18 en zwanger

Hoi Julia, Ik ben geen tienermoeder geweest maar, aan je verhaal merk ik dat je met heel veel vragen zit. Het nieuws aan je moeder vertellen, daar zou ik niet te lang mee wachten. Want ik denk dat je met al die vragen, je moeder hart nodig hebt. Hoe zal zij er in staan? Misschien wil zij je wel helpen zodat je wel je opleiding af kunt maken en kunt werken. Er bestaat kinderopvang, of misschien zijn er wel andere opties. De manier van vertellen, ligt natuurlijk ook een beetje aan wat voor jou goed voelt. Misschien dat je haar even apart wil nemen, in huis of juist buiten de deur. Of je laat haar zien met de test wat er aan de hand is zodat je het zelf niet hoeft te zeggen. Als dat moeilijk is zou je het in een brief kunnen schrijven en aan haar kunnen geven of op haar kussen leggen, en dan zet je het er ook bij dat het voor jou een schok is en dat je niet zo goed weet hoe je hier mee om moet gaan. Niets is fout of goed denk ik, doe vooral wat voor jou goed voelt. Maar zorg wel dat ze de kans krijgt om je zo snel mogelijk te helpen en bij te staan. Heel veel succes! En ben wel benieuwd hoe je het uiteindelijk aan gaat pakken en hoe het over een paar weken met je gaat. Zet hem.op!

Heel herkenbaar. Ik was 17 jaar dat ik door de pil heen zwanger raakte. Ook nog thuiswonend en volgde de opleiding verzorgende IG. Opleiding heb ik door kunnen zetten, door stage te lopen in de vakanties om aan me uren te komen,zodat ik na me zwangerschap paar weken thuis kon blijven. Ben wel tot 40 weken door gegaan met school anders bouwde ik teveel achterstand op. Qua kinderopvang kreeg ik heel veel vergoed, omdat ik op papier alleenstaande moeder was. Het is hard werken, en ik had de mazzel dat ik bij me moeder mocht blijven wonen zodat me vriend en ik onze school af konden maken, want zonder diploma sta je tegenwoordig nergens. Ondertussen 26 jaar en zwanger van de 2e en hebben het goed voor elkaar, en nog steeds samen met de papa😁

Hey meid, Ik was zelf al wat ouder toen ik voor het eerst zwanger raakte, 21 en was net getrouwd, maar veel mensen om me heen zagen mij echt nog als een tienermoeder. Ik studeer ook nog, nu in m'n laatste jaar dus daar kan ik wel over mee praten. (Nu trouwens 23 en zwanger van onze 2e, maar ga bevallen een maand nadat ik als goed is afstudeer). Mijn qua opvang hebben mijn moeder en schoonmoeder opgepast en af en toe nam ik mijn zoontje mee als ik echt niks kon regelen of mijn (schoon)moeder ziek was, maar natuurlijk is er ook kinderopvang waar je wss veel van vergoed krijgt. Verder qua wat je nodig hebt: - Meubeltjes zoals wieg/ledikant, commode, kledingkast kun je allemaal tweedehands in een kringloop of via Facebook voor een klein prijsje kopen - als je heel weinig verdient en je oudera niet kunnen helpen heb je misschieb wel recht op een kledingbox van een organisatie (sorry ff de nasm vergeten), kan je regelen via de verloskundige. En anders zijn er altijd mensen die je willen helpen (ik heb ook nog wel wat dingetjes over voor een jongetje). - veel verzorgingsproducten zijn niet heel duur en kan je net als kleding ook als kraamcadeau vragen -je hebt wat badspulletjes nodig, zoals een badje, washandje, badthermometer. Laatste twee kosten een paar euro, voor badje heb je vaak wel goede aanbiedingen bij babywinkels. - voor je bevalling heb je een kraampakket nodig. Let er wel op dat als je niet aanvullend verzekerd bent bij je zorgverzekeraar (en soms ook dan niet) dat je deze vaak zelf moet betalen, kost een euro of 30 tot 40. -kinderwagen kan je ook tweedehands kopen, je kan voor de eerste maanden ook een draagdoek aanschaffen. Uiteraard ben ik dingen vergeten op te noenen. Je kan alles op deze site en op oudersvannu opzoeken wat je nodig hebt, maar laat je niet overweldigen! Je hebt echt niet alles nodig en veel kan tweedehands. Verder moet je naar de verloskundige, waar ze jou en de baby in de gaten houden. Er worden echo's gemaakt, je bloedwaardes worden gecontroleerd, je bloeddruk wordt gecontroleerd net als de hartslag van je baby( vanaf het tweede trimester). Hier kan je ook al je vragen kwijt over de zwangerschap, bevalling en verzorging van de baby. Wat betreft het vertellen aan je moeder, neem er in ieder geval goed de tijd voor en vertel hoe jij je erbij voelt. En geef ook asn hoe zij jou zou kunnen helpen/steunen. Heel veel succes! Je kunt het

