Bevalling pijn miskraam

Hoi! Hier 2 missed abortion opgewekt met medicatie en 1 bevalling waarbij ik van 9:00 tot 18:00 weeën heb gehad en 3 1/2 uur persweeën en uiteindelijk toch een keizersnede. Mijn ukkie was een sterrenkijker en kwam de bocht in mijn bekken niet door. Ook was hij randprematuur en hoewel het prima met hem ging op dat moment werd het wel een risico en dat wou ik niet nemen. De eerste keer miskraam duurde ongeveer 36 uur na inname van de medicatie. Dat bleef bij flinke krampen, maar ik bleek daarna ook niet schoon en heb nog een curretage en 2 keer een hysteroscopie nodig gehad. Tweede miskraam met medicatie kreeg ik een kwartier na inname een weeënstorm die ruim een uur duurde voor het beter werd. Het vruchtje kwam er uiteindelijk savonds uit. In mijn geval was die miskraam geen voorbode of zo ervaar ik het niet. Mijn bevalling ging een stuk soepeler dan mijn miskramen, tot hij een sterrenkijker bleek. Ook qua pijn vond ik een bevalling eerlijk gezegd een stuk beter te doen al denk ik dat dat ook wel mentaal is. Met een bevalling ben je je kindje op de wereld aan het zetten. Met een miskraam komt je overleden kindje uit de baarmoeder, wat voor mij was alsof het laatste restje leven en hoop voor mijn kindje verdween. Dan is ondanks de pijn je levende kindje op de wereld mogen zetten een stuk leuker of dat vond ik dan. Bespreek het inderdaad met je verloskundige en zij kan je vast goed helpen. Heel veel succes en je kan dit! En daarna heerlijk genieten van je kleintje!

Nee ik denk dat dit lastig is te vergelijken. Een bevalling komt over het algemeen rustig opgang. En bovendien is dat een stuk positiever dus ga er met veel meer energie in dan een miskraam wat natuurlijk alleen maar een teleurstelling is. Ik zou het zobiso even aankaarten bij je verloskundige dat je angst het niet gaat overnemen. Maar eerlijk gezegd weet ik uit ervaring dat een bevalling dan ondanks de pijn die erbij hoor wel heel anders is.

Ik denk dat dit niet met elkaar te vergelijken valt. Een bevalling komt (als het goed gaat) op een natuurlijke en rustige manier. Emotioneel ben je er ook positiever in, je kan je kindje elk moment ontmoeten! Al spreek ik niet uit ervaring, ben nog nooit bevallen. Wel heb ik een miskraam gehad op 7 weken. Op dag 3 werd ik in de nacht wakker. 3 uur lang had ik erge krampen, ik beefde, voelde me enorm misselijk dat ik dacht over te moeten geven, maar er kwam niets en zag zwart voor mijn ogen als ik wilde opstaan (niet daadwerkelijk flauwgevallen). Ik voelde me zo zo slecht! Ook het enorme verdriet dat het kindje dat ik zo graag wilde verder zien groeien uit me kwam en ik mijn zwangerschap aan het verliezen was. Ik denk dat dit emotionele deel het ook veel zwaarder laat voelen. Ergens denk ik ook dat een miskraam zwaarder is voor je lichaam dan een bevalling als ik hier verhalen lees. Kan mis zijn hier in. Zelf ben ik niet bang om te mogen bevallen. Kijk er eigenlijk zelf naar uit. Ik ben er zeker van dat (als er geen complicaties gebeuren) het als minder zwaar zal aanvoelen en ik er met plezier aan terug zal denken in tegenstelling tot mijn miskraam me bij de eerst menstruaties lichte ptss reacties gaf of ik weer helemaal terug in de miskraam zat. Komt goed 💖

Ik vond het een wereld van verschil. Ik vond de pijn en weeën bij mijn miskraam qua pijn veel heftiger dan bij mijn bevalling. Misschien komt dat inderdaad door het mentale stukje erbij dat het ook een verdrietige gebeurtenis is, ik weet het niet. En bij een bevalling heb je een heel team om je heen die je support, miskraam vond ik ook eenzamer en daardoor zwaarder. Tijdens mijn zwangerschap heb ik veel tijd genomen om me voor te bereiden op de bevalling, er veel over gelezen, uitgebreid gepraat met verloskundige en mijn man. En samen met mijn man zwangerschaps haptonomie gevolgd. Dit laatste zou ik aanraden (als je openstaat voor enigszins alternatieve behandeling). Daardoor was mijn angst voor de bevallig afgenomen. Ik ben in bad bevallen (de ontsluitingsfase, niet het persen) en kijk daar heel positief op terug. Al was het laatste deel heel moeilijk en spannend en ging het niet vanzelf, het was wel een mooie ervaring alles bij elkaar. Zet 'm op en gefeliciteerd met je zwangerschap!

Ah, ik snap je angst! Ik heb zelf ook een hele pijnlijke miskraam van drie dagen gehad. Veel bloed verloren en fysiek en mentaal lang moeten herstellen. Mijn bevalling was 1 dag, bijna geen bloed verloren en ondanks de hechtingen herstelde ik heel snel. Het was op een andere manier natuurlijk veel intenser, maar wel met een positief en krachtig gevoel. Je bevalling zal je laten zien dat pijn en heftigheid ook iets moois kan hebben ❤️

Dankjewel voor jullie ervaringen! Heel fijn en lief dat jullie het zo uitgebreid beschreven. Waren jullie zelf ook bang voor de bevalling na miskraam en heb je nog een voorlichtingsavond of cursus gevolgd?

