Besefmoment

Ik besefte het met kleine beetjes bij bepaalde gebeurtenissen. Bij de echo, bij kopen van kleertjes, bij het voelen van de baby. Het is ook allemaal heel onwerkelijk wat er met je lichaam aan het gebeuren is! Mijn dochter is nu 3 maanden en kan soms nog niet geloven dat het zo ver is en dit echt onze baby is 😆☺️

Ik snap je wel..bij de eerste weet ik niet meer goed wanneer het echte besef kwam. Nu 6+6 zwanger van de 2de.. en het besef is er ook nog niet hoor. Moet ook de 1ste echo nog krijgen. Ondanks de misselijkheid en kwaaltjes kan ik mij niet voorstellen dat ik over max. 7.5 maand een nieuw kleintje in ons leven mag verwelkomen

Vanaf het moment dat we de eerste echo hadden met 8 weken en we een kloppend hartje hadden gezien was het besef er bij mij. Toen wilde ik het ook echt van de dagen schreeuwen. Bij mijn man kwam dat na de 16 weken echo en we te horen kregen dat we een dochter zouden krijgen. Ik zag het kwartje toen echt bij hem vallen 🤣🤣 Inmiddels is ze alweer 7 maanden 😊😊

Toen we het bekend hebben gemaakt met 12 weken na de termijnecho! Heel gek, maar toen werd het echt voor ons gevoel.

Bij de echo op 8+1 had ik wel een moment. Toen riep ik ook uit 'wow het is echt een mensje'. Raar genoeg zakt het dan toch weer weg. (ben nu 9+2). We vertellen het al aan mensen omdat er echt een babyboom om ons heen is en er alleen nog over baby's wordt gepraat. Dus dan praat ik mee over het zwanger zijn, maar vaak voelt het als een soort toneelspel dat over een ander gaat. Echt heel raar.

Ik ben 16 weken en besef het nog steeds soms niet helemaal het is me 3e maar komt denk ik omdat mijn kleine meisje nog niet voel.

Ik besef het nog steeds niet echt. Ben al over de helft. 😂 Maar ik heb geen kwaaltjes of iets, buikje is miniem gegroeid, voel de baby nog niet.. Denk dat het bij mij pas komt als ik de baby gevoeld heb.

Heel herkenbaar ben nu 8+4 maar denk dat het bij mij pas komt als ik gevarenzone voorbij ben en dat ik weet dat kindje gezond is. Dit is ook mijn eerste zwangerschap. Denk dat het daarom mss extra spannend is.

Ik ben morgen 26 weken en van de week zei ik tegen mijn vriend: goh.. we zijn straks nooit meer met zn tweetjes 😅 kwam echt even zo'n besef moment. En soms vergeet ik het ook gewoon, terwijl ik een drukke baby heb en best een flinke buik. "Nee joh ik verf die kastpoten wel even" en dan op mn buik ervoor gaan liggen en dan "oja das niet handig" 🤣

Ik ben 37 weken en besef het nog steeds niet.. Ik heb me er al bij neergelegd. Denk dat ik het pas besef als ik de kleine in mijn armen heb 😄

Ik ben nu 38+4 Heb meerdere besefmomenten gehad. Niet echt 1 punt.. dat was bij mijn eerste echo, dat was na de nipt test, na de 20 weken echo. Op die momenten krijg je een fijne bevestiging. Het eerste schopje was fijn en na 24 weken werd ik helemaal rustiger, omdat het dan levensvatbaar is. En het enige wat ik nu nog denk is: word geboren schoppend monster, je past niet meer in mn buik!!! 😂

Hier hetzelfde. Maandag 37 weken en ondanks het keiharde schoppen vind ik het allemaal heel abstract. Soms vliegt er wel een gedachte door mijn hoofd van: oh ja binnenkort hebben we een baby. Om het daarna ook weer soort van te vergeten.

Gek he.. vroeg ik me ook af! Ik nu 26 weken en nu voor het laatst een weekje met zn 2 tjes op vakantie. En nu denk ik wel af en toe.. nog 3!! Maandjes en dan hebben wij gewoon een baby.. hoe dan😂 maar nog steeds niet “ echt écht “

Denk bij je eerste dat dat het moment is dat je je baby gaat voelen bewegen. Dan wordt het echt ECHT. Ik vond dat bij mijn eerste heel gek juist juist onwennig, want ik voelde opeens leven in mn buik. Vond het zelfs een beetje eng ofzo, maar op gegeven moment wende het en werd het bijzonder. Naarmate de bevalling gaat naderen zul je wellicht enige spanning voelen qua wat er allemaal te wachten staat, dat had ik wel. En elke nacht hoopte ik dat ze niet zou komen en elke ochtend baalde ik weer haha. Nu bij mn derde was het wel al gauw echt, maar pas weer toen ik de baby ging voelen het besef. Daarnaast was mn tweede alweer 4 jaar geleden dus het getrappel was weer even onwennig en gek maar ook weer zo bijzonder gevoel. De bevalling die er nog aan moet komen besefte ik me vanaf de positieve test daarin tegen 🤣🤣

Pas toen ik een echo met 10 weken ofzo zag waarop dat flubje met haar stompjes heen en weer bewoog. En daarna viel er weer een kwartje toen ik haar voelde bewegen. Maar ik snapte pas zo'n twee dagen na de bevalling 100% wat er nou eigenlijk gebeurd was: wow ik ben moeder en ik heb een mens gemaakt en uitgepoept. Nu ben ik zwanger van de tweede en soms schiet ik nog plotseling overeind op de bank : holy shit ik ben gewoon moeder😐🥴😵🤯😲!!!! Haha

Na de 20 weken... Nu ik hem begin te voelen

Bij mij kwam het moment toen ik met verlof ging met 36 weken ;) toen kreeg ik echt een halve paniekaanval dat ik echt een kind zou krijgen en moest gaan bevallen. Maar ik heb echt tot die tijd zo'n 60uur per week gewerkt, dus echt geen tijd genomen om het door te laten dringen... Eerdere kleine genietmomenten waren het gaan voelen van de baby, de goede echo's, etc. Maar ik denk dat ik het nog steeds niet echt besefte.

Bij de eerste echo. En voornamelijk hoe ik een buikje begon te krijgen.🥰

Ik ben morgen 28 weken en heb het nog steeds niet ondanks dat ik haar elke dag en nacht voel🙈

Voelen van de baby met 19,5 week gaf me heel veel rust en ik kon toen genieten. Daarvoor vooral onwerkelijk dat er een babytje in zat. Kon t amper geloven