4 Reacties

4 jaar geleden

Hoi Leonie, mijn vrouw is nu zwanger via zelfinseminatie. Toen wij ongeveer hetzelfde dachten als jullie (laten over half jaar gaan proberen) heeft het nog bijna 3 jaar geduurd. De wachtlijsten vonden wij extreem lang (2jaar minstens) bij het ziekenhuis, en toen we aan de beurt waren werden we afgewezen met onze donor. Terwijl we op de wachtlijst gingen bij andere instanties zijn we met zelfinseminatie begonnen, en dat was gelukkig heel snel raak! Wij hebben na een lange zoektocht niemand in onze eigen kring gevonden, maar gelukkig via meerdangewenst wel. Voor het insemineren kwam hij bij ons thuis, hij deed zijn business met een potje in de badkamer en ging daarna weer naar huis. Ik deed daarna de inseminatie bij mijn vrouw. Hoop dat je hier iets aan hebt, vraag vooral door als je meer wil weten!

4 jaar geleden

Ik niet maar mijn schoonzus en haar vriendin wel. Als je dat wil zou ik je maar gaan inschrijven. Wachtlijsten zijn nu mega lang doordat er amper zaad binnenkomt. En geloof ook dat dat komt doordat de vader niet meer anoniem kan blijven. Toen zaten ze met 2 jaar dat was voor de corona al. Dus kan nu best langer zijn. Ze zijn zelf aan de gang gegaan met een spuit en een potje. Het vinden van de juiste donor was wel een dingetje ook bij hun in de buurt. Eerst hadden ze een maatje en alles doorgesproken. Alleen die had zijn vrouw half verteld van ik ga zaad doneren. Maar verder niets doorgesproken. Die dacht dat het een geintje was. Tot ze erachter kwam dat het serieus was en toen barste de bom. Die wou totaal niet dat haar man een kind bij een andere vrouw zou hebben en dat haar kinderen half broertjes of zusjes zouden hebben bij anderen in hun vriendenkring. Dat werd dus afgeketst. Toen kwam een vrijgezelle maatje dat zich aanbood. Die kon geen relatie vasthouden maar leek hem wel leuk te helpen. Alleen omdat het in de vrienden groep was vroeg hij wel een actieve rol in het leven van de baby. Met soms misschien eens een dagje voor hem en zijn kind. (Geen idee hoe vaak enz dit is ons zo verteld. ) Niet alleen voor hem maar ook voor zijn ouders. Daar ging het op stuk. Dit wouden mijn schoonzus en haar vriendin niet. En hij wou niet elke keer zijn kind zien rondlopen en er dan niets mee kunnen en mogen doen. Dus toen hebben ze na 1 jaar een homo stel gevonden in dezelfde woonplaats waarmee het klikt. Deze wilden ook graag een baby maar konden geen draagmoeder vinden. Daar hebben ze uiteindelijk een contract en regels mee opgesteld geen idee hoe en wat daar zijn ze niet open over. Maar uiteindelijk zijn er nu 2 baby's geboren waarvan er 1 bij het homostel woont en 1 bij mijn schoonzus en haar vriendin. Oppas en opvang is geregeld bij elkaar. En het idee is dat er in de toekomst nog 2 baby's bij gaan komen als dit lukt.

4 jaar geleden

Ik ben op dit moment zwanger van een zaaddonor via het ziekenhuis. Wij hebben ivf gedaan omdat ik pcos heb. Wij hebben 2,5 jaar op de wachtlijst gestaan vóór een donor.

4 jaar geleden

Ik zou als ik jullie was eerst goed bedenken hoe je het wilt en dan in het belang van het kind denken. Aangezien je vraagt hoe je aan sperma komt. Wij krijgen een kindje via het ziekenhuis (spermabank). De reden dat wij het zo hebben gedaan is zodat het kind op een bepaalde leeftijd gegevens van de donor kan opvragen. En wij wilde geen man waar we ons kindje om het weekend bijvoorbeeld heen zouden moeten brengen. (Moet er niet aan denken zo’n klein baby’tje te ‘delen’ met een ander). Je kunt sperma bestellen uit Denemarken, dat is snel binnen. Maar dan kun je jezelf afvragen hoe het dan gaat als het kindje ouder is en evt de donor wil ontmoeten. Via het ziekenhuis is het juridisch ook allemaal goed geregeld. Het kindje wordt in ons huwelijk geboren dus we zijn ook beide juridisch ouder. Hoeven niet te adopteren etc. De wachtlijst was erg lang maar wij hebben ons al vrij snel ingeschreven toen we een serieuze relatie kregen.