Abortus of niet?

Geen ervaring, maar wel een hele moeilijke beslissing.. Als je niet 100% overtuigd bent, is het misschien goed om uit te zoeken wat het zou betekenen als je het kindje houdt? Qua alle aspecten zoals: woning, financiën, opvang, opleiding etc. Ik doe ook nog een opleiding, maar heb wel een partner en kinderopvang. Dus het kan wel met een opleiding, maar goed de rest eromheen moet wel te regelen zijn.. succes met je keuze.

Dat is een moeilijke keus die alleen jij kan maken. Wat zegt je gevoel? Er bestaan ook organisaties zoals Fiom waar je mee kunt praten om na te gaan wat er allemaal praktisch mogelijk is? Waar je steun kunt vinden ongeacht welke keus je ook maakt. Veel succes , hoop dat jij een keuze kan maken waar je achter kan staan.

Een vriendin van mij kreeg ooit het advies: Als het niet 100% zeker weet dat je dit kind wil dan is het beter om het niet te doen. Ikzelf kwam er pas écht achter hoeveel tijd en energie een kind kost toen ik zelf moeder werd. Daarvoor dacht ik een idee te hebben, maar dat komt niet in de buurt. Als je alleenstaand bent zou ik niet weten hoe je daar ook nog een studie naast zou moeten doen. Maar goed, misschien is er een alleenstaande ouder die daar beter inzicht in kan geven. Je moet uiteindelijk je eigen keuze maken natuurlijk. Heel moeilijk. Succes! ♥️

Lieve meid, wat een ontzettend lastige keus... Ik raakte zwanger toen ik 22 was, woonde nog bij m'n ouders thuis. Ik heb toen de keus gemaakt om het weg te laten halen.. Ik kon op dat moment niet alles bieden wat een kind nodig heeft. Heb ik er spijt van? Nee, eerlijk gezegd niet. Ik sta achter m'n keus die ik toen heb gemaakt, al vind ik het soms wel lastig omdat het bij ons moeilijk gaat allemaal.. Alleen dat staat natuurlijk los van die situatie toen. Het is goed om alle voors en tegens op een rijtje te zetten en vooral bij je eigen gevoel te blijven. Geen 1 keus is fout, want het gaat om jouw leven! Je mag me altijd een privébericht sturen als je erover wilt praten❤️

Wij kunnen deze keuze niet voor je maken en zijn eigenlijk ook niet in de positie je te adviseren. Zet voor jezelf alles op een rijtje en volg je hart icm je verstand. Beide keuzes zijn goed. Sterkte hiermee!

Wat een ontzettend moeilijke beslissing, sterkte! Je zou eens fictieve berekeningen kunnen maken op de site van de belastingdienst wat je aan toeslagen krijgt. Ik denk dat je versteld staat. Toen ik studeerde was een klasgenoot tienermoeder. Ze deelde wat ze allemaal kreeg. Ze had het ruimer dan ik als student. Waarschijnlijk kost de kinderopvang je bijna niks en krijg je enorm veel kindgebonden budget. Ook nog kinderbijslag, waar wij eigenlijk alle kleding e.d. voor ons kind van kunnen betalen. (Nee, ik zeg niet dat je het kind moet krijgen om het geld, maar wou dit wel als informatie meegeven 😊)

Je kunt contact opnemen met het Fiom, zij zijn gespecialiseerd in ongewenste en ongeplande zwangerschap, en hier zul je gesprekken aangeboden krijgen om je te helpen kiezen… Bij twijfel zou ik het niet doen, want het zwaar. Maar tegen je zin een abortus doen is ook niet aan te raden

Volg je hart! Je moet er echt zelf 100% achter staan voor de keuze die je gaat maken, komt goed!

