33 weken en gebroken vliezen

Hoi, hier een lotgenoot :-) Ik lig sinds zondag in het ziekenhuis met gebroken vliezen (toen 33+3, nu 34+1). De kleine is nog niet goed ingedaald, dus ik heb hier bedrust ivm risico’s op uitzakken navelstreng. Ik snap je gevoel, persoonlijk ben ik wel blij om in deze situatie in het ziekenhuis te zijn. Het maakt waarschijnlijk uit dat onze oudste ook geboren is na vroegtijdig gebroken vliezen, toen bij 35w en bij 35+1 geboren. Ze was sterk en deed het heel goed, maar tegelijk ook nog zo klein en kwetsbaar. Ik hoop dat ik dit kleintje in ieder geval nog tot die termijn in de buik kan houden, liever langer en als ik tot 37 weken kom met bedrust dan doe ik dat graag. Dit is mijn eerste ervaring met langdurig gebroken vliezen, dus ik kan nog niets delen terugkijkend op deze periode aangezien ik er ook nog midden in zit :-)

Zelf geen ervaring mee, maar een vriendin van mij wel. Met 32 weken braken haar vliezen. Na een aantal dagen in het ziekenhuis mocht ze naar huis en iedere dag kwam een arts haar controleren. Uiteindelijk is ze met 37+1 ingeleid en is haar kerngezonde kindje geboren.

Mijne is wel al wat ingedaald en zit met zijn kopje al laag. Heb nog verder geen last van weeen en vermoed ook niet dat die komen, dus wil zo graag naar huis. Vind je het niet vervelend dat je daar nog zo lang moet blijven?

Gelukkig maar! Ik denk dat de mijne ook lang blijft hoor, maar was echt nieuwsgierig of meiden door de wee remmers bevallen zijn.

Dat is wel een geruststelling dat het koppie al laag ligt, dan heb je veel minder risico dat de kleine in problemen komt. Bij mij was er ook even sprake dat ik bij 34w naar huis mocht, als jouw kleintje al deels ingedaald is dan ben je vast snel lekker thuis met thuismonitoring. Doordat de kleine in mijn buik nog zo los ligt brengt dit teveel risico’s met zich mee. Ik heb wel al weeen gehad bij 33+4, ik ben dan ook heel gedisciplineerd in mijn bedrust :-) We hebben een huis met veel trappen, dus het is voor mij gewoon niet realistisch om thuis te zijn. Dat maakt het voor mij wel makkelijk om dit te aanvaarden. Leuk is anders natuurlijk, maar ik zal hier maximaal 3 weken liggen en het lukt me goed om daarmee om te gaan. Zelf denk ik dat ik wel vroegtijdig ga bevallen, maar niet persé 1 deze dagen. Bij onze oudste zat tussen de eerste wee en haar geboorte 1,5 uur, aangezien die bevalling zo snel ging ben ik nu bij elke harde buik al alert :-) Ik luister de top 4000, lees een boek per dag en s avonds lekker netflixen. Snel gaan de dagen niet, maar ik moet zeggen dat het me tot nu toe erg meevalt. Waarschijnlijk ook doordat ik wel het idee heb dat ik vroegtijdig ga bevallen en dus elke dag denk, check, deze weer af kunnen vinken. Leef dus een beetje per dag en probeer niet bezig te zijn met hoe lang nog. Ze zeggen dat je eigen gevoel vaak veel zegt over je proces, dus hopelijk zit je 1 deze dagen lekker thuis en kun je daar in je eigen omgeving rustig aan doen.

Wauw wat knap dat jij het zo goed en positief opvat. Ik zit al de gehele dag te huilen, omdat ik simpelweg mijn rust hier niet in vind. Dit is tevens ook mijn eerste zwangerschap, dus vind het echt een oprecht lastige situatie. Niks helpt qua afleiding helaas. Ik vind de gedachte dat hij ieder moment kan komen zo naar, omdat ik mij gewoon helemaal top fit voel en het kindje zelf is met elke CTG scan ook top! Vind het echt heel knap dat je gewoon drie weken nog moet en dat je zo positief bent.. kan daar echt wat van leren! Hoop dat alles soepel zal lopen bij je en uiteraard dat het kindje gezond is. Ik hoor hier op de afdeling af en toe huilende baby's en dan voel ik mij zo naar tegenover mijn eigen kind.. Trouwens.. heb jij wel gewoon ontlasting? Ik heb sinds de vliezen gebroken zijn geen ontlasting gehad. Weet niet of het komt door de longrijpers of het feit dat ik niet mijn eigen wc heb haha.

