zou hebben en dubbele vagina etc. Na verschillende ziekenhuizen ben ik eindelijk bij de juiste terecht gekomen ... en daar ben ik ook geopereerd ik had een schot in mijn vagina en ik heb een schot in mijn baarmoeder dus uiteindelijk heb niks dubbel. Schot bij mijn vagina is inmiddels verwijderd maar door dat ik een schot in de baarmoeder heb lijkt het alsof ik twee baarmoeders heb soort van hartvormig maar het is dus maar 1. Vorig jaar was ik 6 weken zwanger en helaas toen een miskraam gehad maar hele 6 weken heb ik bijna elke dag gebloed. En nu ben ik weer zwanger 😃... nu wel 7 weken en ik hoop dat alles goed gaat. Maar nu is het de vraag waar de baby ligt want de ene kant van mijn baarmoeder is smaller als de andere kant. Ben alleen even de benaming vergeten toen ik dit las dacht ik oh dat heb ik ook maar twijfel even ... heb 14-9 afspraak bij de gynaecoloog voor echo en dan zal ik het even navragen.