1e bevalling ernstige schouderdystocie, hoe bij een volgende bevalling?

Inleiden doen ze meestal met 38 weken. Keizersnede is niet fijn, maar litteken zie je uiteindelijk weinig van, want die zit echt laag. Herstel is even doorhappen de eerste 5 a 7 dagen en daarna gaat alles wel. Je moet gewoon wat langer rustiger aan doen..

Hier ook bij de eerste schouderdystocie gehad. Mannetje van 4,5 kg. Bij de tweede ook grote dame. Ingeleid met 38 weken. Goede keuze geweest want dans van 4 kg (met dus 38 weken, dus erg flink) Super fijne bevalling gehad. Totaal niet te vergelijken met de eerste (vreselijke) bevalling.

M’n moeder had bij mijn geboorte ook een smalle baarmoedermond, ik heb er schouderdystocie aan overgehouden. Bij mijn broertje vier jaren later weer hetzelfde, hij is er goed vanaf gekomen en bij de jongste gegaan voor een keizersnede omdat ze al twee heftige bevallingen achter de rug had waarbij er iets gebeurd was. Ik hoop dat het voor jou anders verloopt!

Ik ben 4 weken bevallen met ook een ernstige schouderdystocie. Ben benieuwd of ze bij m'n nacontrole ook iets over een eventuele volgende bevalling gaan zeggen..

Wat fijn om te horen dat je tweede bevalling een stuk fijner was! Het kan dus toch. Bij mij hadden ze het al over inleiden met 37 weken. Omdat ik ben bevallen van ons zoontje met 39 weken en die woog toen 3850 gram. Met hoeveel weken was jij bevallen van je zoontje?

Gefeliciteerd nog! Heftig is dat he.. denk dat ze je gaan adviseren voor een keizersnede. Stond bij mij ook meteen in de papieren. Heb je er last van zo na de bevalling? Ik herbeleefde het steeds weer en weer. Heb toen emdr therapie gehad. Echt een aanrader. Dat helpt echt om het een plekje te geven

Hier helaas twee keer ervaring met een ernstige schouderdystocie. Mijn eerste hebben ze enorm aan getrokken en is erna beademd die had wat hulp nodig, was voor een eerste bevalling erg traumatische. Ik had zwangerschapsvergifteging dus ik werd daardoor ingeleid. Ze dachten dat aan eind van een wee was geboren dus bij een tweede zwangerschap zou ik het toch weer vaginaal mogen proberen. Wel zouden ze extra groei echo’s doen als het kindje groter zou zijn dan de eerste dan zou het gehaald worden met een keizersnede. Helaas waren ze er 1 groei echo vergeten. Kindje was enorm gegroeid en ruim 1 kilo zwaarder en een stuk groter. Ook hij bleef hangen.. ze hebben zijn arm enorm gekneusd, eerst dachten ze gebroken. Hij heeft deze een enige tijd niet kunnen gebruiken en was bont en blauw. Echter tijdens de bevalling is zijn hart ermee gestopt 💔 en hebben ze hem erna meteen moeten reanimeren… Gelukkig is hij nu een gezonde jongen van bijna 2. 💙 Nu zwanger van de derde. 💙 Deze gaat er hoe dan ook uit met een keizersnede. Vaginaal bevallen mag en wil ik niet meer. Waarschijnlijk ben ik te smal vanbinnen. Het blijft altijd een gok of dit echt zo is. Als ik het had geweten had ik bij de tweede zwangerschap voor een keizersnede gekozen. Ze gaven toe dat ze een fout houden gemaakt maar dit lost ons trauma helaas niet op. Groei echo’s zijn niet betrouwbaar. En het blijft altijd een gok. Volg je eigen gevoel!

Dankjewel! Nou ik was zooooo high van de morfine dat ik alles in een waas zonder emotie heb ervaren. Op dag 2 is ons mannetje opgenomen op de medium care en daar was geen plek voor mij. Dus vanaf dag 2 heb ik gewandeld tussen de medium care en het Ronald MC Donalds huis. Na 12 dagen was ik weer helemaal de oude. Ik heb emotioneel meer last ervan dat we hem na 2 dagen ergens achter moesten laten, dan van de bevalling. Hoe was jouw herstel?

Omg wat een verhaal! Krijg hier echt kippenvel van. Wat verschrikkelijk wat jullie hebben meegemaakt. Met hoeveel weken ben je bevallen bij beide? Snap idd dat je nu kiest voor een keizersnede. Denk ook dat ik de gok niet durf te maken om vaginaal te bevallen. Was eerste bevalling met 39 weken spontaan bevallen en hij woog 3850 gram. Dus maar de vraag of de baby met bijv 37 weken als ze willen inleiden wel past. Dankjewel voor het delen van je verhaal!

