Beste vriendin toont geen interesse

Je benoemt het eigenlijk al zelf. Ze is nog niet bezig met kinderen. Dus bevindt ze zich in een andere fase. Sommige mensen kunnen zich goed inleven in een ander, anderen wat minder als het niet aansluit bij hun eigen straatje. Is niet perse fout hoor. Wellicht is ze zich er niet eens van bewust. Toen mijn beste vriendin zwanger was (en ik nog ver van relatie en kinderen verwijderd) interesseerde me het ook geen biet wanneer ze echos had, of dat ze haar baby voelde bewegen. Ik was ook niet jaloers, ik kon me er alleen nog niet zo goed in verplaatsen. Mijn beste vriendin, is nog altijd mijn beste vriendin nu. Je kunt overigens echt niet voor haar bepalen of jouw zwangerschap voor haar niet of wel confronterend is. Je kunt alleen maar zelf bepalen of jij het waard vindt om op basis van dit je vriendschap op te geven.

Zwangerschapsdingen zijn nou eenmaal niet erg interessant, als je er zelf niet mee bezig bent. Baby dingen ook niet. Ze probeert vriendelijk te luisteren als jij verteld, maar jij ergert je aan haar gezichtsuitdrukking. Vraag: Ligt dat aan haar of aan jou? Ik zou het met haar voornamelijk over dingen hebben die jullie beiden interessant hebben. En niet te snel een vriendschap van 20 jaar weggooien. Misschien wordt het wel anders of wordt het contact langere tijd wat of een stuk minder, maar ik neem aan dat de vriendschap afgelopen 20 jaar vaker is veranderd. Dat is niet erg. Als je straks een peuter hebt vind je het misschien wel heel fijn om af te spreken en het niet alweer om kinder beslommeringen te hebben maar over muziek of wat dan ook.

Ik herken dit, maar het is goed om je te bedenken dat jou zwangerschap vooral voor jezelf heel bijzonder is. Ook voor je familie zal het heel bijzonder zijn. Jouw beste vriendin zal het best heel leuk voor jou vinden, maar is zelf nog niet met kinderen bezig waarschijnlijk. Natuurlijk vindt zij het leuk dat jij zwanger bent, maar het is voor haar niet zo bijzonder en speciaal als dat het voor jou is. Ikzelf heb dit ook gehad met bepaalde vriendinnen, ik had de verwachting dat zij continu interesse toonden in mijn zwangerschap , mijn baby et cetera. Maar hun leven gaat ook gewoon door en net zoals zij over zichzelf verteld, kun jij ook gewoon prima over je eigen leven en zwangerschap praten zonder dat zij er naar vraagt. Wij kunnen verwachten dat een ander er continu naar vraagt, maar we kunnen er ook gewoon uit onszelf over beginnen. Ik lees dat je dit wel al doet maar dat zij niet de gewenste reactie geeft en dat heeft misschien ook met jouw verwachtingen te maken. Het kan ook zijn dat zij niet weten hoe ze moeten reageren omdat zij zelf niet met kinderen bezig is. Ik bedoelde niet verkeerd of als verwijten naar jou zelf. Maar het is puur omdat ik dit tijdens mijn zwangerschap ook ervaren heb, en ben toen ook dat de conclusie gekomen dat zwanger zijn voor mezelf heel speciaal is, maar dat dat voor een andere eigenlijk niet hetzelfde is als voor onszelf. Door dit in gedachten te houden hielp mij dat om het meer los te laten.

Wat maakt dat het je beste vriendin is? Of denk je dat het jouw beste vriendin is omdat je haar het langste kent? Wat haal jij uit de vriendschap?

Ik ben het met onderstaande reacties ook voor een groot gedeelte eens, maar ik herken jouw verhaal ook. Ook al zijn zwangerschapdingen (nog) niet interessant is voor de ander is het wel fijn als er interesse wordt getoond en ik heb ook een vriendin bij wie ik dat mis. Helemaal prima dat zij daarin in een andere fase zit maar even vragen hoe het gaat (al is het een appje) is volgens mij in een vriendschap toch heel normaal? Ik heb niet echt tips maar merk dat ik zelf veel nadenk over hoe het was voor ik zwanger was en ook toen liep ik er al tegenaan dat het voornamelijk om haar draaide. Afspreken volgens haar wensen, bijna altijd bij haar en voor mij altijd op mn tenen omdat zij er weinig mee kan als ik iets aangeef waar ik mee zit. Ik denk dat dit soort dingen soort van bij het volwassen worden horen en dat je op een gegeven moment jezelf wel realiseert of de vriendschap nog beide kanten op werkt, hoe jammer ook…

Zo heb ik het inderdaad niet echt bekeken, dat het voor mij heel speciaal is maar voor haar veranderd er niks.. Ik ben zelf wel altijd heel erg geinteresseerd in alles wat zij verteld, en dat verwacht ik dan ook terug maar niet iedereen is hetzelfde🤷🏼‍♀️

Mijn beste vriendin had daar ook heel erg moeite mee, zij was zwanger en al haar vrienden zaten nog in een andere levens fase (uitgaan etc). Mensen komen en gaan zeg ik altijd maar Je gaat zelf een hele nieuwe levens fase in, dat is toch mooi. Geniet er vooral van 😊

