Alleenstaande mama en na de bevalling

Het ligt aan jezelf en ook aan hoe het kindje het doet. Kan me voorstellen dat het fijn is als er iemand is die de was doet, het huishouden etc zodat je je volledig kan focussen op de baby. Als je een zware bevalling hebt gehad en niet meteen alles kunt zoals bij een keizersnee is hulp denk ik wel welkom! Bij mijn eerste heeft mijn moeder het huishouden etc overgenomen, mijn vriend en ik konden ons zo focussen op de baby. Ik vooral met borstvoeding, kolven en herstel. Natuurlijk heb je ook kraamhulp, maar die heb ik bewust maar 3 uur per dag gehad, omdat ik haar eigenlijk niet nodig had. Wilde alles zelf doen en had het idee dat ik alles al zelf wist vanuit mijn moeder instinkt. Als je vooraf het niet ziet zitten, je kan haar altijd bellen als je hulp nodig hebt toch?

Ja zo denk ik ook maar me ma probeert echt door te drammen hahaha.. ik wil het eerst bekijken en dan kan ik alsnog haar bellen, daarbij woont ze 100 meter verderop dus is ook njet zo dat ze er pas met een uur kan zijn ofzo..

Ik ga het ook alleen doen, maar mjjn verloskundige zei dat er iemand de nachten bij me moet zijn, zeker de eerste week. Wat als ik op toilet niet goed wordt, of 3 bloedproppen verlies die te groot zijn en m ik dus naar het ziekenhuis moet? Ik wilde ook niemand bij me hebben slapen, maar na dit verhaal wel. Safety first. En ik leg degene in een andere kamer en alleen bij nood maak ik degene wakker.

Ja precies.. ik moet woensdag weer voor controle dus dacht ook om het even met haar erover te hebben ze weten dat ik alleenstaand ben maar ze hebben er nog niks over gezegd eigenlijk hihi.. Maar inderdaad voordat je flauwvalt, die bloedproppen etc

Ik zou de wereld ervoor over hebben om mijn moeder bij me te mogen hebben die is er helaas niet meer Denk je het ergens ook moet koesteren het is niet voor altyd en hoe fijn dat je iemand heb die gebroken nachten heel fijn als je hulp heb

Ik zou echt niet alleen willen zijn na een bevalling. Je weet van te voren nooit hoe het gaat lopen.. En bij een keizersnede wil het echt niet altijd zeggen dat je daar een langer herstel voor nodig hebt of minder mee kan als bij een gewone bevalling. Wat als je van voor tot achter helemaal uit gaat scheuren? Ik noem maar wat hoor, maar ik denk dat je het pas kan zeggen als het zover is. Dat het veel van je lichaam vraagt is 1 ding dat zeker is. Misschien kun je met je moeder afspreken dat ze inderdaad op een andere kamer slaapt als je kindje geboren is en dat je haar roept als je hulp nodig hebt. Maak afspraken met der zodat jullie straks samen weten hoe of wat als het zover is.

Alleenstaande mama hier; van tevoren was advies van mijn verloskundige om minimaal 2 nachten iemand bij me te hebben. Dat is inderdaad wel echt nodig lijkt me, en waarschijnlijk nog meer. Als het kan inderdaad lekker in andere kamer, en dan afspreken dat je roept als hulp nodig is ‘s nachts. Bij mij werd het uiteindelijk een keizersnede plus een week ziekenhuis omdat m’n zoontje nog ziek was. Hierna was ik echt heel blij met m’n moeder bij me thuis de 1e week. Eerste nachten had ik had hulp echt nodig, daarna redde ik het ‘s nachts alleen maar kon ze ‘s ochtends bijvoorbeeld even bijspringen. Zorg sowieso ook voor hulp voor boodschappen en bij het huishouden voor eerste tijd na de kraamzorg, het is zo fijn en nodig om je helemaal op je kleintje te kunnen richten en daar optimaal van te genieten als je het alleen doet. Ben nu 4 weken thuis en doe nu het meeste zelf, maar nog steeds hulp bij bijv stofzuigen en schoonmaken. En erg van van Picnic!

Ik denk dat zeker voor de nachten je echt iemand bij je moet hebben. Ik snap dat je alles alleen wil doen, maar in deze situatie wil je ook niet alleen zijn als er iets misgaat. En dat weet je helaas nooit vantevoren. Je kan ineens veel bloed verliezen en flauwvallen bijvoorbeeld. Dan wil je toch heel graag dat er iemand bij je is, want bellen kan zo lastig dan😉 Mijn kraamhulp en verloskundige gaven beide aan dat dit zeker de eerste week echt nodig is. Dat je geen hulp wil is prima, maar in geval van nood heb je niks te willen en kun je soms niet eens meer bellen. Aannemen dus die hulp van je moeder en aangeven dat jij zelf snachts aangeeft als je hulp wil. En ze dat dus niet ongevraagd moet doen. Vergeet daarbij ook niet dat ze waarschijnlijk ontzettend graag iets wil doen voor je en gewoon bezorgd is. En terecht ook! Een bevalling is niet niks, en al zeker niet het moment om eigenwijs te zijn😉🙈