49 Reacties
één maand geleden
Kwam dit oude topic tegen op zoek naar herkenning. En oh wat fijn om te lezen! Ik ben zwanger van de 3e en doodsbang voor de persfase. Bij de 2e had ik superveel vertrouwen in mijn eigen lijf omdat ik dit keer niet medisch hoefde te bevallen en het gevoel had dat ik het zelf kon. Echter dat “gedwongen” persen heb ik als verschrikkelijk ervaren. Ik zei elke keer ik wil puffen niet persen. Maar ik “moest” voor mijn gevoel van hun. Mijn kindje was niet in nood en m’n bevalling heeft inclusief de persfase van 30 minuten maar 3 uur geduurd. Dit had echt wel langer gekund en op mijn eigen tempo💪🏻. Door jullie verhalen weer moed en vertrouwen gekregen!
22 dagen geleden
Reactie op Juulie
Ik ook niet heel bewust. Als in, ik had geen flauw idee wat ik deed want ik ...
begon het persen na de volledige ontsluiting? en weet je hoeveel tijd er ong tussen zat? Ik zag ergens voorbijkomen dat zo'n halfuurtje na je ontsluiting het kindje wordt uitgedreven, maar kom er niet helemaal achter of dat per vrouw verschilt (zal vast wel :))
22 dagen geleden
Bij beide bevallingen heb ik echt het gevoel gehad dat mijn lichaam het overnam tijdens de persfase. Voelde enorm de druk naar beneden en heb bij mijn eerste op advies van de vk meegeperst (50min) en bij mijn tweede overviel het me zo erg het gevoel en na 8 min was hij er ‘ineens’ (de tijd heb ik uit het bevalverslag, zelf dacht ik echt dat het veel langer duurde) Ik ervaar dit overigens niet als prettig het gevoel (de druk en dat je lijf het compleet overneemt) omdat ik, in tegenstelling tot de “gewone” weeën, er totaal geen controle over heb gehad beide keren. Mijn lijf deed van alles maar kan niet zeggen dat ik erdoorheen geademd heb haha, vooral behoorlijke oerkreten kwamen uit me 😂
22 dagen geleden
Reactie op Jadyb
Je lichaam neemt het vanzelf over.
Heb je ooit een keer zo’n harde drol g ...
🤣