Bang het op werk te vertellen omdat…

He bah wat een nare situatie, en wat een vervelende opmerkingen/gesprek zeg. Ik begrijp dat je er oncomfortabel van bent geworden. Probeer wel voor jezelf te bedenken hoe jij hier in staat en dat gevoel voorrang te geven op hun ideeën. Je hebt al het recht een nieuwe baan te starten en alle recht om zwanger te worden terwijl je ergens net bent gestart. Het is juist een fout van hun dat ze je hier oncomfortabel over laten voelen. Je zou een gesprek bij HR of de vertrouwenspersoon kunnen aanvragen om het eerst laagdrempelig te bespreken? Mag ik vragen hoe groot het bedrijf is?

Wat een idioot gesprek, juist als elke fte telt is het belangrijk om vrouwen te ondersteunen in de combinatie werk en zwangerschap. Als ze je hierom geen vast contract aanbieden zijn ze bovendien schuldig aan discriminatie. Maar voor jezelf: je hoeft hei officieel pas vlak voor je verlof te vertellen, dus je kunt ook gewoon nog even wachten. Maar k zou ze wel eens willen vertellen waar het op staat.

Wat een simpele zielen zeg. Hoe is de werksfeer over het algemeen? Want vaak zijn dit soort mensen sowieso geen feestje om als collega's te hebben geloof ik...

Er werken ca. 100 man.

Ik heb het er erg naar mijn zin. Voor de rest zijn het super aardige mensen.

Maar ook met die exacte mensen? Of heb je daar verder weinig mee te maken?

Misschien te simpel gedacht van mij maar jouw zwangerschap levert in een goedlopend bedrijf echt geen problemen op en zo wel dan is dat niet jouw schuld. Die baby komt er nu eenmaal, daar heeft iedereen mee te dealen. Het is toch prachtig dat je zwanger bent! Ik zou het vertellen wanneer het voor jou goed voelt en je vooral niet schuldig oid voelen. Not your problem to fix! Fijne zwangerschap!

Jawel, we zitten samen in een team. En een ervan is mijn directe leidinggevende.

Ik zou een gesprek aanvragen met jullie vertrouwenspersoon en aangeven dat je je door dit gesprek heel oncomfortabel voelt om het te vertellen.

Oh jeetje wat een rot situatie! Je bent niet alleen hierin helaas :(. Ik heb ook sinds juni een nieuwe baan en ik ben in mei zwanger geraakt. (Wel na het sollicitatiegesprek maar goed wel snel natuurlijk haha). Was ook ongemakkelijk om het op werk te vertellen. Mijn team reageerde wel positief, maar mijn leidinggevende was wel een beetje geïrriteerd. Niet per se naar mij direct maar het schermende wel steeds door als het over mijn vervanging ging. Nu is de beslissing genomen om mijn contract niet te verlengen. Ik weet zeker dat de zwangerschap meespeelt, ook al zegt ze dat natuurlijk niet (zou zwangerschapsdiscriminaite zijn natuurlijk), maar het is wel duidelijk dat ze het allemaal maar ‘gedoe’ vindt. Ik baal ontzettend. Had het niet verwacht ook! Het is gewoon al kwetsbaar om zwanger te zijn en een kindje te krijgen en dan ben heb je ook nog eens te maken met mensen die het ‘gedoe’ vinden enzo… net wat je zegt, een baby is ook goed voor de economie! Maar mensen denken helaas alleen maar korte termijn :(. Maar ik wilde ook niet mijn kinderwens uitstellen omdat ik aan het solliciteren was of een nieuwe baan kreeg! Het is gewoon iets natuurlijks in het leven, kinderen krijgen, verlof etc. Lijkt me super belangrijk voor de maatschappij toch?

Wat een debielen zeg, hoe zien zij een economie voor zich zonder jonge mensen? Algemeen bekend dat vergrijzing een enorm probleem is voor de economie, toch? Goed dat je er tegenin bent gegaan. Hoe zien ze het voor zich, dat vrouwen in al hun vruchtbare jaren dan maar gewoon niet werken? Ben benieuwd wat dat doet voor ''de economie''. Een goede werkgever is hierop voorbereid, bovendien krijgen ze het verlof gewoon betaald door het UWV en kunnen ze dus tijdelijk een andere kracht aantrekken. Snap niet wat ze dus te zeiken hebben. Nu is de realiteit dat jij zwanger bent, dus linksom of rechtsom komt die baby er. Ik zou een moment kiezen om te vertellen waarmee je je comfortabel voelt, maar dat niet perse extreem lang uitstellen. Wettelijk mag je het pas 3 weken voor je verlof vertellen, maar ik denk niet dat iemand je dit in dank afneemt, dus als je vreest voor je contract zou ik het rond 12 weken vertellen, erbij zeggend ook meteen dat je dit gesprek hebt opgevangen en het daardoor moeilijk vind. Je kan ook alvast je vertrouwenspersoon inschakelen, of hun reactie afwachten. Daarna is het misschien goed om te bedenken dat het verder simpelweg niet in jouw handen ligt, jij hebt het recht om zwanger te worden en er te werken, het is aan hen hoe ze daarmee omgaan, laat het dus ook bij hen, en sta er zelf boven door het netjes te vertellen en op je strepen/je rechten te gaan staan. Als ze hierdoor je contract niet verlengen, dan is het geen werkgever op de lange termijn waar je voor wilt werken, want dan gaan ze waarschijnlijk ook ontzettend moeilijk doen over alle rechten die je hebt als zwangere en jonge moeder, en die stress wil je niet.

