Bevallings verhalen bij afbreken 22/23 weken

Geen ervaring. Maar wens je wel veel sterkte toe! ❤️ Het is niet niks zo’n keuze maken

Wow, wat erg en verdrietig dit 😪 geen ervaring ,maar ik wil jullie ontzettend veel sterkte toewensen voor nu en in de toekomst. 🍀 Liefs +knuffel, Wendy

Geen ervaring mee maar ik wil jullie wel heel veel sterkte wensen

Veel sterkte meid. Wij hebben het meegemaakt tijdens mijn eerste zwangerschap. Moesten toen ook de zwangerschap afbreken ivm triploidie bij ons dochtertje. Ik was toen 19 weken. Het is heftig en hartverscheurend om zonder baby het ziekenhuisbed verlaten. Kreeg een pil en heb echt veel last van weeen gehad. Uiteindelijk een ruggenprik gelegen want je lijdt voor iets wat je niet mag houden. Had een dekentje voor haar gekocht en haar daarin gewikkeld en vastgehouden en bij ons op de kamer gelaten in een bakje met water. S morgens afscheid genomen en haar aan de zusters overgedragen. Je moet over veel zaken nadenken en het rouwen is verschrikkelijk. Ben je nu wel of geen moeder geworden? Je hebt een kindje verloren maar geen herinneringen met het kindje. Geen geur geen herkenning geen blik in de ogen maar wel die intense liefde die boven alles gaat. Ik vond het een verwarrende tijd en mijn man en ik gingen er anders mee om maar dat was prima. Na 2 maanden gingen we op vakantie en konden we ook echt weer praten boos op elkaar zijn en zaken uitpraten. Investeer in je relatie! En accepteer de verschillen. Wij werden na 3 maanden zwanger en heb nu een fantastische knul van 8 maanden in huis. Maar de liefde voor ons dochtertje heb ik altijd in mijn hart. Altijd. Elke dag. Succes lieverd en verzamel goede mensen om je heen voor de steun en liefde ❤️

Veel typfouten. Lig moe in bed😬

Willemijn (wil & tien) heeft haar vorige zwangerschap ook afgebroken ivm een hartafwijking bij hun zoontje. Ze heeft hier een uitgebreide video over gemaakt op YouTube.

Hartverscheurend. Geen ervaring maar wil jullie alle kracht en sterkte toewensen 🌹

Oh wat verdrietig heel heel veel sterkte 😭❤️

Dit wilde ik ook typen idd!

Heel veel sterkte gewenst!❤⭐

Wat verdrietig 😢 Hier bevallen met 16 wkn. Met zeer slecht nieuws al vanaf 13 wkn nekplooi extreem slecht. En allerlei vervolg onderzoeken. We wisten al snel dat ook ons kindje t niet ging halen. ( zo slecht was t zeg maar ) zijn goed begeleid in zkh. Dmv gesprekken en echo. Puncties en welke rollercoaster ons Evt tm 23 wkn te wachten stond. Moeder natuur greep zelf in als t ware en m’n kindje overleed in mijn buik waardoor ik zelf de keuze niet heb hoeven maken of zo lang als t ware heb hoeven wachten. Weet niet of er veel onderscheid is in protocol 16 wkn versus 23 wkn bevallen. En of jouw kindje dan nog leeft. Kan me voorstellen dat dit werkelijk verschil maakt! Op deze termijnen zijn de verschillen qua uiterlijk ook groot. Gaat steeds meer op een volledig mensje lijken. ( met 16 wkn ook al , maar 23 nog meer) Praktisch : Ik werd opgenomen en kreeg tabletten om t op te wekken. Ieder reageert anders. Duurde 2 volle dagen voordat er iets begon en toen t begon, savond op dag 2 pas, was t wel ineens mega heftig. Weeën storm. Geen medicatie mogelijk omdat ze willen dat je het in volle bewustzijn mee krijgt vd verwerking. Omdat ons mannetje nog zo klein was niet veel ervan gevoeld of pijn. Wel heel bewust mee gekregen. Heftig vond ik daarna de OK. De placenta kwam niet. Wat logisch is. Want die zit nog muurvast volgens moeder natuur. Dus zeer kort erna door naar de OK en onder narcose. * voor ons kindje hadden we een mandje met wat persoonlijke spulletjes die wij belangrijk vonden. Daar kon hij in. Wat “mooi”‘was , was dat het vpk personeel ook echt er voor ons was. Kon altijd bellen. En na de bevalling kwamen ze ook. En de dienstdoende Gyn. Vond ik heel bijzonder en waardevol. Lastig vond ik t kort afscheid nemen. Want kwam midden in de nacht terug vd OK en de volgende ochtend al kwamen ze ons kindje halen voor sectie. ( is protocol dat dat binnen enkele uren na bevalling gebeurd. *Wij wilde de sectie ivm vervolg onderzoeken. ) of dat bij elke bevalling en op elk termijn zo is weet ik niet. Maar vraag t even uit. Dan overvalt t je niet zo. Kort gezegd hadden wij dus een enkel uurtje snachts , helemaal groggy vd narcose en een uurtje smorgens na de korte nacht om afscheid te nemen.. heb dit samen met m’n partner gedaan. Wilde geen poespas van familie enz. Was ook letterlijk geen tijd voor. Na enkele dagen krijg je bericht en dan kan je t afscheid vorm geven op de door jou gewenste manier. En dat zijn er velen. Dat mag ieder voor zich weten. Of je hier steun uit kan halen weet ik niet. Maar vraag gewoon veel. Vraag wat je te wachten staat. Hoeveel tijd je krijgt enz enz. Vraag Evt hoe je kindje eruit ziet. En blijf daarna praten. Praten met je partner. Je omgeving. En schakel Evt proff hulp in vd verwerking. Heel veel liefs en sterkte. 😘

