38 Reacties

3 jaar geleden
Ik zit in precies hetzelfde schuitje.. ook heb ik dit advies gekregen. Maar ik wil toch eerst op een natuurlijke manier proberen zodat je de hormonale cyclus niet onderbreekt en ik dus ook hopelijk in bad kan bevallen. En eerst ander soort dingen te proberen zoals massage, tens apparaat etc. Mijn doel is om goed in contact te staan met mijn lijf en zodra die aangeeft het is te veel dat ik dan ga kijken naar pijnmedicatie.. maar ik vind het lastig hoor want wil graag een badbevalling maar niet ten koste van alles en dat ik dan daarna 3 maanden een grote terugval krijg. Je mag me ook een pb sturen zodat we ff privé verder kunnen praten?

3 jaar geleden
Reactie op Lace
Je hebt ook zoiets als een walking epidural. Dan kan je nog wel lopen en zo ...
Ja daar ga ik zeker nog achteraan! Bij de info avond van het ziekenhuis zeiden ze namelijk dat dat kon, maar de verloskundige die ik sprak in het ziekenhuis zei weer van niet.. Lekker handig 😅

3 jaar geleden
Ik heb dit advies ook gekregen en bij 1ste gedaan ook gedaan en naar geluisterd. Zware bevalling dochter lag sterrenkijker daarna echt een lang herstel. 2de bevalling snel ruggenprik gedaan ivm angst voor pijn vanwege 1ste bevalling. Bevalling verliep heel soepel geen pijn gehad zo wilde ik er nog wel 10 doen. 3de bevalling wilde ik eerst op eigen kracht proberen. Uiteindelijk helemaal uitgeput en mijn rug/bekken kon het niet aan. Uiteindelijk alsnog ruggenprik laten zetten raakte in paniek door pijn. Na de bevalling heb ik 6maanden rondgelopen met gekneusd schaambot en bekken. Komende bevalling ga ik meteen voor een ruggenprik. Al mijn bevallingen duurde rond 24 a 36uur. Mijn gynecoloog zegt dat een bevalling een marathon is voor je lichaam. Zelf ben ik chronische ziek icm zenuwpijn. Ik heb wel elke week zwemfysio hiermee heb ik veel conditie en spierkracht opgebouwd .

3 jaar geleden
Reactie op MEenme
Dankjewel voor je verhaal ❤️
Graag gedaan en ik wens je een goede bevalling toe.

3 jaar geleden
Herkenbaar. Mijn advies: go with the flow en vertrouw op de artsen. Bespreek je ideeën met hen.
Ik stond niet negatief tegenover een ruggenprik, maar wilde eerst kijken zonder. Toen de artsen het aanboden heb ik een ruggenprik gedaan. Heel blij mee achteraf! Ik had het nooit volgehouden anders.
De bevalling verliep overigens oke. Het herstel viel me heel erg tegen! Zorg dat je na de bevalling goed fysiek je rust kunt pakken. Dat is heeeeel belangrijk heb ik gemerkt.

3 jaar geleden
Vooral een eerste bevalling kan erg zwaar en uitputtend zijn, ongeacht je gezondheid, dus ik zou zelf wel het advies van de ruggenprik volgen. Halverwege erachter komen dat het toch te zwaar is en dan nog de baby eruit moeten persen is een situatie die ik je niet toewens.
Ik ben zelf de eerste bevalling in bad bevallen en de tweede zijlings liggend op bed en die tweede houding vond ik zoooooó veel prettiger.

3 jaar geleden
Zelf heb ik al jaren “niet aangeboren hersenletsel” en daardoor chronisch moe. Hierdoor wilde ik wel perse in het ziekenhuis bevallen omdat ik niet wist hoe mijn lichaam zou reageren op een bevalling.
Tijdens mijn zwangerschap heb ik helemaal niks te horen gekregen over adviezen hoe te bevallen zoals in jouw geval.. ik liep gewoon bij een verloskundige.
Ik heb zelf online cursus hypno birthing gedaan. Door mijn ongeluk en chronische vermoeidheid was ik vanuit mijn zelf al goed in mediteren. Alleen door de cursus wist ik precies wat me te doen stond en hoe ik moest mediteren tijdens de bevalling.
Nu heb ik een voorspoedige bevalling gehad hierdoor, rond 18:00 begon het en om 23:30 was mijn dochter geboren. Wel duurde de persfase een uur en 15 min. Ik hoorde dat de persfase heel fijn zou zijn, omdat je lichaam het “automatisch “ doet. Echter vond ik dat wel tegenvallen, het was hard werken. Gelukkig had ik een hele fijne verloskundige die mij heel goed begeleide. Zij gaf aan wat ik moest doen en waar ik heen moest persen, zodat ik alleen maar hoefde te concentreren op het persen zelf.
Maar ik heb de bevalling helemaal zelfstandig gedaan, zonder medicatie! Wel met een knip omdat het persen op het laatst moeizaam ging en de verloskundige aangaf dat ik lelijk zou gaan scheuren zonder een knip.
Verdiep je in hoe een bevalling verloopt en probeer je eraan over te geven. Pijn die gaat komen, maar blijf rustig ademhalen en zoveel mogelijk te ontspannen. Dan kan je een heel eind komen.

