Aangezichtsverlamming tijdens zwangerschap

Hi! Ik heb ook in week 38 een aangezichtsverlamming gekregen. Doordat ik uiteindelijk mijn oog niet meer kon sluiten werd ik ingeleid met 38+5, omdat ze mij prednison moesten geven. Dat wilde ze liever niet te lang voor de baby. Wat was ik daar bang voor, want ik was al zo opgezwollen van het vocht. Alles was dik en flubby en ik was bang dat ik door de prednison nog meer vocht zou vasthouden. Door de lage dosering is dat niet het geval geweest. Nu 9 maanden later zie je het niet meer hoor. Ik zelf zie het als ik heeeeeeel moe ben. Mijn gezicht hing niet maar ik kon rechts niets meer bewegen qua spieren. Mijn tante heeft het ook gehad en haar gezicht hing wel echt naar beneden en is goed hersteld. Mijn neuroloog gaf mime therapie aan maar dat was uiteindelijk niet nodig. Even kort verloop: Werd eerst met de dag erger, ik kon steeds minder spieren gebruiken en toen stond alles stil binnen een week. Herstel ging op zich best snel Na een week kon ik alweer wat bewegen, ik denk dat ik na een maand goed hersteld was.

Ik heb het een paar jaar geleden spontaan gehad toen ik niet zwanger was. Inderdaad cosmetisch is het vooral vervelend maar bij mij is het ook 90% weg getrokken. Als ik moe ben blijft mijn oog nog wat open staan en dat zie ik vooral zelf en ziet er gewoon stom uit. 🙄 Verder als ik echt mijn lip optrek of een gekke bek trek is het redelijk gelijk nu links en rechts. Gelukkig niks ergs!

Ik heb het ook gehad toen ik niet zwanger was, door het herpes zoster virus. Heb er echt heel veel pijn ook aan gehad doordat het virus in mijn oor zat. Die variant wordt Ramsay-Hunt genoemd. Was niet te zien aan het begin in mijn oor (dus kreeg ook de diagnose ziekte van Bell) maar later kwamen er allemaal blaasjes in mijn oor. Als je oorpijn hebt of krijgt raad ik je aan gelijk een arts in te schakelen want dan krijg je nog weer andere medicijnen erbij (al hadden ze het er over dat het misschien standaard protocol zou worden maar ik weet niet in hoeverre dat is gebeurd). Bij mij is het nu een jaar of 5 geleden. Het herstel duurde lang maar is ook voor 90% hersteld. Als ik een appel eet of bijv mijn lippen tuit, zie je nog wel verschil. Ook als ik heel moe ben. Maar de gewone dagelijkse dingen niet. Mijn collega zag het echt pas na 2 jaar. Het is heel beangstigend. De fout die ik heb gemaakt is gewoon keihard door rennen en alles doen wat ik normaal zou doen (gebeurde s avonds laat en ik zat de volgende ochtend vroeg weer ik college en ging twee dagen daarna gewoon een weekend weg). Rust is toch ook echt goed voor je herstel. Gun dat jezelf, al is dat echt lastig als je zo ver zwanger bent. Lukt het je nu wel een beetje om te slapen? Ik vond dat heel lastig maar deed een gaasje over m'n dichte oog (met m'n hand dicht gedaan) en daarover een stukje tape zodat m'n oog s nachts dicht bleef. Ik ben ook bij een fysio geweest die alles deed met aangezichtsspieren om zo weer te leren controle te krijgen over mijn gezicht. Dat heeft wel geholpen. Zou daar zeker naar informeren als je daar behoefte aan hebt. Ik hoop voor je dat het tegen de tijd van je bevalling weer een beetje beter gaat. Sterkte!

Ik kreeg een aangezichtsverlamming 5 dagen na mijn bevalling. Na 4 dagen ziekenhuis mocht ik naar huis en de volgende dag werd ik thuis opgehaald door de ambu (familiaire belasting hart- en vaatziekt, dus ze gingen uit van het ergste). Er werd prednison aangeboden, maar gezien ik nog aan het klungelen was met borstvoeding ervoor gekozen niet te doen en het op zijn beloop laten. Ik moet zeggen dat ik er geen hinder van heb gehad bij het verzorgen van onze baby. Ik merkte wel dat ik probeerde mn lach in te houden, omdat dat er dus echt niet uit zag. De selfies met onze newborn zien er ook maar vreemd uit. Ik heb geen fysio gehad. Ik heb op youtube zelf oefeningen gezocht en veel geoefend. Ik geloof dat na 6 a 8 weken alles weer normaal was. Sterkte en succes met je bevalling.

Dankjulliewel dames! Wat een geruststellende berichten❤ Ik heb zelf geen volledige parese, dus mn gezicht hangt niet. Als ik slaap gaat mn oog bijna helemaal dicht, met knipperen gaat mn oog halfdicht. Lippen tuiten en blazen ziet er niet uit, lukt me ook gewoon niet. Wenkbrauw optrekken lukt half. Ik heb sinds vandaag wel echt hoofdpijn aan dr kant van de verlamming en ook wat oorpijn. Al met al mag ik niet klagen, want het had zeker erger gekund. Ik ben blij te horen dat de meesten van jullie bijna volledig zijn hersteld. Hopelijk gaat dat bij mij ook gebeuren🤞

Dit is al een oud topic, maar vroeg me toch af of het bij jou ook in orde is gekomen en hoe snel? Ik maak op dit moment namelijk het hetzelfde mee, enige verschil dat ik 37 ipv 39 weken ben. Heb cortisone kuur voorgeschreven gekregen.

3 jaar terug ook gehad tijdens mijn zwangerschap, was toen 26 wk ( Ziekte van Bell). Bij mij gaven ze geen medicatie ivm zwangerschap. Ik heb toen fysio en acupunctuur gedaan. Acupunctuur heeft erg geholpen na 3/4 behandelingen was het helemaal weg. Mijn advies kijk even naar alternatieve geneeswijzen. Heel veel sterkte!

Dankjewel voor de tips! Blij om te horen dat het bij jou helemaal weggegaan is.

Nog een laatste vraag: kreeg jij deze acupunctuur tijdens je zwangerschap? Snel na de verschijnselen van ziekte van bell of pas weken later?

Ik heb het bij mijn vorige zwangerschappen gehad met 17 weken. Ik kon mijn oog niet sluiten en mijn mond hoek hing. Hier heb ik een prednison kuur voor gekregen en moest m'n oog druppelen en afplakken in de nacht. Gelukkig was ik er snel bij en heeft het een paar weken geduurd voordat alles weg trok. Heel veel beterschap!

Dankjewel voor je geruststellend bericht!

Ja tijdens zwangerschap

Zijn er dames bij wie dit tijdens of na een volgende zwangerschap of bevalling is teruggekomen? Ik had de ziekte van Bell 3 week na de bevalling en na zo'n 10 dagen Prednison slikken was m'n gezicht gelukkig weer normaal. Heb wel enige angst dat het opnieuw gaat gebeuren.