( edit. Dit is niet mijn huidige zwangerschap! Dit was 10 jaar geleden. T was een jongetje. Kreeg ook een naam. Onderzoeken en sectie hebben niks uitgewezen. Conclusie was zeldzame pech. Inmiddels dmv medische trajecten wel weer zwanger mogen worden. 1 gezonde dochter en bijna uitgerekend van onze as zoon. Voor beide extra onderzoeken gehad. Wat t allemaal spannend maakt en die geschiedenis neem je mee. Maar zijn goed begeleid. In alle extra tests en onderzoeken. )

Veel sterkte 💛

Ik ben bevallen bij 12 weken van een kindje met het syndroom van Turner. Ik denk dat het bij deze termijn echt anders is dan bij het termijn waarop jij gaat bevallen. Zo hebben wij er heel bewust voor gekozen om het kindje in het ziekenhuis achter te laten en gezamenlijk te laten cremeren. Ook heeft ons kindje geen naam gekregen. Ik zou je de tip willen meegeven om de blog van Meike, hartvolliefde.nl te lezen. Haar situatie is ook weer anders, maar ik hem me goed kunnen relateren aan de blogs die zij schrijft over gevoel en rouw, boosheid. Erg veel herkenning uit kunnen halen!

Heel veel sterkte lieve mama, ik hoop dat jullie op een mooie manier afscheid kunnen nemen van jullie kindje ♥️💫

Lieve Melissa, wat verdrietig en ik wens je heel veel sterkte. Dit forum heeft een vlindertuingroep waar een andere mama ook net deze vraag heeft gesteld. Er staan veel reacties bij met praktische tips erin van mama’s die het al mee hebben gemaakt. Misschien kan dat je ook helpen. Veel liefs

Heel veel sterkte! Wat verdrietig 🥺 Weet dat dat lieve kleine meisje jou voor altijd haar mama maakt ❤️ Hopelijk kunnen jullie een mooi moment krijgen tijdens het afscheid nemen 🍀🍀

Weet je mischien waar ik dat kan vinden? Anders zou ik daar graag willen lezen dankjewel voor de tip! Haf bij zoeken gedaan maar kreeg niks gevonden?

Geen ervaring nog, maar wij zitten nu in precies dezelfde situatie. Ook ons kleintje heeft een ernstige hartafwijking. Heel veel sterkte gewenst.

Bij het overzicht van alle forumgroepen kun je kiezen tussen geboorteclubs en andere groepen. De vlindertuin staat bij de andere groepen. Veel mama’s daar kunnen je helpen met allerlei vragen, nu en ook straks.