Ander gevoel bij zoons dan bij dochter

Toevallig dacht ik hier zelf vanacht ook over na. Ik ben nu zwanger van een dochter na een zoon. Op hem was ik helemaal verliefd vanaf dag 1, op echo's etc. Maar nu ontbreekt dat gevoel nog een beetje. Maar ik denk dat het straks bij de geboorte zeker goed komt. Ik merk namelijk dat ik me sowieso (mentaal) niet zo heel goed voel tijdens deze zwangerschap. Ervaar sowieso weinig geluksgevoelens in het algemeen. Dus ik denk niet dat het ligt aan zoon / dochter maar gewoon puur dat elke zwangerschap anders is :) Probeer je geen zorgen te maken (dit doe ik ook niet).

Toevallig! Ik hoop dat je je gauw wat beter voelt, het is ook niet niets al die hormonen. 💜

Nee hoor echt niet! Ik heb een zoon en een dochter. Nu zwanger van de 3e en heb deze keer dat gevoel ook niet. Misschien ligt het aan het 3e kind 😜 Nee grapje. Ik hou echt even veel van mijn dochter als van mijn zoon. En nu ze klein zijn merk ik eigenlijk nog geen verschil qua geslacht. Voor mij is een dochter hebben hetzelfde als een zoon. Mijn zoon is super druk en mijn dochter heel rustig. Het komt echt helemaal goed 💗

Ik heb hele rustige zoons en hoop juist op een krengetje. 🥲 en thanks! Is gewoon het onbekende denk ik!

Ik heb 2 dochters en een zoon en voelde ern er was echt helemaal niks geen verschil hoor. Er komt een klein hoopje baby uit je met dezelfde behoeftes. Het enige verschil is het geslachtsdeel. En uiteraard zullen ze een eigen identiteit krijgen en zullen de verschillen duidelijker worden. Maar dat is bij jongens onderling ook, dus die schok zal ook meevallen.

Als je dochter er straks is, is dat weg! En houd je evenveel van haar als van je andere kinderen. Ik kreeg in juli na 2 dochters een zoontje, dat was ook even schakelen, ondanks dat ik er super gelukkig mee was. Tijdens de zwangerschap voelde ik de connectie ook minder maar meer uit angst dat ik een ander gevoel zou hebben voor hem als voor m'n dochters. (Eigenlijk zegt dat al genoeg!) Maar toen hij geboren was, was ik verliefd! En was de twijfel en angst weg... ik voel echt geen verschil in liefde voor hem als voor m'n dochters. Dus dont worry!

Ik heb nu een dochter en een zoon en vind het toch echt wel anders voelen. Niet dat ik van de een meer houd dan de ander maar de connectie voelt wel anders. Kan het zelf ook niet echt goed uitleggen maar mijn moeder had precies hetzelfde gevoel als ik toen ze mij kreeg (na 2 jongens). Ik zag mijzelf overigens altijd als meisjesmama; dat voelde vertrouwd. Het hebben van een zoon voelde voor mij ook heel abstract en minder vertrouwd. Ondanks dat gevoel destijds nu wel heel erg verliefd op ons mannetje.

Ik heb 5 dochters en 2 zoons. Tijdens de zwangerschap voelde ik tussen de meisjes meer "verschil" in gevoelens als je dat zo mag noemen, dan bij de jongens. Na de geboorte is alles anders. Je kindje is er dan echt.