Ja ik was op zondag avond vruchtwater verloren en van maandag op dinsdag nacht ben ik bevallen. Had wel wat krampen, bleken achteraf weeën te zijn. Kan heel snel gaan ineens 🙈

Heb je trouwens al ontsluiting? Ik had toen als 4 cm toen ik vruchtwater verloor

Hoeveel weken was je als ik vragen mag? Dan is het bij jou echt snel gegaan! Had je wel wee remmers gehad en longrijpers? Ontsluiting weten ze dus nog niet, omdat ze niet willen kijken om infecties te voorkomen.

33+4 toen ik het verloor. Ik heb uiteindelijk aangedrongen om me op te voelen, omdat ze mij anders naar huis hadden gestuurd. Maar ik vertrouwde het niet. Ik heb geen wee remmers gehad alleen longrijpers. De bevalling zag ook niemand aankomen, het is dat ik ineens vreselijk veel moest overgeven, 1.5 uur later is ze geboren 🙈 Doordat het zo snel ging heb ik ook geen pijnbestrijding gehad. Verder hebben wij samen nog 12 dagen in het ziekenhuis gelegen. Door haar prematuriteit en ik ben bijna 3 liter bloed verloren.

Lastig hè als je je rust niet kan vinden, dan ben je alleen maar bezig met het feit dat je er niet wilt zijn en dan voel je je steeds ongelukkiger. Ik ben er inderdaad heel rustig onder en daar heb ik geluk mee, denk dat dit komt doordat ik er na het breken van de vliezen vanuit was gegaan dat dit kleintje er ook snel zou zijn en nu is elke dag een overwinning. Denk niet dat ik hier 3 weken (zwanger) lig hoor, elke dag is nu mooi meegenomen om de jonge dame een iets betere start te kunnen geven. Mijn ontlasting is weer op gang, toen ik merkte dat dit weg bleef ben ik direct veel gaan drinken en vezels gaan eten. Als het lastig gaat of wegblijft, zou ik dit gewoon even aangeven bij de verpleging. Je krijgt dan iets om je stoelgang weer op gang te helpen, voorkomt ook onrustige buiken. Ik ga nu regelmatig naar de wc om het op gang te houden, moet er wel op letten dat ik blijf gaan. Weinig beweging zorgt er ook voor dat het lastig gaat, dus met drinken en vezelrijke voeding probeer ik het goed bij te houden :-) Ik heb een eigen kamer, dus dat maakt het wel een stuk makkelijker allemaal. Mijn ctg is gelukkig ook steeds goed, dus wat dat betreft hier ook geen aanleiding dat de bevalling eraan komt, maar dit kan natuurlijk snel veranderen. Bij mij doen ze ook geen inwendig onderzoek om infecties te voorkomen voorkomen en sinds de longrijping is ingewerkt heb ik ook geen weernremmers meer. Nu alleen nog spuiten om trombose tegen te gaan ivm de bedrust. Hopelijk lukt het jou ook binnenkort om je rust te vinden en mag je lekker naar huis als alle voorwaarden goed blijven!

Wat gek, jij voelde het dus wel echt aankomen? Ik heb gen enkel last van weeen en voel ook geen krampen niks.. Het zou makkelijker zijn geweest als ik dat wel wist. Maar nu met die wee remmers weet ik gewoon niet wat mij te wachten staat. Gelukkig maar is alles uiteindelijk goed gekomen en is het niet zo traumatisch als ik hoop dat ik denk dat het gaat worden.. Alle berichten die ik ook lees, zijn allemaal zo rustig en ik voel me op het moment zo paniekerig..