Het is denk ik inderdaad omdat je elkaar al zo lang kent en we alles van elkaar weten, elkaars familie goed kennen dat soort dingen. We kunnen ook vreselijk lachen met elkaar maar verder eigenlijk al jaren niet echt het gevoel dat ik met haar kan praten over dingen die voor MIJ belangrijk zijn en waar IK enthousiast over ben! Vind het een lastige situatie😅

Het klinkt alsof je teleurgesteld bent in haar.. Misschien minder grote verwachtingen hebben waardoor je niet constant teleurgesteld raakt in andere . Je ontmoet op den duur ook andere nieuwe mensen in je leven die op dezelfde lijn zitten

Dat haalde ik inderdaad al een beetje uit je verhaal. Het gaat niet om jouw zwangerschap. Het zit denk ik meer in dat je je niet gehoord en gezien voelt in de vriendschap. Aan jou de zoektocht hoe hier mee om te gaan. Heb je het er wel eens met haar over gehad? Kan ze aangeven hoe zij tegen jullie vriendschap aankijkt?

Klopt dat is het denk ik ook.. Ze weet dat ik altijd heel graag jong moeder wilde worden en dat dit echt een droom is die uitkomt! Ze zei ook altijd dat ze niet kon wachten om “tante” te worden etc en dat ze dan nu zo weinig laat horen vind ik jammer..

Ik denk dat je gelijk hebt😅 Misschien is de des interesse in de zwangerschap de druppel voor mij aangezien ik mij al heel lang niet serieus genomen voel! Ik ga hier even heel goed over nadenken dankjewel… Ik vind het lastig om er over te beginnen omdat ik niet wil dat het geforceerd wordt en dat als ze wel opeens interesse toont dat het niet oprecht voelt

Andere reacties niet gelezen. Maar 23 jaar is jong, en ik denk dat veel mensen van jouw leeftijd met heel andere dingen bezig zijn en het gewoon weinig kan boeien. Ze bedoelt het vast niet persoonlijk vervelend naar jou toe.

Hoe weet jij dat zij niet bezig is met kinderen krijgen? Wie weet is ze al jaren bezig en lukt het niet en doet dit toch pijn bij haar maar wil ze dat niet laten merken.

Misschien bovenstaande uit jouw verhaal bespreekbaar maken met je vriendin? Ze luisterde wel maar haar uitdrukking staat jou niet aan, misschien vind ze het echt super leuk voor jou! Maar moeilijk om ermee om te gaan? Misschien weet ze niet hoe ze moet reageren? Je vult het nu voor haar in, maar misschien ligt het wel dieper? Als je er niet over praat dan kom je er niet achter en zal het voor jouw gevoel tussen jullie in blijven staan. Gevolg jij gaat met minder plezier naar haar toe, zij snapt het niet en onbewust zonder te communiceren groeien jullie dan uit elkaar. Of misschien liggen jullie interesses nu wel uit elkaar en heel anders, dan zou je moeten accepteren dat de vriendschap over is.

Ze woont bij haar ouders, is net afgestudeerd en heeft nu sinds een maand een nieuwe vriend dus dat is het niet😅

Voordat ik zelf moeder werd was ik mij überhaupt totaal niet bewust van wat er allemaal bij een zwangerschap komt kijken (welke echo's, hoeveel, wanneer, schopjes, veranderingen in het lichaam etc) en ik kan me heel goed voorstellen dat jouw relatief jonge vriendin hier dus ook helemaal niet bij stilstaat. Ik gok dus dat het niet perse een desinteresse is, maar meer onwetendheid. Jij zit er nu middenin, zij niet. Als ze ongeïnteresseerd blijft reageren wanneer jij iets deelt over je zwangerschap, dan zou je dat gewoon eens moeten aankaarten. Maar een interesse vanuit haar verwachten/vragen vanuit haar verwachten zou ik echt een beetje loslaten.

Oh dit herken ik. Ik had ook zo'n beste vriendin die het maar al te graag over zichzelf had en met dr gezicht in dr mobieltje dook als ik iets vertelde over mij/mijn leven. Op gegeven moment, toen ze weer geen interesse toonde terwijl ik in een hele moeilijke tijd zat, was ik daar klaar mee en heb ik de vriendschap verbroken. Een vriendschap moet je m.i. nooit het gevoel geven dat jij er niet toe doet of andersoortige slechte gevoelens geven.

Terwijl ik je berichtje las moest ik meteen denken dat ze in een geheel andere levensfase zit, je laatste zin van de eerste alinea bevestigd dit ook. Ik vind het echt heel jammer voor je dat ze niets alsnog interesse kan tonen in hoe jouw leven nu is! Maar ik denk dat ze het gewoon echt niet begrijpt door hier totaal zelf nog niet klaar voor te zijn.

Toen ik zelf geen kinderen had, had ik het heel lastig gevonden als mijn vriendin opeens zwanger zou zijn, omdat ik niks met ( andermans ) kinderen heb/ had maar ook omdat ik mijzelf zou kunnen beseffen hoeveel er tussen ons zou veranderen. Jij zit volgens mij in een hele andere levensfase dan zij, komt wel goed als je tenminste open en eerlijk erover kunt zijn. Ik ben 2 beste vrienden hierdoor verloren maar heb er ook nieuwe vriendinnen bij gekregen!