Beetje de omgekeerde wereld door te stellen "als je niet 100% zeker weet dat je dit kind wil moet je het niet doen". Wat zijn dat voor adviezen. Wie van ons wist nu eigenlijk wel precies waar die aan begon ook al had je misschien een kinderwens en een bewuste geplande zwangerschap? Je weet toch altijd pas waar je aan bent begonnen als het kind er is?! Ik weet heel goed dat ik gepland zwanger raakte en dat ik bij een positieve test echt dacht "wow... Weet ik dit wel zeker?!" Al die onzekerheden horen altijd bij een zwangerschap. Dus om iemand nu aan te praten om bij de minste twijfel abortus te plegen vind ik echt heftig. Het lijkt mij erger als je niet 100% achter een abortus staat en dat toch doet en dan achteraf spijt krijgt van die keuze. Heel praktisch: als 19 jarige studente heb je recht op behoorlijk wat toeslagen waaronder wellicht kinderopvangtoeslag, huurtoeslag, zorgtoeslag, eenoudertoeslag, kinderbijslag en kindgebonden budget. Mensen in je omgeving om op te passen heb je niet nodig want de kinderopvang gaat vrijwel gratis voor je zijn. Dan kun jij gewoon blijven studeren. Misschien heb je een half jaar studievertraging, lijkt me niet het einde van de wereld. Of je het ziet zitten het kindje als alleenstaande moeder te krijgen is een afweging die alleen jij kan maken. Niemand kan je daarbij helpen. Maar laat je niet afschrikken door praktische bezwaren.

Wat een schok moet het voor je zijn. In wat je schrijft lees ik veel praktische bezwaren. Ik zou gaan voor wat je hart zegt en alle praktische dingen zullen op zijn plek vallen. Er is veel steun mogelijk! Er zijn genoeg meiden die het gelukt is en heel erg gelukkig zijn geworden met hun kindje. Laat de praktische kant je niet tegenhouden.. dingen gaan op z'n plek vallen en het leven is niet altijd te plannen!

Ja ik was 2 jaar ouder met familie die veel zou bijspringen, maar heb het laten weghalen. Nooit spijt van gehad.

Ik weet niet of je carrière wil maken maar met kind als alleenstaande is dat echt heel lastig. Zeker zodra ze naar de basisschool gaan. Je moet altijd halen en brengen.

Als je ooit moeder wilt worden zal het toch ook je carrière in de weg staan ongeacht leeftijd. En er bestaan ook bso en wie weet dat familie of vrienden van haar kunnen oppassen na school. Waar een wil is, is er ook een weg.

Dan zou je midden 20 ook niet voor een kind kunnen kiezen met die redenering. Er is ook nog zoiets als vso en bso. Ik ben bewust zwanger geworden van mijn zoontje op 26 jarige leeftijd in het laatste jaar van mijn rechtenstudie. Ivm de bevalling en het herstel heb ik daardoor een half jaar studievertraging gehad. Studie afgerond en aan het werk gegaan als jurist voor 40 uur per week. Ik heb wel een partner maar die is om 05.30 de deur uit elke dag voor werk dus de zorg komt verder toch op mij. Kan niet zeggen dat het niet hebben van een partner veel verschil zou hebben gemaakt in de praktijk eerlijk gezegd. Inmiddels zijn we 5 jaar verder heb ik ondertussen nog een specialisatie opleiding afgerond naast het werk en hebben we een compleet huis verbouwd de afgelopen 3 jaar. Dat kan allemaal prima naast elkaar. Nummer 2 is nu onderweg. Hoeveel vrouwen hebben een gezin en een carrière. Laten we niet doen alsof je na het krijgen van een kind geen leven meer hebt.

Hee, wat lijkt me dat een schok als je daarachter komt! Lastige keuze om te maken... Persoonlijk denk ik dat dit 100% een gevoelskwestie is. Jij kent jezelf het beste; zou je nadien spijt hebben als je het laat weghalen? Het krijgen van een kindje is intens en eigenlijk van tevoren niet voor te stellen hoe het is, ookal denk je misschien van wel (ervaringsdeskundige haha, heb kindje van 6mnd). Maar ook echt prachtig en bijzonder. Andersom ook; zou je spijt krijgen als je het kindje wel houdt? Heb je sterke wensen die je eerst wilt doen? Bijvoorbeeld reizen kan ook met kind (gaan wij in september doen), maar zal sowieso anders zijn. Geen tubing op een rivier, jungletours, krakkemikkig slapen in een slaapbus en een stuk minder op de bonnefooi, maar wel mogelijk om te reizen. Ook een echt studentenleven met uitgaan etc zit er niet/nauwelijks in, maar er zijn genoeg voorbeelden van jonge moeders die hun opleiding hebben afgerond. Alles is mogelijk, maar je moet achter je keuze kunnen staan! Praktische zaken lopen echt wel los, daar heb je tijd zat voor om te bedenken mocht je het willen houden. Idd wat anderen zeggen; toeslagen genoeg en ja luiers en evt flesvoeding is prijzig, maar zoveel aanbiedingen altijd en lange leve Vinted voor kleding. Een babytje heeft echt niet zoveel nodig. Heel veel succes met je keuze ❤️

