Bevallen na ruptuur

Ik heb tijdens mijn eerste bevalling een totaal ruptuur graad 4 opgelopen. Ik ben in juni bevallen van de tweede. Zoals ook bij jou is geadviseerd, was het beter om op bed te bevallen aangezien ze het dan goed in de gaten konden houden. Ook zouden ze preventief een knip kunnen zetten om uitscheuren te voorkomen, maar hier stond ikzelf niet echt achter en hadden ze ook geen tijd voor! Ik heb wel de ergste weeën op kunnen vangen in bad. Toen ik persdrang kreeg, ben ik op bed gaan liggen. De verloskundige was maar 4 minuten binnen toen ze is geboren. Ik moest wel goed naar haar luisteren, weeën opvangen en niet persen wanneer ze dat zei, ze heeft tegen lopen drukken (het was dus geen hands-off bevalling) en hierdoor maar een graad 2 ruptuur opgelopen. Als je nog vragen hebt, stel ze gerust! Hopelijk heb je er wat aan. 😊

Ik kreeg hetzelfde advies en er een beetje kritisch op. Mijn totaalruptuur (3c) is ontstaan nadat ik in het ziekenhuis op bed beviel, op mijn rug. Dit moest omdat ik een ruggeprik had (had ik achteraf niet moeten doen). De gynaecoloog en een verloskundige begeleidden de bevalling. Hands on allemaal. En toch ontstond er een ruptuur. Reactie van de gynaecoloog: oei, ik had niet verwacht dat dat grote buikje zo snel zou komen. Eeeh, nou lekker dan 😅 Nu weer het advies voor een hands on bevalling op rug, inderdaad zodat zij mee kunnen kijken. Terwijl ik denk: wat gaan jullie nu dan anders doen? Aangezien het de vorige keer ook 'mis' ging.

Anyway ik ga dus voor een keizersnede de volgende keer.

Bedankt voor je reactie :) Kijk je er goed op terug deze keer? Ik zou het zelf niet erg vinden als deze bevalling wat meer hands-on is, maar hoe voelde dat voor jou? En is er bij jou nog iets gezegd over de langetermijneffecten van twee x een ruptuur, ook al was de tweede minder heftig dan de eerste? Ik vind dat ook lastig, dat je bij een flinke ruptuur en evt meerdere malen later na de menopauze last kunt krijgen van klachten. Misschien valt het allemaal reuze mee, de tijd zal het leren. Maar soms vind ik het zo oneerlijk dat je hier als vrouw mee te maken krijgt :/

Oh ik kan me goed voorstellen dat je denkt, wat gaat er dan nu beter. Kunnen ze daar nu antwoord op geven als je dat vraagt? Mag je toch wel verwachten lijkt me. Ik heb op zich wel vertrouwen in mijn verloskundige en ik had denk ik ook gewoon dikke pech de eerste keer. Het ging helemaal niet heel snel in de laatste fase maar ik denk dat de ruptuur is ontstaan door de laatste draai die de baby normaal moet maken óf omdat mijn zoontje een beweging maakte met zijn arm. Zijn hoofdje was er al toen de ruptuur ontstond. Hij had geen schouderdystocie maar ze moesten z'n armpje wel echt een beetje meewrikken toen hij eruit kwam. Maar daarvoor was het al gebeurd, dus ja, ik denk een gekke beweging? Voor zover dat kan in een geboortekanaal haha. De verloskundige vond het ook erg vervelend voor me, ze had erg haar best gedaan om het te voorkomen. Als ik mag vragen: hoe is jouw herstel gegaan? En kies je voor de keizersnede vanwege herstel op korte termijn (dus de weken en maanden na de bevalling) of de effecten van meerdere keren uitscheuren op de lange termijn? Ik wens je in elk geval een mooie bevalling toe :)

Ik maak me daar ook echt zorgen om. Op mijn scan was een defect te zien in mijn kringspier. Nu geen last van incontinentieklachten, maar straks na de menopauze wordt dat misschien een ander verhaal. Dat schrikt mij wel af :(

