2x mislukte miskraam

Ik had na mijn miskraam nog 6 weken heel licht bloedverlies door restweefsel. Ze wilden me niet nog eens tabletten geven. Het voelde als een gebed zonder eind, maar uiteindelijk kwam er een eisprong en de menstruatie die daarop volgde was heel heftig. Pas daarna was het helemaal schoon. Ik was blij dat mn lijf het toch zelf opgelost had, maar toen ik nog aan het wachten was wilde ik ook liever de curretage. Geen advies dus, maar wel heel veel sterkte. Het is zowel lichamelijk als mentaal slopend :(

Hee. Wat verdrietig dat je dit moet meemaken. Heel veel sterkte! Ik kwam er bij de 12 weken echo achter dat het vruchtje met 9 weken gestopt was met groeien. Ik heb toen ook tabletten gekregen om het op te wekken. Ik kreeg krampen en weeën. Deze hielden uren aan en werden steeds erger en uiteindelijk kreeg ik elke 2 minuten een wee. Na nog eens 4 uur kwam ik in een weeenstorm terecht. Ik was fysiek en mentaal toen helemaal uitgeput. Het was inmiddels ook al 1 uur in de nacht. De verloskundige gebeld en zij stuurde mij door naar het ziekenhuis. De weeën bleven doorzetten. In het ziekenhuis werd een echo gemaakt en daar was op te zien dat het vruchtje nog volledig in mijn baarmoeder zat. Toen is besloten over te gaan op een spoed curretage. Deze heb ik echt als een verlossing ervaren. Daarna had ik nog een aantal dagen last van wat krampen en bloedverlies (en natuurlijk rouw), maar mocht dit ooit nog een keer gebeuren, zou ik meteen voor een curretage kiezen.

Wat verdrietig dat je dit meemaakt. Ik heb 2 keer een miskraam gehad en beide keren moeten opwekken met tabletten. In beide gevallen bleef er restweefsel achter. De eerste keer 2 rondes met medicatie gehad en is het uiteindelijk toch eruit gekomen, maar totale traject duurde bijna 3 maanden. 2e keer heb ik een curretage gehad om het restweefsel weg te halen. Toen had een tweede poging met tabletten helaas niet geholpen. Curretage heb ik onder narcose gekregen, dat is me heel erg meegevallen en daarna stopte het bloeden ook vrij snel. Veel sterkte!

Wat verdrietig en wat vervelend dat het nu allemaal zo lang duurt. Ik kreeg een paar dagen na de medicatie een enorme bloeding. Ze raadden afwachten of nog een keer medicatie aan maar ik koos voor een curettage want ik wilde dat het voorbij was. De curettage viel mij erg mee. Maar de nasleep viel wel tegen. Grotendeels omdat ik veel bloed verloren had en ook mentaal viel het niet mee. Maar het was een enorme opluchting dat alles daarna gewoon weg was. Veel sterkte!

Pff ja dat machteloze wachten is echt slopend! Hoe merkte je die eisprong?

Ja, dat wachten en dat het dan weer mislukt zorgt er bij mij ook echt voor dat ik niet door kan en ook nog geen plekje kan geven. Alsof ik nog vol in de achtbaan zit. En die onzekerheid is ook zo stom!

Pff ja waar doe je goed aan het?! Je wil er op gegeven moment gewoon vanaf. Ben nu 3 weken verder en mentaal en fysiek nog zo gesloopt dat ik ook nog niet heb gewerkt. Hoop het snel af te sluiten maar het duurt zo eindeloos! Mag ik vragen waarom dat eerste traject zo lang duurde?

Heel herkenbaar! Ik heb afgelopen vrijdag een curretage gehad nadat er na het gebruik van medicatie (en in eerste instantie afwachten of het vanzelf zou komen) nog veel restweefsel zat. Ik vond die weken wachten ook echt vreselijk en leefde ook heel erg toe naar de controle in de hoop het eindelijk te kunnen afsluiten. Aldaar bleek dat het dus (weer) niet goed was en de dag erna heb ik de curretage gehad. De ingreep op zichzelf valt heel erg mee en het lichamelijke herstel gaat vrij snel maar vond het evengoed wel ingrijpend. Desondanks voelt het nu pas alsof ik eindelijk met de verwerking kan beginnen en weer vooruit kan kijken. Alsof de tijd eindelijk weer vooruit gaat. Heel veel sterkte ❤️

Dat snap ik helemaal. Ik ben uiteindelijk ook een paar weken thuis geweest en daarna heb ik nog 2 weken halve dagen gewerkt. Ik was ook helemaal gesloopt en sliep overdag af en toe nog even. Het valt allemaal niet mee. Denk goed aan jezelf!

Ik zou niet kiezen voor een curretage. Een curretage kan schade achterlaten en dat bemoeilijkt het zwanger worden weer. Als je dan kiest voor een curretage, dan hopelijk een hysteroscopie, wat veel veiliger is. .