Hoi ts, ik ben 21 en mama van een zoontje van alweer 7 weken. Moeder zijn vraagt offers en is niet altijd even makkelijk, maar zo'n lief klein baby'tje van jezelf zien opgroeien en verzorgen is het mooiste wat er is. Als je kiest voor het kindje wat nu in jou groeit, al een echt minimensje, helemaal afhankelijk van jou, zal je daar nooit spijt van krijgen 🩷

Hey, hier een mama die er op haar 19e achter kwam dat ze zwanger was van har eerste kindje. Ik kan me enorm voorstellen dat je voor een moeilijke keuze staat! Niemand hier kan je een antwoord geven over wat het beste is voor jou. Ik deed net als jij een opleiding, woonde op mezelf, vader van mijn zoon vertrok na de positieve test. De reden dat ik de zwangerschap heb doorgezet is omdat ik wist dat ik steun van mijn moeder kon krijgen en financieel alles voor elkaar had. Het was mega zwaar (de zwangerschap) maar ik ben erg blij dat ik hem gehouden heb. Wel heb ik mijn opleiding daardoor nooit afgerond. Maar toen ik eenmaal 22 was heb ik alsnog een opleiding gedaan. Was het een goed moment om zwanger te raken? Nee.. maar ik ben nu weer zwanger (en bewust) en soms denk ik nu ook wel eens, de timing had beter kunnen zijn. Zolang jij denkt je kindje het geen te kunnen geven wat jij zou willen zou ik vooral naar je gevoel luisteren. Er is geen verkeerde keuze💙 Even een side note: ik weet ook hoe het is om abortus te doen. En ook dat is een keuze die soms uiteindelijk als de beste kan voelen. Geen spijt van gehad omdat ik mezelf kon aankijken en kon zeggen: dit gaat me nu niet lukken.

Mijn mening: het is enorm zwaar en schrikken, maar zodra je kindje er is valt alles op zn plek en komt het hoe dan ook wel goed! Het is niet makkelijk maaar je hebt een maatje voor je hele leven erbij en hoe mooi als je jong moeder bent en jij met je kleintje zoveel tijd samen mag hebben. Een kind is echt een geschenk, hier wilde het zo lang niet lukken en besefde toen echt van dit is een wonder als je wel zwanger mag raken. Abortus blijft altijd een litteken in je leven, je zal t niet vergeten want het is best heftig. Je zal mis later denken van oh hoe zal hij/zij zijn geweest. Het is volledig jouw keuze en jouw gevoel maar aangezien je ook een woning hebt denk ik dat je samen prima kunt wonen met jouw kindje en je de beste maatjes voor t leven word ❤️

18 en mama van een 6 maanden oude dame. Ik ben zelf ook nog bezig met m’n opleiding. En echt, alles valt vanzelf op z’n plek. Je leven is op zo’n moment heel onzeker maar als je het zou doorzetten weet ik zeker dat alles z’n plekje wel vind. Hoe dan ook wens ik je veel geluk.🍀

Aan iedereen die zegt: "alles valt vanzelf op zn plek" ja, voor jullie wel misschien, maar dat geldt natuurlijk niet voor iedereen. Er zijn zeker moeders die spijt hebben dat ze een kind hebben gekregen. Anyway, ik zou met het FIOM gaan praten. Zij zijn een neutrale organisatie die hier specifiek in gespecialiseerd zijn. Ze kunnen je helpen in het beslissings proces en óók bij het uitzoeken van de meer praktische kant.