Dat is een goed punt en dat zal ik de volgende keer aan de gynaecoloog vragen. Van wat gaan ze nu dan anders doen om dit te voorkomen. Heel eerlijk: mijn herstel is (hopelijk) nog gaande. In het begin had ik mega veel pijn, dat is nu afgenomen tot bijna 0. Ik kan ontlasting en urine goed ophouden, tenzij acute diaree. Dus daar heb ik dan relatief geluk mee denk ik. Echter heb ik nog steeds veel last van het litteken, dat is verdikt bij mij en jeukt heel erg. Met name tijdens beweging (lopen, sporten). Waardoor ik dat ben gaan vermijden. En ook heb ik last gekregen van aambeien en scheurtjes daar beneden. Geen idee of dit met de scheur te maken heeft, maar ik vind het ontzettend vervelend. Ik kies voor een keizersnede vanwege de klachten op zowel de korte als langere termijn. Heb nu bijna 3 maanden later nog klachten en ben bang dat het allemaal nog erger wordt met een 2e bevalling, of ik nu uitscheur of niet. En dat is idd nog afgezien van de mogelijke klachten op de langere termijn. Ik meen ooit een onderzoek gelezen te hebben over vrouwen met totaalruptuur en dat een volgende vaginale bevalling de kans op klachten op de langere termijn vergroot, of je nu ernstig uitscheurt of niet maakt dan niet uit. Dat schrikt me af. Terwijl een geslaagde natuurlijke bevalling me in emotioneel opzicht veel.'helender' lijkt. Uit interesse: Wat heeft je gyn je voor advies gegeven omtrent bevalling? Als het goed is krijgen alle vrouwen met een 3e 4e graads scheur een advies tav volgende bevalling.

Ik heb bij mijn eerste bevalling ook een 3b ruptuur opgelopen. Ik ben toen in bed op mijn rug bevallen (ruggenprik). Ik ben tijdens de eerste coronagolf bevallen en heb geen nacontrole gehad. Naar mijn idee wel goed hersteld allemaal. Tijdens mijn tweede zwangerschap heeft de verloskundige mij wel voorgelicht over de mogelijkheid om preventief een knip te zetten, maar ze was hier zelf niet echt voor. Ook gehad over houdingen, maar niet dat in bad niet zou kunnen. Ik had zelf niet perse de wens om in bad te bevallen. Tijdens mijn bevalling in ziekenhuis (poliklinisch) kreeg ik bevalkamer met een vast bevalbed toegewezen. Ben er gelijk ingegaan en vond het heel fijn, dus bijna hele bevalling in gezeten. Voor de persfase vroeg de verloskundige of ik ook in het bad wilde bevallen. Mijn dochter is dus ook in bad geboren. Moest wel gehecht worden, maar niet ernstig verder.

Ja dat zeker! Heb een droombevalling gehad. Wel heel snel, binnen 3 uur na aansluiten weeënopwekkers, is ze geboren. Ik heb het zelf niet in de gaten gehad dat ze heeft lopen tegen duwen. Wel kwam ons dochtertje er helemaal blauw eruit, hele erge stuwing in het gezicht. Ook voor haar was het echt wennen aan de echte wereld, ze wilde niet eens huilen. Nee er is niets over de lange termijneffecten gezegd. Wel moest ik contact opnemen als ik pijn had bij het vrijen. Dit is nog niet gebeurd, dus dat weet ik nog niet. Ja is ook oneerlijk! Maar er is niets aan te veranderen jammer genoeg.