Hi! Ik was 21 toen ik zwanger bleek te zijn. Ik deed nog een opleiding, woonde nog thuis en een dramatische relatie. Mijn eerste gedachte was dit ga ik niet doen, tot mijn eerste echo, een blik op het scherm en ik was verliefd. Wat heel belangrijk is, is met school praten. Er zijn heel veel opties voor als je zwanger bent. En je zal niet al teveel vertraging dan oplopen. Je kunt bij de belastingdienst berekenen wat ze je gaan geven qua toeslagen, omdat je 18 bent heb je hier recht heb. Wel wil ik aangeven dat je dit echt correct moet invullen. Je kunt beter je inkomen iets hoger invullen dan te laag. Anders staan ze over een paar jaar voor de deur dat je geld terug moet betalen. En ja met je moeder? Ik zou het zo snel mogelijk vertellen. Meestal kun je wel een beetje inschatten hoe je eigen ouders op zoiets reageren. Wel zou ik eerste echo afwachten, zodat je deze kunt laten zien. Het is zwaar jong moeder worden, maar zeker niet onmogelijk. Met hulp van school, familie en vrienden heb ik gewoon mijn studie afgerond zonder al teveel vertraging. Mijn zoontje is nu bijna 6!

Ik was 21 en bezig met een opleiding. Ging door tot mijn verlof. Daarna ging mijn dochter naar het kdv en ik studeerde verder. Laat het eerst tot je bezinken, sta achter je keuze. Mijn moeder was alles behalve blij, uiteindelijk trok ze bij hoor! En weet je logisch als ze ervan schrikken! Hun dochter wordt moeder. Waars willen ze het beste voor je en zagen ze het liever anders. Geef ze tijd. Een VK vinden en School inlichten, de rest gaat vanzelf op je af komen. En niks forceren, ik heb iets langer over dat schooljaar gedaan. Prima je weet niet van tevoren hoe je zws verloopt. Uiteindelijk komt het goed. En ik hoop dat je de steun van je ouders/ vriend krijgt.

Lieve julia, Gefeliciteerd!! ❤️ Ik heb een aantal vraagjes! Is de vader nog ik beeld? Woont hij op zichzel of zo iets? Is er plek in huis om je kleintje op te voeden? Ik zou het eerst even laten bezinken! En daarna aan je mama vertellen. Zodra je weet wat je van je mama kan verwachten. Kan je plannen gaan maken. Mag je thuis blijven? Anders een apartementje zoeken of een moeder kind huis bv. Wil ze misschien wel opassen? Zo niet kinderdagverblijf of gesprekken met gastouders hebben. Ik weet niet waar je woont maar soms kan dat wat moeilijkheden zorgen als alles vol zit. Ga straks ook een gesprek met school aan! Je krijgt dan verlof en je kunt afspraken maken met wat mogelijk is. Met dingen kopen, is een hele lijst. Ik ben te berijken op insta: lies_x ik geef mijn tel niet hier. Ik ben 20 jaar met een dochtertje van 3 maanden. Wonen samen in een grote eengezinswoning. Ik ben nog studerent mijn vriend vaste baan. Ik wil je overal wel tips over geven of lekker praten! Het is heeeel veel info. Knuffels, Lies x

Voor nu is het verstandig om je ouders in te lichten, hoe moeilijk dat ook is! Je in te schrijven bij een vk. Mama vitamines nemen en alles wat er aan vast zit wat qua eten niet meer mag. Kinderdagverblijf moet je soms niet te lang mee wachten. (Ligt eraan waar je woont) Ik zag dat ik erg veel info had gegeven daarom even in het klein hihi

Dankjewel❤️ Ja mijn vriend is in beeld en mijn moeder zou me zeker niet weg sturen, naast dat heb ik echt heel veel familie Dankje voor je tips❤️

Dankjewel voor alle reacties ik heb ze allemaal gelezen en ben jullie heel dankbaar. Het is natuurlijk een hele moeilijke situatie ik ben net pas 18 geworden en me leven is nu helemaal op zijn kop maar ik ga het oppakken en aan mijn moeder vertellen want haar heb ik het meest nodig. Naast dit heb ik een vriend die in beeld is en van alles weet en heb me echo al gehad ik hoef alleen nog een vk te zoeken