Jeetje zeg. Ik word hier zo verdrietig van. Wij vrouwen worden wel in een lastige positie gebracht zeg. Ik had het geluk dat ik zwanger raakte, terwijl ik een vast contract had. Maar als ik hier op het forum lees dat tijdelijke contracten niet worden verlengd vanwege zwangerschap, dan maakt mij dat verdrietig. Maar ook de zichtbare irritatie van leidinggevenden en/of collega’s. Het zwanger mogen zijn is zo bijzonder om mee te maken. Met alle kwaaltjes en toestanden die erbij horen. Je bent blij met je zwangerschap, maar voelt aan dat je collega’s er minder blij mee zijn. Naar gevoel moet dat geven. Sterkte met het vertellen. Misschien schrikken ze zich suf, maar dan in de positieve zin. Dat ze denken: oei we hadden dat toen beter niet kunnen zeggen……

Krijg je dan wel geld van de UWV?

Je had gelijk moeten zeggen guess what bitchesssss ik ben zwanger 😎. "Ik hoop niet dat de economie nu instort!" Ik liet tijdens een team meeting een echo foto zien (wij werken allemaal vanuit andere locaties dus dit was de enige manier om iedereen tegelijk te informeren). Het zijn ook allemaal mannen. Ik hoorde 1 'oh nee', terwijl anderen wel iets zeiden van gefeliciteerd. Dus ik zeg 'wat ohnee gek. Je bedoelt ow yeah.' Hij zegt jaa je weet toch wat ik bedoel. Toen overstemden de anderen. Maar ik had em door de camera willen trekken. Hij heeft later meerdere keren benoemd 'heel leuk hoor gefeliciteerd maarja, voor het werk is het gewoon kut natuurlijk'. Altijd diezelfde discussie, waarop ik altijd antwoordde joh, werk zou me een fckng worst wezen *zoekt middelvinger emoji maar bestaat niet meer?* Dit is blijkbaar hoe een grotendeels mannelijk gestuurd bedrijf denkt. Mijn afdeling in NL bestaat uit zo'n 50 mannen en 3 vrouwen. En ergens snap ik het nog ook. Ik ben er 2x tussenuit geweest door de zwangerschappen, waarvan 1x 20weken in de ziektewet. Daarnaast mega veel verlof. In de vijf jaar dat ik er werk ben ik feitelijk maar zo'n drie jaar geweest. Dus ergens begrijp ik die gedachte wel van ja shit... Maar dat kan ook zijn omdat ik die discussie zovaak heb gehoord. Maar de punten die jij noemt gaan wel wat verder 😅. Daar ben ik bet zeker niet mee eens nee.

🖕🏻alstuuuu ;)

Bizar dit en ook totaal onvoltrokken. Wat betreft zwangerschapsverlof ben je er maar circa 3,5 maand uit. Dus waar hebben we het in godsnaam over. en als je ouderschapsverlof wil gebruiken doe je dat in goed overleg en is er ruim de tijd om evt vervanging te zoeken of af te spreken hoeveel je werkt zodat je je huidige taken nog kunt uitvoeren. Wat is de big deal steeds met dit soort idiote en achterhaalde uitspraken? Maakt me echt woest.

Heb je verder nog een voortgangsgesprek binnenkort toevallig? Kan je er voor zorgen dat er een beoordeling van je goede functioneren op papier komt te staan oid? Zodat, mochten ze plots niet willen verlengen, je verder nog iets achter de hand hebt om dat evt. aan te vechten. En soms kan er ook een intentieverklaring afgegeven worden, vaak nodig bij het verkrijgen van een hypotheek als je geen vast contract hebt, wellicht kan je dat ook vragen. Misschien dat het nog wat uitmaakt straks om dit te hebben.

Wat ontzettend seksistisch zeg, ik begrijp dat je weinig zin hebt om dit nu te delen. Gelukkig hoeft dit pas een maand voor je met verlof gaat ofzo 😉. Ook niet ideaal, maar dan kun je jezelf er wel op voorbereiden. Is er iets van een vertrouwenspersoon op je werk waar je eventueel mee kunt praten?

Ik werkte op een afdeling met bijna alleen maar mannen en toen ik zwanger was werd mij letterlijk gezegd dat ik moest kiezen tussen mijn kind en mijn baan. Die keuze was heel makkelijk gemaakt. Intussen een jaar werkloos en ben nog steeds blij dat ik voor m'n kind gekozen heb

Hahahaha ik moet gewoon lachen om hoe belachelijk brutaal en idioot dit is. Wat denken deze wappies, dat je een abortus gaat doen voor een baan? 😂😂 echt niet goed snik.