Wat fijn dat jij je eigen kamer hebt! Dat scheelt toch wel echt merk ik. Mag ik vragen hoevaak jij weeen remmers hebt gehad? Ik heb namelijk vandaag de eerste gehad en het was een tabletje. Ik vind het nog allemaal zo onduidelijk, omdat ik ervan uitging dat ik maar een tabletje hoor te krijgen. Wel lekker dat je vrede ermee hebt met het feit dat ze ieder moment eraan kan komen! Ik wil de kleine het liefst ook nog zo lang mogelijk in mijn buik! Maar lastig in te beelden dat hij ieder moment kan komen, terwijl ik nergens last van heb. Gek is dat

Ik heb zelf bij 34+2 weken in het ziekenhuis gelegen. Vroegtijdig weeen en 2 cm ontsluiting. Ik heb geen weeenremmers of longrijping gekregen. Protocol is tot 34 weken, omdat je kindje in principe gezond geboren kan worden met het termijn. Wat ik probeer te zeggen is, probeer het over je heen te laten komen. Mocht je kindje geboren worden, is de zorg zo goed tegenwoordig dat er helemaal niks mis hoeft te zijn met je kindje. Als je niks te doen hebt, kijk eens op videoland ‘a star is born’. In 1 van de afleveringen bevalt laura ponticorvo bij geloof ik 32/33 weken. Misschien vind je het fijn die goede afloop te zien.

Ja, dat is ook super gek! Het is dat ik die ervaring al heb gehad bij onze dochter, toen braken mijn vliezen bij 35 weken en tussen het eerste krampje rond 23:00 en haar geboorte zat maar 1,5 uur. Ik ben het helemaal met je eens dat een eigen kamer heel veel uit maakt, die had ik de vorige niet. Dit ziekenhuis is verbouwd en heeft alleen nog maar privé kamers, mijn partner heeft tot vannacht ook bij mij geslapen (is nu weer thuis bij onze dochter) en als de kleine geboren is dan kan de couveuse ook op de kamer. De voorwaarden zijn hier dus ook wel heel fijn, ik weet van de vorige keer dat dit veel verschil maakt. Je moet dan de hele tijd rekening houden met andere dames en stoort je wellicht als ze dat niet doen, die ongemakken heb ik niet. Zaterdag op zondag ben ik binnengekomen, ik heb toen om 02:00 mijn eerste longrijper gehad en 1 tablet weeenremmers met een langdurige werking. Daarnaast 2 kleine tabletjes ook weeenremmers, een soort booster en die 2 kreeg ik 4x per dag tot de 2e dosis longrijping. Daarna heb ik nog 2x dat ene tabletje met langdurige (24 uur?) weenremming gehad. Mij is verteld dat die weeenremmers er vooral voor waren om de longrijpers de kans te geven om hun werk te doen. In de nacht van 5-12 heb ik de eerste renner gehad en op 7-12 de laatste.

Wat fijn dat het goed is afgelopen bij jou! Ik heb dat inderdaad gezien en vond het ook pittig voor haar, omdat zij zwangerschapsvergiftging had. Gelukkig heb ik dat niet. Vind de gedachte eng dat mijn weeen geremd worden en ik nu geen flauw idee heb wat ik kan verwachten. Ik voel namelijk op het moment ook helemaal niks. Helaas kunnen ze ook niks zien qua ontsluiting omdat het anders een infectie mee kan brengen. Dus alles is voor nu zo onzeker

Wat fijn dat het daar is omgebouwd! Heerlijk zeg, het zou een groot verschil uitmaken als mijn partner hier ook kon zijn, maar goed corona werkt helaas niet mee.. Ik heb de longrijpers 24 uur na elkaar gehad en pas bij de tweede een paarse tabletje gehad. Heb jij ze ook zoveel gehad omdat je al last had van weeen of heb je daar geen last van gehad? Ik heb namelijk helemaal geen weeen, ook niets te zien op de CTG scan

Om even inhakend op je angst. Mij is verteld dat de weeenremmers op deze termijn geen weeen meer remmen, maar puur ter ondersteuning wordt ingezet voor de longrijping. Tijdens de fase van weeen m remmers kreeg ik weeen en heb ik 2 uur op een verloskamer gelegen, gelukkig is daarna alles rustig gebleven. Dat je nu niets voelt, betekent dus helemaal niet dat je zonder de remmers wel weeen had gehad. Het is alleen maar gunstig dat het nog zo rustig blijft bij jou! Dan heeft de kleine het nog lekker in je buik en kan je eigen lichaam het ook nog goed aan.

Hier was dat protocol, zodra ze longrijping toedienen krijg je hier de dosis longrijping die ik heb gehad. Op dat moment had ik ook nog geen enkele kramp gehad, dus hier worden ze gewoon standaard met de longrijpers gegeven. Nadat de longrijping na 48 uur was ingewerkt zijn ze ook gestopt met de remmers.

*dosis weeen remmers (ipv dosis longrijping)