Heb zelf geen ervaring met een ruptuur, wel met een spoedkeizersnede. Weet dat het herstel na een geplande is vaak voorspoediger verloopt, maar ik heb echt nog lang klachten gehad. Pas na 6maanden kon ik weer gewone broeken aan, het heeft maanden geduurd voor we weer seks konden hebben en nu een jaar later voel ik nog af en toe m’n litteken steken. Dus dat je na 3mnd nog klachten hebt klinkt mij niet gek in de oren, kon zelf toen ook nog niet echt sporten helaas. Mss goed om mee te nemen in je overweging. Ik herken wel de behoefte aan een helende volgende bevalling met minimaal medisch ingrijpen, maar weet dat dat er voor mij niet inzit. Een vriendin van me heeft een totaalruptuur gehad en zou bij een tweede wel weer thuis mogen bevallen, mits de verloskundige de uitdrijving goed begeleidt met tegendruk ed.

Ja dat advies kreeg ik dus ook. Maar ik ben zo bang dat het weer misgaat en dat ik dan helemaal niet meer comfortabel kan lopen, of zelfs incontinent raak. Je hebt helemaal gelijk dat een keizersnede ook geen pretje is. Ik moet zeggen dat ik dat ik daar ook best bang voor ben. Maar voelt voor mij toch als de minst slechte van de twee kwaden. Ik moet het idd nog wat tijd geven. Hopelijk is de situatie over 3 maanden anders.

Volg

Wat rot dat je er nog zo'n last van hebt. Ik hoop dat het beter wordt. 3 maanden is nog niet erg lang geleden. Ben je al eens naar de huisarts geweest met je klachten? Of een goede bekkenbodemtherapeut? Mijn verloskundige gaf dus aan dat op de rug bevallen niet de voorkeur heeft en ook in bad bevallen niet. Misschien heeft dat ook te maken met de mogelijkheid om tegendruk te kunnen geven. Ook is een preventieve knip mogelijk. Bij een derde bevalling na 2 rupturen doen ze dit bijna standaard, zei mijn verloskundige in elk geval. Ik ben dus vlot en goed hersteld van mijn ruptuur maar merk wel dat het anders is dan eerst. Ik gebruik standaard macrogol voor zachte ontlasting omdat ik anders te moeilijk naar de wc kan. Geen idee of dat met het hechten te maken heeft maar soms denk ik van wel. Ik heb over een paar weken een afspraak bij verlos voor controle maar dan gaan we ook uitgebreid de opties bespreken en wat wel en niet kan, zodat ik dat echt goed weet en we daarin keuzes kunnen maken. Ik had niet verwacht dat toewerken naar de tweede bevalling zo'n proces zou zijn haha, maar begin er wel vertrouwen in te krijgen.

Fijn dat je zo goed terugkijkt op je bevalling. :) Had je dochtertje zulke stuwing en een blauwe kleur door het tegendrukken?

Ik had een 4e graads ruptuur na de eerste bevalling. Op mn rug in het ziekenhuis bevallen. Baby had een opgeslagen handje, daardoor zo uitgescheurd. Bij de tweede in bad bevallen op handen en voeten en een 2e graads ruptuur opgelopen. Dat was een schijntje in vergelijking met de eerste 😅 De kans op weer een (sub) totaalruptuur is trouwens vrij klein, een paar procent zo uit mn hoofd.

Ja ik meen zo'n 6 procent. Heb jij er nog klachten aan over gehouden?

Ja, de kinderarts heeft haar 2 keer nagekeken en haar saturatie is een paar keer gemeten. Dit was gelukkig helemaal goed. ☺️ duurde wel eventjes voordat het blauwe wegtrok

Ik had wel klachten na eerste bevalling, een randje littekenweefsel wat pijnlijk was bij het vrijen. Ook last van bekkenbodem bij menstuatie. Nu na de tweede bevalling 3.5 pp geen klachten. Nog te weinig seks gehad om iets te zeggen over het litteken 😅

Is dat randje littekenweefsel met de tijd minder geworden?

Mijn zus had een totaalruptuur bij de eerste maar ze heeft een gewone tweede en derde bevalling gehad. Natuurlijk is die risico er altijd dus je moet zelf even kijken wat je wilt.