Na een miskraam die lang duurde en met heel veel bloedverlies was ik hier ook bang voor, maar het was echt geen voorbode. De bevalling duurde wel lang (30 uur), maar heb ik als heel positief ervaren en ik ben amper bloed verloren. Ik vond het lichamelijk herstel van de miskraam door het bloedverlies ook zwaarder, na m’n bevalling was ik zo weer op de been. Het mentale deel is natuurlijk sowieso een wereld van verschil. Ik heb wel een cursus ‘positief over bevallen’ gedaan, maar dat had ik hoe dan ook gedaan. Jij kan dit 💪🏻

Ik vond mijn bevalling ondanks dat ik 3 dagen in de weeën heb gezeten heel anders dan de miskraam. Met de bevalling was de pijn echt wel heftiger vond ik, want had een weeën storm en rugweeen maar je komt in een soort van kracht en ik zou het zo weer doen, ook al is het uiteindelijk een spoedkeizersnede geworden. Vond het heel mooi

Wat naar voor je! Ik vond de pijn bij mijn miskraam vergelijkbaar met mijn weeën bij circa 4cm ontsluiting. Toen zat ik ook op het punt dat ik graag een ruggenprik wilde omdat het zo heftig werd. Die ruggenprik heb ik uiteindelijk gekregen en dat vond ik hemels. Iedere miskraam/bevalling is anders en ieder persoon ervaart pijn ook anders. Ik had mij destijds goed ingelezen over pijnbestrijding omdat ik vaak ook veel last heb van heftige menstruatiepijn. Ik was blij dat ik van tevoren wist wat mijn opties waren. Misschien kun je alle opties eens bij langs gaan en kijken waarbij jij je prettig voelt. Ook zou ik dit vraagstuk bespreken met je verloskundige.

Ik kreeg een spontane miskraam, ik heb mijn miskraam heftiger ervaren dan mijn bevalling. Ik had er ook angst voor. Met mijn miskraam kon ik heel slecht om gaan met de pijn, geen houding vinden. Ik was toen (pas) 9 weken zwanger. 3 uur weeën gehad. Bevalling duurde van begin tot eind 22 uur, maar was zoveel beter te doen. Ik denk dat het vooral het mentale aspect is waardoor een miskraam ondraaglijk voelt / is en een bevalling heel anders is. Het is dezelfde pijn, maar met een bevalling met een heel ander doel. Daarbij werkt je oxytosine heel erg mee met een bevalling, die heb je bij een miskraam ook nodig alleen heb je dan geen ontspanning en geluksgevoel dus gaat dat een stuk stroever. Ik maakte mij ook druk, maar heb de bevalling thuis zonder pijnbestrijding gedaan. En het was een droombevalling. Hoop dat het jou ook gegund is, mindset is dus wel alles naar mijn beleving!

Ik heb 2 miskramen gehad waarvan er 1 dmv medicatie opgewekt en waarbij ik vervolgens 8 uur lang pers weeën heb gehad. Dat vond ik heel heftig door de pijn maar nog wel meer door de angst, verdriet en eenzaamheid omdat ik dat echt helemaal alleen met mijn man heb moeten doen. Mijn bevalling heeft ruim 31 uur geduurd met een sterrenkijker en ook 12 uur lang pers weeën op moeten houden, maar dat vond ik dus een fijnere ervaring dan die miskraam doordat je bij een bevalling heel goed begeleid wordt en je dus wel iets hebt om naar uit te kijken, je kindje. Bij mij was de miskraam dus wel een beetje een voorbode voor de bevalling, want de weeen herkende ik meteen als persweeen wat dus niet goed is als je nog niet op 10 cm zit en ik ook wist dat dit dus niet klopte. In die zin vond ik het super herkenbaar, maar dat geldt dus lang niet voor iedereen. Lang verhaal kort: ik kijk er niet slecht op terug en had door de miskramen wel het gevoel al wat ervaring te hebben

Ik volg even want ik heb ook het gevoel gehad weeën tr hebben ondanks dat ik nog nooit ben bevallen. De pijn en de kracht die ik die dag ervaren heb waren echt niet “gewoon een zware menstruatie” zoals mijn gyn voorschotelde. Ik heb echt helemaal verstijfd van de pijn uuuuren in de badkamer doorgebracht. Eerst hele heftige diaree en daarna overgeven tot ik niet meer kon en alleen maar de beweging van overgeven voelde. Kermend van de pijn op de grond gelegen. Daarna waren het hele pijnlijke golven waar een minuut of 2-3 tussen zat en dat vond ik veel beter te doen. Wel heeel pijnlijk, maar ik kon ook even ademen en mijn moeder vragen of ze een glas water kon brengen. De volgende dag ben ik het vruchtje verloren.

Ik snap je gevoel, ik ben nu 38 weken en soms denk ik ook aan mijn heftige miskraam terug die compleet was met rugweeën etc. Maar ik denk maar zo, ik was onvoorbereid en mega verdrietig. Je bent eigenlijk in rouw en je weet niet wat je moet verwachten. Mijn man had ook geen idee wat hij moest doen. Nu hebben we ons voorbereid, meer mensen om je heen en het bevallen is iets ‘leuks’, je krijgt je kindje. Voor mij heeft het wel geholpen om echt tijd te stoppen is voorbereiding.