Herken je verhaal wel heel erg, dat het er af wil zijn! Ik heb 4 miskramen gehad. De eerste spontaan maar met echt mega lang bloedverlies erna (bijna 8 weken). Er was geen restweefsel maar toch duurde het zo lang, ik vond het echt slopend. Toen twee vroege miskramen en dat ging sneller. Daarna missed abortion. Voorkeur van de gyn was toen ook tabletten maar ik wilde na mijn vorige ervaringen er direct vanaf zijn.. en dus gekozen voor curretage. Ik ben nog elke dag zo blij met de curretage. 1 dag bloedverlies gehad en geen pijn. Na 4 weken weer ongesteld.. ja het heeft risico’s maar dit was voor mij echt de juiste beslissing! Na die menstruatie direct weer zwanger geraakt en nu 30 weken zwanger. Ik wens je heel veel sterkte, het is niet niks ❤️

Heel veel sterkte🫂

Ik had na 6 weken weer controle of het schoon was, toen zag de gynaecoloog dat er een eitje klaar zat om te springen en kon ik dus de menstruatie daarna afwachten. Laat je vooral niet door je omgeving aanpraten dat je er snel weer bovenop/overheen moet zijn. Ik heb daarna een (ontzettend leuke) zoon gekregen, maar vond het herstel van de bevalling minder zwaar dan het herstel van de miskraam!!

Ik herken helemaal wat je zegt, om het mentaal te kunnen afsluiten en verwerken moet het fysieke deel wel klaar zijn. Het duurde bij mij zo lang, omdat ik eerst een paar weken heb gewacht tot mijn lichaam het zelf zou afstoten. Toen dat niet voldoende doorzette heb ik de medicatie gebruikt. Na een week of twee een controle echo waarop te zien was dat er restweefsel was, vervolgens weer tabletten met daarna weer een controle echo. Opnieuw was niet alles weg. Maar in dat ziekenhuis waren ze heel terughoudend met een curretage, dus advies was afwachten tot de eerstvolgende menstruatiecyclus. In totaal heeft het iets van 3 maanden geduurd vanaf het moment dat we hoorden dat het een miskraam zou worden tot het moment dat het bloedverlies helemaal klaar was. Ik ben in die periode ook een tijd niet aan het werk geweest. Bij de tweede miskraam wilde ik niet dat het opnieuw zo'n lange nasleep zou hebben en liep ik ook bij een ander ziekenhuis, daarom sneller voor de curretage gegaan toen na 2 rondes meditatie er nog steeds restweefsel was.

Dit is zo vervelend... Ik heb dit ook meegemaakt en je hebt dan echt het gevoel dat het eerst lichamelijk weer op orde moet zijn voordat je uberhaupt aan het emotionele gedeelte toe komt. En elke keuze voelt als de verkeerde keuze, want overal zitten nadelen aan. Sterkte! Ik had ook restweefsel na 2x misoprostol, en bij mij had de gynaecoloog voorgesteld om een ronde de pil te gebruiken. Bij de ongesteldheid die daarop volgde is ook mijn restweefsel uit mijn lichaam gegaan. Als dat niet zo geweest zou zijn zou ik een currettage gehad hebben. Dat was het plan wat ik samen met haar had afgesproken waar ik mezelf aan heb 'vastgeklampt'

Ja dit helpt dus niet. Op gegeven moment is er dus geen keuze meer.

Ik had dezelfde angst als jou! 2x medicatie gehad, maar helaas nog restweefsel. Uiteindelijk voor een curretage gegaan en dit duurde in totaal 6 minuten 😅. Ik ben meteen diezelfde cyclus zwanger geworden zonder menstruatie tussendoor.

O wat fijn om te horen dat het mee viel. Vind zon operatie toch spannender dan die tabletten maar gok dat het idd een stuk minder intensief is. Mag vrijdag eindelijk voor curretage en kan niet wachten tot het fysieke stuk er dan een soort op zit. Merk dat het vertrouwen in mn lichaam echt zo enorm weg is en dat ik nu ook denk: wat kan er bij die curretage allemaal miskraam gaan want grote kans dat ik die 'kleine kans' ook weer mee kan. En ben ook bang dat nieuwe cyclus en dus zwanger worden weer lang duurt. Voelt toch alsof ik met 10 weken al zo lang moest wachten op die eerste echo en nu weer helemaal terug moet naar start en nog moet afwachten wanneer ik weer opnieuw mag ofzo. Klinkt wat vaag misschien maar baal gewoon dat het weer zo lang wachten is en onzeker of het weer opnieuw lukt. Wel fijn dat het bij jou snel weer lukte! Geeft hoop! :)

Ooooh ik snap wel echt precies wat je beschrijft! Al die gevoelens heb ik ook gehad. En ook wat je zegt met de kansen dat er iets mis kan gaan bij een curretage. Ik dacht precies zoals jou, dat gebeurd mij ook want zit ook al bij die 1% die 4 miskramen kreeg. En dat gevoel alsof alles voor niks is geweest, die lange weken voor ‘niks’. Echt allemaal hele normale gevoelens 😘 heel veel succes met de curretage! Hoop dat jij ook een goed verloop hebt 🍀

Wat fijn! Mag ik vragen hoe je wist wanneer je weer aan de bak moest zeg maar? Na 2x die medicatieronde en vorige week vrijdag die curretage (sinds vandaag geen bloedverlies meer) heb ik echt geen idee van m'n cyclus. Gister was m'n ovulatietest vol positief maar gok dat dat ook nog komt door de hormonen?! Vind het ook bijzonder dat na het fysieke ziekenhuis deel helemaal geen nazorg ofzo meer is. Zowel fysiek wat je kan verwachten en dit soort vragen maar ook mentaal. Voelt echt alsof ik een enorme orkaan uitkom xD