Ja snap ik dat dan alles een beetje langs je af gaat. Ik had dat ook wel, terwijl ik niet eens morfine had. Ik had de ruggenprik. Maar denk ook op dat moment heb je zoveel adrenaline in je. Gynaecoloog zei ook sow je bent nog aardig rustig. Maar de klap kwam even erna pas. Ook rot dat jullie niet bij elkaar mochten blijven en je dus steeds op en neer moest. Waarom werd hij daar opgenomen? Nog redelijk snel herstel hoor! Ik durf van mij niet meer precies te zeggen hoe lang. Is alweer 3,5 jaar bijna geleden. Weet wel dat ik na bevalling echt last had van m’n bekken. Kon niet lopen. Dat heeft even paar dagen geduurd. Maar voor de rest lichamelijk geen last gehad. Was meer emotioneel

Bij de eerste ingeleid met 37 +5 vanwege zwangerschapsvergifteging en bij de tweede eiste in ingeleid te worden met 38 weken omdat het voor me gevoel niet klopte. Weekend ervoor bleek ik ook zwangerschapsvergifteging te hebben dus maar goed ook dat ik die inleiding afdwong. Mijn eerste woog 3040 gram. En mijn tweede was 4250 gram 😅 De keus blijft altijd bij jou maar ik heb wel geleerd volg je gevoel. Als het niet klopt of je durft het niet, doe het niet!

Van de eerste bevallen met 41.1, dus die vermaakte zich goed daarbinnen. Moet zeggen dat ik (zeker achteraf) blij ben dat ik geen keizersnede heb gehad de tweede keer. Dit was zo’n fijne bevalling. Is natuurlijk helaas geen garantie. Maar heb het erg positief ervaren en ‘helend’ voor het trauma van de eerste bevalling. Wel afgesproken dat als alle fases van de bevalling niet soepel in elkaar zouden overlopen er dit keer optijd ingegrepen zou worden. Dat gaf mij heel veel rust!

Hier sta ik ook om dezelfde reden voor dezelfde keuze. Inleiden bij 38 weken of ks bij 39. Eigenlijk wil ik beiden niet. Dit is geen pure koppigheid ofzo. Vanaf de geboorte van onze eerste, 3.5 jaar geleden ben ik bezig met leren over het fenomeen schouderdystocie. En moet zeggen dat er ontzettend veel informatie is die elkaar van beide kanten tegenspreekt. Ik denk voor een compromis te gaan door te bevallen in het ziekenhuis met eigen verloskundige of bij een hoog geschat gewicht toch maar toe te laten dat ik word ingeleid. Maar ik begrijp heel goed je twijfel en het zoeken naar de weg die bij jou past en goed voelt. Sucess! ik vind het zelf ook een lastige keuze.

Vandaag een heerlijk gesprek gehad met de VK. Zij staat volledig achter mijn kritische blik op inleiden of keizersnede. Zegt dat thuisbevallen zelfs kan, als ik dat zou willen. Ze zorgt dan voor een extra collega die komt tijdens de uitdrijvingsfase. Zo opgelucht dat er meer mogelijkheden zijn. Als je ergens over twijfelt, zou ik me niet zomaar neerleggen bij wat je word opgedragen als dat niet goed voelt. 🥰

Thuis bevallen zou ik eerlijk gezegd niet durven na de ervaring de vorige keer. Maar fijn dat je zo’n goed gesprek hebt gehad en je je er opgelucht bij voelt. Denk je al te weten wat je gaat doen? Ik heb woensdag gesprek met de gynaecoloog. Denk dat ik ga voorstellen voor een inleiding met 37 weken. En als de ontsluiting niet doorzet zoals de vorige keer, en misschien nog wat andere symptomen wat ik niet weet, dat ze dan ingrijpen met een keizersnede. Benieuwd wat haar blik erop is. Zij heeft ook mijn vorige bevalling dus gedaan. Mooie is, vorige bevalling zei de verloskundige achteraf: ja we hadden het eigenlijk al zien aankomen dat je bevalling zo ging lopen. Lekker dan.. maar nu denk ik: je kan t dus toch ergens aan herkennen en voor nu is dat wel fijn om te weten

Ik weet ook niet of ik dat aandurf. Maar een tussenweg lijkt me een goede optie. In het ZKH met eigen VK zodat in geval van nood heel snel gehandeld kan worden durf ik zeker aan. Bij de vorige bevalling kwam de gyn binnen en toen was alles al opgelost. Zij heeft mij alleen gehecht. Dus ik zie zeker dat panische gedoe niet zitten. Ik denk, dit is een andere zwangerschap en elke bevalling is anders. Om op voorhand uit de gaan van het ergste zie ik echt niet zitten. Een inleiding is blijkbaar ook een aanleiding voor een schouderdystocie dus dat vond ik een gek voorstel van de GYN om zo een dystocie te voorkomen. KS vind ik heel heftig, en als het moet ja dan zit er niks anders op. Maar als ik de keuze heb dan doe ik dat liever niet. Zegt echter niks over wat een ander fijn vind om te kiezen hoor. Want iedereen is anders en heeft een andere ervaring etc dus alles is goed. Als je je er maar goed bij voelt en achter de beslissing staat 🥰🥰 Veel sucess met je gesrpek. Jullie komem vast tot een goed plan samen

Ik heb nacontrole gehad. Ze zei letterlijk: de volgende wordt een KS. Of je moet het zelf vaginaal willen doen. Maar ik raad het ten strengste af. 😅

jeetje. was je daarop voorbereid? op zo een rigorieus besluit bedoel ik 🤭

Nee ik was echt geshockeerd. Nu is ons gezinnetje compleet zo. Maarja, zeg nooit nooit.

Nou mag wel wat bescheidener. Jammer dat ze niet echt willen meedenken