3 jaar geleden
Reactie op Sneeuwklokje21
Zelf heb ik al jaren “niet aangeboren hersenletsel” en daardoor chronisch m ...
Oja, ik wilde heel graag op een baarkruk bevallen zodat de zwaartekracht mee zou helpen. Alleen toen ik eenmaal op bed lag en het heerlijk was om even helemaal niks te hoeven doen tussen de persweeen door, vond ik heerlijk.
De fase voor het persen heb ik wel helemaal staant gedaan en veel gelopen tussendoor.

2 jaar geleden
Ik zou vooral je eigen gevoel volgen. En als jij graag wil kijken of het lukt zonder pijnstilling zou ik dat persoonlijk gewoon doen. Je kan op het moment zelf altijd nog kiezen voor een ruggenprik als je van gedachte verandert. Je zou evt ook nog een tens apparaat kunnen overwegen. Zelf heb ik veel gehad aan een cursus die ook heel erg de nadruk legde op wat er in je eigen lichaam allemaal gebeurd tijdens zo'n bevalling en wat je mogelijkheden zijn in iedere fase. Zelf ben ik een jaar geleden bevallen van ons 1e kindje, zonder pijnstilling op de baarkruk. Het is van te voren lastig inschatten hoe de bevalling loopt en hoe jij er dan instaat. Ik had bijv niet verwacht dat het zo snel zou gaan. Om 15.45u was de vk bij ons omdat de weeën toch wel regelmatigel werden, snel naar het zh en om 17u had ik ons dochtertje in mijn armen 🙈.

2 jaar geleden
Ik zou het advies wel serieus overwegen. Je kunt het tijdens de bevalling even aankijken maar als het te zwaar wordt zou ik wel om die ruggenprik vragen. Zou dit ook goed afstemmen want de anesthesist is niet altijd standaard op de afdeling aanwezig. Wat je niet wil is dat je toe bent aan een ruggenprik en dan nog een uur moet wachten.
Ik ben gezond en had voor mijn bevalling een redelijk goede conditie. Maar ben toch helemaal gesloopt geweest. Kan me voorstellen dat dat met een chronische ziekte nog veel meer impact heeft. Een ruggenprik is in ieder geval geen schande, als je flinke hoofdpijn hebt of je been gebroken is neem je waarschijnlijk ook een pijnstiller. Ik zou het dus niet onnodig oncomfortabel maken. Maar vertrouwen op je eigen lichaam en kijken wat lukt is natuurlijk ook altijd goed.

2 jaar geleden
Het is goed om te weten dat het na de bevalling ook pittig is ;) het zou heerlijk zijn als je dan een paar dagen kan slapen netflixen en lekker chill....
Maar helaas.... het voeden begint, huiltjes, knuffelen , gebroken nachten, kraamvisite, kraamzorg.
En natuurlijk kan je in je bed blijven maar toch is het druk. Mentaal en hormonen doen wat met je ,wat ook energie kost.
Vaak besef je dit niet bij een eerste kindje.
Kan me nog zo goed herinneren 1e kindje, 35 uur bevallen, ruggenprik.
2.00 uur geboren , 4.30 op de kraamafdeling. We gingen slapen.... 5 uur begint ze te huilen.....ik was helemaal dood... maarja...je bent toch weer wakker...gelukkig kon mijn man even uit bed gaan😅.

2 jaar geleden
Ik ben bij de eerste bevallen toen ik al chemotherapie kreeg. Niet de ideale combinatie. Toch heb ik het zonder verder medicatie en pijnstillers kunnen doen. Conditie was echt wel slecht maar dit kon ik toch aan.
Je kan het altijd aankijken, je zal soms verbaasd zijn over wat je allemaal aan kan!